บทที่ 242 ความในใจของอวี้ชิงหลัน
หลี่หรานมองไปที่อวี้ชิงหลันอย่างตกตะลึง เขาสงสัยว่ามีบางอย่างผิดปกติกับหูของตัวเอง คนรัก? ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่อาจารย์กับศิษย์ แต่เป็นคนรัก? เขาอดไม่ได้ที่จะสัมผัสหน้าผากของนาง “แปลก ท่านก็ไม่ได้มีไข้นี่?” อวี้ชิงหลันกลอกตาใส่เขา “เจ้าพูดเรื่องไร้สาระอีกแล้ว” หลี่หรานกลืนน้ำลาย ‘พวกเราคนไหนกำลังพูดเรื...