ตอนที่ 16 อักขระวิญญาณและโครงสร้างแห่งจิต

ตอนที่ 16 อักขระวิญญาณและโครงสร้างแห่งจิต

อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนเริ่มบรรยายต่อในทันที

“พวกเจ้าทุกคนรู้ระดับของหมอผีผู้จารึกแล้ว ถ้าอย่างนั้นหัวใจสำคัญของหมอผีผู้จารึกนั้นคือสิ่งใดรู้หรือไม่” หมอผีเฒ่าไบรเซนถามขึ้นมา

หมอผีฝึกหัดระดับ 3 หลายคนเริ่มแย่งกันตอบในทันที

“ท่านอาจารย์ หัวใจสำคัญของผู้จารึกคือ อักขระวิญญาณ”

“ถูกต้องและไม่ใช่ทั้งหมด อักขระวิญญาณคือผลลัพธ์จากสิ่งที่ได้จากความเข้าใจ ที่ข้ากล่าวเช่นนี้เพราะว่าอักขระวิญญาณนั้นคือสิ่งที่เลียนแบบธรรมชาติของบางสิ่ง”

หลายคนเริ่มไม่เข้าใจในประโยคนี้ แต่อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนไม่ปล่อยให้ศิษย์งงนาน เขาเริ่มอธิบายต่อว่า

“ตัวอย่างก็เช่น ไฟหรือเปลวไฟ ถ้าเราอยากจะเข้าใจเปลวไฟก็ต้องเข้าใจว่า อะไรคือการเกิดของไฟ นั้นเรียกว่าการเผาไหม้ ซึ่งประกอบด้วยสามสิ่ง เชื้อเพลิง ออกซิเจนและความร้อน เมื่อรวมกันจึงเกิดเป็นไฟที่ให้ความร้อนและแสงสว่าง”

“แล้วอักขระวิญญาณไฟ นั้นจะหมายถึงสิ่งที่เลียนแบบธรรมชาติได้อย่างไร นั้นเพราะอักขระวิญญาณไฟคือสิ่งที่เข้ามาแทนที่ทั้งสามความต้องการในการเกิดของไฟโดยตรง มันช่วยข้ามขั้นตอนทุกอย่างผ่านการแปลงพลังของอนุภาควิญญาณ ทำให้เกิดไฟขึ้นมาได้”

“พวกเจ้าเป็นหมอผีฝึกหัดกันแล้ว คงคุ้นเคยเทคนิคการฝึกฝนขั้นสามเป็นอย่างดี เทคนิคขั้นแปลงวิญญาณสร้างรูนจิต ก็มีหลักการเช่นเดียวกัน เพียงแต่เปลี่ยนจากแปลงวิญญาณสร้างรูนจิต มาเป็นแปลงวิญญาณสร้างอักขระวิญญาณให้สามารถก่อเกิดไฟได้นั้นเอง”

เพียงแค่การอธิบายง่าย ๆ ของอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนกลับทำให้ทุกคนนั้นเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว

‘นี่นะเหรอพลังของผู้จารึกเลียนแบบธรรมชาติ โดยการฝืนธรรมชาติโดยตรง’ ลีโอให้คำนิยามง่าย ๆ กับหมอผีผู้จารึก

“ได้ฟังก็ไม่เท่ากับได้เห็น ข้าจะทำให้ดูด้วยตาของเจ้าเองว่าอักขระวิญญาณไฟนั้นเป็นเช่นใด จับตาดูให้ดี ๆ” อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนกล่าว ก่อนจะหันไปพูดกับหมอผีฝึกหัดที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ ว่า “ขอยืมดาบและหมึกของเจ้าหน่อยได้ไหม”

“ท่านอาจารย์เชิญ” หมอผีฝึกหัดผู้นั้นรีบส่งสิ่งที่อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนต้องการให้อย่างเต็มใจ

‘เขาคิดจะทำอะไร ข้าจ้องมองผ่านดวงตาผนึกเทพ’ ลีโอไม่อยากจะพลาดอะไรสำคัญไป เขาจึงแอบใช้การมองผ่านดวงตาผนึกเทพ แต่ว่าก็มีปัญหาอย่างหนึ่ง นั้นคือ เวลาที่เขามองผ่านดวงตาผนึกเทพมันจะทำให้สีนัยน์ตาขวาของลีโอเปลี่ยนแปลงเป็นสีฟ้าของท้องนภา

โชคดีที่ลีโอนั้นเตรียมตัวไว้อยู่ก่อนแล้ว เขาได้ซื้อยาหยดตาสุดล้ำมาขวดหนึ่ง เพียงแค่เราเลือกสีตาที่ต้องการและกดยืนยันไป พอหยอดของเหลวในขวดลงไปมันก็จะทำหน้าที่เหมือนกับคอนแทคเลนส์แบบง่าย ๆ ทำให้สีตากลายเป็นแบบที่เลือกไว้

อายุการใช้งานอยู่ได้ 24 ชั่วโมงสามารถใช้ซ้ำได้เกือบ 360 กว่าครั้ง ซึ่งลีโอนั้นหยอดเพียงตาขวา ทำให้เขาใช้มันได้เป็นปี ๆ เพียงหยอดวันละครั้งและครบเวลาชั้นบาง ๆ นี้ก็จะสลายหายไปเองเหมือนกับน้ำตาที่หยดออกมาจากดวงตา

ทำให้แม้ว่าดวงตาของลีโอจะเปลี่ยนเป็นสีฟ้า แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเห็นแน่นอน เพราะภายนอกดวงตาเขามีชั้นบางเคลือบอยู่จึงเป็นสีแดง

หลังจากเปิดดวงตาแล้วลีโอก็จ้องไปทุกการกระทำของอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซน

ลีโอเห็นว่าอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนเอาหมึกเลือดเทไปบนตัวดาบ หมึกที่อาบไปทั้งคมดาบกลับไม่หยดลงพื้นแม้แต่น้อย คล้ายกับดาบในมือของอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนได้ดึงดูดหมักให้ติดอยู่กับดาบในมือ

“ดาบเป็นพู่กัน พื้นทรายแทนกระดาษ” อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนกล่าวเบา ๆ เพื่อให้ทุกคนเข้าใจการกระทำ ซึ่งทุกคนก็ตื่นเต้นกันมาก น้อยนักที่จะได้เห็นวิธีการแบบนี้ด้วยตาของตนเอง

อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนเริ่มใช้ปลายดาบขีดลงไปที่พื้นหมึกที่ยึดติดกับดาบก็ไหลลงไปเติมเต็มให้ตัวอักขระเกิดเป็นเส้นสีดำของหมึก

‘อนุภาควิญญาณกำลังรวมตัวกัน!’ ลีโอเป็นเพียงผู้เดียวในบรรดาหมอผีฝึกหัดที่เห็นว่าอนุภาควิญญาณในอากาศรอบห้องแห่งนี้กำลังลอยเข้ามาผสมในลายเส้นอักขระที่พื้น

แน่นอนว่าคนอื่น ๆ ก็ใช้จิตสัมผัสจับตาดูอนุภาควิญญาณในอากาศแต่มันก็ไม่ชัดเจนเท่ากับลีโอ อย่างมากก็รับรู้ขั้นตอนพวกนี้แค่ไม่กี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนอธิบาย

“จำเอาไว้การเขียนอักขระวิญญาณมันไม่ใช่ตัวอักษรจริง ๆ แต่เป็นโครงสร้างภายในที่พลังจิตของพวกเจ้าจำลองขึ้นมาและใส่เข้าไปในลายเส้นเหล่านั้น”

“ดังนั้นไม่ว่าจะเขียนด้วยภาษาใด ถ้าโครงสร้างแห่งจิตที่เจ้าใช้พลังจิตเขียนไว้เป็นไฟ มันก็จะเป็นอักขระวิญญาณไฟ”

เสียงของอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนดังกังวานไปในจิตใจของลีโอ

“ข้าเห็นแล้ว”

ลีโอพึมพำเบา ๆ อย่างเผลอตัว แต่โชคดีไม่มีใครสนใจเขา

แววตาของลีโอมองทะลุปรุโปร่งทุกขั้นตอน อนุภาควิญญาณกำลังเคลื่อนที่ไปมาเหมือนเปลวไฟอย่างชัดเจน บางส่วนกลายเป็นเชื้อเพลิง บางส่วนกลายเป็นความร้อนและบางส่วนก็กลายเป็นอากาศ

ทันใดนั้นอักขระวิญญาณไฟก็ลุกเป็นไฟในทันทีที่มันถูกเขียนเสร็จสิ้น มันค่อย ๆ แยกตัวออกจากพื้นและกลายเป็นเปลวไฟเท่าลูกบอลลอยอยู่กลางอากาศ

ลีโอเห็นได้ชัดถึงคลื่นพลังจิตที่อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนโอบอุ้มเปลวเพลิงนั้นไว้

ลูกไฟนั้นยังดูดซับเอาอนุภาควิญญาณรอบตัวเข้าไปหล่อเลี้ยงกระบวนการของอักขระวิญญาณที่อยู่ในกลางทำให้ตัวเองของอักขระยังคงไม่สลายไป

อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนเพิ่มว่า “นี่คือ อักขระวิญญาณไฟ หัวใจสำคัญคือภาพโครงสร้างแห่งจิตที่หมอผีอย่างพวกเราใส่เข้าไป ดังนั้นต่อให้เจ้าเขียนคำว่าไฟตามข้า แต่ไร้ซึ่งโครงสร้างแห่งจิตของอักขระไฟ เจ้าก็ไม่อาจจะเขียนอักขระวิญญาณ คำว่าไฟได้”

“อาจารย์แล้วพวกเราจะหาโครงสร้างแห่งจิตของอักขระไฟได้ยังไง ท่านอาจารย์มีขายหรือไม่” หนึ่งในหมอผีฝึกหัดระดับ 3 ถามอย่างตรงไปตรงมา

“โลกนี้เงินตราซื้อได้หลายอย่างแต่ กับอักขระวิญญาณมันไม่สามารถทำได้ พวกเจ้าต้องทำความเข้าใจเอาเอง แต่ในเมื่อพวกเข้ามาเรียนกับข้าแล้ว ข้าก็จะสอนวิธีทำความเข้าใจให้ ส่วนจะทำได้มากแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับพวกเจ้าแล้ว” อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนกล่าวด้วยท่าทางของอาจารย์ผู้เมตตา

อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนหันไปที่กองไม้ฟืนข้าง ๆ จากนั้นก็สะบัดมือเบา ๆ ลูกไฟกลางอากาศก็ทะยานไปหากองไม้ฟืนและเผาพวกมันกลายเป็นกองไฟขนาดใหญ่ทันที

“กองไฟกองนี้อยู่ได้ถึงเวลาหมดคาบเรียนพอดี” อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนกล่าวขณะที่หันไปมองกองไฟสีแดงที่เผาไหม้อยู่ข้าง ๆ ก่อนจะหันมาพูดกับทุกคนว่า “การทำความเข้าใจโครงสร้างแห่งจิตของอักขระวิญญาณไฟ พวกเจ้าต้องใช้จิตสัมผัสสังเกตถึงการเปลี่ยนแปลงของอนุภาควิญญาณที่กระทำและเปลี่ยนแปลงต่อกองไฟข้างหน้า เมื่อเจ้าเข้าใจก็จะได้โครงสร้างแห่งจิตของอักขระไฟมาและหมายความว่าพวกเจ้าจะเขียนอักขระไฟได้ สิ่งที่ข้าสอนก็มีเพียงแค่นี้แหละที่เหลือขึ้นอยู่กับพวกเจ้าแต่ละคนแล้ว”

กล่าวจบอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนก็หายไปในทันที

ทุกคนถึงกับมึนงงกับการหายตัวไปของอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนและพวกเขาที่ต้องมานั่งจ้องกองไฟเพื่อเรียนรู้โครงสร้างแห่งจิตของอักขระวิญญาณไฟ

ขณะที่คนอื่นมัวแต่งง ๆ อยู่ ลีโอกับกำลังตกใจจนอยู่ เพราะในตอนที่อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนหายไป เขากลับแอบมองเห็นอักขระวิญญาณวิญญาณลวงตาไปด้วย แถมลีโอยังมองเห็นตัวของอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนที่หลบอยู่หลังอักขระลวงตาและคอยมองศิษย์ทุกคนอย่างใจเย็น

ตอนนั้นเองลีโอก็เผลอไปสบตากับอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนพอดี เขาตกใจ แต่ไม่ได้รีบหลบตา เพราะถ้าทำแบบนั้นคงความแตกเป็นแน่ ลีโอเลื่อนตาผ่านไปและมองดูกองไฟอย่างแนบเนียน ขณะที่ในใจของลีโอกำลังเต้นกระหน่ำเป็นกลองชุด

‘เขาคงไม่เห็นว่าข้าสังเกตเห็นตัวของเขาใช่หรือไม่ ใจเย็นไว้ข้าต้องใจเย็นไว้’

‘จริงด้วยข้าต้องจดจำอักขระวิญญาณลวงตานั้นไว้ด้วย’

ลีโอบอกกับตัวเองย้ำ ๆ และเริ่มหันมาศึกษาโครงสร้างแห่งจิตของอักขระวิญญาณไฟ ก่อนหน้านี้ในขั้นตอนของการเขียนอักขระวิญญาณของอาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนลีโอเห็นว่าอนุภาควิญญาณเข้าไปในลายเส้นหมึกเหล่านั้น ตอนแรกเขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ตอนนี้รู้แล้ว สิ่งที่อนุภาควิญญาณไฟเข้าไปนั้นคือโครงสร้างแห่งจิตของอักขระวิญญาณไฟ

โครงสร้าง คือการจำลอง จำลองจิตว่าเป็นไฟ แล้วเอาบังคับอนุภาควิญญาณให้มันแปลงตัวเองเป็นธรรมชาติของไฟ เกิดการเผาไหม้เป็น “ไฟ”

แน่นอนว่าลีโอรู้ แต่ก็ยังทำไม่ได้ ถึงอย่างนั้นเขาก็ได้คว้าเอาหัวใจสำคัญของอักขระวิญญาณไฟมาแล้ว

ลีโอรู้สึกว่าอยากจะทดสอบดู เขาจึงลองเอาพลังจิตของตนไปแทรกในโครงสร้างของไฟของกองไฟเบื้องหน้า แต่ทันทีที่ทำแบบนั้นเปลวไฟที่กองไฟก็เหมือนจะโน้มเอียงไปหาลีโออย่างน่าประหลาด โดยที่มันไม่มีลมพัดแม้แต่น้อย

‘แย่ละ’ ลีโอรู้ว่าตัวเองนั้นเผลอไปควบคุมมันโดยบังเอิญ เขารีบหยุดการใช้พลังจิตทันที ทำให้เปลวไฟกลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว

“โชคดีที่ไม่มีใครสังเกตเห็น” ลีโอพึมพำเบา ๆ ก่อนจะมองดูเพียงอย่างเดียวเท่านั้นต่อไปเงียบ ๆ

แต่ลีโอไม่รู้เลยว่ามีคนที่สังเกตเห็น นั้นคือ อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนที่เป็นผู้จารึกซึ่งอ่อนไหวต่ออนุภาควิญญาณจะไม่สังเกตเห็น

‘หืม เด็กผู้นี้’ อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนเหลือบมองลีโออย่างสงสัย เขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ แต่พอเดาว่าอาจจะเป็นลีโอ

อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนยกแพดสื่อสารของตัวเองออกมา ก่อนจะเปิดเข้าหน้าของสถาบันเอลาเดียและหันไปส่องทางลีโอ เพื่อดูข้อมูลและประวัติ

“พรสวรรค์ระดับ 2 สงสัยข้าจะคิดไปเอง” อาจารย์หมอผีเฒ่าไบรเซนเก็บแพดสื่อสารกลับไปและเก็บเรื่องที่เกิดขึ้นไว้โดยไม่คิดอะไร