บทที่ 223 ชะตากรรมของเราจะเกี่ยวพันกันไปตลอดชีวิต
นอกเมืองกุยเฟิง หลี่หรานดูสับสน “นักพรตอวี้ ทำไมท่านต้องการส่งข้ากลับไปที่นิกาย?” อะแฮ่ม อวี้ชิงหลันกระแอม “เจ้าออกมาพร้อมกับนักพรตเต๋าผู้ต่ำต้อยคนนี้ ดังนั้นนักพรตเต๋าผู้ต่ำต้อยคนนี้จึงมีภาระหน้าที่ที่ต้องดูแลเจ้า การเดินทางนั้นยาวนาน และถ้าเจ้าเจออันตรายอีกครั้งล่ะ?” หลี่หรานพูดไม่ออก “แล้วท่านคิด...