ตอนที่ 920 เด็กจมน้ำ!

หลัว หลี่ ตระหนักได้ว่า หลินฟาน ได้หายไปนานแล้ว แล้วเขาแค่ไปเคลื่อนย้ายรถไม่ใช่หรือ ..จะไปนานขนาดนี้ได้ยังไง!

ข้างนอกฝนก็ยังเทลงมาไม่หยุด หลัว หลี่ อดที่จะเป็นห่วงไม่ได้จึงได้รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วโทรออกไปหา หลินฟาน โทรศัพท์ได้โทรออกไปแล้ว แต่กลับยังไม่มีใครรับสาย!

“ไม่ได้ ยังไงฉันก็จะต้องออกไปตามหาเขา!” หลัว หลี่ ได้กัดฟัน และได้ตัดสินใจในทันที

ก่อนหน้านี้ ต้องบอกว่า หลินฟาน ที่ได้ออกไปเคลื่อนย้ายรถนั้น ในเวลานี้ น้ำบนถนนก็ได้เริ่มสะสมลึกกว่าครึ่งเมตรแล้ว ฝนที่ได้ตกลงมาอย่างหนักเช่นนี้นั้น ถือได้ว่าหาได้ยากมาก ทั้งนี้ท่อระบายน้ำในเมืองหยุนเฉิง ก็ไม่สามารถระบายน้ำได้เพียงพอ น้ำที่ขังในเวลานี้ก็ได้เริ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ และมีโอกาสมากที่น้ำจะเข้าท่วมเมืองหยุนเฉิง…

หลินฟาน ก็ได้เดินลุยน้ำไปยังจุดที่จอดรถ โชคดีที่จุดที่รถของเขาจอดอยู่นั้นค่อนข้างสูง น้ำที่ขังอยู่ก็สูงเพียงแค่แช่ล้อรถของเขานิดหน่อยเท่านั้น แต่ถ้าไม่ขยับออกไป ในเร็วๆ นี้ มันก็มีโอกาสมากที่รถทั้งคันของเขาจะต้องถูกแช่อยู่ในน้ำ

คนเราก็ต้องอาบน้ำ แต่การปล่อยให้รถถูกแช่อยู่ในน้ำนั้น ต่อไปก็คงทำได้เพียง โยนมันทิ้ง…

แม้ว่า หลินฟาน จะไม่ได้ขาดแคลนเงิน แต่การที่เขายอมปล่อยให้รถหรู มูลค่า 8 ล้านคันนี้ของเขาไป เขาเองก็คง ไม่เต็มใจ..

หลินฟาน ได้เงยหน้าขึ้น และมองสังเกตภูมิประเทศรอบๆ และเมื่อนั้นเขาก็ได้ตัดสินใจที่จะย้ายรถไปที่ทางลาดขึ้นเขาด้านหน้า ภูมิประเทศแถวนั้นส่วนใหญ่เป็นทางลาดชัน ปริมาณของน้ำฝนที่ได้ตกลงมาขนาดนี้คงไม่สามารถท่วมขึ้นไปถึงตรงนั้นได้ และถ้าหากว่ามันขึ้นไปท่วมข้างบนนั้นได้ เกรงว่าเมืองหยุนเฉิงทั้งเมือง ..ก็คงจะจมอยู่ใต้น้ำ

ในไม่ช้า หลินฟาน ก็ได้ขึ้นรถ และสตาร์ตรถทันที และจากนั้นเขาก็ได้ขับขึ้นไปตรงทางลาดชัน

ขั้นตอนการเคลื่อนย้ายรถใช้เวลาไม่นาน และในไม่ช้าเขาก็ได้ขับขึ้นมาถึงบนทางลาดชันได้แล้ว หลินฟาน ได้มองหาที่จอดรถริมถนน และเข้าจอดรถให้เรียบร้อย จากนั้น หลินฟาน ก็ได้ลงมาจากรถ กางร่ม และตั้งใจที่จะกลับไปพักที่โรงแรมเล็กๆ

แต่เมื่อ หลินฟาน เดินมาลงจากรถ และเขาก็ได้มองไปข้างหน้าโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นเขาก็ได้ตกตะลึงเล็กน้อย…

ปรากฎว่าในอีกด้านหนึ่งของเนินพื้นที่ลาดชันแห่งนี้ ทิวทัศน์ของถนนในเวลานี้.. มันกลายเป็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ และมองเห็นกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก ถนนธรรมดาดูเหมือนจะกลายเป็นแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกรากไปแล้ว.. ในขณะนี้

พายุฝนครั้งนี้ ..รุนแรงกว่าที่คิดอย่างเห็นได้ชัด

“อ๊ะ! ลูกฉัน ลูกฉัน!”

ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างรุนแรง ดังมาจากด้านล่าง..

หลินฟาน มองไป และเห็นเพียงรถเข็นเด็ก กับกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว ที่ด้านหลัง ก็ได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้ดูสิ้นหวัง ที่กําลังไล่ตาม และเธอคนนั้นก็ดูเปียกโชกไปทั้งตัวแล้ว แต่ที่ไหนเธอจะสามารถวิ่งตามกระแสน้ำได้ทัน เธอจึงได้รีบร้องตะโกนขึ้นอย่างกระวนกระวาย…

หลินฟาน ไม่ลังเลแม้แต่น้อย เขาก็ได้รีบวิ่งลงไปในทันที

เวลานี้ ..ก็ดึกดื่นมากแล้ว แต่เมืองใหญ่ในยุคที่ทันสมัย ก็เรียกได้เลยว่าเป็นเมืองกลางคืนที่ไม่เคยหลับ ข้างนอกเองก็ยังมีผู้คนอยู่มาก ดังนั้นพายุฝนที่ได้ตกลงมาอย่างกะทันหันนี้ จึงได้ส่งผลกระทบต่อผู้คนจํานวนมากมาย

จากข้อเท็จจริงที่โรงแรมขนาดเล็กส่วนใหญ่ที่ได้เต็มนั้น ก็จะเป็นตัวบ่งบอกได้ว่า มีคนติดอยู่ข้างนอกมากมายกว่าที่คิด… เอาไว้มาก

ขณะที่เริ่มเกิดพายุฝนตกหนัก แม่รายนี้ ก็ได้กําลังพาลูกออกไปเดินเล่นข้างนอก จู่ๆ พายุฝนก็ได้มาถึงอย่างกะทันหัน ทําให้แม่รายนี้ตั้งตัวไม่ทัน ได้แต่หาที่หลบฝนใกล้ๆ

แต่ในขณะที่ฝนตกหนักอย่างต่อเนื่อง สถานที่ที่เธอหลบฝนอยู่ก็ได้ถูกน้ำท่วม เธอรอเป็นเวลานาน และดูเหมือนจะทําอะไรไม่ได้จริงๆ คงได้แต่เสี่ยงที่จะย้ายออกจากตรงจุดนี้

แต่ใครจะไปรู้ว่าบังเอิญเธอได้สะดุดล้มลง และรถเข็นเด็กในมือก็ได้หลุด ลูกของเธอก็ได้ถูกกระแสน้ำพัดออกไป..

ในเวลานี้ยังมีบางคนอยู่ข้างถนน และเมื่อได้เห็นฉากนี้ทุกคนก็ได้แสดงสีหน้าประหลาดใจ คนส่วนใหญ่ตกใจ และไม่สามารถตอบสนองได้ทัน และในชั่วขณะหนึ่งกระแสน้ำที่เชี่ยวกรากเช่นนี้ เด็กคนนี้ดูท่าจะมีโอกาสน้อยมาก บวกกับความมืดในตอนนี้ การช่วยเหลือก็คงเป็นไปได้ยากยิ่งกว่า..

แต่ในขณะที่ทุกคนกําลังตกใจ ร่างๆ หนึ่งก็ได้มาถึงอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ได้กระโดดลงไปในกระแสน้ำ และแม้ว่าในกระแสน้ำเช่นนี้คนๆ หนึ่งที่ได้ตกลงไปก็ยังหืดขึ้นคอ แต่ชายคนนี้กลับยังว่ายไปตามกระแสน้ำอย่างกับบินได้ และด้วยความช่วยเหลือของกระแสน้ำที่รุนแรง เขาคนนั้นก็ได้ไปถึงรถเข็นเด็กด้วยความเร็วที่น่าตกใจมาก และไม่นานเขาก็ได้เอื้อมมือไปจับรถเข็นเด็กตรงหน้าเอาไว้ได้…

และด้วยความช่วยเหลือของแสงไฟข้างถนน ทุกคนจึงสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่านี่คือ ชายหนุ่มคนหนึ่ง และยังเป็นหนุ่มหล่อ ที่ดูๆ ไปแล้ว เขาก็น่าจะอยู่ในวัยยี่สิบกว่าปี!

หลินฟาน!

ด้วยความเร็วที่น่าตกใจ ท่ามกลางสายฝนที่ได้ตกลงมาอย่างหนัก บวกกับกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก หลินฟาน ได้เอื้อมมือไปจับรถเข็นเด็กเอาไว้ได้ และทําภารกิจที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยนี้ ให้สําเร็จขึ้นมาได้

จากนั้น หลินฟาน ก็ได้ยกรถเข็นเด็กขึ้นมา พร้อมกับเด็กที่อยู่ข้างใน และได้ว่ายทวนกระแสน้ำขึ้นมา ในเวลานี้ แม่คนนั้น ก็ได้สะดุดล้มลงไปในน้ำที่ท่วมสูง เพราะด้วยความใจร้อน และหมดแรง เธอจึงได้ล้มตัวลงจนจมลงไปในน้ำ และพยายามดิ้นรน ..โดยสัญชาตญาณ

“พ่อหนุ่ม ดูเร็ว แม่ของเด็กกำลังจะจมน้ำ!”

มีคนตะโกนร้องเตือน หลินฟาน เสียงดัง

หลินฟาน เมื่อได้เห็นเช่นนั้นแล้ว เขาก็ได้รีบเดินสวนกระแสน้ำ และเขาก็ยังคงเดินเหมือนกับบินได้ ในไม่ช้าเขาก็ได้มาถึงข้างๆ แม่คนนั้น มือข้างหนึ่งที่ได้ถือรถเข็นเด็กอยู่นั้นเขาก็ได้วางลงด้านข้าง และใช้เท้ากดบริเวณล้อเอาไว้ มืออีกข้างหนึ่ง เขาก็ได้คว้าจับปกเสื้อของแม่คนนั้น และหยิบยกเธอขึ้นมา..

จากนั้น หลินฟาน ก็จำเป็นที่จะต้องว่ายข้ามกระแสน้ำตรงหน้า เพื่อไปอีกฝั่ง เขาเองนั้นได้หอบพาแม่ และลูกชาย ออกไปอย่างรวดเร็วที่สุด และพาทั้งสองไปบนชายคาที่อยู่ใกล้ๆ..

ชาวบ้านที่อยู่ริมถนนต่างก็ได้พากันวิ่งมามุงดู

และเห็นเพียง หลินฟาน ที่ได้วางรถเข็นเด็กลงก่อน จากนั้นจึงได้วางแม่คนนั้นลงทันที แม่คนนั้นได้สําลักน้ำออกมาอยู่หลายครั้ง เธอได้รู้สึกอึดอัดมาก และได้ไอออกมาอย่างรุนแรง อย่างควบคุมไม่ได้..

เมื่อเธอได้รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย จึงได้รีบไปดูลูกของเธอ แต่เมื่อนั้นก็เห็นเพียงเด็กอายุ 2 ขวบที่ได้นอนอยู่ในรถเข็น และไม่มีท่าทีเคลื่อนไหวใดๆ

แม่ของเด็กคนนั้นก็ได้ตกใจจนหน้าซีด เธอได้อุ้มลูกขึ้นมา และร้องไห้ฟูมฟายออกมาว่า “ทําไมลูกของฉันไม่ขยับแล้ว เกิดอะไรขึ้น อย่าทำให้แม่ตกใจกลัวแบบนี้นะ!”

หลินฟาน ได้พูดว่า “มาครับ ให้ผมช่วยดูหน่อย”

เมื่อเขาได้รับเด็กคนนี้มาจากแม่คนนั้นแล้ว หลินฟาน จึงได้เปิดใช้ ทักษะด้านการแพทย์ระดับบนสุดในทันที เมื่อได้มองดูแล้ว เขาก็ทราบถึงปัญหา… ในทันที

เด็กจมน้ำ!

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว หลินฟาน ก็ได้พลิกจับเด็กด้วยมือข้างหนึ่ง อีกมือก็ได้ตบไปที่ข้างหลังของเด็ก เบาๆ

เด็กคนนั้นก็ได้กระแอมไอ เอาน้ำออกมา และไม่นานเขาก็ร้องไห้ออกมา

เอาล่ะ ..ใช้ได้!

“เขาไม่เป็นไรแล้วครับ” หลินฟาน ได้คืนลูกให้กับแม่คนนี้

“เยี่ยมไปเลย!”

“น้องชาย สุดยอดมาก!”

“น่าทึ่งจริงๆ ชายหนุ่มคนนี้ได้ช่วยชีวิต 2 ชีวิต ได้ในคราวเดียว ทำได้ดีมาก ชายหนุ่มสมัยนี้มันต้องอย่างนี้!”

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะปรบมือ และส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจ หลินฟาน ไม่หยุด..

แม่คนนั้นได้กอดลูกของเธอ และดูเธอมีความสุขมาก : “ลูกของฉัน ..ดีมาก ดีแล้ว ที่ไม่เป็นอะไร”

แล้วเธอก็ได้หันมาขอบคุณ หลินฟาน ทันทีว่า “คุณคะ ขอบคุณคุณมาก คุณช่างเป็นคนดีจริงๆ”

หลินฟาน เพียงยิ้ม แล้วพูดว่า : “ยินดีครับ ทั้งนี้มันเป็นเรื่องของความพยายามเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”

เรื่องแบบนี้ หาก หลินฟาน ไม่ได้ไปเห็นก็ช่างมันเถอะ แต่เมื่อเขาได้เห็นมันแล้ว ..เขาจะไปมีเหตุผลอะไรที่จะไม่เข้าช่วย? สําหรับเขาแล้ว มันก็เป็นแค่ความพยายามของเขาเท่านั้น เขาที่ได้กินแคปซูลเซรั่มเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย กระแสน้ำนี้ คนธรรมดาไม่อาจทนได้ แต่สําหรับเขา มันกลับเป็นเพียงความพยายามเพียงเล็กน้อยจริงๆ ทั้งเรื่องนี้มันก็อาจจะมีความหมายเล็กๆ น้อยๆ สําหรับเขา เช่นกัน…

หลังจากที่ได้ช่วยชีวิตสองแม่ลูกเอาไว้ได้แล้ว หลินฟาน ก็ได้ตั้งใจจะจากไป

แต่ จู่ๆ แม่ของเด็กคนนั้น ก็ได้ถามขึ้นว่า : “คุณคะ คือหากฉันจะขอให้คุณช่วยอีกสักเรื่องหนึ่งจะได้ไหมค่ะ?”

หลินฟาน ได้พูดไปว่า : “เรื่องอะไรงั้นเหรอครับ?”

แม่คนนั้น ได้พูดว่า : “เมื่อกี้นี้ ฉันได้ไปหลบฝนกับเพื่อนที่บ้านหลังหนึ่งตรงนั้น ทั้งที่ตรงนั้นยังมีเธอ และลูกของเธออีกคนหนึ่ง พวกเขาเป็นเพื่อนบ้านของฉันเอง แล้วเมื่อกี้ที่น้ำเริ่มเข้าท่วม ฉันเองก็ได้คิดเสี่ยงหนีออกมา แล้วพยายามชวนเธอแล้ว แต่เธอกลับไม่ยอมคิดหนีตามออกมา ตอนนี้ก็คงน่าจะกำลังติดอยู่ที่นั่น ฉันเกิดเป็นห่วงพวกเขา.. คุณลองดูก่อนก็ได้ว่า ..พอจะเข้าไปช่วยพวกเขาได้ไหม?”

มันยากมากสำหรับ หลินฟาน ที่จะปฏิเสธ และคนที่ติดอยู่ก็เป็นแม่ลูกคู่หนึ่ง หลินฟาน ก็ไม่ได้คิดลังเลอะไร…

ตอนนี้ แม่คนนั้นก็ได้บอกทิศทางที่พวกเขาติดอยู่ให้กับ หลินฟาน ได้รับรู้โดยคร่าวๆ แล้ว เมื่อนั้น หลินฟาน ก็ได้กระโดดลงไปในน้ำทันที จากนั้นเขาก็ได้รีบว่ายทวนกระแสน้ำ เพื่อค้นหา แม่ และลูกชายที่ติดอยู่ เพื่อเข้าช่วยเหลือ

ตอนนี้ หลินฟาน ก็ได้ทิ้งร่มคันนั้นไปนานแล้ว ร่างกายของเขาเปียกโชกไปหมด แต่ฝีมือ และฝีเท้าของเขา ก็ยังคงมั่นคงมาก..

เมื่อมองไปที่แผ่นหลังของ หลินฟาน ที่ไม่ได้หันหลังกลับมา ทุกคนในที่เกิดเหตุก็ได้รู้สึกซาบซึ้งใจมาก ชายหนุ่มคนนี้ ทําได้ดีมาก และเขาก็ช่างเป็นวีรบุรุษจริงๆ!

ในเวลานี้ ในซากบ้านหลังหนึ่งที่มืดมิด แม่ และลูกชายคู่หนึ่ง ก็กำลังตกอยู่ใน ความสิ้นหวัง…