บทที่ 231 เมื่อไหร่ข้าจะได้บ่มเพาะกับท่าน?
ภายในราชรถมังกร เหลิงอู่เหยียนนั่งบนเก้าอี้ด้วยสายตาไม่พอใจ หลี่หรานเช็ดเหงื่อเย็นออกจากหน้าผากของเขา หลังจากนั้นไม่นานเสียงของนางก็ดังขึ้น “เช่นนั้นพวกเจ้าก็กอดกันจริงๆ?” หลี่หรานกลืนน้ำลายและยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “มันเป็นแค่การกอดธรรมดาๆ” คิ้วของเหลิงอู่เหยียนกระตุกขณะที่นางดึงดาบสีดำออกมาอย่างเง...