ตอนที่ 874 การสู้รบในทวีปรกร้าง

คอลลินเตรียมพร้อมไว้อย่างพอเพียง  ค่ายมีกองของหินดวงดาวและทหารวางหีบหินดวงดาวไว้ในในเตาพลังงาน ที่ซึ่งพลังงานสามารถกระจายออกมาได้  เตานี้เป็นส่วนประกอบของเรือรบขนาดกลาง  ประโยชน์ของมันใช้ปล่อยพลังงานผนึกภายในหินดวงดาวสำหรับให้เรือรบใช้ประโยชน์

คอลลินรู้ว่าอุปสรรคใหญ่ที่สุดในการสู้รบก็คือภูมิประเทศพลังงานที่เบาบางจะเพิ่มความยากเย็นในการรบ ขณะเดียวกันก็จะเพิ่มพลังให้ศัตรู

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าศัตรูใช้วิธีอะไรให้ทวีปรกร้างมีพลังงานเบาบาง  แต่เนื่องจากพลังงานเบาบาง  อย่างนั้นเขาต้องเพิ่มพลังงาน  คอลลินคิดเรื่องหินดวงดาวซึ่งต้องเป็นหินดวงดาวคุณภาพสูงไม่ใช่วัสดุที่มีค่าสำหรับดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์  เรือรบเกือบทั้งหมดใช้งานมัน  จากนั้นคอลลินคิดเรื่องของเตาพลังงานของเรือรบและเมื่อทดสอบดู  ผลนับว่าน่าพอใจ  แต่ข้อเสียประการเดียวก็คือสิ้นเปลืองหินดวงดาวมากเกินไป

วิหารกวงหมิงที่มั่งคั่ง  การสิ้นเปลืองไม่เป็นปัญหา

คอลลินรวบรวมหินดวงดาวไว้ด้านหลังมากมายน่าประหลาดใจ  และถ้าการสู้รบเริ่มต้น  หินดวงดาวจะถูกโยนใส่เตาเหมือนกับว่าไม่มีราคา

พลังงานหนาแน่นทำให้ทหารเข้าร่วมสู้ดีใจมันมีความรู้สึกคุ้นเคย  จังหวะที่พวกเขาใช้  พวกเขาเริ่มต้นแสดงฝีมือต่างๆทุกประเภทระดมโจมตีไปที่ป้อมปราการเหมือนสายฝน

ตราบใดที่พวกเขามีพลังงานเพียงพอ การฝึกของกองทัพของคอลลินเพื่อต่อสู้กลายเป็นสิ่งที่มองเห็นได้

ระเบิดเกิดขึ้นเองโดยไม่เจาะจง

คอลลินไม่มีความตั้งใจจะผลักดันกองกำลังเดินหน้าเข้าหาป้อมปราการเพื่อประจัญบานกับแดนบาป  เขามีบริวารที่มาจากกลุ่มต่างๆและต้องเปลี่ยนเป็นโจมตีป้อมจากระยะไกล เขายังฉีกอาวุธเรือรบสองสามชุดมาไว้ทำให้ตู้เค่อและคนที่เหลือมีแรงกดดัน เนื่องจากอาวุธเรือรบมีพลังมาก

ด้านนอกค่ายทหาร นอกจากทหารยืนเฝ้ายามแล้วม่านพลังงานหนาแน่นป้องกันหน่วยสอดแนมศัตรูไม่ให้เข้ามาข้างใน  คอลลินเลือกใช้ครื่งหนึ่งของกองกำลังตั้งแนวป้องกันสร้างเป็นกระดองเต่าเจาะไม่เข้า

หน่วยสอดแนมแดนบาป ได้แต่จับตาด้วยความสงสัยแต่ก็จนใจกับกระดองเต่า

ที่ป้อมปราการเองยังถูกโจมตีอย่างต่อเนื่องโดยกองทัพของคอลลิน  เปลวไฟแรงระเบิดยังเข้มข้นรุนแรง

ป้อมประตูบาปโจมตีตอบโต้

ร่างทีละร่างที่คล้ายกับเทพอสูรทะยานขึ้นในอากาศ ด้วยรัศมีที่สร้างขึ้นโดยกฎธรรมชาติในท้องฟ้าเหนือทวีปรกร้าง

ทั้งสองฝ่ายต่างตกใจกับพลังโจมตีของอีกฝ่าย

คอลลินมองดูนักสู้แดนบาปลอยตัวอยู่ในอากาศด้วยความประหลาดใจนักสู้แดนบาปทุกคนกำลังปลดปล่อยระลอกพลังที่น่ากลัว แม้ว่าเขารู้ว่านักสู้แดนบาปทุกคนจะมีพลังส่วนตัวที่ทรงพลัง  แต่เมื่อเห็นพลังของพวกเขากับตาตนเองคอลลินก็ยังตกใจ

มีสายฟ้า ไฟ ฝน ลม พลังฟันอวกาศ...

พลังโจมตีของพวกเขาทุกอย่างแปลกประหลาดมากไม่มีพลังงานแฝงแต่อย่างใด  แต่พวกเขากลับมีพลังอย่างน่าประหลาด

โชคดีที่นักสู้แดนบาปเหล่านี้สู้ตามลำพัง  ถ้าพวกเขาเชี่ยวชาญในส่วนของกองทัพ  นั่นจะเป็นเรื่องยุ่งยากจริงๆ

ตอนแรก กองทัพของคอลลินค่อนข้างสูญเสียมากเนื่องจากไม่คุ้นเคยกับกลยุทธต่อสู้ที่ประหลาด พลังโจมตีด้วยสายฟ้า สายฝนและเพลิงไม่สามารถใช้ม่านพลังงานป้องกันได้  แต่กฎอวกาศยากจะหยั่งถึงมาก

ในตอนแรกเริ่มทั้งสองฝ่ายได้รับความเสียหาย

แต่พอเวลาผ่านไปทั้งสองฝ่ายก็เริ่มคุ้นพลังกันและกัน กองทัพของคอลลินเริ่มจะได้เปรียบช้าๆ เทียบกับการโจมตีระยะไกลแล้ว  กองทัพของคอลลินได้เปรียบมากมาย  กองทัพของคอลลินดีกว่าในแง่โจมตีระยะไกล  ขณะที่แดนบาปเสียเปรียบมาก  เนื่องจากกฎธรรมชาติที่สามารถใช้โจมตีในระยะไกลได้มีอยู่จำกัด

คอลลินถอนหายใจโล่งอก  สถานการณ์ไม่ต่างไปจากที่เขาคาด

ความคิดตั้งใจของคอลลินง่ายๆ  ตราบใดที่หินดวงดาวมีพอ  เขาสามารถทำให้ป้อมประตูบาปอ่อนแอลงและกองทัพของศัตรูจะออกมาล้อมเขา ขณะที่เขาจะรอให้พวกเขาหมดแรงลงจากนั้นจะจับพลังและเริ่มต้นจัดการได้ทันที

สำหรับหินดวงดาวเตรียมไว้อย่างเพียงพอ  คลังสินค้าค่ายทหารและองค์กรทั้งหมดในเส้นทางถูกเขาระดมมาทั้งหมด ดังนั้นหินดวงดาวจึงมีมากมายซึ่งทำให้พวกเขาสามารถสู้รบได้เป็นเดือน

เขาไม่รีบเร่งใจร้อน กองทัพของเขาทำเหมือนกับว่าไม่เหนื่อยแม้แต่น้อยขณะที่พวกเขาผลัดกันโจมตี

แต่ในเวลาอันรวดเร็ว เขารู้ว่าศัตรูของเขามีวิธีการเป็นของตนเองเช่นกัน

หน่วยสอดแนมของแดนบาปทั้งหมดที่นอกค่ายเริ่มการโจมตีกระบวนรบทันที

ตอนแรกคอลลินไม่สนใจพวกเขามาก  เนื่องจากเขาวางกำลังป้องกันพิเศษไว้ตอบโต้พวกหน่วยสอดแนม แต่การโจมตีของหน่วยสอดแนมของแดนบาปเหนือกว่าที่เขาคาด  พวกเขาไม่มีวินัยของกลุ่มเหมือนกับฝูงหมาป่า  พวกเขามากันเป็นกลุ่มเล็กแตกต่างสามถึงห้าคนและเริ่มโจมตี

หน่วยสอดแนมทุกกลุ่มจะมีพลังระดับยอดฝีมือ  ในการสู้ระยะใกล้คอลลินจึงได้พบได้ในที่สุดว่าพลังทำลายล้างของนักสู้แดนบาปมีมากเพียงไหน

พวกเขารวดเร็วเหมือนสายฟ้าและเคลื่อนที่ได้เหมือนภูตพราย  พวกเขามาและไปอย่างรวดเร็วบางคนก็โผล่อย่างกะทันหันที่ด้านนอกม่านพลัง หรือบางคนก็โจมตีม่านพลังโดยตรง  ทั้งสองฝ่ายสู้กันระยะใกล้และพวกเขาสามารถเห็นใบหน้าที่น่ากลัวของนักสู้แดนบาป มีผลมากต่อพวกทหารทำให้พวกทหารแตกตื่นทันทีและสับสนวุ่นการผสานพลังตกลงและม่านพลังกลายเป็นสภาพไม่เสถียร

หน้าของคอลลินดำคล้ำขณะที่เขาตวาดทหารของเขา  เขาเชื่อว่าตราบใดที่พวกเขาไม่แตกตื่น  ศัตรูจะไม่สามารถทำลายผ่านม่านพลังงานได้ และม่านพลังงานที่สร้างขึ้นโดยทหารสามารถทนการโจมตีจากอาวุธเรือรบได้  ไม่สำคัญว่าศัตรูแข็งแกร่งเพียงไหน คอลลินไม่เชื่อว่าพวกเขาจะสามารถทำลายผ่านม่านพลังงานมาได้

แต่ในเวลารวดเร็ว คอลลินรู้ว่าความเข้าใจในแดนบาปของเขายังตื้นเขินเกินไป

ยอดฝีมือแดนบาปโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมโหดร้าย และนักสู้ผู้ลือชื่อเหล่านี้ทุกคนมีประสบการณ์ต่อสู้มานับไม่ถ้วน  และยอดฝีมือในทำเนียบนักสู้แดนบาปเป็นผู้ที่สร้างตัวขึ้นมาจากกองภูเขาซากศพที่พวกเขาฆ่า  บางทีพวกเขาอาจไม่ได้บรรลุผลแบบสงคราม  แต่ความเข้าใจเรื่องการรบของพวกเขา  และความรู้สึกที่มีต่อโอกาสต่างๆ  เป็นเรื่องที่คอลลิน แม่ทัพทหารเคยเข้าใจ

มักจะมีความเข้าใจที่อธิบายไม่ได้ระหว่างยอดฝีมือเสมอ

สายตาของหนึ่งในนักสู้แดนบาปเป็นประกายจ้องมองอย่างดุดัน  พลังของเขาฉายออกมาจากผิวกฎธรรมชาติทันทีบอลสายฟ้าขนาดผลแตงโมเกินกว่าร้อยลูกปรากฏรอบตัวเขาทันทีบอลแสงสายฟ้าสีฟ้าแพรวพราวปล่อยรัศมีอันตรายพลังกฎธรรมชาติที่น่ากลัวทำให้อากาศโดยรอบบิดเบี้ยว

ทหารด้านหลังม่านพลังงานไม่เคยเห็นศัตรูที่น่ากลัวแบบนั้นมาก่อน  ตาของพวกเขาเต็มไปด้วยอาการหวาดกลัวทันที

นักสู้แดนบาปผู้นี้ยิ้มน่ากลัวและความเกลียดที่พวกเขามีต่อทวีปกวงหมิงไหลเวียนอยู่ในสายเลือดพวกเขามานานแล้ว

บอลสายฟ้าเกินร้อยลูกกระทบเข้าในจุดเดียว รัศมีแสงแพรวพราวกระจายออกรวดเดียวทำให้พวกทหารตาพร่าไปชั่วคราว

แม้แต่คอลลินก็ยังตกใจแทบแย่จากแสงที่ระเบิดออกมาฉับพลัน ม่านพลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงสามารถทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง

นักสู้ผู้ปล่อยพลังบอลสายฟ้าของเขาตอบรับจากสหายด้านหลังของเขาอย่างรวดเร็ว  เพราะพลังโจมตีของเขาหมดไปกับพลังผิวกฎทั้งหมด! แต่การกระทำของเขาเป็นเหมือนกับการจุดประกายทั้งสมรภูมิ  กระแสนักสู้ยังคงเดินหน้าต่อเนื่องเป็นระลอกคลื่นปลดปล่อยพลังต่อสู้เต็มกำลัง

นักสู้ผู้ได้รับการรู้แจ้งในผิวกฎธรรมชาติไม่สนใจทุกอย่างและปลดปล่อยพลังโจมตีเต็มที่ซึ่งทรงพลังและน่ากลัวมาก

หัวของคอลลินมึนชาเขาตกตะลึงกับฉากภาพด้านหน้าของเขา เขาไม่เคยเห็นการโจมตีอย่างบ้าคลั่งแบบนั้นมาก่อน

ศัตรูเป็นเหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟพวกเขาละทิ้งทุกอย่างและโจมตีม่านพลังงาน บางคนก็ใช้ร่างเข้ากระแทก ทุกคนในฝ่ายพวกเขาปล่อยพลังโจมตีอย่างหนึ่ง  พวกเขาได้รับบาดเจ็บรุนแรงทันทีและจะถูกสหายของพวกเขาลากกลับไป และสหายของพวกเขาทุกคนมีรอยยิ้มที่บ้าคลั่ง นัยน์ของพวกเขามีประกายเกลียดชังพวกเขาเข้ากระดูก  ความหนาวเหน็บแล่นไปตามกระดูกสันหลังของคอลลิน

‘อาชญากรที่สิ้นหวัง!’

‘บ้าไปแล้ว’

การโจมตีอย่างบ้าคลั่งทำให้เกิดรอยแยกเล็กปรากฏที่ม่านพลังงาน เมื่อหนึ่งในนักสู้แดนบาปผู้เชี่ยวด้านกฎอวกาศกระพริบวาบก็หายไปในทันที

ในชั่วเวลาต่อมาเขามาปรากฏภายในกระบวนศึกของศัตรูเหมือนภูตพราย ในทันทีนั้นเลือดหลั่งเป็นทางจากลำคอทหารสองสามคน

คอลลินเป็นคนแรกที่รู้ตัว  เขาตะโกนลั่น “ฆ่าเขาซะ!”

พลังงานภายในกระบวนศึกส่งผลต่อความแข็งแกร่งของนักสู้แดนบาปมากมาย  แต่เขาไม่เกรงกลัว เหมือนสัตว์ป่าดุร้าย หลังจากฆ่าทหารไปมากกว่าสิบคนเขาถูกกระบี่และหอกแสงแทงตาย

คอลลินไม่มีเวลาแม้แต่จะถอนหายใจโล่งอก เนื่องจากเขาตระหนักได้ทันทีว่าสถานการณ์ของเขาไม่เพียงแต่ไม่ผ่อนคลายแต่ยังรุนแรงมากขึ้น

หน่วยสอดแนมบ้าระห่ำของแดนบาปคลุ้มคลั่งกันไปหมด

พวกเขามองเห็นความหวังของชัยชนะ  และไม่มีอะไรทำให้พวกเขาตื่นเต้นขึ้นมาก  ดังนั้นพวกเขาจึงห้าวหาญไม่กลัวเกรง  พวกเขาตระหนักได้ทันทีว่ากำลังเผชิญหน้ากับกองทัพใหญ่ทวีปกวงหมิง  พวกเขามีโอกาสชนะ  ศพนับไม่ถ้วนที่หน้าประตูบาปกลายเป็นตำนานฝังแน่นในใจของประชาชนแดนบาปทุกคน

เมื่อตำนานนี้แตกสลาย ความเกลียดชังและความตื่นเต้นที่ซ่อนลึกอยู่ในใจของประชาชนแดนบาปจึงปะทุออกมาเหมือนภูเขาไฟ

พวกเขาทะลักออกมาจากทุกทิศทุกทางกระโจนใส่กระบวนศึกของทวีปกวงหมิง  ทั้งหมดอยู่ในสภาพคลั่ง

คอลลินเชื่อว่าเขามองข้ามอะไรบางอย่างส่งผลให้ม่านพลังงานกลายเป็นอันตรายได้ แต่นั้นขณะนั้น เขาไม่มีเวลาไตร่ตรอง เขาต้องรวบรวมกำลังทหารเพื่อเพิ่มคนสนับนนุนม่านพลังงาน

ตอนนั้นเองเขาตระหนักได้ว่ามีหน่วยสอดแนมมากเกินไป!

เขาตกใจ ‘หรือเป็นไปได้ว่าหน่วยสอดแนมคือกองกำลังโจมตีที่แท้จริงของศัตรู?’

คอลลินเริ่มหงุดหงิด  แต่เขารู้ว่าเขาไม่ควรจะเป็น  เนื่องจากเขาต้องการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ให้ได้ก่อนเป็นอันดับแรก  การโจมตีอย่างบ้าคลั่งของศัตรูความกล้าหาญและอดทนของพวกเขาโดยไม่สนใจชีวิตเริ่มส่งผลต่อทหารของพวกเขา

กองทัพของคอลลินมีประสบการณ์และผ่านการฝึกมามีความสามารถทำงานได้ดี  แต่ภายในทวีปกวงหมิงเมื่อพวกเขามีประสบการณ์ต่อสู้ที่สิ้นหวังนั้น เมื่อพวกเขาพบกับศัตรูที่น่ากลัวอย่างนั้น!  ถ้าแม้แต่คอลลินเองก็ยังตกใจ  ทุกคนก็คงคิดได้ว่าทหารของพวกเขาเป็นเช่นไร

คอลลินรู้สึกได้ถึงอันตราย  กำลังใจของเขาไม่แน่นอน  ถ้าสถานการณ์กลายเป็นเบี้ยล่าง  พวกเขาอาจพังทลาย

คอลลินตัดสินใจอย่างรวดเร็ว  ป้องกันไว้ก่อน!  จัดการสถานการณ์ให้มั่นคง!

เขาเตรียมเพิ่มพลังป้องกันและแม้แต่ยกเลิกการโจมตีป้อมปรากการ เขาต้องป้องกันศัตรูที่กำลังจะมาอีกให้ได้ก่อน  พวกเขาเพียงแต่เพิ่มแรงยิงเพื่อให้ศัตรูตาย

‘สิ่งที่ศัตรูทำคือเสียสละ’

คอลลินใจเย็นลง  เขาเตรียมการโจมตีศัตรูอย่างรุนแรง

ขณะนั้นเองตาของเขาชำเลืองมองเห็นคลื่นมนุษย์ด้านนอกพลังงานป้องกัน  จากท่ามกลางความวุ่นวาย พวกเขาเปิดเส้นทางเดิน

คอลลินหรี่ตาทันที

‘นั่นคือ.....’