ตอนที่ 30 หล่อแต่กินไม่ได้

  ตอนที่ 30 หล่อแต่กินไม่ได้

  เปิดโทรศัพท์ เปิด วีแชท แล้วเข้าสู่กลุ่มลับ

  จูลิลลี่ นิ้วของเธอขยับเหมือนโบยบิน และพิมพ์สองสามบรรทัดในกลุ่มแชมในชั่วพริบตา: [แนะนำหุ้นที่มีศักยภาพในตลาดที่ดีและมีผลประกอบการที่ดีในระยะยาว ควรถือครองไว้ในระยะยาว ผู้ที่สนใจการลงทุนมาที่ เมโลดี้ V508]

   เหมือนโยนหินลงไปในสระน้ำลึกและกลุ่มลับที่เดิมเงียบสงบราวกับน้ำนิ่งก็แตกออกเป็นคลื่นทันที

  [ไม่มีภาพ ไม่มีความจริง]

  [ลิลี่ อย่านอกใจพี่สาว]

  [ฉัน ทำแค่ระยะสั้น]

  [ฉันเพิ่งเทรดหุ้นและเก็งกำไรแต่ตอนนี้ขาดทุน ฉันกำลังจะตาย อย่าคิดถึงฉันอีกเลย]

  [ฮิฮิ]

  เมื่อเห็นคำตอบในกลุ่ม ความหม่นหมองก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของ จูลิลลี่

  'ชิ!โสเภณีน้อยเหล่านี้'

  'รักษาความจริงใจของพวกเธอเหมือนตับและปอดของลา!'

  ว่ากันว่าผู้หญิงทุกคนมีหัวใจที่จะเป็นแม่สื่อในตัว และ จูลิลลี่ ก็ไม่มีข้อยกเว้น

  เมื่อเธอเห็น เกาจิ้ง ในตอนนี้ หัวใจของ จูลิลลี่ ก็เต้นไม่เป็นจังหวะ

  ไม่ใช่ว่าเธอเทใจให้ เกาจิ้ง แต่เพราะเธอผูกพันกับ จางหงหยวน ไปตลอดชีวิต และเธอไม่มีความคิดอื่นใด

  เธอแค่คิดแค่ว่าเพื่อนของเธอบางคนยังโสดอยู่ ดังนั้นเธอจึงอยากแนะนำจากใจจริง

  หากความสัมพันธ์บรรลุผลได้ก็จะเป็นสิ่งที่สวยงาม

  จูลิลลี่ ไม่เพียงแค่เคยพบกับ เกาจิ้ง แต่ จางหงหยวน เคยขอให้เธอแนะนำเพื่อนสาวของเธอกับ เกาจิ้ง มาก่อน

  แต่ตอนนั้นเมื่อรู้สถานการณ์ของ เกาจิ้ง แล้ว จูลิลลี่ ก็เป็นคนขี้ขลาดในเวลานั้น

  มันรู้สึกไม่ถูกต้อง

  อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็น เกาจิ้ง โฉมใหม่อีกครั้งในวันนี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงสิ่งที่แฟนของเธอพูด

  ดังนั้นจึงบอกเป็นนัยถึงการก่อตัวของ จางหงหยวน

  เป็นผลให้ห้องแชทถูกจองและกลุ่มเพื่อน ๆ ก็ขาดความสนใจ

  แม้จะถูกถาม

  จู่ๆ จูลิลลี่ ก็รู้สึกว่าชื่อเสียงของเธอในกลุ่มพบกับวิกฤตร้ายแรง!

  เธอกัดฟัน ชูโทรศัพท์ด้วยมือทั้งสองข้างและแสร้งทำเป็นส่งข้อความ

  เธอแอบถ่ายรูป เกาจิ้ง

  เทคโนโลยีกล้องโทรศัพท์มือถือของ จูลิลลี่ ได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง โดยเปิดใช้โหมดถ่ายภาพบุคคลและเพิ่มเอฟเฟกต์ฟิลเตอร์แสง

  ในภาพนี้ ร่างครึ่งหนึ่งของ เกาจิ้ง กำลังสนทนากับ จางหงหยวน

  มีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขาและแสงจากเพดานส่องลงมา จริง ๆ แล้วมันมีพื้นผิวและสีของภาพยนตร์เมื่อเทียบกับฉากหลังที่เบลอ

  'ยอดเยี่ยม!'

  จูลิลลี่ เองก็พอใจกับภาพถ่ายที่ตรงไปตรงมานี้เช่นกัน และอัปโหลดไปยังกลุ่มลับทันที

  'คราวนี้ฉันไม่เชื่อว่าพวกเธอจะยังเฉยเมยกันได้!'

  ถ้าตอนนี้เธอโยนก้อนหินลงไปในสระน้ำตอนนี้ ก็คงเหมือนกับการทิ้งระเบิดตูมใหญ่!

  ทันใดนั้นเหล่าปลาก็ตกใจ

  [ว้าว เขาหล่อจริงๆ!]

  [ลิลลี่หายากและน่าเชื่อถือและนี่เป็นสไตล์โปรดของฉัน]

  [อา คุณลิลี่ คุณมาที่นี่หรือยัง ฉันอยู่บนแท็กซี่แล้ว]

  [ฉันไม่สนใจหรอกว่าหล่อหรือไม่ และไม่มีแผนจะลงทุนอะไร เหตุผลหลักคือฉันอยากร้องเพลงคาราโอเกะ]

[ฉันคิดว่าฉันสามารถช่วยคนอื่นได้]

  [ถ้าผลประกอบการดีก็ สามารถพิจารณาการถือครองได้]

  [มาเลย!]

  เมื่อมองไปที่กลุ่มปฏิกิริยาของการปัดหน้าจอ

จูลิลลี่:" ฮ่าฮ่าฮ่า"

  ผู้หญิง

  เกาจิ้ง และ จางหงหยวน ที่นี่ไม่รู้ว่าเพื่อนสาวของ จูลิลลี่ ต้องผกผันแบบใด

  พวกเขาสองคนอิ่มแล้ว เกาจิ้ง จึงเรียกบริการเพื่อจ่ายบิล

  ทุกคนออกจากร้านต้าโถวเซียวเชาและไปที่ KTV ด้วยกัน

  หลังจาก ขึ้นแท็กซี่แล้ว จางหงหยวน ถามแฟนสาวของเขาว่า "เพื่อนของเธอมากันกี่คน"

  จูลิลลี่ มองไปที่โทรศัพท์มือถือของเธอ: "ขณะนี้มีผู้สมัครหกคน สองคนมีสมาชิกในครอบครัวของตัวเอง"

  "อืม ไม่เป็นไร "

  จางหงหยวน ไม่สนใจ: "มันสนุกเมื่อมีผู้คนมากมาย อย่างไรก็ตาม ... "

  เขาถามว่า: "มี ซองเฉวีย มาด้วยไหม"

"ถามแบบนี้! คือยังไง?"

จูลิลลี่ วางโทรศัพท์ลง แสดงรอยยิ้มที่ไม่ใช่รอยยิ้ม: "คุณยังคิดถึงเธออยู่งั้นเหรอ!!หืมม"

"พูดบ้าอะไรเนี่ย!"

  จางหงหยวน ไม่ รู้ว่าควรหัวเราะหรือร้องไห้: "ฉันคิดถึงเธอเมื่อไหร่ ก็เธอสวยที่สุดไม่ใช่หรอ…โอ๊ะๆ!"

เขาพูด อะไรไม่ถูกและถูกหยิกอย่างแรง   

เกาจิ้ง ซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งยิ้มเล็กน้อย เขาเห็นว่าเพื่อนของเขาถูก จูลิลลี่ จับจนตาย ชีวิตนี้ผูกพันดี

เกาจิ้ง รู้ดีว่าทั้งคู่ต้องการแนะนำผู้หญิงคนหนึ่งให้เขารู้จัก แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตั้งใจที่จะตกหลุมรักในตอนนี้ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องปฏิเสธความเมตตาของเพื่อนของเขา   

เป็นเรื่องดีที่ได้สนุกด้วยกัน เมื่อไปถึงเมโลดี้ ทั้งสามคนขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นห้า   

หลังจากนั่งลงในห้องที่จองไว้ จางหงหยวนก็สั่งเครื่องดื่มและของว่างจานผลไม้อย่างรวดเร็ว   

ครั้งนี้เขากลับมาทำงานในหยุนเฉิง และในบริษัทไม่มี คนเสือกพวกนั้น ดังนั้นเขาจึงมีความสุขมาก   

หลังจากที่บริกรส่งของให้ เพื่อนสาวและเพื่อนของ จูลิลลี่ ก็มาถึงทีละคน   

มีคนมาทั้งหมดเก้าคน รวมถึงสองคู่และสามคนจาก เกาจิ้ง รวมเป็นสิบสองคน  

ใส่กระเป๋าใบใหญ่ได้สบายๆ

จางหงหยวน รู้จักพวกเขาทั้งหมดและแนะนำพวกเขาให้ เกาจิ้ง รู้จักทีละคน

  ฝูงหงส์ขนมารวมกัน

  เพื่อนของ จูลิลลี่ ล้วนอยู่เหนือเส้นผ่านในรูปลักษณ์ โดยมีคะแนนเฉลี่ย 6 หรือ 7 คะแนน

  ไม่น่าเกลียดหรือสวยงามเป็นพิเศษ พวกเขาคือคนระดับกลางทำงานออฟฟิศในเมืองอย่าง จูลิลลี่

  บางคนอารมณ์ร้อนและกล้าที่จะมอง เกาจิ้ง ต่อหน้าทุกคนอย่างไร้ยางอาย

  บางคนมีความสุภาพและสงวนท่าทีด้วยความสุภาพ

  อย่ามองว่าทุกคนในกลุ่มเคยกระตือรือร้นที่จะเห็นมาก่อน แต่เห็นตัวจริง ๆ และไม่มีใครหลงใหล

  ไม่ใช่ว่าตัวจริงของ เกาจิ้ง นั้นแย่กว่าภาพถ่าย และสิ่งต่างๆ เช่น อารมณ์ไม่สามารถจับภาพได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยโทรศัพท์มือถือ

  ความประทับใจครั้งแรกของสาวๆ ที่มีต่อ เกาจิ้ง นั้นดีจริงๆ

  เป็นผู้ชายหล่อไม่มีที่ติ

  อย่างไรก็ตาม สายตาของคนทำงานออฟฟิศในเมืองกลุ่มนี้นั้นร้ายกาจมาก และเมื่อมองสแกนแค่แวบเดียว พวกเขาสามารถบอกได้ว่าร่างกายทั้งหมดของ เกาจิ้ง ไม่เกินสามร้อย

  เสื้อยืด กางเกงยีนส์ และรองเท้าลำลอง เถาเป่า เต็มไปด้วย 200-120 ต่อ1อย่าง

  และ จูลิลลี่ ได้กล่าวในกลุ่มแล้วว่า เกาจิ้ง เป็นหุ้นที่มีศักยภาพและมีผลประกอบการที่ดีในระยะยาวและเหมาะสำหรับการถือครองระยะยาว

  นั่นหมายความว่าอย่างไร?

  สูงหล่อ!

  แต่ศักยภาพนั้นยากที่จะพูด และไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต

  สำหรับสาวเหล่านี้ที่เข้าสู่สังคมแล้ว   สูงหล่อเหลาเหมือน นกกระเรียนแดง

  สิ่งที่ดูสวยงามนั้นแท้จริงแล้วมีพิษสำหรับความหล่อแต่ยากจน

  พวกเธอไม่สามารถจ่ายได้ ไม่กล้าเดิมพันกับอนาคต และไม่ต้องการใช้ประโยชน์จากความเยาว์วัยแลกกับเงินอันมีค่าของพวกเธอ!

  เด็กผู้หญิงที่เรียนในโรงเรียนจะเลือกคนหล่อหน้าตาดี เป็นสิ่งมีชีวิตที่แตกต่างจากผู้หญิงที่อยู่ในสังคมที่จะเลือกจากคนดูดีมีฐานะ

  แน่นอน ความจริงก็คือความจริง ไม่มีใครปัญญาอ่อนพอที่จะแสดงเสแสร้งบนใบหน้า

แค่ร้องเพลงคาราโอเกะ ในงานสังสรรค์ของเพื่อนๆ ทุกคนมีความสุขและมีความสุขโดยที่คุณไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ

ในขณะที่ จูลิลลี่ ร้องเพลงแรกบรรยากาศในห้องก็มีชีวิตชีวาขึ้นอย่างรวดเร็ว

  เกาจิ้ง ดื่มเบียร์ กับ จางหงหยวน

  จางหงหยวน วางขวดเปล่าลงและขยิบตาให้ เกาจิ้ง: "ผู้เฒ่า เกา อย่าเพิ่งสนใจตัวเอง"

  เขาเหลือบมองหญิงสาวที่นั่งด้านขวาของ เกาจิ้ง

  ผู้หญิงคนนี้ชื่อ ซองเฉวีย และเธอสวยที่สุดในบรรดาเพื่อนที่ดีที่สุดของ จูลิลลี่

  รูปร่างหน้าตาของเธอได้อย่างน้อย 7.5 คะแนน แต่งหน้าและแต่งตัวได้ 8 คะแนน และอารมณ์ของเธอก็น่าทึ่งมาก

  สูงและเรียว

  แบนไปหน่อย

  เธอไม่ได้มาหาหนุ่มหล่อด้วยความคิดริเริ่มของเธอเอง แต่ถูกลากมาที่นี่โดยเพื่อนอีกคนซึ่งก็คือ จูลิลลี่

  ก่อนมาเมโลดี้ทั้งสองได้ไปเที่ยวที่นครหลวง

  หลังจากมาถึง จูลิลลี่ ก็จัด ซองเฉวีย ให้นั่งข้าง เกาจิ้ง

  เจตนานั้นชัดเจน

  แต่การรับรู้ของ ซองเฉวีย ที่มีต่อ เกาจิ้ง นั้นเป็นเรื่องธรรมดา

  มีหนุ่มหล่อจำนวนไม่น้อยที่ไล่ตามเธอ แต่ เกาจิ้ง ก็ไม่ได้หล่อเหลาจนโลกแตกและไม่ตรงตามสเปคของเธอ

  ซองเฉวีย ไม่ได้ปฏิเสธความตั้งใจของ จูลิลลี่

แต่หลังจากที่เธอแนะนำตัวและนั่งลง เธอก็ได้แต่กระซิบกับเพื่อนที่อยู่ข้างๆ

มีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างทั้งสอง

  แน่นอนว่า เกาจิ้ง สามารถรู้สึกถึงความสงวนท่าทีและความแปลกแยกของอีกฝ่าย

  เขาใช้เสา แล้วจะเข้าใกล้ได้อย่างไร

เกาจิ้งมาไม่ถูกทาง และจางหงหยวนก็บังคับให้เขาเป็นหมาไม่ได้:

"ถ้าคุณไม่เมาในคืนนี้ จะไม่ให้คุณกลับบ้าน!"

   เกาจิ้ง "ฮ่าๆๆ"

ขณะที่ทั้งสองดื่มอย่างมีความสุข ชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามเข้ามาถือขวดเบียร์และพูดด้วยรอยยิ้ม: "พี่จาง สวัสดี"

จางหงหยวน ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว: "พี่ชาย เจิ้ง สวัสดี ยินดีต้อนรับ"

  ชายหนุ่มคนนี้เป็น "สมาชิกในครอบครัว" นำโดยเพื่อนสนิทของ จูลิลลี่ และชื่อของเขาคือ เจิ้งซิงอัน

  เขาไม่สูง สวมชุดบลูเบอร์รี่

  เมื่อเขายื่นขวดเบียร์ให้ จางหงหยวน นาฬิกาโรเล็กซ์ สีเขียวตัวใหม่บนข้อมือของเขาก็เปล่งประกายสดใส

  แม้ว่าในบรรดาชายสี่คนในห้อง เจิ้งซิงอัน จะมีส่วนสูงและรูปร่างหน้าตาที่ต่ำที่สุด

  แต่มูลค่าสุทธินั้นสูงที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย อย่างน้อยก็สามารถเห็นได้ว่ามันสูงที่สุด

  จางหงหยวน ยังเกรงใจกับเขามาก

  เจิ้งซิงอัน แตะขวดเบียร์กับ จางหงหยวนและมองไปที่ เกาจิ้ง:"เพื่อนเรามา สนุกด้วยกันเถอะ"

  เกาจิ้งยิ้ม และลุกขึ้นยืน: "โอเค"

  เขาสังเกตเห็นว่าสายตาของอีกฝ่ายดูเหมือนจะจับจ้องมาที่เขา แต่จริง ๆ แล้วจ้องมองที่ ซองเฉวีย ที่ถัดจากเขา

จบตอน