943 - เหยียบหน้าตระกูลหวัง
943 - เหยียบหน้าตระกูลหวัง
"เปิดใช้งานค่ายกล!"
ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่งตะโกนเสียงดัง และมุมที่ลึกเข้าไปในพระราชวังก็ยกตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ปรากฏขึ้นเหนือพระราชวังทั้งหมดได้ปลดปล่อยความผันผวนที่รุนแรงออกมา
"..."
“...”
มีเสียงกรีดร้องด้วยความกลัวดังขึ้น คนหนุ่มสาวของตระกูลหวังต่างหวาดกลัวและไม่กล้าพูดอะไรอีก
"ปราบปราม!"
สมาชิกที่ทรงพลังของตระกูลหวังตะโกน พวกเขาได้รับความอับอายอย่างหนักจากการโจมตีของเย่ฟ่าน ดังนั้นชายชราเหล่านี้จึงทุ่มเทการโจมตีโดยหวังจะสังหารเย่ฟ่านให้ได้
หนึ่งในปรมาจารย์ศักสิทธิ์ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวด้วยเสียงทุ้ม
"ตอนนี้ค่ายกลโบราณเสร็จสมบูรณ์แล้ว แม้ว่ามันจะไม่ใช่ค่ายกลระดับสูงสุดแต่ก็มีความเสถียรมากพอตัว ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะสามารถกระตุ้นปราณสวรรค์พิภพได้”
“ค่ายกลของพวกเจ้าเป็นเพียงภาพลวงตาไว้หลอกลวงผู้คนเท่านั้น อย่านำมันมาเทียบกับความรู้ของปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์”
เย่ฟ่านกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยที่สีหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยความไม่แยแส
"ไร้สาระ ต่อให้คำพูดของเจ้ามีมากแค่ไหนเจ้าก็ไม่สามารถหนีออกจากที่นี่ได้"
ชายชราอีกคนคำรามด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อโจมตีเย่ฟ่าน
"รนหาที่ตาย!"
เย่ฟ่านแค่นเสียงและกระแทกฝ่ามือออกไปโดยตรง
"ปัง"
ฝ่ามือของเขาทุบชายที่แข็งแกร่งของตระกูลหวังกระเด็นถอยหลังพร้อมกับเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดที่ดังขึ้น
“แปดต้องห้าม!”
ทุกคนอุทานอย่างตกใจ
“ไม่ต้องกลัวแม้ว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะแปดต้องห้าม เขาก็ยังเป็นเพียงผู้บ่มเพาะสวรรค์ชั้นหนึ่งของเซียนเทียมเท่านั้น ข้าไม่เชื่อว่าเขาคนเดียวจะจัดการพวกเราทุกคนได้?”
ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์คนนึงซึ่งอยู่ในสวรรค์เจ็ดของเซียนเทียมตะโกนด้วยความโกรธ
ปรมาจารย์ศักสิทธิ์อีกสองคนก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว สีหน้าของพวกเขาบูดบึ้งและเตรียมจะลงมือสังหารเย่ฟ่านอีกครั้ง
"ฆ่ามัน!"
เย่ฟ่านยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับโยนต้นกำเนิดสวรรค์ก้อนใหญ่ของเขาขึ้นสู่ท้องฟ้า
ต้นกำเนิดสวรรค์สี่ชิ้นกระจายตัวโอบล้อมพระราชวังในสี่ทิศทางพร้อมกับปลดปล่อยความผันผวนที่ไม่สิ้นสุดออกมา
ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสามคนใบหน้าบิดเบี้ยว พวกเขาตระหนักได้ทันทีว่าเย่ฟ่านกำลังจะสร้างค่ายกลต้นกำเนิดสวรรค์ขึ้นที่นี่ และหนึ่งในนั้นก็ตะโกนเสียงดังทันที
“ค่ายกลโบราณโจมตี!”
เมื่อสิ้นเสียงค่ายกลที่ยกพระราชวังขนาดใหญ่ขึ้นสู่ท้องฟ้าได้ปลดปล่อยแสงหลากสีที่ไร้ขอบเขตยิงเข้าหาเย่ฟ่านอย่างรุนแรง
"ชิ" "ชิ"
เย่ฟ่านดีดนิ้วอย่างต่อเนื่อง และเทพที่อยู่ในตำหนักเต๋าของเขาก็บินออกไปทีละตัว ในขณะนั้นเก็บของเขาได้ปลดปล่อยอักขระเต๋าชิ้นแล้วชิ้นเล่าเข้าไปในความว่างเปล่า
เมื่อมองจากระยะไกล ลานพนันหินแห่งนี้ก็ถูกโอบล้อมด้วยตัวอักขระโบราณสีทองแวววาวนับพัน
บูม!
เสียงระเบิดที่รุนแรงดังขึ้น และอักขระเต๋าของเย่ฟ่านก็ปิดกั้นการโจมตีของค่ายกลโบราณได้อย่างง่ายดาย
"ทักษะต้นกำเนิดของเจ้าแข็งแกร่งก็จริง แต่มันไม่อาจทำลายเราได้" ปรมาจารย์ศักสิทธิ์คำรามด้วยความโกรธ
ในท้องฟ้า ค่ายกลหมุนอย่างช้าๆ และพลังลึกลับมากมายมหาศาลก็ถ่ายเทลงมาสะสมอยู่ในตัวของพระราชวัง
"ปัง ปัง ปัง"
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ลำแสงจากพระราชวังโบราณยิงเข้าหาเย่ฟ่านหลายสิบครั้ง ในเวลาเดียวกันอักขระเต๋าที่ไม่สิ้นสุดก็เริ่มกัดกร่อนม่านแสงที่ปกคลุมอยู่รอบพระราชวังโบราณอย่างรวดเร็ว
"แม้กระทั่งปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์สามคนร่วมมือกันยังไม่อาจทำอะไรเย่ฟ่านได้!”
ในระยะไกลทุกคนตกใจกลัว ทักษะต้นกำเนิดไม่มีใครเทียบได้ มันสามารถหยุดยังปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์สามคน และค่ายกลโบราณได้อย่างเด็ดขาด
“ทำลายมันให้ข้า!”
ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามตะโกนพร้อมกันพร้อมกับกระตุ้นพลังศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในกายของตัวเองให้โหมกระหน่ำออกมาด้านนอก
“ต่อให้ต้องจ่ายด้วยชีวิตของพวกเราก็ต้องฆ่าเด็กน้อยคนนี้ให้ได้”
ชายชราทั้งสามไม่ลังเลที่จะเผาผลาญแก่นแท้ของตัวเองเพื่อเปลี่ยนให้เป็นพลังโจมตี
"ในเมื่อพวกเจ้าอยากเล่นอย่างเต็มที่ ข้าก็จะสนุกกับพวกเจ้าเอง!"
ร่างของเย่ฟ่านเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วราวสายฟ้า เขาปรากฏตัวอยู่ในลานพนันหินของตระกูลหวังหลายแห่ง โดยที่พลังศักดิ์สิทธิ์ที่เข้มข้นจากพระราชวังขนาดใหญ่ไม่สามารถไล่ตามได้เลย
ในเวลาเดียวกันอักขระเต๋านับพันตัวของเขาก็เจาะทำลายม่านแสงของพระราชวังโบราณพร้อมกับหลั่งไหลเข้าไปภายในราวกับฝูงตั๊กแตน
"ทักษะต้องห้ามในคัมภีร์ต้นกำเนิดสวรรค์!"
"ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ เขายังไม่ใช่ปรมาจารย์ต้นกำเนิดปฐพีด้วยซ้ำ พลังของเขาจะน่ากลัวแบบนี้ได้อย่างไร"
ลูกหลานตระกูลหวังอุทานด้วยความกลัว แต่หลังจากที่อักขระเต๋าของเย่ฟ่านพบเจอรอยแตกและพุ่งเข้าไปในพระราชวังใบหน้าของทุกคนก็บิดเบี้ยวในทันที
“ท่านลุง คิดหาทางเร็ว เย่ฟ่านจะฆ่าพวกเราแล้ว”
“ท่านปู่ช่วยเราด้วย!”
คนเหล่านี้ล้วนหวาดกลัว ไม่มีใครเสแสร้งทำเป็นแข็งแกร่งอีกต่อไปแล้ว
"เย่ฟ่านเจ้าทำอะไร?”
ผู้คนมากมายต่างกระจัดกระจายกันหลบหนีออกจากลานพนันหินแห่งนี้ พวกเขาเกิดความรู้สึกย่ำแย่คล้ายกับสิ่งที่เย่ฟ่านจะทำต้องเป็นภัยพิบัติอันใหญ่โตอย่างแน่นอน
"พวกเจ้าร่ำร้องอยากเห็นข้ามากไม่ใช่หรือ วันนี้ข้าจะส่งเสริมความปรารถนาของพวกเจ้าเอง!"
เย่ฟ่านตะโกนเสียงดัง จากนั้นมือของเขาก็บีบเข้าหากันอย่างช้าๆ และอักขระเต๋านับพันตัวที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วพระราชวังโบราณก็ระเบิดขึ้นพร้อมกัน
"บูม!"
ภายในลานพนันหินขนาดใหญ่ของตระกูลหวังมีเปลวไฟพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า แสงของพวกมันสดใสราวกับพุที่เจิดจรัส
"ดอกไม้ศักดิ์สิทธิ์เบ่งบานแล้ว นี่เป็นสิ่งที่งดงามที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็น" เย่ฟ่านถอนหายใจด้วยรอยยิ้ม
ในระยะไกลทุกคนหวาดกลัวเป็นอย่างมาก ความงามเย่ฟ่านพูดถึงกลับต้องแลกมาด้วยชีวิตของผู้คนนับร้อยและลานพนันหินของตระกูลหวังก็ถูกบทขยี้ไปพร้อมกัน
"รากฐานของตระกูลหวังในตงหวงสิ้นสุดลงแล้ว!"
"สามปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ถูกกักขังและเสียชีวิตลงเช่นนี้ พวกมั่นใจในตัวเองมากเกินไป สุดท้ายพวกเขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายได้!"
ในระยะไกลทุกคนรู้สึกหนาวเหน็บในจิตใจ
"น่าเสียดาย! หินประหลาดเหล่านั้นมีราคาแพงมาก พวกมันกลับถูกทำลายไปหมดแล้ว "
"หินมากมายที่อยู่ในลานพนันหินของตระกูลหวังมีค่าไม่ต่ำกว่าสามสิบล้านต้นกำเนิด สุดท้ายพวกมันกลับถูกทำลายลงแบบนี้”
บางคนไม่สนใจกับการตายของชายผู้แข็งแกร่งของตระกูลหวังแต่พวกเขาเกิดความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุดเมื่อหินต้นกำเนิดหลายก้อนถูกทำลายลง
"น่าเสียดายจริงๆ"
เย่ฟ่านก็รู้สึกเสียดายเช่นกันที่พ่อของหวังเถิงและบุคคลสำคัญอื่นๆ เดินทางไปยังตระกูลจี้เพื่อขอแต่งงาน ไม่เช่นนั้นมันจะกลายเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของเขาอย่างแน่นอน
"ข้าอยากรู้จริงๆว่าในเมื่อรากฐานของพวกเจ้าถูกทำลายลงหมดแล้ว พวกเจ้าจะเอาอะไรไปสู่ขอธิดาของตระกูลจี้" เย่ฟ่านกล่าวกับตัวเอง
