บทที่ 46 ใช้โอกาสอัญเชิญที่เหลือ
เมื่อมองไปที่หลางอ้ายตรงหน้าเขา ฝูซูไม่มีความคิดที่จะลงมือด้วยตัวเอง คนแบบนี้ไม่มีค่าพอที่เขาจะเสียเวลาจัดการเอง แล้วภาพคนคนหนึ่งปรากฏขึ้นในใจของฝูซูอย่างกระทันหัน คนที่เหมาะกับงานแบบนี้ยิ่งกว่าเขาซะอีก “ไป๋หยูถัง ฉันมีภารกิจแรกที่มอบหมายให้คุณทำแล้ว” มุมปากของฝูซูโค้งขึ้น จะมีใครเหมาะสมไปกว่าไป๋หยู...
