ตอนที่ 4 โรงเพาะพันธุ์สัตว์อสูร
ตอนที่ 4 โรงเพาะพันธุ์สัตว์อสูร
ป้อก~ป้อก~ เฮลโหล~ เทส~ เทส
ชายชราเดินตรงไปที่โพเดี่ยมแล้วเคาะไมโครโฟน.....
"เงียบ!" บบรยากาศเงียบสงบเมื่ิอ....
เสียงของครูใหญ่วัยชราดังมาจากไมโครโฟน และไม่นานก็ไปถึงหูของนักเรียนทุกคนที่ส่งเสียงดังอยู่นอกสนาม
เมื่อเห็นความกระตือรือร้นในดวงตาของนักเรียนทุกคน แสงในดวงตาของครูใหญ่วัยชราก็สว่างขึ้นเล็กน้อย
"นักเรียนทุกคน...ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียน"
"พวกเธอทั้งหลายคงจะกำลังรอช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นของวันนี้อยู่ ครูมีอะไรจะพูดกับพวกเธอไม่มากนักขอให้พวกเธอตั้งใจฟังมันให้ดี"
“นักเรียน พวกเธอรู้หรือไม่ว่าการเป็นบีสมาสเตอร์คืออะไร”
"ในอนาคต ไม่ว่าพวกเธอจะได้สัตว์อสูรชนิดใดก็ตาม และพวกเธอจะกลายเป็นบีสมาสเตอร์ระดับไหน อย่างไรก็ตามก็จงอย่าลืมภารกิจของความเป็นบีสมาสเตอร์..."
“มันคือการปกป้องมนุษยชาติ มันคือการปกป้องประเทศที่ทุกคนพึงกระทำ!”
แม้จะเป็นการบบรยายที่แสนน่าเบื่อหน่าย แต่มันก็อัดแน่นไปด้วยเนื้อหา และความรู้ และก็สร้างความประทับใจแก่เหล่านักเรียนไม่น้อย
“สุดท้ายนี้ ครูอยากจะเตือนพวกเธอเอาไว้ ไม่มีสัตว์อสูรตัวไหนที่ไร้ซึ่งประโยชน์ มีเพียงบีสมาสเตอร์ต่างหากที่ไร้ซึ่งคุณสมบัติ”
"เอาล่ะ ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่ทุกคนต้องออกเดินทางไปสถานที่ที่พวกเธอรอคอย" "ทุกคนจงขึ้นรถให้เป็นระเบียบ แล้วเราจะไปโรงเพาะพันธุ์เพื่อรับสัตว์อสูรกัน!"
ทันทีที่ครูใหญ่สิ้นเสียง นักเรียนในสนามเด็กเล่นต่างก็ไม่สามารถที่จะควบคุมอารมณ์ตื่นเต้นได้ และหัวใจของพวกเขาก็ล่องลอยไปที่โรงเพาะพันธุ์แล้ว
ใครจะไม่อยากทะยานผ่านท้องฟ้ากับมังกร?
ใครจะไม่อยากควบคุมอีกาอัคคีเพื่อเผาผลาญความชั่วร้าย?
ในเรื่องราว วิดีโอ และภาพยนตร์นับไม่ถ้วน พวกเขาได้เห็นเหล่าบีสมาสเตอร์ที่กล้าหาญแสดงทักษะและพรสวรรค์ของตัวเองในการพิชิตเหล่าสัตว์อสูร
ตอนนี้คุณมีโอกาสที่จะเป็นหนึ่งในพวกเขา และเริ่มต้นอาชีพในตำนานของคุณเองแล้ว คุณจะไม่ตื่นเต้นกับนนักเรียนกลุ่มนี้ได้อย่างไร?
ความตื่นเต้นไม่ได้มีปีกพาพวกเขาไปได้ แต่พวกเขาต้องขึ้นรถบัสเพื่อไปโรงเพาะพันธุ์!
โรงเพาะพันธุ์ตั้งอยู่ชานเมือง มันกว้างใหญ่มาก แม้จะเรียกว่า "โรงเพาะพันธุ์" แต่ก็กินพื้นที่กว้างขวางมาก เทียบได้กับ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าขนาดย่อม พื้นที่ที่นักเรียนมัธยมรับสัตว์อสูรกินพื้นที่เพียงส่วนน้อยของโรงเพาะพันธุ์สัตว์เท่านั้น
อันที่จริงโรงเพาะพันธุ์เป็นพันธมิตรกับสมาคมบีสมาสเตอร์แห่งชาติ และเป็นสถานที่ฝึกสัตว์อสูรที่ได้รับทุนสนับสนุนและควบคุมโดยรัฐ และมีหน้าที่หลักในการเพาะเลี้ยงและวิจัยสัตว์อสูรประเภทใหม่ๆ
ดังนั้น การยืนยันก่อนหน้านี้เกี่ยวกับ Zhihu ว่าความสามารถด้านสัตว์อสูรฟรีที่จัดหาโดยโรงเพาะพันธุ์นั้นไม่ดีนั้นผิดอย่างสิ้นเชิง
ด้วยความสามารถระดับพรสวรรค์ระดับสูง เทคโนโลยีล้ำสมัย และอุปกรณ์ที่ทันสมัย และสัตว์อสูรที่ถูกเลี้ยงในโรงเพาะพันธุ์ ไม่เพียงแต่มีความสามารถระดับแนวหน้าเท่านั้น แต่โดยทั่วไปแล้วคุณสมบัติของพวกมันดีกว่าสัตว์อสูรในป่าทั่วไปเป็นอย่างมาก
เรียกได้ว่าโรงเพาะพันธุ์แต่ละโรง เป็นทรัพย์สิน และมรดกที่สำคัญของประเทศ ดังนั้น โรงเพาะพันธุ์จึงได้รับการปกป้องอย่างดียิ่ง ว่ากันว่าโรงเพาะพันธุ์สัตว์อสูรแต่ละแห่งได้รับการปกป้อง และบีสมาสเตอร์ที่ทรงพลัง และกองทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีคอยสนับสนุน
___________________________________________________
หลังจากผ่านไปกว่าชั่วโมง ในที่สุดรถบัสก็หยุดลง และนักเรียนแทบอดทนรอไม่ไหวที่จะกระโดดลงจากรถบัสโดยทันที.....
เมื่อมองไปที่กำแพงสูงเบื้องหน้า มีประตูใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลาง เฉินเหวินอดประหลาดใจไม่ได้
มีจุดตรวจที่ออกแบบมาเป็นพิเศษที่หน้าประตู หลังจากยืนยันตัวตนของทุกคนแล้ว นักเรียนก็เข้าไปในโรงเพาะพันธุ์ทีละคนภายใต้การนำของครู
"ยินดีต้อนรับสู่ โรงเพาะพันธุ์สัตว์อสูร ผมชื่อ จูหวู่ เป็นเจ้าหน้าที่ของโรงเพาะพันธุ์สัต์อสูรแห่งนี้!"
ทันทีที่เฉินเหวิน และนักเรียนของโรงเรียนมัธยมชิงเหอหมายเลข 1 คนอื่น ๆ เข้าประตู ชายหนุ่มสวมแว่นตา และเสื้อคลุมสีขาวก็ทักทายพวกเขา และพาพวกเขาไปยืนนิ่งๆ
“ผมเชื่อว่าทุกคนแทบจะรอไม่ไหวที่จะทำพันธสัญญากับสัตว์อสูรของตัวเอง ขอให้ทุกคนใจเย็นๆ”
“อาคารหลังนี้เป็น โรงเพาะพันธุ์ ตามนโยบายระดับชาติ นักเรียนแต่ละคนที่ปลุกพรสวรรค์ในการควบคุมสัตว์อสูรต่างก็มีสิทธิ์ทีาจะทำพันธสัญญากับสัตว์อสูรตัวใดก็ได้ฟรี”
กฎของพันธสัญญาคือ มาก่อนได้ก่อน แต่มีโอกาสเพียงสามครั้งเท่านั้นที่ให้เลือกอย่างอิสระ หลังจากทำพันธสัญญาไม่สำเร็จ โอกาสจะถูกเป็นโมฆะโดยอัตโนมัติ และหากทำพันธสัญญาล้มเหลวทั้งสามครั้ง โรงเพาะพันธุ์สัตว์อสูร ก็จะพิจารณาสัตว์อสูรที่เหมาะสมให้กับนักเรียนแต่ละคน....
"ดังนั้นโปรดรักษาโอกาสในการทำสัญญาฟรีสามครั้งของพวกคุณให้ดี"
“ตอนนี้หากพวกคุณมีคำถามอื่น ๆ อีกก็สามารถปรึกษาผมได้เลยครับ แต่หากพวกคุณไม่มีคำถามแล้ว ก็สามารถไปหาสัตว์อสูรที่ต้องการทำพันธสัญญาได้เลยครับ!”
ทันทีที่ชายหนุ่มสวมแว่นพูดจบ หลายคนก็อดกลั้นความกระวนกระวายในใจไม่ได้ และรีบเข้าไปในโรงเพาะพันธุ์ข้างๆ ด้วยสายตาที่มุ่งมั่น
ในการทำพันธสัญญากับสัตว์อสูรที่มีศักยภาพโดดเด่นนั้น จะทำให้พวกมันนำหน้าสัตว์อสูรตัวอื่นในตอนเริ่มต้น
เหอเซิ่งกระสับกระส่ายเล็กน้อย แม้มีปัญหาที่กระทบกระทั่งบ้างแต่ทั้งคู่ก็เดินมาด้วยกัน...
เฉินเหวินก้าวไปข้างหน้า และทักทายชายหนุ่มที่สวมแว่นตา: "สวัสดีครับพี่!"
จูหวู่พยักหน้าเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยินเฉินเหวินทักทาย ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
จูหวู่ พูดอย่างอ่อนโยน: "สวัสดีครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหม"
เฉินเหวินพูดอย่างตรงไปตรงมา: "พี่จูหวู่ครับ ผมยังไม่ค่อยมีความรู้เรื่องการควบคุมสัตว์อสูร ผมอยากจะปรึกษาพี่ว่าสัตว์อสูรชนิดไหนที่เหมาะกับมือใหม่อย่างผมบ้างครับ"
จูหวู่ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง จากนั้นค่อยๆ แนะนำให้เฉินเหวินรู้จัก......
“โรงเพาะพันธุ์สัตว์ของเราในเมืองชิงเหอนั้น เพาะพันธุ์สัตว์อสูรไว้หลายประเภท แต่ส่วนใหญ่แล้วเราเพาะพันธุ์พวกมันได้ดีทุกประเภทนะครับ”
"ในแง่ของการฝึกอีกาอัคคี เสือหอน และลิงพ่นไฟ โรงเพาะพันธุ์สัตว์ของเรา ในเมืองชิงเหอได้มาถึงระดับชั้นหนึ่งของประเทศแล้ว และเรายังค่อนข้างมีดีในการฝึกสัตว์อสูร เช่น ลิงวิญญาณสีทอง หมีพิโรธ และมาร์เทนตาสีม่วง ประมาณนี้ครับ"
เขายังคงแนะนำพวกเขาทั้งสองต่อไป: "แม้ว่าเราจะย้ายสัตว์อสูร ประเภทพืช และสัตว์ประเภทธาตุออกไปไว้ที่โรงเพาะพันธุ์ที่อื่นแล้ว แต่ส่วนที่เหลือที่นี่ล้วนมีศักยภาพที่โดดเด่นมาก พวกมันจะส่งผลให้บีสมาสเตอร์ ในท้องถิ่น การสอบเข้าวิทยาลัยดีๆในเมืองมาก็ไม่น้อย... "
ประเด็นของจูหวู่จบลงแล้ว เฉินเหวิน และเหอเซิ่งเข้าใจความหมายของเขาในทันที.....
ยิ่งสัตว์อสูรแข็งแกร่งขึ้นเท่าไร ความทรงพลังของพวกมัน ก็จะพัฒนาเร็วขึ้นเท่านั้น ซึ่งจะช่วยส่งผลการสอบเข้าวิทยาลัยบีสมาสเตอร์ระดับท้องถิ่น และทำให้ ได้รับเงินทุนมากขึ้นด้วย
ดังนั้น ภายใต้นโยบายดังกล่าว โรงเพาะพันธุ์ในที่ต่าง ๆ จะไม่ขาย หรือแลกเปลี่ยนสัตว์อสูรตัวเก่งของตนไปยังโรงเพาะพันธุ์สัตว์แห่งอื่น......
คุณภาพของสัตว์อสูรที่ย้ายจากโรงเพาะพันธุ์สัตว์อื่น ๆ อาจจะไม่เลว แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด ดังนั้นถ้าไม่มีแนวโน้มพิเศษ สัตว์อสูรที่เลี้ยงโดยโรงเพาะพันธุ์ท้องถิ่นจึงเป็นทางเลือกที่ดีกว่า
จากนั้นจูหวู่กล่าวต่อ: "จำนวนสัตว์อสูรในพันธสัญญาของบีสมาสเตอร์ มีจำกัด และเป็นการยากที่จะยกเลิกพันธสัญญา และมันจะทำร้ายจิตใจของบีสมาสเตอร์ สัตว์อสูรทุกตัวจึงมีความสำคัญมากสำหรับพวกเขา"
ดังนั้นสำหรับบีสมาสเตอร์มือใหม่สำหรับพวกคุณ ควรเลือกสัตว์อสูรที่มีศักยภาพโดดเด่นหรือที่มีเส้นทางวิวัฒนาการที่ชัดเจน
มิฉะนั้น สัตว์อสูรตัวแรกก็มีแนวโน้มที่จะทำให้พวกคุณมีศักยภาพที่ลดลง "
หยุดชั่วครู่หนึ่ง จูหวู่พูดต่อ: "นอกจากนี้ เมื่อทำพันธสัญญากับเหล่าสัตว์อสูร คุณยังต้องทำพันธสัญญากับสัตว์อสูรที่เหมาะสมกับความสามารถของคุณเองในการควบคุมพวกมันอีกด้วย
หากคุณมีพรสวรรค์ในการเพิ่มความแข็งแกร่ง จะเป็นการดีที่สุด ที่จะเลือกพวกมัน ประเภทความแข็งแกร่ง เช่น หมีพิโรธ เสือตาสีทอง และชะนีเพลิงล้วนเป็นตัวเลือกที่ดี ซึ่งสามารถสร้างความแข็งแกร่งที่เหนือกว่า ซึ่งจะทำให้พวกคุณอยู่ในระดับที่สูงขึ้น
เมื่อทำพันธสัญญากับพวกมันแล้ว พวกมันจะรู้สึกถึงพรสวรรค์ในการควบคุมของคุณ หากความสามารถในการควบคุมของคุณสามารถส่งเสริมการเติบโตของมันได้ อัตราความสำเร็จของพันธสัญญาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
การทดสอบความสามารถเมื่อจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 เราจะสำรวจว่าคุณมีพรสวรรค์เพียงพอหรือไม่ นอกจากเจ้าสัตว์อสูรที่คุณเลี้ยงแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ถึงพรสวรรค์ของคุณดีเท่ากับพวกมัน.....
ดังนั้น จูหวู่แนะนำสั้น ๆ กับทั้งสองคน
เฉินเหวินพยักหน้าซ้ำๆ เมื่อได้ยินคำพูดของจู่หวู่,........
เมื่อเห็นว่าทั้งสองดูเหมือนเด็กน้อย จูหวู่เดาว่าพวกเขาอาจไม่รู้เรื่องสัตว์เลี้ยงมากนัก ดังนั้นเขาจึงยื่นหนังสือให้พวกเขา
“ผมจะให้คุณยืมหนังสือเล่มนี้ก่อน มันเป็นหนังสือคู่มือสำหรับการเพาะพันธุ์สัตว์อสูรในโรงเพาะพันธุ์ของเรา!”
เฉินเหวินหยิบหนังสือขึ้นมาและรีบขอบคุณเขา: "ขอบคุณครับ พี่จูหวู่!"
เหอเซิ่งกล่าวด้วยว่า: "ขอบคุณครับพี่"
"ยินดีครับ เดิมทีผมเป็นไกด์ และผมก็ไม่รู้อะไรเลยแต่ตอนนี้ผมเป็นบีสมาสเตอร์แล้ว อาจเป็นเพราะบังเอิญโชคดีที่มีผู้อาวุโสคอยแนะนำผมจึงมีวันนี้ได้"
จูหวู่สำนึกถึงผู้มีพระคุณ และรีบพูดว่า: "เอาล่ะ พวกคุณไปหาสัตว์อสูรตัวโปรดของคุณดีกว่า ผมเองก็พอรู้แค่นี้!"
เฉินเหวินและเหอเซิ่งขอบคุณจูหวู่อีกครั้ง จากนั้นทั้งคู่จึงเดินเข้าไปในโรงเพาะพันธุ์ซึ่งอยู่ใกล้ๆ
เมื่อเข้าสู่อาคารก็จะเห็นแผนที่กางอยู่ขนาดใหญ่
เหอเซิ่งชำเลืองมองแผนที่ และถามเฉินเหวินว่า "เราควรไปที่ไหนก่อนดี?"
เฉินเหวินมองไปรอบๆ ชี้ไปทางทิศตะวันตกของแผนที่แล้วพูดว่า "ไปทางนี้ เจ้าหมีพิโรธที่เจ้ากำลังนึกถึงอยู่ที่นี่!"
"แน่นอน!" เหอเซิ่งเห็นด้วยอย่างยิ่ง
ต่างจากเฉินเหวิน ที่เขาได้ตัดสินใจเลือกสัตว์อสูรไว้ในใจของอยู่เขาแล้ว!
สัตว์อสูรตัวนั้นคือ?
