ตอนที่ 986 ลูกศรแห่งความชัง
การต่อสู้ที่ตำหนักม่วงทองยังคงดำเนินต่อไป
ดูเหมือนว่าทั้งสองฝ่ายจะมีฝีมือทัดเทียมกัน
สู้ได้เสมอกัน
อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนหรือเย่ว์หยางมีความเข้าใจชัดเจนว่าความแตกต่างที่สุดระหว่างเย่ว์หยางและจ้าวสุริยาก็คือพลังพื้นฐาน
แม้ว่าเย่ว์หยางจะมีพรสวรรค์และฝึกฝนมาอย่างหนัก แต่ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะไล่ทันพลังของจ้าวสุริยาในปัจจุบัน ความสามารถของบุคคลนั้นไม่สามารถจะชดเชยความห่างชั้นขนาดนั้นได้เพราะนั่นเป็นความแตกต่างกันเป็นหมื่นปี.. องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนกัดฟันแน่นจากนั้นนางไม่ยอมมองไปทางตำหนักม่วงทอง นางก้มหน้าก้มตาวิ่งไปข้างหน้า แต่แทนที่จะอยู่กับที่และห่วงใยคนรักนางนางกลัวเสียเวลา นางค้นหาความลับของคัมภีร์เทพให้เร็วเท่าที่เป็นไปได้เพื่อช่วยเขาให้เร็วที่สุด
นางผ่านอุทยานกว้างใหญ่ไม่มีที่ไหนเปรียบมองเห็นกำแพงตำหนักใหญ่โตทั้งภายในและภายนอก
มีประตูสามบานอยู่ที่กำแพง
จากหน้าประตูทางเข้ามีสตรีคนหนึ่งสวมชุดสีทองสว่างสดใส และยากจะเห็นหน้านางถนัด นางยืนรอองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนอยู่เงียบๆ
เมื่อเห็นสตรีผู้นี้องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนรู้สึกปวดใจเป็นระยะๆ
สตรีนางนี้สวมชุดสีทองระยิบระยับแม้ว่าพวกนางจะไม่รู้จักกัน แต่พลังของนางแข็งแกร่งมากองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนมีความรู้สึกว่าอาจจะด้อยกว่าจักรพรรดินีฟ้าผู้รุกรานหอทงเทียนเล็กน้อย แต่แข็งแกร่งมากกว่าราชาเก้าแสงแน่นอน ศัตรูแข็งแกร่งทรงพลังเช่นนี้อยู่ข้างหน้าทั้งไม่มีผู้ช่วยมากเกินไป ดูเหมือนสถานการณ์จะไม่ดีเอาเสียเลย!
“เจ้าคือภรรยาของเย่ว์ไตตันใช่ไหม? คาดว่าเป้าหมายของเจ้าก็คงอย่างเดียวกัน ข้าคิดว่าจะค้นหาความลับของคัมภีร์เทพเพื่อช่วยให้สามีชนะ สาวน้อย!เรามาทำความรู้จักกันก่อนสู้ตัดสินกันเถอะ! ข้ามีนามว่าอูหลานจากเผ่ากาทองสามขาหุบเขาสุริยันต์เป็นภรรยาคนที่สอง สาวน้อย!แล้วเจ้าเล่า?” สตรีเผ่ากาทองสามขาผู้มีพลังด้อยกว่าจักรพรรดินีฟ้าแห่งเผ่าเก้าแสงเพียงเล็กน้อยนอกจากเตรียมพร้อมต่อสู้เต็มรูปแบบดูเหมือนว่านางต้องการเห็นพลังขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่ถือดาบเทพจักรพรรดิอวี้เตรียมพร้อม
“ข้าเป็นคู่หมั้นที่สองของสามีข้าแช่จวินนามหยวน เป็นธิดาของราชตระกูลจวินแห่งทวีปมังกรทะยาน หอทงเทียน” องค์หญิงเชียนเชียนไม่ได้บอกเรื่องที่เย่ว์หยางรู้จักกับองค์ชายแปดอูไห่
นางรู้ว่าสงครามเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายสัมพันธ์ฉันท์มิตรส่วนตัวเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
มีแต่จะทำให้เสียกำลังใจเท่านั้น
เพราะนั่นเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความเป็นความตายของสามีสตรีที่ชื่ออูหลานนี้แม้จะไม่ถึงกับไม่ปราณี แต่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนคงไม่ยอม นอกจากนี้พลังของอูหลานเทียบได้กับจักรพรรดินีฟ้า สถานะในเผ่ากาทองสามขาคงจะสูงส่ง องค์ชายแปดอูไห่คาดว่าอาจเป็นผู้เยาว์รุ่นหลังของนาง อูหลานอาจแต่งงานเร็วหรือช้าก็ได้ ดังนั้นอูไห่คงจะเป็นรุ่นผู้เยาว์ของนาง!
ร่างอูหลานเปล่งรัศมีทองงามสง่าจู่ๆ นางก็ยิ้มขึ้น “ดีแล้วเจ้าเป็นลำดับที่สอง ดูเหมือนว่าแม่นางผู้นั้นดูสุภาพนุ่มนวลกว่าคงเป็นภรรยาที่หนึ่ง!”
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนส่ายหน้าปฏิเสธทันที “นั่นไม่ใช่ พี่หวี่เป็นพี่สาวของเขา...ถ้าภรรยาคนแรกมาด้วย เจ้าต้องตายในเงื้อมมือนาง นางไม่ใช่ระดับเดียวกับข้า”
ถ้าเป็นเวลาปกติองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนคงปฏิเสธจะยอมรับว่าเสวี่ยอู๋เสียมีระดับที่เหนือกว่านางแน่นอน
อย่างน้อยต้องมีข่มกันบ้าง
อย่างไรก็ตามนางต้องใช้ประโยชน์จากการใช้โจมตีศัตรู
เสวี่ยอู๋เสียจะสามารถฆ่าอูหลานได้หรือไม่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไม่รู้ แต่นางรู้ว่าเสวี่ยอู๋เสียจะต้องตื่นขึ้นหลังจากหลอมรวมประกายเทพเสร็จพลังของนางจะรุดหน้ามากและจะแข็งแกร่งมากกว่าตัวนางเอง แม้ว่านางไม่รู้ว่าเสวี่ยอู๋เสียสามารถตื่นขึ้นทันเวลาหรือไม่แต่นางจะใช้เสวี่ยอู๋เสียเป็นไพ่สำคัญของนาง
มีไพ่ใบสำคัญในมือต้องบอกว่าทำให้พูดด้วยความมั่นใจ
“แล้วนางไม่มาด้วยหรือ?หรือว่าสตรีหมายหนึ่งของหอทงเทียนมีนามว่าจื้อจุน?นั่นเป็นข้อมูลข่าวกรองที่เสี่ยวโฉ่วแจ้งบอกไว้” อูหลานยิ้มถาม
“ไม่ใช่จื้อจุน!” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนไม่ยอมให้ฝ่ายตรงข้ามพูดนอกลู่นอกทาง
“หอทงเทียนสมกับเป็นหอทงเทียนจริงๆ เมื่อรุ่งเรืองขึ้นมา ก็ไม่มีอะไรหยุดยั้งได้!” อูหลานเปลี่ยนสายตาและมองดูจุ้ยมาวอี้สาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงนางพญาดอกหนามมงกุฏทองตั่วตั่วที่อยู่ด้านหลังองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและพยักหน้า
“ข้าก็เป็นภรรยาคนหนึ่งของเขาเช่นกันเพียงแต่ข้าไม่รู้อันดับของตนเอง เขาเจ้าชู้เกินไป!” จุ้ยมาวอี้ก้าวออกมาแนะนำตัวเองอย่างสุภาพ
“มีมากกว่าหนึ่ง...และพวกเจ้าทั้งสามเป็นอสูรพิทักษ์ของเขา ยอดเยี่ยมจริงๆ เย่ว์ไตตันมีอสูรพิทักษ์ได้ถึงสามตนพร้อมกันเชียวหรือ?ทั้งยังมีเผ่าพันธุ์แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ตนหนึ่งเป็นสาวมังกรตนหนึ่งเป็นนางพญาบุปผา.. อีกหนึ่งเล่า... เจ้าไม่ใช่อาวุธเทพร่างอสูรและไม่คล้ายอาวุธเทพร่างมนุษย์ หรือว่าเจ้าคืออาวุธเทพในตำนาน?” อูหลานแห่งเผ่ากาทองสามขามองดูอิคคาที่เป็นคนสุดท้ายและถามด้วยความประหลาดใจ
“ข้าเป็นมนุษย์” อิคคาแค่นเสียงตอบ นอกจากคนฝ่ายตนเองที่ไม่ใช่ศัตรูแล้ว นางถูกออกแบบมาเพื่อฆ่าศัตรูโดยอารยธรรมยุคโบราณ
อิคคาไม่ใช่มนุษย์ นางคือหุ่นนางฟ้าสงคราม
แก้วผลึกที่เป็นภูมิปัญญาคนยุคก่อนและปรับเปลี่ยนโดยเย่ว์หยาง
เดิมทีนางเป็นนางฟ้าสงครามระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่โดยที่ไม่รู้สาเหตุว่าเป็นเพราะเลือดของเย่ว์หยางหรือกระบวนการผลิตผิดเพี้ยนไม่แน่นอนการถือกำเนิดของอิคคาจึงเกินคาดจากระดับเดิมไปมาก เดิมทีทุกคนคาดว่านางอาจเป็นของวิเศษระดับเทพแต่สติปัญญาของนางเติบโตจนทำให้ทุกคนตกใจ เพราะอิคคาเติบโตเร็ว และรวดเร็วเกินไป!
พลังดั้งเดิมของนางยังเป็นรองอาหมันและอาหงอยู่มากยังไม่แข็งแกร่งเท่ากับสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงและตั่วตั่ว แต่หลังจากฝึกฝนที่บันไดสวรรค์ตอนนี้พลังของนางไล่ทันแล้ว
นอกจากเลื่อนระดับได้รวดเร็วที่สุดแล้วยังมีศักยภาพไม่จำกัดเหมือนอย่างนางพญาดอกหนามมงกุฏทองตั่วตั่ว
อิคคาคลุกคลีอยู่กับอาหงอาหมันและเจี้ยงอิง แม้แต่อาหงอาหมันและเจี้ยงอิงเทียบกันแล้วมีพลังกฎสวรรค์เป็นของตนเองไม่เหมือนใครอิคคายังได้ซึมซับและเริ่มใช้พลังเหล่านั้นที่เทพเจ้ามอบให้ได้ และพลังพวกนางไม่ทิ้งห่างกันอีกต่อไปและอิคคาเป็นนักฆ่าโดยธรรมชาติอยู่แล้ว
“ดูเหมือนว่าการดูแลของพวกผู้ชายก็ดีได้เหมือนกัน อย่างน้อยเมื่อสู้กันก็ยังมีผู้ช่วยมาก” อูหลานแห่งเผ่ากาทองพูดกระซิบต่อ “ข้าคิดว่าคงจะรับมือได้ง่ายมาก คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเจ้าคนใดคนหนึ่งจะดีกว่า วันนี้ชะตากรรมกำหนดให้เป็นการต่อสู้ที่ยากลำบากมาเลยสาวน้อย, ข้าจะสู้เพื่อสามีของข้า พวกเจ้าจงสู้เพื่อสามีและเจ้านายของเจ้าเถอะ!”
“พี่เย่, ท่านพาเจี้ยงอิงกับอิคคาล่วงหน้าไปก่อนข้ากับตั่วตั่วจะตามไปทีหลัง” องค์หญิงเชี่ยนรู้ว่าในเมื่ออูหลานเป็นภรรยาคนที่สอง อย่างนั้นก็ต้องมีคนที่หนึ่ง ที่สาม จะเป็นคนที่หนึ่งหรือสามก็ต้องเข้าไปแล้ว อูหลานแห่งเผ่ากาทองขวางประตูไม่ให้ใครเข้าไป
“มั่นใจในตัวเองเป็นเรื่องที่ดี แต่บางครั้งคนเราก็ไม่ควรมั่นใจเกินไป....”
อูหลานแห่งเผ่ากาทองพูดจบประโยค
นางชูมือข้างหนึ่งขึ้น
กลั่นสร้างบอลแสงขนาดร้อยเมตรขึ้นอย่างรวดเร็วเปรียบได้กับดวงอาทิตย์และทุ่มใส่เหนือหัวองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน
องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนตวาดลั่นควงดาบเทพไม่สนใจบอลพลังงานที่อยู่เหนือศีรษะมุ่งใช้ท่าไม้ตายพิชิตศัตรู
สาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงยืนอยู่แถวหลังนางออกมาจากแถวชูมือใช้พลังเทพมังกรสร้างวงเวทอักขระรูนโบราณต้านทานพลังบอลแสงที่อยู่เหนือศีรษะขององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนทันทีที่นางกระแทกเท้ากับพื้น ร่างของนางปลดปล่อยพลังนับไม่ถ้วนภายใต้การนำของพลังกฎสวรรค์และปณิธาน นางกลายเป็นมังกรน้ำเหาะขึ้นไปในอากาศ
มังกรน้ำนี้ที่อยู่ในอากาศมีขยายขนาดตัวขึ้นเรื่อยๆ
และกลับลงมาอีกครั้ง
และพุ่งเข้าหาบอลพลังงานและกลืนลงท้องมันพยายามทำให้มังกรบิดตัวและสำรอกบอลพลังงานออกมา แต่ในทันใดนั้นมังกรน้ำกลืนบอลพลังงานลงไปอีกครั้ง หลังจากทำอย่างเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า บอลพลังงานลดขนาดลงไปอย่างมากกลายเป็นแก้วมังกรให้มังกรวารีกลืนกินเล่นอยู่ในท้องฟ้าหลุดพ้นจากการควบคุมของอูหลานเจ้าของเก่าอย่างสิ้นเชิงเป็นไปไม่ได้อีกแล้วที่จะฆ่าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน
อีกด้านหนึ่งองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนตวัดดาบเทพจักรพรรดิอวี้ฟันใส่ทันที
พลังดาบรุนแรงปานถล่มฟ้าทำลายโลก
แต่อูหลานใช้นิ้วคีบรับดาบไว้ได้อย่างสบายๆ
“ข้าบอกแล้ว มั่นใจเกินไปไม่ใช่เรื่องที่ดี”อูหลานเผ่ากาทองจับดาบเทพจักรพรรดิอวี้ด้วยมือข้างเดียวและควบพลังสร้างบอลพลังงานที่เหมือนดวงอาทิตย์อีกเก้าลูกและมีพลังมากกว่าแต่ก่อนหลายเท่า จากนั้นยิงใส่ต่อหน้าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน
“อย่างนี้แย่แน่!” จุ้ยมาวอี้อุทาน การใช้พลังโจมตีก่อนนั้นของอูหลานเป็นเพียงการหลอกล่อศัตรู
“ปกป้อง” อิคคาไวกว่าสายฟ้าเป็นร้อยเท่ามิทราบว่านางมาปรากฏตัวด้านหน้าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนตั้งแต่เมื่อใดในการปะทะกันครั้งที่สาม นางเปิดใช้งานดาบนางฟ้าที่ข้างหลังและใช้ปกป้ององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน ต่อให้เป็นระเบิดดวงดาวซึ่งอาจทำให้นางถูกทำลายก่อนแต่นางคิดว่าจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนได้แม้แต่ปลายเส้นผม
บอลแสงทั้งเก้าโลกระเบิดพร้อมกันสั่นสะเทือนไปทั้งโลก
นอกจากระเบิดใส่อิคคาแล้วมีอีกสามลูกที่อูหลานยิงใส่สาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิง จุ้ยมาวอี้และนางพญาดอกหนามมงกุฏทองตั่วตั่ว
จุ้ยมาวอี้พยายามต้านรับอย่างยากลำบากที่สุดพลังของนางอ่อนแอที่สุด
นางไม่กล้ารับไว้โดยตรง ได้แต่เทเลพอร์ตไปอยู่หลังตั่วตั่ว
ขณะที่มังกรวารีตัวที่สองของเจี้ยงอิงหลอมรวมกลืนกินบอลพลังงานก่อนนั้นแล้วมันกลืนกินบอลพลังงานลูกที่สอง ตั่วตั่วไม่ทราบว่ามาอยู่เบื้องหลังเมื่อใดนางสร้างดอกไม้ประหลาดและอ้าปากกลืนบอลพลังงานสองลูกและกลืนทันทีจากนั้นวิวัฒนาการกลายเป็นดอกทานตะวันที่มีเปลวเพลิงสองดวง...อูหลานเห็นวิธีกลืนกินของตั่วตั่วซึ่งง่ายดายยิ่งกว่าวิธีใช้มังกรน้ำรับมือของสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงนางตัดสินได้ว่าตั่วตั่วแข็งแกร่งที่สุด
อสูรพฤกษาสามารถต้านทานนางผู้มาจากเผ่ากาทองหรือนี่?
เฟี้ยวววว
อิคคารับมือบอลพลังงานห้าลูกของอูหลานอย่างยากลำบาก แต่นางพยายามปกป้ององค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนนางตกใจถอยห่างออกไปร้อยเมตร
อสูรพิทักษ์ของนางปรากฏตัวทันทีและเป่าแตรให้พรพลังที่ยิ่งใหญ่แก่เจ้านาย
เหนือศีรษะของอิคคามีภาพฉายเทพนารีศึกรูปหนึ่งปรากฏขึ้น
มีลักษณะคล้ายกับนาง
ภาพนั้นสูงหลายร้อยเมตรเคร่งขรึมมองดูคล้ายเทพเจ้า
รูปยักษ์ที่คล้ายเทพนารีออกศึกกำลังง้างธนูเตรียมยิงและเล็งมาที่อูหลานแห่งเผ่ากาทอง
หน้าของอูหลานตะลึงค้างเพราะนั่นคือธนูแห่งความชัง นางพบว่านี่เป็นพลังกฎสวรรค์ที่ต่อต้านไม่ได้ไม่มีพลังจะหลบเลี่ยงหรือป้องกัน นางไม่รู้ว่า อิคคามีทักษะแฝงเร้นก็คือความชังเมื่อทักษะแฝงเร้นชังถูกใช้งาน อิคคาจะมีพลังเกลียดชังและรุนแรงเพิ่มเป็นสิบเท่าในขณะเดียวกันนางจะมีภูมิคุ้มกันต่อพลังด้านลบทุกอย่างและเป้าหมายของธนูแห่งความชัง ไม่อาจจะคลี่คลายได้จนกว่าศัตรูจะตายกล่าวอีกนัยหนึ่ง ยกเว้นอิคคาถูกฆ่า ความชังถูกกำจัด ไม่ว่าอย่างไรความเกลียดนี้จะไม่หายไป
ปังปัง ปัง ปัง ปัง ปัง.... อิคคายิงปืนพลังรวดเดียวหลายร้อยนัดลำแสงพุ่งออกไปราวกับสายฝน
ทั้งจุ้ยมาวอี้และสาวมังกรไร้เขาต่างตกใจกลัวหลบออกทั้งสองข้างเพื่อหลีกเลี่ยงจากการบาดเจ็บเพราะพลังปืนใหญ่
ตราบใดที่ตั่วตั่วเรียกต้นดอกหนามออกมาและให้พวกมันกินพลังงานและวิวัฒนการอย่างบ้าคลั่ง สำหรับตั่วตั่วยิ่งต่อสู้มากต้นดอกหนามของนางยิ่งทรงพลังมากนางเองก็เติบโตก้าวหน้าได้เร็วมากขึ้น
“ทำลาย” อิคคาตาแดงฉานด้วยความโกรธ นางกวาดแขนข้างหนึ่งยิงปืนใหญ่แรงอัดระเบิดสะท้อนให้นางถอยหลังตลอดเวลารังสีพลังงานของปืนใหญ่ควบอัดพลังแน่นอย่างไม่หยุดยั้ง แม้ว่าบอลพลังงานก่อนหน้านี้จะทรงพลังน่ากลัวแต่เมื่อเทียบกับพลังงานของปืนใหญ่มีพลังต่างกันราวกับพญาอินทรีกับนกกระจอกถ้าถูกปืนใหญ่นี้ยิงใส่ครั้งเดียว ไม่ต้องพูดถึงคนแม้แต่ภูเขาก็ถูกกวาดหายไปในทันที...อูหลานผลักฝ่ามือต้านทานพลังโจมตีที่รุนแรงของอิคคานางสีหน้าเปลี่ยนทันทีและตะโกนลั่น ‘บ้าไปแล้ว’ จากนั้นรีบโดดหลบทันที
ลำแสงทำลายล้างระเบิดพลังออกมาจากปืนใหญ่
เร็วกว่าเสียงมากมาย
บดขยี้มิติในทุกที่ที่ลำแสงผ่าน
บึ้มแค่เพียงวินาทีเดียวกำแพงที่ไม่มีทางแตกทำลายจากแรงระเบิดของลูกกลมแสงก่อนหน้านี้ เกิดหลุมรูขนาดร้อยเมตรเกือบร้อยรู
ทะลุไกลออกไปไม่แน่ใจว่าไปถึงที่สุดในที่ใด
หลายวินาทีต่อมาจึงได้ยินเสียงแรงระเบิดที่น่ากลัวดังสนั่นไปทั่ว
อูหลานหน้าซีดทันทีนางไม่รู้ว่ากำแพงแข็งทนทานขนาดไหน ก่อนหน้านี้นางลองโจมตีดูแล้ว ใช้พลังไปเกือบครึ่งหนึ่งแต่แค่สร้างรอยร้าวเล็กๆ บนกำแพงเท่านั้น เพราะภายในปกป้องโดยกฎสวรรค์และคัมภีร์เทพอาคารสิ่งก่อสร้างที่นี่มิอาจทำลายได้ง่ายแต่เมื่อครู่นี้ฝ่ายตรงข้ามยิงกำแพงทะลุเป็นรูขนาดใหญ่อาวุธเทพนี้ยังมีพลังเหนือกว่าไม้ตายของนางเองหรือ?โชคดีที่คู่ต่อสู้ยิงช้าลงเล็กน้อย และนางก็ยังไม่พร้อมยิงเต็มที่ มิฉะนั้นถ้านางถูกปืนใหญ่ยิงใส่โดยตรงนางมิถูกบดขยี้หรอกหรือ?
“ดูเหมือนว่าข้าต้องทุ่มเทกำลังเต็มที่เสียแล้ว พวกเจ้าสาวๆ อันตรายจริงๆ”อูหลานที่ได้รับความเจ็บปวด ฝ่ายตรงข้ามยิงด้วยความเร็วสูง แม้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะทะลวงผ่านการป้องกันของนาง แต่วิธีนี้จะใช้ไม่ได้ มันทำให้เสียเวลา
ไม่ต้องรอสหายอีกต่อไป
ต้องฆ่าสาวๆเหล่านี้ให้เร็วที่สุด
อูหลานแห่งเผ่ากาทองเริ่มมีสีหน้าและดวงตาเป็นสีเลือด
นางถลึงดวงตาสีแดงและตวาดสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงถูกบีบบังคับจนต้องถอยไปสองสามก้าวฝ่ามือของนางผลักใส่ท้องฟ้า ฉับพลันท้องฟ้าถูกแยกออกเป็นส่วนดาบปราณขนนกเกือบร้อยเล่มเรียงแถวหมุนจนเป็นวังวนในท้องฟ้าและกวาดใส่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนจุ้ยมาวอี้ เจี้ยงอิง อิคคาและตั่วตั่วรวดเดียว ดาบปราณยังมาไม่ถึงอูหลานชูแขนตวัดเป็นรูปกรงเล็บในอากาศใช้ดาบปราณที่มีน้ำหนักมากเผชิญหน้ากับสาวๆกรงเล็บทองยาวสองกิโลเมตรตะปบไปทางด้านซ้าย เป้าหมายคือจุ้ยมาวอี้ที่อ่อนแอที่สุดและกรงเล็บขวามุ่งโจมตีองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่มีดาบเทพศักดิ์สิทธิ์
แม้ว่าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนจะไม่เคยแสดงให้เห็นประสิทธิภาพในการต่อสู้ระดับสูงสุด แต่อูหลานซึ่งมีความระมัดระวังนางมีสัญชาตญาณของสตรีที่แข็งแกร่งรู้สึกได้ว่าสตรีผู้ถือดาบวิเศษที่อยู่ข้างหน้านี้เป็นผู้ที่จัดการได้ยากที่สุดในกลุ่มสตรี
ถ้านางไม่รีบฆ่าให้เร็วนักรบสตรีผู้มีอาวุธเทพนี้ต้องสร้างหายนะได้ในที่สุด
อาวุธวิเศษไม่อาจประมาทได้แน่นอน
ไม่ว่าจะอยู่ในมือของใคร
“พบจุดอ่อน โจมตีตอบโต้!” องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนตวาดสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงแปลงร่างเป็นมังกรวารีบุกเข้าไปรุกโจมตีอูหลานพร้อมกับองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนตั่วตั่วเรียกต้นดอกหนามออกมาหลายหมื่นต้นสร้างเป็นทะเลดอกหนามและกำแพงป้องกันพลังกรงเล็บทองในท้องฟ้าและเปิดช่องให้วังวนให้องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและเจี้ยงอิงได้รุกโจมตี
“ฟัน!”อิคคาเคลื่อนไหวได้เร็วกว่านางควงดาบนางฟ้าจู่โจมอูหลานที่เพิ่งโจมตีหนักๆกระหนาบสองด้าน