ตอนที่ 21 ซื้อวัตถุวิญญาณ
ตอนที่ 21 ซื้อวัตถุวิญญาณ
ตั้งแต่ลีโอออกจากร้านค้าเขาก็แวะไปที่จ่ายค่าที่พักของเดือนถัดไปและซื้ออาหารสำหรับ 1 เดือนแยกออกมาเป็นพิเศษเก็บไว้ที่ห้องพัก เพื่อใช้กินและดื่มตอนที่เก็บตัวฝึกฝน
หลังจากนั้นลีโอก็เก็บตัวสร้างยันต์ไฟตลอด 7 วันที่ผ่านมา โดยไม่สนใจโลกภายนอกแม้แต่น้อย จนกระทั่งลีโอออกมาจากห้องพักอีกครั้งด้วยสีหน้าอ่อนล้า ใต้ตาดำคล้ำ ปากอ้าคอยหาวอยู่บ่อยครั้ง
“ดูเหมือนข้าจะฝืนตัวเองเกินไป แต่ช่วยไม่ได้ขาหยุดการฝึกสร้างรูนจิตมาเกือบครึ่งเดือนแล้ว ถ้ายังช้ามากกว่านี้คงโดนทิ้งไปไกลแน่นอน”
ลีโอเดินออกจากห้องขณะที่นวดศีรษะไปด้วยเบา ๆ เขาตรงไปขายยันต์ที่ร้านค้าทันที
“เจ้านั้นเอง หายไปไหนมาตั้ง 7 วัน รู้ไหมว่าเกิดเรื่องกับยันต์ของเจ้าแล้ว” ศิษย์พี่หน้าแหลมเห็นลีโอก็ร้องตะโกนเรียกด้วยความร้อนใจทันที
“ศิษย์พี่เกิดเรื่องอะไรกับยันต์ของข้า อย่าบอกนะว่ายันต์ข้าเกิดผิดพลาดขึ้นมา” ลีโอกล่าวถามด้วยความกังวล การเกิดความผิดพลาดกับยันต์นั้นไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย เพราะมันจะทำให้ชื่อเสียงของเขาเสียหายได้
“ไม่ใช่ความผิดพลาดแต่เป็นความโชคดีต่างหาก ยันต์ของเจ้านั้นถูกซื้อไปหมดแล้วทั้ง 4 แผ่นและคนที่เอาไปใช้ก็บอกว่ายันต์ของเจ้าจัดอยู่ในยันต์ชั้นสูงในหมู่ยันต์ระดับเดียวกัน ตอนนี้เรื่องผู้จารึกหน้าใหม่ที่สร้างยันต์ชั้นสูงของเจ้าได้กระจายไปทั่วแล้ว มีหลายคนต้องการซื้อยันต์ของเจ้า” ศิษย์พี่หน้าแหลมพูดโดยที่ไม่ทันหายใจ
“เดี๋ยวก่อนศิษย์พี่อะไรคือยันต์ชั้นสูง?” ลีโอยกมือขัดการพูดของศิษย์พี่หน้าแหลม
“เจ้าไม่รู้!?” ศิษย์พี่หน้าแหลมมองลีโอ ก่อนจะนึกขึ้นได้ ลีโอพึ่งจะเป็นผู้จารึกจึงอาจจะยังไม่รู้เรื่องชั้นของยันต์ในระดับเดียวกัน แต่ก็ไม่แปลกการแบ่งนี้ไม่ได้บัญญัติไว้เป็นทางการในหมูหมอผีผู้จารึก
“มันเป็นเช่นนี้” ศิษย์พี่หน้าแหลมเล่าอย่างรวดเร็ว
“มีเรื่องแบบนี้ด้วย ถ้าอย่างนั้นยันต์ของข้าก็คือยันต์ชั้นสูงในหมูยันต์ระดับเดียวกันและทั้ง 4 แผ่นที่ข้าขายไปก็ถูกใช้ไปแล้วและยืนยันว่า 4 แผ่นเป็นยันต์ชั้นสูงหมด” ลีโอกล่าวทวนซ้ำ
“นั่นแหละที่ข้าจะบอก ในเมื่อเจ้าตามทันแล้วก็มาคุยเรื่องการซื้อขายกัน เจ้าเอายันต์มาขายอีกใช่ไหม” ศิษย์พี่หน้าแหลมจ้องด้วยรอยยิ้มคาดหวัง
ลีโอรู้สึกขนลุกเมื่อได้เห็นมัน
“เอา...เอามาอยู่บ้าง” ลีโอหยิบยันต์ออกมา
ตลอด 7 วันเขาสามารถผลิตยันต์ได้ 50 แต่ลีโอเอามาขายเพียง 28 แผ่นเท่านั้น นี่คือจำนวนที่เขาคิดว่าสามารถปล่อยออกมาได้อย่างปลอดภัยที่สุดแล้ว ส่วนที่เหลืออีก 22 แผ่นลีโอเก็บไว้กับตัวเองและไว้หาโอกาสขายมันแบบส่วนตัว
“28 แผ่น หรือว่าอัตราความสำเร็จของเจ้าคือ 4 ใน 10 ครั้ง 4 แผ่นต่อวัน 7 วันก็ 28 แผ่น ช่างน่าตกใจนัก” ศิษย์พี่หน้าแหลมกล่าวออกมาอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ แต่ว่ายันต์ทั้ง 28 แผ่นวางอยู่ตรงหน้าอย่างไรเขาก็ต้องยอมรับว่าเด็กนี่มีพรสวรรค์เป็นผู้จารึก
“ข้าแค่โชคดีเท่านั้น” ลีโอตอบอย่างถ่อมตน
“นั้นเรื่องของเจ้า” ศิษย์พี่หน้าแหลมตอบไป ทำเอาลีโอไม่รู้จะต่อยังไงเลย
“ข้าจะให้ราคาที่ไม่เอาเปรียบเจ้าในเมื่อยันต์ของเจ้าแม้จะลายน่าเกลียด แต่ก็ยังเป็นที่ต้องการ ข้าจะซื้อในราคา 62 ดากาซก็แล้วกัน” ศิษย์พี่หน้าแหลมกล่าวและเริ่มตรวจสอบยันต์อย่างระมัดระวัง
“ตกลง” ลีโอตอบรับด้วยรอยยิ้มทันที
“รวมทั้งหมดคือ 1,736 ดากาซ” ศิษย์พี่หน้าแหลมกล่าวและถามต่อว่า “เจ้าจะเอาเป็นเงินหมดเลยหรือเปลี่ยนเป็นของอย่างอื่นก่อน”
“1,736 ดากาซ มากมายจริง ๆ เออ...ข้าขอแลกเป็นกระดาษยันต์ 200 แผ่น หมึก 10 ขวดและขอดูรายการวัตถุวิญญาณ” ลีโอพูดด้วยความคาดหวัง
“นี่รายการ เจ้าดูไปก่อน ข้าจะไปเตรียมกระดาษยันต์และหมึกพิเศษให้” ศิษย์พี่หน้าแหลมเปิดหน้ารายการวัตถุวิญญาณที่ร้านขาย ก่อนจะเดินไปเตรียมของอย่างอื่นให้กับลีโอ
ลีโอจ้องมองดูรายการวัตถุวิญญาณด้วยแววตาเป็นประกาย เขาเคยขอดูรายงานเหล่านี้มาครั้งหนึ่งแล้ว แต่ว่าวัตถุวิญญาณที่มีราคาต่ำสุดก็ราคามากกว่า 500 ดากาซแล้ว
ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วลีโอมีเงินมากพอในการซื้อพวกมัน
“ข้าจะเลือกอะไรดี”
ลีโออ่านรายละเอียดวัตถุวิญญาณอย่างระมัดระวัง ของส่วนใหญ่นั้นเป็นวัตถุวิญญาณระดับ 0 โดยความต่างของวัตถุวิญญาณนั้นมีด้วยกัน 3 ประเภทตามวิธีกำเนิดมัน แบ่งเป็น A B C
ประเภท A คือ วัตถุหรือสิ่งของที่เป็นที่เรียกว่าภาชนะสิงสถิตของวิญญาณของผีโดยเฉพาะ
ประเภท B คือ วัตถุหรือสิ่งของที่เป็นที่เรียกว่าวัตถุดูดซับวิญญาณ ซึ่งอยู่ในสถานที่มีวิญญาณหนาแน่นมาก ๆ จึงเกิดการดูดซับเอาพลังวิญญาณเข้าไปอย่างช้า ๆ ผ่านการเวลาที่ยาวนาน
ประเภท C คือวัตถุวิญญาณที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ของแบบนี้มักจะเป็นที่ดึงดูดของเหล่าภูติให้เข้ามาหามัน ซึ่งพอวัตถุวิญญาณแบบนี้อยู่ในระยะที่เหมาะสมพวกภูติก็จะดูดกลืนมันมาเริ่มสร้างพลังของตน
ของในรายการทั้งหมดนั้นเป็นระดับ 0 ด้านหลังยังมีวงเล็บไว้ด้วยว่าแบ่งออกเป็นชั้นเหมือนกับการเรียกคุณภาพของยันต์
“ชั้นทั่วไป ชั้นกลาง ชั้นสูง ดูเหมือนว่าการแบ่งคุณภาพยันต์จะถูกหยิบยืมมาจากการแบ่งคุณภาพของวัตถุวิญญาณ” ลีโอพึมพำกับตนเอง
“ในเรื่องของราคาก็ไม่ได้ต่างกันมากมาย ส่วนใหญ่วัดกันที่ปริมาณของอนภาควิญญาณในวัตถุมากกว่า” ลีโอเลือนลงดูในรายการนับร้อย ๆ รายการที่ปรากฏสุดท้ายเขาก็เลือกซื้อสองรายการที่มีราคาอยู่ที่ 500 ดากาซและ 700 ดากาซ
“เจ้าเลือกได้หรือยัง” ศิษย์พี่หน้าแหลมเดินกลับมาพร้อมกับกล่องสินค้าที่ลีโอสั่งและสอบถามเขา
“ได้แล้วข้าเลือกสองรายการนี้”
“ตุ๊กตาต้องสาประดับ 0 คุณภาพชั้นต่ำ แหวนเงินสิงสถิต ระดับ 0 คุณภาพชั้นกลาง แน่ใจใช่ไหม” ศิษย์พี่หน้าแหลมถามย้ำ
ลีโอพยักหน้ายืนยันซ้ำ
ศิษย์พี่หน้าแหลมเห็นแบบนั้นก็หยิบรายการของวัตถุวิญญาณทั้งสองชิ้นให้กับลีโอ
“กระดาษสองร้อยแผ่นคิดเป็นเงิน 200 ดากาซ หมึก 10 ขวด 100 ดากาซ ตุ๊กตาต้องสาประดับ 0 คุณภาพชั้นต่ำราคา 500 ดากาซ แหวนเงินสิงสถิต ระดับ 0 คุณภาพชั้นกลางราคา 700 ดากาซรวมแล้วคิดเป็นเงิน 1,500 ดากาซ” ศิษย์พี่หน้าแหลมทวนราคาซ้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจ่ายเงินส่วนต่างให้กับลีโอ 236 ดากาซ
“ขอบคุณศิษย์พี่” ลีโอรับของมาและเดินกลับไปที่ห้องพักด้วยความตื่นเต้น
หลังจากที่เข้ามาแล้วลีโอก็แยกของไปเก็บไว้ต่างกันไป กระดาษและหมึกนั้นเก็บไว้ในกล่องของชุดอุปกรณ์จารึก ส่วนวัตถุวิญญาณ 2 นั้นอยู่ในกล่องโลหะเงินที่มีส่วนผสมของโลหะที่คุณสมบัติคล้ายกับโลหะสื่อวิญญาณ แต่ว่าคุณด้อยกว่าและมีเพียงความสามารถเดียวคือกันอนุภาควิญญาณผ่าน ราคาจึงถูกมากกว่าโลหะวิญญาณ 10 เท่า นิยมเอามาใช้เคลือบกล่องเก็บวัตถุวิญญาณ
กล่องที่เคลือบโลหะเหล่านี้ไม่ได้ทรงพลังมากพอจะป้องกันอนุภาควิญญาณทั้งหมดไม่ให้ผ่านออกไปได้ แต่มันมากพอจะป้องกันวัตถุวิญญาณระดับ 0 ไม่ให้เสื่อมคุณภาพเร็วเกินไปอย่างน้อยก็เก็บได้เป็นร้อยปี
ลีโอมองดูทั้งสองกล่องด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ ก่อนจะหายเข้าไปในโลกมิติวิญญาณ
หลังจากนั้นเขาก็เดินตรงไปที่ใจกลางของพื้นดินขนาด 10 ตารางเมตรที่มีต้นสมุนไพรวิญญาณอยู่
“นี่ก็ผ่านมานานแล้ว ข้าควรจะใช้อนุภาควิญญาณในวัตถุวิญญาณเหล่านี้มาหล่อเลี้ยงต้นหญ้าศพได้แล้ว”
หญ้าศพเป็นของที่ลีโอสัญญาว่าจะเอาไปขายให้กับลูคัสหมอผีนักปรุงยาที่เขาเคยซื้อขายแบบเป็นการส่วนตัวกันมาก่อนและลีโอไม่ได้คิดแค่ว่าจะขายเพียงหญ้าศพ แต่จะลองสอบถามถึงคนที่อาจจะอยากซื้อยันต์ไฟไปใช้ด้วย
“เริ่มจากกล่องที่มีตุ๊กตาต้องสาปแล้วกัน” ลีโอเปิดกล่องที่มีตุ๊กตาต้องสาปออกมา ก่อนจะวางมันลงที่พื้นใจกลางแปลงดินปลูกสมุนไพรของเขา
ลีโอไม่จำเป็นต้องคอยควบคุมการดูดซับของพืชสมุนไพรตลอดเวลา เขาแค่บังคับเอาอนุภาควิญญาณออกมาจากวัตถุวิญญาณและให้โลกมิติทำขั้นตอนที่เหลือก็พอ
การดึงเอาอนุภาควิญญาณออกมานั้นไม่ชาเรื่องยาก
ลีโอเพียงยื่นมือไปจับตุ๊กตา ก่อนจะดึงออกมาอนุภาควิญญาณก็ติดมือของลีโอออกมาแทบจะทั้งหมดในทันที ลีโอเป่าเบา ๆ อนุภาควิญญาณก็กระจายออกไปยังต้นกล้าทั้งแปลง ส่วนใหญ่ลีโอให้มันหล่อเลี้ยงต้นหญ้าศพเป็นหลัก ที่เหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็หล่อเลี้ยงต้นดอกลำโพงแห่งเสียงโหยหวนและระฆังระวังภัย
เพื่อไม่ให้พวกสมุนไพรตายเพราะขาดแคลนอนุภาควิญญาณนานเกินไป
หลังจากจัดการแปลงสมุนไพรแล้วลีโอก็ถือกล่องอีกหนึ่งหนึ่งเดินไปยังดินแดนสีขาวข้าง ๆ และนั่งลง เขาเปิดกล่องที่สองหยิบเอาวัตถุวิญญาณออกมา
“แหวนเงินสิงสถิต ระดับ 0 คุณภาพชั้นกลาง มันมีอนุภาควิญญาณพอให้ข้าสร้างรูนจิตได้ 2 รูนจิต”
ลีโอเริ่มสร้างรูนจิต เริ่มจากการดึงอนุภาควิญญาณ สร้างเส้นใยวิญญาณ ซึ่งเส้นใยวิญญาณที่ลีโอสร้างนั้นยาว 300 เซนติเมตร ครั้งนี้เขาใช้เวลาน้อยกว่าเส้นใยแลกมาก รวม ๆ แล้วก็แค่ 5 วันเท่านั้น
ที่ใช้เวลาน้อยส่วนหนึ่งเพราะเส้นใยวิญญาณที่สองนั้นเขาเริ่มสร้างมันไว้ก่อนแล้วในครั้งที่มีเวลาว่างด้านนอกโลกมิติดวงตาผนึกเทพ
“เส้นใยวิญญาณที่สองเรียบร้อยแล้ว”
ลีโอเริ่มสร้างรูนจิตต่อในทันที ใช้เวลาอีก 1 วันในที่สุดรูนจิตอันที่สองของลีโอก็ปรากฏขึ้นมา โดยครั้งนี้ยังปรากฏเหตุการณ์ดึงดูดอนุภาควิญญาณแปลก ๆ เกิดขึ้นอีก แต่ว่าลีโอเตรียมตัวไว้แล้ว
“สองรูนจิต”
ลีโอผสานรูนจิตที่สองเข้าไปในตัวเองและรับรู้ได้ถึงพลังจิตที่มากขึ้นกว่าเดิมอย่างน้อยเท่าตัวหนึ่ง
