ตอนที่ 20 กองทัพเทวดาที่พังทลาย

ตอนที่ 20 กองทัพเทวดาที่พังทลาย

เถาวัลย์ที่พุ่งออกมาเป็นจำนวนมากทำให้ มู่หลง เทียน ตกใจ

เขาไม่คาดคิดว่าจะมีทหารพืชจำนวนมากซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของ หลิน ยู ซึ่งมากกว่าจำนวนทูตสวรรค์ที่อยู่รอบตัวเขาซะอีก ป่ารอบภูเขาทั้งหมดนี้ถูกล้อมรอบด้วยเถาวัลย์

สถานการณ์ดังกล่าวนี้ทำให้เขานึกถึงชายลึกลับเผ่าพืชที่ปรากฏตัวและขโมยสมบัติในหีบไปเมื่อไม่กี่วันก่อน

ลักษณะของเถาวัลย์นี้เหมือนตอนนั้นอย่างกับแกะ

“อ๋ออ นายเองเหรอ!”

ใบหน้าของ มู่หลง เทียน มืดลง นึกไปถึงสมบัติ 2 ชิ้นที่ถูกขโมยไปก่อนหน้านี้ เช่นเดียวกับความเสียหายที่เกิดกับทูตสวรรค์ของเขาที่ได้รับ ทันใดนั้น ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยจิตสังหาร

เขาไม่พูดเรื่องไร้สาระกับ หลิน ยู อีกต่อไป สั่งให้ทตูสวรรค์ด้านข้างโจมตีทันที

ชั่วขณะนั้น แสงสีขาวศักดิ์สิทธิ์ส่องประกาย

ทูตสวรรค์ระดับ 4 กางปีกออกและบินขึ้นไปในอากาศ ยกคันธนูและหอกขึ้น เล็งไปที่ หลิน ยู

มุมปากของ มู่หลง เทียน ค่อยๆยกขึ้น มันยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยัน

ในฐานะที่เผ่าเทวดามีทหารทูตสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุด นอกจากมีพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าทหารทั่วไป มันยังมีความสามารถบินแต่กำเนิด มีพลังในการต่อต้านอาวุธส่วนใหญ่

หากต้องการที่จะสู้กับเขา?

มันเป็นแค่ความฝันลมๆแล้งๆของคนโง่เท่านั้น!

แม้ว่ามันจะเป็นทหารระดับ 4 ก็ไม่มีประโยชน์!

“จัดการมันซะ!”

เมื่อได้ยิน มู่หลง เทียน ออกคำสั่ง อาวุธในมือของทูตสวรรค์ก็ง้างออกและยิงไปที่ หลิน ยู

ไม่ว่าการโจมตีนี้ จะพุ่งไปที่ไหน อากาศก็สั่นสะเทือนออกด้วยพลังที่มากล้นเกินขอบเขตนี้ ราวกับอากาศกำลังจะฉีกออกจากกัน

การแสดงออกของ มู่หลง เทียน น่าหวาดกลัวอย่างมาก เขาจิตนาการเห็นฉากหลิน ยู ตัวระเบิด เลือดสาดกระเด็นออกมา

วินาทีต่อมา

แสงบริสุทธิ์สีเขียวสว่างระเบิดออกมา เหล่าวิญญาณต้นไม้ที่ได้รับการอัพเกรดทั้ง 5 ตัว และหลิง ซี ที่อยู่ข้างๆ หลิน ยู โบกไม้เท้าและชี้ขึ้นในไปอากาศ การโจมตีทั้งหลายถูกรัดพันด้วยเถาวัลย์หนาม บางถูกเบี่ยงเบนออกไปจากเส้นทางเดิม

ในเวลาเดียวกันนั้น นักรบนางไม้ก็มายืนอยู่หน้า หลิน ยู ค่อยปกป้องเขา

“บรึ้มมม !”

ลูกธนูและหอกสีขาวระเบิดออก ทำให้เหล่านักรบนางไม้กระเด็นออกไป แขนแตกกระจายออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

แต่ทันใดนั้นก็มีแสงเยียวยาสีเขียวตกลงมา ทำให้อากาศบาดเจ็บของพวกเขาได้รับการฟื้นฟู

“นี้มัน เป็นไปได้ยังไง!”

จิตใจของ มู่หลง เทียน กำลังสั่นไหว เขาไม่คิดว่าหลิน ยู จะสามารถป้องกันการโจมตีของเขาได้

ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบสนองใดๆ ก็มีเสียงนับไม่ถ้วนพุ่งแหวกอากาศมา เถาวัลย์เหล่านี้พุ่งออกมาจากรอบทิศทาง ความเร็วของพวกมันสูงมาพริบตาเดียวก็เข้ามารัดเหล่าทูตสวรรค์เอาไว้และลากพวกมันลงไปบนพื้น

ทูตสวรรค์พยายามดิ้นรนอย่างหนัก พวกเขาดูสิ้นหวัง ถูกแทงด้วยเข็มพิษที่มีฤทธิ์ด้านชา ทำให้ร่างกายพลังลดลงอย่างต่อเนื่อง พวกเขาเริ่มที่จะอ่อนแอลงเรื่อยๆ

“ปลั๊ก! ปัง! ปัง!..”

ด้วยโจมตีเป็นระลอกคลื่น เหล่าทูตสวรรค์ทั้งหมดล้มลงไปบนพื้นอย่างอนาจ

เหลือทูตสวรรค์เพียงไม่กี่ตนเท่านั้น พวกมันยืนตัวสั่นด้วยความกลัวมีคถาอยู่ในมือ

“แสงศักดิ์สิทธิ์!”

แสงศักดิ์สิทธิ์เปร่งประกายออกมา ปัดเป่าพิษภายในตัวของพวกเขาออกและยืนขึ้นอีกครั้ง

แต่จากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับด้วยหนามไม้ที่ปรากฏขึ้นในอากาศอย่างกะทันหัน ทูตสวรรค์ 2 3 ตนไม่สามารถตอบสนองได้ทัน พวกเขาถูกเจาะทะลวงเข้าที่หน้าอกทันที ถูกสังหารที่จุดนั้น

มันยังไม่จบ!

เห็ดสีแดงถูกโยนไปตกที่เท้าของพวกเขา มันแทบจะไม่มีเวลาให้พวกเขาหายใจ

“บูม! บูมม! บูมมมม!”

การระเบิดที่รุนแรงนั้นได้ระเบิดออกมาอีกหลายชุด ทำให้ทูตสวรรค์ทั้งหมดที่อยู่ตรงนั้น บางตัวถึงกับตายคาที่

มู่หลง เทียน เต็มไปด้วยความตกตะลึง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความเสียใจ

กองทัพเทวดาของเขา....

ไม่มีโอกาสให้ต่อสู้กลับ!

นี้มันใช่เผ่าพืชที่เขารู้จักใช่ไหม?

เขาไม่กล้าคิดที่จะสู้อีกต่อไปรีบพาเหล่าทูตสวรรค์ที่เหลือหนีไปยังทิศทางที่พวกทั้ง 4 ของเขารออยู่

“จุ๊ๆ อยากหนีงั้นเหรอ ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกสหาย!”

เนื่องจากอีกฝ่ายต้องการที่จะเอาชีวิตของเขา หลิน ยู จึงไม่ยอมปล่อยเขาไปง่ายๆแน่นอน

เขาติดตามกองทัพพืชออกไปอย่างรวดเร็ว เถาวัลย์จำนวนมากระเบิดการโจมตีออกมาอีกครั้งไปที่ด้านหลังของ มู่หลง เทียน

มู่หลง เทียน หวาดกลัวมีทูตสวรรค์หลายตัวอยู่ที่ด้านหน้าเขา

“โล่แห่งแสง!”

โล่สีขาวศักษ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นที่หน้าของเขา

นี้คือสกิลป้องกันเฉพาะตัวของทูตสวรรค์ การป้องกันนี้แข็งแกร่งมาก สามารถสกัดกั้นการโจมตีของเถาวัลย์ทั้งหมดของ หลิน ยู ได้

เมื่อ หลิน ยู ทำลายโล่ของ มู่หลง เทียน ได้เขาก็หนีไปซะแล้ว เป็นเรื่องยากที่จะตามเขาทัน

“เฮ้อ น่าเสียดาย”

หลิน ยู หยุดไล่ตาม

ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการสังหาร มู่หลง เทียน แต่เขารู้ว่าไม่ไกลจากที่นี้ต้องมีสหายของ มู่หลง เทียน รออยู่

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเอาชนะได้ แต่คิดว่าคงเกิดความสูญเสียครั้งใหญ่ของกองกำลังแน่ๆ  การสูญเสียมันมากกว่าสิ่งที่ได้รับ

“ครั้งหน้า ไม่โชคแบบนี้แน่!”

ใบหน้าของ หลิน ยู ดูน่าหวาดกลัว

หลังจากการต่อสู้ในวันนี้ ความบาดหมางระหว่างเขากับมู่หลง เทียนก็ถูกก่อตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์

แต่เขาไม่กังวลซักนิด

แม้ว่ากองกำลังของอีกฝ่ายจะเป็นเผ่าเทวดา เขาก็ไม่กลัวแม้แต่น้อย กองกำลังพืชกลายพันธุ์ก็แข็งแกร่งไม่แพ้กัน การต่อสู้ในวันนี้ได้เป็นบทเรียนให้กับเขา

หลังจากนี้คิดเรื่องนี้ หลิน ยู ก็หันหลังกลับและจากไปพร้อมกับกองทัพพืชของเขา

ด้าน มู่หลง เทียน

มู่หลง เทียน ที่หลบหนีจากการไล่ล่าเข้าไปในป่าเป็นวลานานในที่สุดก็ได้กลับมาถึงหนองน้ำ

ในเวลานี้ทั้ง 4 คนที่ได้ทำการกวาดล้างหนองน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว พวกเขากำลังเก็บซากของแมงป้องหางแดง

เมื่อเห็นสภาพที่ดูยับเยินของ มู่ หลงเทียน พวกเขาก็ตกใจ พวกเขาทั้งหมดเรียกเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วง

“บอสมู่หลง คุณเป็นยังไงบ้าง ทำไมสภาพคุณเละขนาดนี้”

“ทำไมรอบตัวคุณทูตสวรรค์ถึงน้อยลง”

“เป็นไปได้ไหมว่ามี มอนสเตอร์ที่ทรงพลังปรากฏตัวขึ้นที่นั้น”

เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาทั้ง 4 คนของเขา ล้อมรอบ มู่หลง เทียน ไว้ตรงกลางมองดูทูตสวรรค์ที่อยู่ด้านหลังของเขาที่หายไปเกือบครึ่ง

นี้คือทูตสวรรค์ระดับ 4

แม้แต่ในบรรดาทหารของเหล่าราชันทั้งหมด พวกมันก็ถูกจัดเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นยอด

อะไรกันที่ทำให้ มู่หลง เทียน มีทรงพลังขนาดนี้ต้องพบกับความสูญเสียแบบนี้ อาจจะเป็นมอนสเตอร์ระดับ 5

มีมอนสเตอร์ระดับ 5 อยู่ที่นี้จริงๆ?

“อย่าถามาก!”

มู่หลง เทียน ตอกกับคำถามด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

“วันนี้ฉันแค่โชคไม่ดี ฉันประมาทเอง ไม่คิดว่าจะมีคนแบบนี้อยู่ในบริเวณนี้ แม้แต่ทหารทูตสวรรค์ก็เกือบจะตายลงหมดในที่นี้”

“ใครกัน?”

จาง เย่ว และคนอื่นๆตกตะลึงไปตามๆกัน รูม่านตาของเขาหดเล็กลง

เป็นไปได้ไหมว่า คนที่ทำให้ มู่หลง เทียน อยู่ในสภาพนี้ เป็นราชันซักคน?

บ้าน๊า มันจะเป็นไปได้ยังไง!

พวกเขาไม่รู้ความแข็งแกร่งของราชันคนอื่น แต่พวกเขารู้ซึ้งถึงความแข็งแกร่งของ มู่ หลงเทียน ดี เขาเป็นหนึ่งในคนที่แข็งแกร่งที่สุดของภูมิภาคนี้ มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเทียบกับเขาได้

ด้วยความแข็งแกร่งขนาดนี้ เขายังต้องหนีมาอย่างน่าสังเวช

อีกฝ่ายเป็นเผ่าไหนกัน?

มันอาจเป็นเผ่าปิศาจที่มีชื่อเสียงพอๆกับเผ่าเทวดา

แต่พวกเขาไม่เคยได้ยินว่ามีเผ่าปิศาจอยู่ในพื้นที่นี้

ควาดหวาดกลัวกัดกินเข้าไปในหัวใจของพวกเขาทันที

แต่เมื่อเห็นในหน้าที่น่ารังเกียจของมู่หลง เทียน พวกเขาไม่กล้าที่จะถามอะไรมากนัก พวกเขาจึงได้แต่คาดเดาไปต่างๆนาๆ

หลังจากกวาดล้างหนองน้ำจนเสร็จ พวกเขาก็รีบกลับไปยังทิศทางที่ดินแดนของเขา เพราะกลัวว่าเจ้าราชันลึกลับคนนั้นจะไล่ตามพวกเขามา

โดยไม่ทันได้สังเกต

มีร่างหนึ่งซ่อนอยู่ไม่ไกล เฝ้าสังเกตการณ์ด้วยตาของเขาอยู่จากในเงามืด....