ตอนที่ 22 หมอผีฝึกหัดระดับ 1 ขั้นสูง
ตอนที่ 22 หมอผีฝึกหัดระดับ 1 ขั้นสูง
หลังจากที่สร้างรูนจิตที่สองแล้วลีโอก็นับว่าเป็นหมอผีฝึกหัดระดับ 1 ขั้นกลางแล้ว แต่เขายังไม่หยุดเพียงเท่านี้ อนุภาควิญญาณด้านหน้านั้นมากเพียงพอให้สร้างรูนจิตได้อีกอัน
ลีโอทำตามขั้นตอนเดิมซ้ำอีกครั้ง คราวนี้ง่ายขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย เพราะว่าพลังจิตของเขามากขึ้นมา
ผ่านไป 6 วันเส้นใยวิญญาณสมบูรณ์เส้นที่ 3 ของลีโอก็เสร็จสิ้น
“ไว้กว่าพวกผู้มีพรสวรรค์ระดับ 5 หนึ่งวัน แต่เส้นใยวิญญาณของข้ายาวกว่าของพวกนั้น 3 เท่า”
ลีโอพยักหน้าอย่างพอใจและทำการสร้างรูนจิตต่อในทันที
ผ่านไปเกือบ 1 วันรูนจิตกลายเป็นวัตถุของลีโอก็ปรากฏขึ้นมา เขารีบดึงเอาอนุภาควิญญาณที่เหลืออยู่ทั้งหมดใส่เข้าไปในรูนจิต หลังจากผ่านไปสักพักการดูดกลืนอนุภาควิญญาณของรูนจิตอันที่สามก็หยุดลง
มันลอยหายเข้ามาในกายของลีโออย่างรวดเร็ว
“สำเร็จ ข้ากลายเป็นหมอผีฝึกหัดระดับ 1 ขั้นสูงแล้ว” ลีโอรับรู้ได้ถึงพลังจิตที่อัดแน่นอยู่ในร่าง เขาสามารถใช้พลังจิตรวบรวมกันแน่นเป็นเหมือนหยดน้ำได้ดีกว่าก่อนหน้านี้มากนัก
ลีโอหยิบเหรียญดากาซวางไว้เบื้องหน้าแววตาจับจ้องไปที่เหรียญนั้นไม่ละสายตาไปไหน ผ่านไปเกือบ 10 นาทีเหรียญก็เริ่มสั่นเบา ๆ ก่อนที่ปรากฏการณ์นั้นจะหายไป
“ฟู่ ข้ายังไม่สามารถทำแบบหมอผีแท้จริงได้ในตอนนี้” ลีโอยกแขนขึ้นมาปาดเหงื่อบนในหน้า เมื่อครู่นี้เขาพยายามใช้พลังจิตในการขยับเหรียญดากาซตรง ๆ แต่ว่าพลังจิตของหมอผีฝึกหัดนั้นไม่สามารถขยับวัตถุกายภาพที่ไม่มีโลหะสื่อวิญญาณได้ นี่เป็นความรู้โดยทั่วไปของเหล่าหมอผี
แต่ว่าการที่ลีโอนั้นสามารถใช้พลังจิตสั่นเหรียญได้แล้วแม้จะเป็นเพียงหมอผีฝึกหัดระดับ 1 ก็นับว่าน่าเหลือเชื่อมากแล้ว
ลีโออยู่ในโลกมิติดวงตาผนึกเทพต่ออีก 5 วันเพื่อสร้างยันต์ไฟเพิ่มอีก 50 แผ่น ก่อนที่เขาจะไม่ได้สร้างต่ออีก
ในช่วงการเก็บตัวฝึกฝนครั้งนี้ ลีโอรู้สึกพอใจกับการพัฒนาของตนเองเป็นอย่างยิ่ง แต่ว่ามันถึงเวลาที่เขาต้องออกไปด้านนอกแล้ว เพราะว่าหญ้าศพเติบโตได้อย่างเต็มที่แล้วมาตั้งแต่หลายสิบวันก่อนแล้ว
ลีโอเดินไปที่หญ้าศพ เพื่อทำการเก็บเกี่ยว การเก็บเกี่ยวหญ้าศพนั้นจะต้องขุดขึ้นมาทั้งต้น มันจึงไม่ใช่พืชที่เก็บเกี่ยวได้เรื่อย ๆ ถ้าลีโอต้องการเมล็ดของหญ้าศพจะต้องรอให้มันเติบโตอีก 1-2 ปี แน่นอนว่าลีโอไม่ต้องรอนานขนาดนั้นอยู่แล้ว
เขาเลือกจะเก็บหญ้าศพไป 4 ต้นเหลือเพียง 1 ต้นไว้สำหรับทำพันธุ์ในการปลูกหลังจากนี้
ลีโอถือหญ้าศพอยู่ในมือ ก่อนจะเก็บพวกมันลงไปในกล่องที่ใส่วัตถุวิญญาณมา เพราะเขาไม่อยากจะใช้หญ้าศพที่มีค่าทั้ง 4 คนนี้เสียหาย เพราะราคาของหญ้าศพสูงกว่าราคาของดอกลำโพงแห่งเสียงโหยหวนมาก
หลังจากได้ของแล้วลีโอก็ออกมาด้านนอกและทำการติดต่อไปหาลูคัสในทันที
ลีโอถือแพดสื่อสารบนแพดสื่อสารปรากฏใบหน้าโฮโลแกรมของลูคัสขึ้นมา
“เจ้าคือเออ...ลีโอใช่ไหม” ลูคัสถามและพยายามนึก เพราะเขาลืมลีโอไปนานแล้ว เนื่องจากครั้งล่าสุดที่ติดต่อกันก็เกือบเดือนแล้ว
“ใช่ข้าเอง คนที่ขายดอกลำโพงแห่งเสียงโหยหวนให้เจ้า”
“ข้าจำได้แล้ว เจ้าเคยบอกว่ามีหญ้าศพและจะขายให้ข้า แต่นี่ก็นานมากแล้วตอนแรกข้านึกว่าเจ้าลืมไปเสียแล้ว”
“พอดีเกิดปัญหานิดหน่อย ข้าหาหญ้าศพได้แล้ว เป็นต้นโตเต็มวัยจำนวน 4 ต้น เจ้ายังสนใจอยู่ไหม”
“รอเดี๋ยว” ลีโอหยิบเอากล่องออกมาเปิดฝาให้ลูคัสได้เห็นต้นหญ้าศพที่อยู่ด้านใน มันเป็นต้นหญ้าศพที่สมบูรณ์ไร้ที่ติที่สุดเท่าที่ลูคัสเคยเห็นมา
“เจ้าหาหญ้าศพที่สมบูรณ์ขนาดนี้ได้อย่างไร ไม่สิข้าลืมไปว่าไม่ควรถาม เจ้าจะขายมันเท่าไหร่”
“เจ้าเสนอราคามา ถ้าตรงกับที่คิดข้าจะขายให้เจ้า”
“ยุติธรรมดี ราคากลางอยู่ที่ 200 ดากาซต่อต้น แต่ข้าจะซื้อเจ้าในราคา 250 ดากาซเป็นอย่างไร”
ลูคัสถามออกมา แม้ในใจของเขาจะรู้สึกว่าราคานี้มันสูงมากจริง ๆ แต่ก็คุ้มค่ากับหญ้าหน้าศพคุณภาพสูงแบบนี้
ลีโอมีสีหน้าครุ่นคิด ก่อนจะกล่าวว่า “ตกลงในราคานี้”
ลูคัสได้ยินก็เผยรอยยิ้มออกมาในทันที
“เจอกันที่เดิมใช่ไหม” ลูคัสเอ่ยถาม
“ใช่ แต่ว่าก่อนนั้นข้าอยากถามว่าเจ้าพอรู้จักหมอผีระดับ 3 ที่สนใจซื้อยันต์ไฟระดับ 0 ชั้นสูงไหม ข้าอยากจะขายยันต์ไฟพอดีว่าในมือของข้ามีอยู่จำนวนหนึ่ง แน่นอนว่าเจ้าจะได้ค่านายหน้าด้วย” ลีโอเอ่ยถาม นี่คือเป้าหมายอีกอย่างของเขา
“ยันต์ไฟระดับ 0 ชั้นสูง ข้าจะซื้อไว้ทั้งหมดก็ได้เจ้ามีกี่แผ่น”
ลูคัสกล่าวอย่างสนใจ ที่จริงแล้วเขาพอใจในการซื้อขายหญ้าศพแล้วและอยากลีโอมาส่งอย่างรวดเร็ว จึงอยากลดปัญหาการหาคนมาซื้อยันต์ไฟโดยซื้อไว้เอง
“ข้าว่าเจ้าซื้อไม่หมดหรอก” ลีโอตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม
ใบหน้าของลูคัสบึ้งตึงทันที เพราะคำพูดของลีโอเหมือนเป็นการดูถูกเขา
“เจ้าหมายความว่ายังไง คิดว่าข้ามีเงินไม่พอจะซื้อยันต์ไฟของเจ้าเหรอ เอามาข้าจะเหมาหมดเลยก็แล้วกัน”
“เจ้าแน่ใจนะ ข้ามียันต์ไฟระดับ 0 ชั้นสูงอยู่ 50 แผ่น” ลีโอบอกจำนวนไป
“เดี๋ยว ๆ เจ้าว่ายังไงนะ ยันต์ไฟระดับ 0 ชั้นสูง 50 แผ่น เจ้าไปปล้นร้านค้าของสถาบันมาอย่างนั้นเหรอ” ลูคัสกล่าวออกมาด้วยความตกใจพร้อมกับโฮโลแกรมของเขาที่ลุกขึ้นยืนอย่างชัดเจน
ลีโอไม่ได้ตอบว่าได้มายังไง เพราะเขาไม่อยากเปิดเผยเรื่องการเป็นผู้จารึกของตัวเองให้คนอื่นรู้มากเกินไป อีกอย่างเรื่องของยันต์ไฟ ที่จริงลีโอมีทั้งหมด 76 แผ่น ซึ่งเป็นของเดิมที่สะสมไว้ แต่เขาคิดว่าควรจะขายออกไปแค่ 50 แผ่นก่อน
“ข้าขอคืนคำเมื่อครู่ที่บอกว่าจะซื้อเอง 50 แผ่น ขายแผ่นละ 80 ดากาซนั้นเท่ากับเงิน 4,000 ดากาซมันมากเกินไป ที่จริงข้าก็ไม่ใช่ว่ามีเงินไม่พอหรอกนะ แต่มันมากเกินไปข้าคงใช้ไม่หมด” ลูคัสกล่าวพร้อมกับหาทางลงให้ตัวเอง
ลีโอพยักหน้า เขาเชื่อว่าลูคัสมีเงินพอซื้อมัน หมอผีฝึกหัดระดับ 3 ที่เป็นนักปรุงยาจะยากจนได้อย่างไร
“เรื่องคนที่ซื้อยันต์ข้าพอจะติดต่อให้เจ้าได้ แต่ราคาอาจจะไม่ถึง 80 ดากาซ เจ้าต้องการพบเขาวันนี้เลยไหม” ลูคัสถามความเห็นของลีโอ
“เรื่องราคาข้าจะคุยกับเขาเองและถ้าพบเขาวันนี้ได้ก็ถือว่าดี ข้าต้องการรีบขายพวกมันออกไป” ลีโอตอบกลับลูคัส
“ถ้าอย่างนั้นก็เอาตามนี้ไว้เจอกันที่สวนสาธารณะโต๊ะเดิม” กล่าวจบลูคัสก็ตัดสายไปในทันที
หลังจากนั้นลีโอก็เตรียมเอาของทั้งหมดจัดแยกลงไปในกล่องเก็บพวกมันทั้งหมดเข้าไปในโลกมิติ จากนั้นก็ออกจากห้องและเดินไปยังโต๊ะตัวเดิมที่สวนสาธารณะบริเวณชั้น 2 ของหอคอยเอลา
พอมาถึงลีโอก็เข้าไปในห้องน้ำและเอาของที่เตรียมไว้ออกมาตรงไปนั่งรออยู่ที่โต๊ะ
ผ่านไปสักพักลูคัสก็เดินมาพร้อมกับหมอผีฝึกหัดที่สวมหน้ากากผีผู้หนึ่ง หมอผีคนนี้ดูลึกลับมาก ชุดก็ดูเก่าเก็บแถมยังมีเศษผ้าพันไปทั้งตัว
ลีโอพอมองออกมาเขาคนนี้ไม่ใช่ผู้ชาย แต่นางเป็นหญิงสาวและคาดเดาว่านี่คือผู้ที่ลูคัสจะแนะนำให้มาซื้อยันต์ไฟของเขา
ลูคัสและหมอผีหญิงสาวสวมหน้ากากได้นั่งลงตรงข้ามกับลีโอ
“นางคือผู้ซื้อที่ข้ากล่าวถึงมีนามว่า คาร่า”
“คาร่านี่คือลีโอผู้ขายที่ข้ากล่าวถึง”
ลูคัสแนะนำทั้งสองให้รู้จักกัน
“ยินดีที่ได้รู้จัก” ลีโอยื่นมือไปจะจับมือ แต่คาร่าเพียงแค่พยักหน้า โดยไม่ได้คิดจะจับมือ
ลีโอเห็นดังนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะรู้ว่าทุกคนนั้นมีนิสัยที่ต่างกันออกไป
“เอาของที่ข้าและเจ้าตกลงมาเถอะ เจ้าจะได้พูดคุยกับนางต่อ” ลูคัสกล่าว
ลีโอพยักหน้าตกลง ก่อนจะหยิบเอากล่องที่ใส่หญ้าศพทั้ง 4 ต้นให้กับลูคัสได้ตรวจสอบ ลูคัสเปิดกล่องและตรวจสอบและพยักหน้าอย่างพอใจ
“ข้าขอกล่องคืนด้วย” ลีโอกล่าวออกมา
“เจ้านี่ขี้งกเหมือนนางจริง ๆ” ลูคัสกล่าวออกมา ทำให้คาร่าเหลือบมองด้วยแววตาเยือกเย็น
“ข้าก็แค่พูดเล่นเจ้าจะจ้องจริงจังไปทำไม ทำเช่นนั้นมันทำให้ข้าตกใจกลัวนะ” ลูคัสกล่าวด้วยความกลัวจริง ๆ
คาร่าดึงสายตากลับทำให้ลูคัสถอนหายใจออกมา ส่วนลีโอนั้นรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย เนื่องจากลูคัสคงเป็นหมอผีฝึกหัดระดับ 3 แล้วแต่ก็ยังกลัวนางจริง
“เอาละของข้าได้ครบแล้วนี่เงินเจ้าโชคดีแล้วกัน” ลูคัสจ่ายเงินแก่ลีโอเป็นเงินจำนวน 1,000 ดากาซ ก่อนจะลุกขึ้นจากโต๊ะเดินจากไปในทันที
ทำให้ที่โต๊ะในส่วนสาธารณะเหลือกันเพียงแค่ลีโอและคาร่าที่ต่างฝ่ายต่างนั่งใบหน้าเงียบขรึม
“เจ้ามีของตามที่บอกลูคัสไว้ใช้ไหม” คาร่าเปิดปากถามตรง ๆ ทันที
ลีโอเองก็ไม่อ้อมค้อมหยิบเอากล่องที่บรรจุด้วยยันต์ไฟทั้ง 50 แผ่นขึ้นมาวางตรงหน้าของหญิงสาว
คาร่าเอื้อมมือมาเปิดดู ก่อนจะตรวจสอบในเวลาไม่นานก็หยิบถุงที่เต็มไปด้วยเหรียญดากาซวางต่อหน้าเช่นกัน
“ข้าจะซื้อในราคา 80 ดากาซตามที่เจ้าเคยบอกกับลูคัส” คาร่ากล่าวด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง ราวกับว่าเงินจำนวน 4,000 ดากาซสำหรับนางมันเป็นเงินจำนวนเล็กน้อยมาก
“ตกลง” ลีโอกล่าวก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ข้าขอไอดีของท่านไว้ได้หรือไม่ เผื่อมียันต์ไฟอีกแล้วท่านอยากจะได้มัน”
คาร่าคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าและหยิบแพดสื่อสารของตนเองออกมาและเพิ่มลีโอเป็นเพื่อน
“เสร็จเรียบร้อยแล้วใช่ไหม” คาร่าเอ่ยถาม
“เออ...น่าจะใช่” ลีโอตอบกลับไป ตอนแรกเขาคิดว่าจะต้องมาต่อราคากันดุเดือด แต่ทุกอย่างกลับเร็วกว่าที่เขาคิด ซึ่งลีโอก็ชอบความตรงไปตรงมาในการซื้อขายนี้ด้วย
“แล้วกล่อง” คาร่ามองไปที่กล่องใส่ของ
“ข้ายกให้”
เมื่อได้ยินคำพูดของลีโอ คาร่าก็ลุกขึ้นถือกล่องเดินจากไปที่นี่โดยไม่พูดอะไรอีก ทิ้งให้ลีโอนั่งมองเงินจำนวน 4,000 กับอีก 1,000 ดากาซในสองถุงเงินตรงหน้า
“มากมายจริง ๆ” ลีโอพึมพำออกมา ก่อนจะถือถุงเงินจากไปด้วยเช่นกัน
