ตอนที่ 873 มโนธรรม?

หุบเขาอสูร

ผ่านไปครึ่งเดือนหลังจากกำจัดจ้าวคางคก

วันนี้เย่ว์หยางและสาวน้อยตั๊กแตนมัจจุราชเตรียมพร้อมจะออกจากหุบเขา  ครึ่งเดือนมานี้เย่ว์หยางกับตั๊กแตนมัจจุราชผ่านไปยังภูมิภาคหลังหุบเขาอสูร   แม้แต่มังกรดำสองหัวซึ่งทำหน้าที่เฝ้าต้นผลปัญญาก็ยังออกมาทักทาย

สำหรับผลปัญญานี้ เย่ว์หยางไม่ได้สนใจจริงจัง

หอทงเทียนมีต้นผลปัญญาเติบโตมากมายอยู่ทุกปี อย่าว่าแต่เผ่าพันธุ์ที่มีอิทธิพลมากเลย เผ่าเอลฟ์ชั้นสูง, เผ่าภูตบูรพา เผ่าทะเล เผ่าปีศาจและเผ่าใต้พิภพซึ่งมีพื้นที่น้อยก็ยังมีผลผลิตเช่นนี้ออกมา ถ้าเย่ว์หยางต้องการแลกเปลี่ยนด้วยยาเม็ดพลังยุทธ ไม่ต้องพูดถึงผลปัญญาร้อยๆ โหลเลย พวกราชาเผ่าพันธุ์ต่างๆ ยินดีจะรวบรวมมาให้  ผลปัญญามีค่าอยู่แต่ในหุบเขาอสูรเท่านั้น  ตั๊กแตนมัจจุราชตอนนี้เป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์แล้ว หลังจากกินผลปัญญาศักดิ์สิทธิ์ภูมิปัญญาของนางขยายไปจนแทบจะถึงระดับอสูรเทพแล้ว  แต่พลังยังห่างไกลจากระดับอสูรเทพช่วงหนึ่ง  ขณะนี้นางเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ที่มีพลังมากเป็นพิเศษ แต่ยังไม่ถึงระดับเตรียมอสูรเทพ...

ผลปัญญาสองผลที่สาวน้อยตั๊กแตนมัจจุราชกินอยู่นี้ให้ผลต่อนางน้อยมาก

แน่นอนว่าผลภูมิปัญญาที่มังกรดำสองหัวคุ้มกันนี้ เย่ว์หยางไม่มีความคิดอยากได้

เขาใช้ยาเม็ดพลังยุทธทำข้อตกลงกับมังกรดำสองหัว

แลกกับเขี้ยวมังกรพันปี

“เกล็ดมังกรส่งฟรีไหม? และเขามังกรเล่า ฟรีด้วยหรือเปล่า?”  มังกรดำสองหัวรู้สึกเอือมระอา มันอยากจะกลืนเจ้าเด็กนี่จริงๆ หรือไม่ก็เผาให้ดำเป็นถ่าน แต่ความคิดนี้เป็นอันตกไป ในฐานะผู้ตายที่คอยปกป้องหุบเขาอสูรมานานนับหมื่นปี สายตาของมันแหลมคมมาก มันแค่เหลือบมองดู แม้ว่าจะไม่มีกฎสวรรค์คอยปกป้อง  เจ้าเด็กนี่ก็ไม่ด้อยกว่าเขา อีกทั้งศักยภาพและสติปัญญาของเจ้าเด็กนี้ไม่มีขีดจำกัดในอนาคต  บางทีมันอาจจะต้องขอความช่วยเหลือจากเขาสักวันก็ได้!  มังกรดำสองหัวตกลงทำการค้าขาย  “ข้าจะให้ขวดใส่เลือดมังกร เขามังกร เกล็ดมังกรและเลือดมังกร ใช้แลกกับยาเม็ดพลังยุทธสิบเม็ด เลือดมังกรของข้าเป็นเลือดมังกรโบราณที่บริสุทธิ์ที่สุด  พ่อของข้าเป็นจ้าวมังกรโบราณ!”

“ท่านยังแลกไม่ได้!”  เย่ว์หยางคัดค้านไม่เห็นด้วย

“แลกแปดเม็ดก็ได้เหมือนกัน”  มังกรดำสองหัวรู้ว่าไม่มีทางเอาชนะง่ายๆ ยาเม็ดพลังยุทธของเจ้าเด็กนี่เป็นของคุณภาพสุดยอด  ถ้าเขาพลาดโอกาสนี้ ก็นับว่าเป็นเรื่องน่าเสียใจ

“นั่นก็ไม่ดี!”  เย่ว์หยางแค่นเสียงและทำท่าจากไป

“อย่าเพิ่งใจร้อน มีอะไรก็ตกลงกันได้”  มังกรดำสองหัวรีบขวาง  “ถ้างั้นข้าใช้ขวดใส่เลือดมังกร เขามังกรคู่หนึ่ง และเกล็ดมังกรร้อยเกล็ด แลกกับยาเม็ดพลังยุทธของเจ้า”

“นั่นใช้แลกได้บางอย่างเท่านั้น” ในที่สุดเย่ว์หยางก็ยื่นข้อเสนอกลับ การยื่นข้อเสนอกลับเช่นนี้ทำให้มังกรดำสองหัวแทบอยากจะฆ่าเขา

“เจ้า.... เห็นเลือดข้าเป็นน้ำต้มตั้งแต่เมื่อไหร่?”  มังกรดำสองหัวโมโหอีกครั้ง เขาสืบสายเลือดมังกรโบราณชั้นสูง  ถ้าเลือดมังกรสองขวดแลกยาเม็ดพลังยุทธได้เพียงเม็ดเดียว ทำแบบนี้ไม่ตลกเลย”

“งั้นก็ไม่ต้องแลก เลือดมังกรสองขวดไม่มีอะไรสำหรับข้า  ข้าแค่หาเวลาว่างไปฆ่ามังกรสักตัวก็ไม่มีปัญหากับการหาเลือดสองถังใหญ่แล้ว”  เย่ว์หยางแค่นเสียง

“อย่าทำอย่างนั้น เอาอย่างนี้เลือดมังกรสองขวดแลกยาห้าเม็ด และข้าจะแลกด้วยมณีจันทรา”  มังกรดำสองหัวตัดสินใจยอมสูญเสีย  อย่างไรก็ตามหลายปีมานี้ เจ้าเด็กนี่ทำให้เขาทุกข์ใจที่สุด เพื่อให้บรรลุระดับใหม่ เมื่อรู้ว่านี่จะสูญเสียโอกาส มันจำได้ มังกรดำสองหัวเอาขวดออกมาสองใบ และสุดท้ายตัดสินใจเอาสมบัติวิเศษออกมา  “ดูนี่เสียก่อน นี่คือนกหวีดมังกร  ด้วยของสิ่งนี้เจ้าสามารถเรียกใช้งานมังกรยักษ์และมังกรบินที่ระดับต่ำกว่าปราณฟ้าได้”

“ของขยะ”  ความจริงในใจของเย่ว์หยางตื่นเต้น แต่มองผิวเผินเหมือนเหยียดหยาม

“เจ้ารู้หรือเปล่า นี่คือสมบัติอะไร?”  มังกรดำสองหัวอดโมโหไม่ได้

แม้ว่านกหวีดมังกรจะเป็นเพียงสมบัติชั้นทอง แต่บทบาทของมันมีมากมายไม่สิ้นสุดเกินคุณค่าสมบัติระดับทอง ถ้าไม่ใช่ขีดจำกัดสำหรับนักสู้ปราณฟ้า สมบัตินี้ยังดีกว่าสมบัติชั้นศักดิ์สิทธิ์เสียอีก

สำหรับสุดยอดนักสู้ นกหวีดมังกรนี้มีส่วนช่วยเหลือหรือส่งผลน้อยมาก

อย่างไรก็ตาม สุดยอดนักสู้ก็ต้องมีผู้ใต้บังคับบัญชากลุ่มหนึ่งไม่ใช่หรือ?

ด้วยนกหวีดมังกรนี้ ผู้ใช้สามารถใช้เรียกมังกรยักษ์ที่มีระดับต่ำกว่าปราณฟ้า หรือจะเรียกมังกรต่างๆ เพื่อสร้างกองกำลังอัศวินมังกร เมื่อเป่านกหวีดมังกรนี้เมื่อใด ผู้ใช้สามารถเรียกกองทัพอัศวินมังกรที่สง่างามได้มากสุดถึงหมื่นตัว  มีกองกำลังทางอากาศที่มากไปด้วยทั้งปริมาณและคุณภาพอยู่ในมือ เชื่อได้ว่าต่อให้เป็นคนโง่ก็สามารถสร้างอาณาจักรปกครองในแดนสวรรค์ได้

มังกรดำสองหัวใช้ความพยายามมากมายที่จะรั้งเย่ว์หยางไม่ให้ผ่านไป

มันไม่เคยคิดเลยว่าเย่ว์หยางจะทำเมินเป็นไม่เห็นนกหวีดมังกร

เรื่องนี้ทำให้มันโกรธจริงๆ!

เย่ว์หยางมีเหตุผลของตนเอง  “เราคุณชายไม่ได้ขาดแคลนพาหนะ ด้วยของอย่างนี้จะให้เราคุณชายขี่มังกรยักษ์ที่มีพลังต่ำกว่าปราณฟ้าหรือ หมายความว่ายังไงกัน?  ศักดิ์ศรีตระกูลข้าจะเอาไปไว้ที่ไหน นอกจากนี้ขับขี่มังกรไม่มีความสะดวกสบาย ใช่ว่าตระกูลข้าจะไม่มีมังกร ข้ามีกระทั่งโค ข้ายังคร้านจะเอามาขี่  ถ้าไม่รีบเร่งจริงๆ ข้านั่งเรือเหาะสุดหรูยังจะดีกว่า”

มังกรดำสองหัวรู้สึกพูดไม่ออกไปชั่วขณะ และมันเข้าใจขึ้นมาบ้างเล็กน้อย

ทำไมเจ้าเด็กนี่ถึงไม่รู้จักสินค้า?

เหตุผลนั้นง่ายมาก เจ้าเด็กนี่อยู่ในสุดยอดตระกูลชั้นสูง อาจจะเป็นคุณชายจากเผ่าพันธุ์ในตำนาน  เมื่อเขาเกิดมาไม่มีอะไรขาดแคลน  อย่าว่าแต่นกหวีดมังกรชั้นทองที่หายากนี้เลย

“ด้วยนกหวีดมังกรนี้ เจ้าสามารถจัดสร้างกองทัพมังกรบินและมีบริวารตามมาอีกมาก”  มังกรดำสองหัวคิดว่านกหวีดมังกรนี้เป็นสมบัติที่เก็บไว้กับตัวเองก็ไม่มีประโยชน์ เอามาใช้แลกเปลี่ยนกับเจ้าเด็กนี่ยังจะดีกว่า  เพื่อเพิ่มมูลค่าของนกหวีดมังกรสำหรับใช้ในการต่อรอง  “ถ้าเจ้ายินดีแลกเปลี่ยน  อย่างนั้นข้าจะให้เจ้ามีสัญญาที่ใช้ทำกับมังกรยักษ์ได้”

“เจ้าต้องการให้ข้าทำสัญญากับมังกรยักษ์อีกหรือ?  พวกมันแทบเข้าแถวเรียงหน้ามาขอให้ข้าทำสัญญากับพวกมันอยู่  รู้ไหมว่าข้าทำสัญญากับอสูรแบบไหน?  จะต้องเป็นอสูรสาวสวยงามหยาดฟ้า  มังกรไหนๆ ข้าก็ไม่ต้องการทั้งนั้น ข้าจะไม่แลกเปลี่ยนขาดทุนกับเจ้าแน่” เย่ว์หยางแค่นเสียงขึ้นจมูก

“นี่..”

สำหรับคำพูดของเย่ว์หยาง มังกรดำสองหัวเชื่ออยู่สองสามเรื่อง

เจ้าเด็กนี่มีลักษณะของคุณชายเจ้าสำราญ ไม่ยอมทำสัญญากับมังกรยักษ์ แต่กลับชอบทำสัญญากับอสูรสาวแสนสวย  นี่เป็นไปได้มาก

ครอบครัวตามใจมากก็เป็นแบบนี้!  มังกรดำสองหัวยิ่งมองเย่ว์หยางมากขึ้นเท่าใด ก็ยิ่งคิดว่าเจ้าเด็กนี่ฟุ่มเฟือยเจ้าสำราญ  แน่นอนเย่ว์หยางคือคนที่ไม่สามารถควบคุมได้  และถ้าเขาต้องการเอาชนะ แล้วเขาจะได้ยาเม็ดพลังยุทธคุณภาพดีที่สุดมาแลกเปลี่ยนสิ่งของได้ยังไง  บางทีตระกูลเขาอาจปรุงยาเม็ดพลังยุทธได้ ตระกูลที่ทำงานมาอย่างหนักคงไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนเขาจริงจัง

พอคิดได้ดังนี้แล้วมังกรดำสองหัวรู้สึกว่าเขาควรจะเน้นไปที่ยาเม็ดพลังยุทธ

“ก็ได้ ข้าจะยอมเสียเปรียบก้าวหนึ่ง  เลือดมังกรสามขวด แถมนกหวีดมังกร เกล็ดมังกรและกรงเล็บมังกรด้วย  และมณีจันทรากับศิลาดวงดาวแลกกับยาเม็ดพลังยุทธของเจ้าสิบเม็ด!”

เย่ว์หยางทำเป็นไม่ได้ยิน เขาค่อยๆ เอานิ้วแคะหู

มังกรดำสองหัวพยายามข่มใจไม่โกรธ “เพิ่มเลือดให้อีกขวดหนึ่ง เป็นสี่ขวดเป็นไง?”

“เลือดมังกรหนึ่งถังถึงจะใกล้เคีย...”  เย่ว์หยางยื่นข้อเสนอที่ทำให้มังกรดำสองหัวรู้สึกอยากฆ่าคน

“เลือดมังกรหนึ่งถัง?  ต่อให้เป็นถังเล็กก็เถอะ นั่นยังบรรจุขวดได้ถึงสิบขวด เจ้าจะเอาไปทำอะไรนักหนา? เลือดของข้าเป็นเลือดมังกร ไม่ใช่เปิดเอาจากน้ำประปา  ขืนให้เลือดรวดเดียวหนึ่งถัง  ข้ามิต้องตายหรอกหรือ?”  มังกรดำสองหัวแทบคลั่ง

“สำหรับบุคคลตัวโตอย่างเจ้า เลือดแค่ถังเดียวอย่างมากก็เท่ากับระดูของสตรีที่ต้องเสียไปทุกเดือนอยู่แล้ว!”  คำพูดของเย่ว์หยางทำให้พวกที่แอบดูการเจรจาอยู่ในระยะไกลร่วงล้มระเนระนาด

“ข้าคือลูกผู้ชาย เข้าใจหรือเปล่า”  มังกรดำสองหัวอวดสัญลักษณ์ความเป็นชายของมัน

“ข้าแค่เปรียบเปรย” เย่ว์หยางกลับยิ้มแทน “ยาวและใหญ่มาก ข้าไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้มาก่อน  นี่ถือว่าไม่เสียใจแล้ว”  คราวนี้ไม่เพียงแต่นางพญาผึ้งพิษ หลงหม่าและวีเซลหางดาบและอสูรอื่นๆ เท่านั้น แม้แต่มังกรดำสองหัวยังคิดว่าเจ้าเด็กวิปริตนี่ยากจะทานทนได้จริงๆ  มีคนอย่างนี้นับเป็นความซวยของแดนสวรรค์แล้ว!

อย่างไรก็ตามมังกรดำสองหัวยอมเชื่อจริงๆ

เจ้าเด็กนี่คงเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว  เขาคงได้รับการตามใจมากเกินไปเมื่อโตขึ้นจิตใจถึงได้วิปริตผิดเพี้ยน  นั่นไม่น่าแปลกใจ

เพื่อทำให้ให้เย่ว์หยางพอใจและแลกเปลี่ยนยาเม็ดพลังยุทธได้สำเร็จ มังกรดำสองหัวยอมเสียสละตนเองหลั่งเลือดจากที่คอของเขา

“ไม่เห็นดีตรงไหนเลย!”  เย่ว์หยางบ่นอย่างเบื่อหน่าย

“ถ้าเจ้าพูดอีก ข้าจะตะเพิดไล่เจ้าเดี๋ยวนี้”  มังกรดำสองหัวคิดว่าเจ้าเด็กเริ่มชินมากเกินไป  คงไม่มีอะไรจะสั่งสอนได้

“ก็ได้ๆ, ดูท่าทางเจ้าจะร้องไห้อยู่แล้ว ข้าให้ยาเม็ดพลังยุทธเจ้าสิบเม็ด!”  เย่ว์หยางดึงขวดหยกออกมานับ มียาเม็ดพลังยุทธอยู่สิบเอ็ดเม็ด และเขาต้องการเทออกหนึ่งเม็ด  มังกรดำสองหัวตาไวรีบคว้าขวดยาไว้ มันกลัวว่าเย่ว์หยางจะเปลี่ยนใจ อีกมือหนึ่งรีบโยนเขี้ยวมังกรและเขามังกรออกมากองหน้าเขา และสุดท้ายเอานกหวีดมังกรแขวนที่คอเย่ว์หยาง แม้ก่อนที่เย่ว์หยางจะถอยออกมาห่างๆ มันโยนมณีจันทราและศิลาดวงดาวใส่ในกระเป๋าของเขา

เย่ว์หยางพูดเสร็จ มังกรดำสองหัวรีบคว้ามือของเขาไว้แน่นพูดพร้อมกับยิ้ม “การค้าแลกเปลี่ยน เป็นอันเสร็จสิ้น!”

แม้ว่าเย่ว์หยางจะแค่นเสียงก่นด่า แต่มังกรดำสองหัวแกล้งทำเป็นหูหนวก

ไอ้เด็กงี่เง่า  ไม่มีหัวทางการค้าธุรกิจเอาเสียเลย

มัวแต่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ ก็กลายเป็นเหยื่อโอชะอย่างเดียว!

มันพบว่า มันชอบดูท่าทีเจ็บใจของเจ้าเด็กเจ้าเล่ห์  เมื่อมันมองดูมันอดเอากรงเล็บแตะไหล่ปลอบใจเย่ว์หยางไม่ได้  “หนุ่มน้อย, แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร เจ้าควรเข้าใจสัจธรรมข้อนี้! เฮ้  เจ้าจะไปไหน เลือดมังกรล่ะ,  เจ้าไม่ต้องการแล้วหรือ จะไปจริงๆ หรือ?  ของนี้เจ้าไม่ต้องการจริงๆ หรือ?”

เย่ว์หยางรู้สึกเศร้าใจมาก  เหมือนเด็กน้อยบริสุทธิ์ที่ถูกโกงและเศร้าโศก  “ไม่”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเขา มังกรดำสองหัวเริ่มรู้สึกผิด

มันรังแกเด็กเกินไปหรือเปล่า?

ฝ่ายหนึ่งคือผู้อาวุโสอายุยืนยาวเป็นหมื่นๆ ปี  อีกฝ่ายเป็นเด็กปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมที่เพิ่งจะได้เป็นผู้นำ ดูเหมือนว่าทำกับเขามากเกินไปบ้าง... แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะคืนยาเม็ดพลังยุทธให้ มันคิดเสร็จก็คายกลุ่มไฟสีทองที่ไม่มีวันดับและส่งให้เย่ว์หยาง  “เด็กหนอเด็ก อยากได้อะไรก็ร้องไห้จะเอาเสียให้ได้  เอ้า, ข้าให้สิ่งนี้กับเจ้า! นี่คือเปลวไฟมังกรที่ข้าเก็บรวมมานานหลายพันปี เปลวไฟนี้รุนแรงและไม่มีวันดับ!”

“เพลิงที่ไม่มีวันดับ นอกจากเพลิงอมฤตแล้วยังมีเพลิงอื่นอีกหรือ?”  เย่ว์หยางพูดเหมือนกล่าวหาว่าจะโกหกก็ต้องจริงจังหน่อย

“เพลิงอมฤต นั่นเป็นเพียงเพลิงชนิดเดียวที่เจ้าไม่มีทางขอได้  ยกเว้นเพลิงอมฤตแล้ว เพลิงมังกรของข้ารุนแรงและถือว่าเป็นของดี!”  มังกรดำสองหัวโอ้อวดอย่างไม่อาย และที่นี่ไม่เคยมีใครเห็นเพลิงอมฤต

“จริงเหรอ?”  เย่ว์หยางฟังแล้วสงสัย

“แน่นอน, เจ้ารับเอากลับไป แล้วค่อยๆ ค้นคว้าดู ถ้าอสูรของเจ้าสามารถดูดซับเอาไว้ได้ มันจะแข็งแกร่งมาก!”  มังกรดำสองหัวชี้สั่งการพวกอสูรปีศาจที่ตามมาสังเกตการณ์ห่างๆ ให้มาช่วยเย่ว์หยางขนย้ายเขี้ยวมังกรและเขามังกร มันถือโอกาสหาข้ออ้างพักผ่อนส่งเย่ว์หยางออกจากรังมังกร หลังจากเย่ว์หยางไปไกลแล้ว มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง... เจ้าเด็กน้อยไก่อ่อน เจ้าฉลาดก็จริง แต่จะมาเทียบกับข้าที่อยู่มานานหมื่นปีได้ยังไง  ใช้เขี้ยวมังกรนี่แลก นี่มันไม่มีค่าอะไร  เลือดมังกรพออีกสองสามวันก็ฟื้นฟูดังเดิม ข้าให้ได้มากเท่าที่ต้องการ  ส่วนนกหวีดมังกรและเพลิงมังกรน่าเสียดายนิดหน่อย แต่ยาเม็ดพลังยุทธสิบเอ็ดเม็ดนี้  ตัวมันสามารถเลื่อนระดับได้อย่างน้อยหนึ่งระดับ ยิ่งมีถึงสิบเอ็ดเม็ดนั่นก็คุ้มแล้ว

ยิ่งมังกรดำสองหัวคิดเรื่องนี้มันก็ยิ่งภูมิใจมากขึ้น และยิ่งขำมากขึ้นทุกที

เจ้าเด็กนั่นฉลาดจริงๆ  แต่ยังไม่ดีพอ

อย่างไรก็ตาม เทียบกับเขาเอง นับว่ายังห่างชั้นอีกมาก

หลงหม่าและวีเซลหางดาบเห็นเย่ว์หยางทำสีหน้าผิดหวัง ในใจของเขารู้สึกแปลกๆ พวกเขาถามนางพญาผึ้งพิษเบาๆ  “ขาดทุนจริงๆ หรือนี่?  เรารู้สึกว่าได้กำไรมากมายได้ยังไง?”

ทั้งสองกระซิบถามเบาๆ ไม่กล้าให้เย่ว์หยางได้ยิน

หลังจากนางพญาผึ้งพิษได้ยินแล้ว นางเหลือกตา  “พวกเจ้าหลังจากตายแล้วกลายเป็นสมองหมูหรือไง? เจ้าคิดหรือว่าคุณชายสามจะทำการค้าขาดทุน?”

หลงหม่าและวีเซลหางดาบตระหนักได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เขารีบปิดปากไม่ถามเรื่องไร้สาระอีกต่อไป และกลับมีชีวิตชีวามากขึ้น

เย่ว์หยางแสดงความเห็นในเชิงลบ  “มันขาดทุนจริงๆ เพราะพวกเจ้าไม่ช่วยกันรับมุขเลย ถ้าพวกเจ้าช่วยร่วมมือมากกว่านี้ อย่างน้อยข้าคงรีดไถผลเก็บเกี่ยวเพิ่มได้อีกเล็กน้อย!  ข้าบอกพวกเจ้าไว้ก่อนแล้วว่าไม่ต้องตามมา แต่พวกเจ้าก็ยังตามมา  มันเป็นเรื่องแย่มากที่มังกรเฒ่าเห็นว่าเป็นเรื่องเพียงเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นก็คงจะได้เพิ่มอีกสักอย่าง!”

“คุณชายสาม  แค่นี้ก็เยอะมากพอแล้ว  เราก็ประสานงานกับท่านกดดันมังกรเฒ่าครั้งแล้วครั้งเล่าจนตัวเกร็งไปหมดแล้ว”  แม้ว่าวีเซลหางดาบจะรู้สึกว่าเขาเป็นวายร้าย  แต่ถ้าเขาร่วมมือจริงๆ เขารู้สึกว่าเป็นเรื่องผิด

“อาจจะทำให้เขาโมโหก็ได้!”  หลงหม่าคิดว่า ถ้าเขาร่วมมืออาจจะต้องเกิดสงครามเย็นแน่นอน

“พูดไปก็เท่านั้น!” เย่ว์หยางไม่พอใจ พวกเขาดีแต่ท่องบทอาขยานเรื่องคุณธรรมหรือไง?

“.....”  หลงหม่าและวีเซลหางดาบอยากจะร้องไห้!