ตอนที่ 914 ขอบใจจริงๆ!

ระเบิดเทพสุญญากาศระเบิดดังสนั่น

พื้นที่มิติเงียบสนิททันทีและดูเหมือนกับว่าโลกหยุดหมุน

จากนั้นพื้นที่สั่นสะเทือนรุนแรงน่ากลัวเกิดรอยแยกช่องว่างมิติระหว่างชี่เทียนเหอและเย่ว์หยาง ไม่ว่าจะเป็นอากาศหรือน้ำแข็ง ท้องฟ้าเกิดรอยแยกมิติขยายออกมากขึ้น เกิดพลังทำลายล้างที่แม้แต่ชี่เทียนเหอผู้ใช้ไม้ตายนี้ยังแทบต้านพลังนี้ไม่ได้

มือของเขาป้องกันใบหน้าและร่างกายขณะเอนตัวถอยลัง

ชี่เทียนเหอไม่กังวลว่าร่างของเขาจะถูกทำลาย  เพราะเขามีร่างเทพที่จะไม่มีทางถูกทำลาย  เว้นแต่เทพเจ้าแล้ว ไม่มีใครทำลายร่างของเขาได้

แรงระเบิดรุนแรงขยายวงออกไปในรัศมีสามสิบกิโลเมตรทั้งยังไม่มีทีท่าว่าจะสงบ พื้นน้ำแข็งถูกทำลายเป็นเศษน้ำแข็งและถูกคลื่นพายุหมุนกวาดพัดกวาดกระจายคลุมทั้งแผ่นฟ้าแผ่นดินองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนที่หนีออกมาอยู่ในระยะห่างไกลมือของนางยังกำดาบเทพจักรพรรดิอวี้ปักพื้นเพื่อไม่ให้ตัวเองปลิวหาย  แต่ก็ยังต้านรับแทบไม่ได้นางคอยปกป้องสาวน้อยลูกครึ่งเอลฟ์อย่างใกล้ชิดร่างของพวกนางทั้งสองคนถูกดันถอยไปเป็นกิโลเมตร

ขุนพลเทพธิดาวายุเตรียมพร้อมกับการต้านรับยังปลิวไปร่วงหล่นที่ยอดภูเขาน้ำแข็ง จากนั้นยอดเขาน้ำแข็งนั้นพังทลายนางกระเด็นออกไปอีกร้อยเมตรและจมหายไปในกลุ่มหิมะน้ำแข็ง

ผ่านไปสามนาที

แต่ช่องแตกมิติยังไม่สามารถฟื้นฟูเชื่อมโยง

ทั้งเศษหิมะน้ำแข็งฟุ้งกระจายห่างออกไปเหมือนพายุน้ำแข็งบดบังท้องฟ้าทำให้พื้นที่เป็นร้อยกิโลเมตรมืดมิด

“เจ้ามดแมลงที่น่ารำคาญ!” ชี่เทียนเหอตะโกนด้วยความสาแก่ใจปนรำคาญ แม้ว่าเขาจะฆ่าศัตรูได้แล้ว แต่เขาก็ยังอารมณ์เสียมาก  ชัยชนะอย่างนี้ไม่ทำให้เขายินดีเท่าใดนัก  ในทางตรงกันข้ามนี่เป็นความอัปยศที่เขาต้องใช้พลังเช่นนี้เพื่อจัดการกับมนุษย์ผู้อ่อนแอ ทว่าน่ารำคาญ

โชคดีที่เขาชนะในที่สุด

มิฉะนั้นเขาจะอารมณ์เสียมากกว่านี้

ชี่เทียนเหอคิดว่าไม่ว่าจะจับสตรีทั้งสองคนได้หรือไม่ เขาจะต้องฆ่าพวกนางด้วยวิธีการที่โหดร้ายที่สุดในโลก จากนั้นดูดกินพลังเทพจากร่างกายของนางและชิงอาวุธเทพมาใช้ด้วย...ส่วนขุนพลเทพธิดาที่ถูกฝังอยู่ใต้หิมะ ชี่เทียนเหอคิดว่าไม่จำเป็นต้องฆ่านาง

เพราะนางเป็นอสูรพิทักษ์ทั้งการจะฆ่าขุนพลเทพเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมากๆ   แต่การฆ่าขุนพลเทพอาจทำให้ได้ประกายเทพพิเศษแต่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำเป้าหมายนี้ให้สำเร็จ นอกจากนี้ท้องฟ้าน้ำแข็งและพื้นหิมะอย่างนี้ทำให้ขุนพลเทพธิดาวายุแทบจะเป็นอมตะในพื้นที่อย่างนี้!

ขณะที่ชี่เทียนเหอเตรียมจะบินไปตามจับองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและสาวใช้น้อยที่อยู่ห่างออกไป

เขาพบทันทีว่าพื้นที่มิติที่แตกถูกปิดแล้ว

เจ้าเด็กมนุษย์บ้านั่นยังไม่ตายเขายังมีชีวิตอยู่ เขาอุทานลั่นด้วยความประหลาดใจ “นี่เป็นไปไม่ได้”

พลังของระเบิดเทพสุญญากาศแม้แต่เทพก็ยังขมวดคิ้ว ไม่มีร่างเทพ เป็นไปไม่ได้ที่จะต้านทานพลังทำลายล้างเจ้ามดแมลงนั่นทนอยู่ได้ยังไง? แม้ว่ามิติจะแตกระเบิดทุกอย่างถูกกำจัดสูญสิ้นไม่มีอะไร  เจ้าเด็กนี่รอดอยู่ได้ยังไง? จุดที่สำคัญที่สุดก็คือชี่เทียนเหอพบว่านอกจากเจ้าเด็กนี่จะไม่ตายแล้วเขายังไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่ปลายเส้นผม ไม่น่าเชื่อ..อวัยวะภายในของเขาควรจะได้รับบาดเจ็บผลออกมาเป็นเช่นนี้ได้ยังไง?

เย่ว์หยางไม่ได้รับบาดเจ็บ  แต่สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ในท่ามกลางความเจ็บปวด

ดูเหมือนจะแฝงไว้ด้วยความรู้สึกสบายจนยากจะทนได้

ก็เหมือนกับคนธรรมดาที่เดินเท้าเปล่าเหยียบหินกรวดสำหรับนวดเท้า!

ถ้าเขาไม่ถูกฆ่าตายแล้วเขายังมีความรู้สึกสบายได้ยังไง? ชี่เทียนเหอนึกไม่ออก เขาได้แต่คัดค้านในใจว่าเป็นไปไม่ได้!

“ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม  เจ้าจะต้องตาย ต้องตายแน่นอน” ชี่เทียนเหอโกรธแค้นมากขึ้นกว่าเดิม เหมือนกับจะระเบิดได้ทุกเมื่อ  เขาส่งพลังเทพซึ่งสั่นสะท้านสะเทือนทั้งภูผาและสายนทีพุ่งฝ่าอากาศเข้าหาเย่ว์หยาง

เขาระดมหมัดต่อยราวกับสายฝน

เสียงระเบิดดังขึ้นบนร่างของเย่ว์หยางไม่ว่าจะเป็นศีรษะและใบหน้าหรือซี่โครง ร่างกายทุกส่วนร่างกายถูกระดมต่อยอัดด้วยพลังหมัดระเบิด

เย่ว์หยางไม่สนใจบำรุงรักษาร่างตนเองดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถหลบได้ อย่าว่าแต่โจมตีตอบโต้เลย

ปัง ปัง ปัง ปังปัง!

ปัง ปัง ปัง..หลังจากผ่านไปชั่วขณะที่หมัดพลังเทพระดมต่อยใส่ร่างของเย่ว์หยางตัวของเย่ว์หยางเหมือนกับเป็นปลอกกระสุนปืนใหญ่

ชี่เทียนเหอลอบถอนหายใจเขาพยายามเต็มที่แล้ว เจ้าเด็กนี่ก็ยังไม่ตายอีกหรือ?  ร่างกายของเขาน่าจะเละเป็นน้ำต้มเนื้อไปแล้ว

เขาไม่รู้ว่าใช้เวลาไปนานเท่าใดคาดว่าที่ต่อยออกไปคงไม่น้อยกว่าหมื่นหมัด

แม้ว่าชี่เทียนเหอจะมีร่างระดับเทพ

เขารู้สึกเพลียเล็กน้อยที่สำคัญเขาเหนื่อยตั้งแต่ใช้ระเบิดเทพสุญญากาศและจากนั้นใช้หมัดระเบิดเต็มกำลังถ้าเขาไม่ได้มีร่างเทพ เป็นนักรบธรรมดาก็คงทรุดล้มลงไปแล้ว  ในที่สุดชี่เทียนเหอสร้างบอลไฟจากเพลิงแดงสวรรค์ลูกมหึมาแล้วอัดใส่ร่างของเย่ว์หยางก่อนจะเกิดการระเบิดใหญ่ของบอลเพลิงแดงสวรรค์และทำให้เขาถูกแรงระเบิดอย่างหนักไปด้วย

มือทั้งสองของเขากระแทกบอลเพลิงแดงสวรรค์อย่างแยบยลขณะใช้พลังจิตนำมันเข้าไปในรอยแยกมิติพร้อมกับร่างของศัตรูและศัตรูจะหายเข้าไปในมิติเวิ้งว้างตลอดไป

ไม่ว่าจะมีการระเบิดใหญ่หรือเผาไหม้อยู่เงียบๆอย่างนี้ก็ตาม

ศัตรูจะต้องตาย!

เพราะศัตรูที่นำพาบอลเพลิงแดงสวรรค์เข้าไปในมิติเวิ้งว้างไม่สามารถกลับมายังโลกดั้งเดิมได้...นี่คือหนึ่งในสามไม้ตายลับของเขา

ขณะเดียวกันเขายังคงมีอีกหนึ่งในสามไม้ตายก็คือ เพลิงเทพอวสาน

บอลเพลิงแดงสวรรค์นำเย่ว์หยางกระแทกเข้ากับมิติเวิ้งว้าง เช่นเดียวกับดวงอาทิตย์ถูกทำลายและหายไปในมิติเวิ้งว้างตลอดกาลนาน ชี่เทียนเหอไม่มั่นใจเหมือนตอนใช้ระเบิดเทพสุญญากาศก่อนนั้น  เขาจ้องมองช่องว่างมิติเวิ้งว้างเพราะกลัวว่าเย่ว์หยางจะหลบหนีออกมาจากข้างในได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาจะไม่สนใจและใช้ไม้ตายสุดท้ายที่แข็งแกร่งที่สุดจัดการกับเขา  ถ้าเขาใช้ไม้ตายนั้นเพลิงแดงสวรรค์ก็จะทำร้ายตัวเขาเองด้วย แน่นอนว่าพลังสังหารย่อมมากกว่าไม้ตายทั้งสองก่อนนั้นเป็นสิบเท่า!

สายตาของเขาจ้องมองดูรอยแยกมิติที่ค่อยสมานตัว  เย่ว์หยางไม่ได้หนีออกมาในที่สุด  ชี่เทียนเหอถอนหายใจโล่งอก

บางครั้งเขากลัวการฆ่าตัวตายจริงๆ  นี่เป็นมนุษย์ที่อ่อนแอราวกับมดแต่ทนทายาดจริงๆ ถ้าบอกออกไปก็คงไม่มีใครเชื่อ เทพเจ้าจะเป็นมนุษย์ไปได้อย่างไร?

ปัง!

ขุนพลเทพธิดาวายุโจมตีกกหูซ้ายขวาของชี่เทียนเหอพร้อมกัน

ชี่เทียนเหอรู้สึกมึนศีรษะเล็กน้อยพลังต่อสู้ของนาง จู่ๆเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าได้อย่างไร?  เห็นได้ชัดว่าพลังเทพของนางเพิ่มขึ้นเกิดเรื่องนี้ขึ้นได้อย่างไร? โชคดีที่ร่างเทพของเขาทรงพลัง และเขาบรรเทาอาการบาดเจ็บจากการโจมตีได้ภายในเวลาไม่ถึงวินาที  ชี่เทียนเหอพลังในร่างของชี่เทียนเหอเพิ่มขึ้นทันทีขุนพลเทพธิดาวายุสะบัดศีรษะขับไล่ความมึนงง ชี่เทียนเหอคำราม  ไปให้พ้นข้าไม่ต้องการทำอะไรที่เปล่าประโยชน์กับเจ้า  เจ้าไม่มีทางทำร้ายข้าได้ ไปบอกกับเจ้านายของเจ้าได้เลย ต่อให้นางได้ประกายเทพของโหย่วหลานไปแต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้าอยู่ดี ไสหัวไปให้กับข้า”

เขาใช้มือผลักขุนพลเทพธิดาวายุกระเด็นออกไปร้อยเมตร

ขณะที่ชี่เทียนเหอหันกลับมาเป็นครั้งที่สองเตรียมจะไล่ล่าองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนและสาวน้อยลูกครึ่งเอลฟ์ทันใดนั้นหางตาของเขาพบเห็นสิ่งที่เหลือเชื่อ

ในพื้นมิติที่ปิดไปแล้วมีมือยื่นออกมาในทันใด

ตอนแรกมือนั้นทำท่าเหมือนคลำหาประตูเพื่อยึดจับ จากนั้นปรากฏจุดแสงรูปดาวหกแฉกในมิติว่างมือที่จับนั้นเหมือนกับเปิดประตูออกมาจากมิติว่างได้ทันที  ในสายตาที่เหลือเชื่อของชี่เทียนเหอ เย่ว์หยางออกมาจากประตูด้วยสีหน้าอับอายเล็กน้อย  ผมของเขากระเซิงเหมือนรังนก  หน้าของเขาดำสนิททว่าร่างกายของเขากลับไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

ชี่เทียนเหออ้าปากค้างจนคางแทบถึงพื้น

เย่ว์หยางหน้าดำยิ้มและพยักหน้าให้ชี่เทียนเหอและพูดทักทายกันราวกับคนรู้จักกันมานานและจากนั้นเขาหันไปปิดประตูมิติ “เจ้ายังไม่ตายอีกหรือ?” ชี่เทียนเหอถามเรื่องไร้สาระด้วยความประหลาดใจ

“จะตายได้ยังไงเล่า”  เย่ว์หยางพยักหน้ายืนยัน  “แม้ว่าพลังปั่นป่วนในท้ายๆ มิติเวิ้งวว้างจะน่ากลัวแต่โชคดีที่อาจารย์ข้าคือผู้เชี่ยวชาญในการเทเลพอร์ตผ่านมิติข้าอยู่ข้างในสักพักถึงได้พยายามคลำทางออกมาได้ อา, ข้าเข้าใจอารมณ์ของเจ้ามันผิดหวัง ยากจะทำใจใช่ไหม? ข้าขอแสดงความเห็นอกเห็นใจ และขอขอบคุณเจ้าอย่างจริงใจ”

“ขอบคุณ?” ชี่เทียนเหอยิ่งประหลาดใจมากกว่าเดิม

“ใช่แล้ว! ถ้าไม่มีระเบิดเทพสุญญากาศของเจ้าและเพลิงเทพอวสาน  ข้าคงไม่สามารถหลอมรวมอักขระรูนอมตะนี้ได้  มันทำได้ยากจริง เจ้ารู้เอาไว้ถ้าไม่ได้ความช่วยเหลือจากเจ้า  ช่วยส่งข้าไปในมิติว่างได้ทันเวลาทำให้ร่างของข้าดูดซับพลังอักขระรูนอมตะและพลังจักรวาล ที่มีการสะท้อนพลังที่สมบูรณ์แบบช่วยให้ข้าทำได้สำเร็จในที่สุด พูดไปแล้วก็ต้องขอบคุณเจ้า อา...ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าข้าคาดว่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งปีหรือยาวนานกว่านั้นกว่าจะหลอมรวมเสร็จสิ้นหรือการหลอมรวมอาจจะทำได้ไม่สมบูรณ์เหมือนตอนนี้ก็ได้” เย่ว์หยางมักจะเล่าความในใจด้วยความตื่นเต้นเสมอ

ชี่เทียนเหอโกรธจนจมูกย่นสั่น

มนุษย์ธรรมดาผู้นี้ไม่สามารถตายได้แม้แต่ด้วยวิธีนี้ จับเขาโยนเข้าไปในมิติเวิ้งว้างไร้ที่สิ้นสุดแต่ในที่สุดก็ทำให้เขาหลอมรวมอักขระรูนอมตะได้สำเร็จ นี่ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย  นี่เขาต้องใช้ไม้ตายสุดท้ายฆ่าเจ้าเด็กนี่จริงๆหรือ?

เมื่อชี่เทียนเหอยังลังเลเล็กน้อยกลับเป็นเย่ว์หยางที่โจมตีโต้ตอบ

หลังจากทนรับไปหมื่นหมัด  ในทุกหมัดจะทำให้หลอมรวมอักขระรูนได้มากขึ้นแต่ที่สำคัญนั่นเจ็บปวดมาก เย่ว์หยางผู้ไม่เคยยอมแพ้  เขาตัดสินใจสนองตอบความช่วยเหลือนี้คืนชี่เทียนเหอและต้องคืนเป็นสิบเท่าหรือร้อยเท่า! “เจ้าต่อยข้าไปพันหมัดไม่ใช่หรือ? ก็ได้ข้าจะคืนสนองเจ้าแสนหมัด ถ้าเจ้าไม่พอใจ เอาสักล้านหมัดเป็นยังไง?”

เย่ว์หยางวิ่งเข้าหาชี่เทียนเหอและเตรียมพร้อมลงมือ

ระหว่างทั้งสองคนนั้นวงจักรนิรันดรเปล่งประกายทันที

เย่ว์หยางผู้หลอมรวมกับพลังรูนอมตะ พลังลึกลับของอักขระรูนอมตะส่งผลต่อวงจักรนิรันดร....  ชี่เทียนเหอพบว่าแม้ว่าเขาจะมีร่างเทพ  แต่เขากลับถูกหยุดในทันทีไม่สามารถขยับได้

วงจักรนิรันดรที่อยู่ภายใต้การบังคับของอักขระรูนอมตะมีพลังถึงระดับเทพ

นี่..หรือว่าเย่ว์หยางยังไม่หลอมรวมอักขระรูนอมตะเข้ากับวงจักรนิรันดร

มิฉะนั้นชี่เทียนเหอจะติดอยู่ในวงจักรนิรันดรตลอดไปจนกว่าเย่ว์หยางจะยกเลิกเจตจำนงของตน  เขาจะไม่มีทางเป็นอิสระ