บทที่ 22: แปลงปลูกเลเวล 3! เฟื่องฟ้าประดับเจ็ดสี!
สามวันผ่านไปฉินหลินได้ดำเนินการตามขั้นตอนของศาลเสร็จสิ้นแล้ว ส่วนเรื่องการตรวจสอบและอนุมัติเอกสารต้องรอต่อไปอีกสามวันทำการ
ของเขาถือว่าเร็วแล้ว เพราะก่อนหน้านี้เขาเคยได้ยินมาว่าการตรวจสอบและอนุมัติการถือครองทรัพย์สินที่ถูกยึดมานั้นบางเจ้าใช้เวลากันเป็นเดือน ๆ และมีหลายเจ้าที่ใช้เวลาเกินครึ่งปีอีก
และสามวันมานี้ฉินหลินได้เงินจาการขายส่งอีก 116,076 หยวน โดยที่เขาเล่นเกมไปตามแผนคือขายกระเจี๊ยบเขียวในเกมหกแปลงและตกปลามาขายเพิ่ม ทำให้ในที่สุดเขาก็สามารถอัปเกรดแปลงปลูกให้เป็นเลเวล 3 ได้สำเร็จ
ฉินหลินสั่งให้ตัวละครไปที่ร้านขายเมล็ดพันธุ์ที่เมืองแร่ดิบ
เมื่อแปลงปลูกอัพเป็นเลเวล 3 แล้ว ช่องของเมล็ดพันธุ์ที่เดิมมีการกำหนดเลเวลตัวละครและถมเทาเอาไว้ก็สว่างมีสีสันขึ้นมาด้วย เป็นสัญญาณว่าสามารถซื้อได้แล้ว
หลังจากตรวจดูอย่างคร่าว ๆ ก็พบว่ามีเมล็ดหลากหลายเหลือเกินเช่นถั่วพรู ผักกินใบต่าง ๆ กีวี และสตรอว์เบอร์รี่นม...
ของเหล่านี้ล้วนเป็นของฟุ่มเฟือยเบา ๆ ที่มีขายทั่วไปตามท้องตลาด โดยต้นที่ปลูกแบบออแกนิคนอกโรงเรือนก็จะมีราคาสูงเป็นพิเศษ จินละหลายสิบหรืออาจถึงหลายร้อยหยวน
นอกจากนี้ยังมีเมล็ดพันธุ์ที่สะดุดตาฉินหลินเป็นพิเศษ คือเมล็ดพันธุ์ที่มีดาว (☆) อยู่ข้างหน้า
เมื่อเพ่งไปที่สัญลักษณ์ของดาวจะมีกล่องข้อความบอกถึงไอเทมลับซึ่งหายากมา สุ่มรีเฟรชขึ้นมาในร้านค้าเมื่อมีแปลงเลเวล 3
[☆เมล็ดพันธุ์แตงโมไร้เมล็ด (เลเวล 2)]
[เมล็ดพันธุ์ที่เพาะพันธุ์ขึ้นมาเป็นพิเศษ แตงโมที่ปลูกขึ้นมาจะมีรสชาติอร่อย ไม่มีข้อจำกัดเรื่องฤดูกาลในการเพาะปลูก และระยะเวลาเก็บเกี่ยวสั้นมาก]
‘เมล็ดเวล 2?’
ฉินหลินพึ่งจะเคยเห็นเป็นครั้งแรก แปลว่าแตงโมที่ได้จะเป็นเลเวล 2 ชัวร์ ๆ แถมไม่มีข้อจำกัดเรื่องฤดูกาล ระยะเวลาเก็บเกี่ยวก็สั้นอีก โคตรดีเลยนี่หว่า!
ทันทีที่เขาเห็นเมล็ดพันธุ์นี้ความคิดมากมายได้ผุดขึ้นมาในหัว
เพราะมันน่าทึ่งจริง ๆ
ทางด้านแปลงปลูกเลเวล 3 นั้นยังสามารถปลูกไม้ดอกไม้ประดับดี ๆ ได้อีกด้วย
เมื่อเขาเห็นว่ามีต้นเฟื่องฟ้าเจ็ดสีเขาก็นึกถึงคำพูดของจ้าวโม่ชิงทันที ‘ทะเลเฟื่องฟ้า’
ฉินหลินหยิบมือถือมาเสิร์จหาในเน็ตทันทีและพบว่าเฟื่องฟ้าเจ็ดสีนี้เป็นไม้ประดับที่มีคุณภาพสูงไม่เบาเลย
การที่ต้นเดียวสามารถออกดอกได้ถึงเจ็ดสีก็เพราะการต่อกิ่ง โดยเอากิ่งพันธุ์เฟื่องฟ้าสีอื่น ๆ อีกหกสีมาต่อกับเฟื่องฟ้าต้นเดียวทำให้เวลาออกดอกมันสามารถออกดอกได้ทีละหลายสีซึ่งดูสวยงามสุด ๆ สมกับคำว่าไม้ดอกไม้ประดับอย่างแท้จริง
ยิ่งมีสีมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีค่ามากเท่านั้น
โดยในเน็ตต้นที่ต่อได้แค่สามสีก็มีราคาไม่ต่ำกว่าต้นละสามพันแล้ว ต้นที่ต่อได้ห้าสีอาจราคาสูงถึงต้นละห้าพัน
ในเกมมีเฟื่องฟ้าเจ็ดสีอยู่เหมือนกันแต่ก็หายากเหมือน ๆ กับโลกจริงเลย เป็นเพราะว่าสามสีไปจนถึงห้าสีนั้นยังพอเลี้ยงดูได้ แต่หกสีเจ็ดสีนั้นเลี้ยงยากมาก เพราะมันก็เหมือน ๆ กับปลูกถ่ายอวัยวะของคน เอากิ่งจากเจ็ดต้นมาเสียบรวมในต้นเดียวมันย่อมมีปัญหาตามมาอยู่แล้ว
ฉินหลินกำลังวางแผนจะสร้างทะเลเฟื่องฟ้าเพื่อเซอร์ไพรส์จ้าวโม่ชิงอยู่พอดี แล้วในเกมมันก็โผล่มาพอดีด้วย แน่ใจนะว่าเป็นเรื่องบังเอิญ?
ดูท่าการตัดสินใจเอาบ้านไร่ฟู่ไห่มาไว้ในมือจะเป็นแผนการที่ดีเกินกว่าที่คาดไว้ซะแล้ว
ทะเลเฟื่องฟ้าธรรมดา ๆ ก็สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้อย่างอื้อซ่าแล้ว นี่เขายังมีเฟื่องฟ้าเจ็ดสีจากเกมที่มีโบนัสคุณสมบัติอีก ต้องกลัวด้วยเหรอว่าจะไม่มีใครมาดูน่ะ?
ยิ่งในบริเวณพื้นที่โหยวเฉิงกับชาเฉิงรวมไปถึงบริเวณใกล้เคียงนั้นไม่มีที่ไหนทำทะเลเฟื่องฟ้าเลยด้วย
ถ้าเขาสามารถใช้เกมนี้เพื่อสร้างทะเลเฟื่องฟ้าขึ้นมาได้ล่ะก็เผลอ ๆ มันจะกลายเป็นแลนด์มาร์คสำคัญของอำเภอเอาซะด้วยซ้ำไป
อุณหภูมิในภาคใต้นั้นค่อนข้างสูง เฟื่องฟ้าจะออกดอกและบานในช่วงเดือนพฤศจิกายน กว่าจะถึงช่วงเวลาดังกล่าวก็ต้องใช้เวลาอีกประมาณสองเดือน
และตอนนั้นตั๋วเข้าชมทะเลเฟื่องฟ้าใบละ 50 หยวนก็จะเริ่มขาย
ราคานี้ถ้ามีคนมาเที่ยววันละ 100 จะทำเงินได้วันละ 5,000 หยวน
200 คนก็ 10,000 หยวน
ถ้าโปรโมตดี ๆ ล่ะก็คนมาเที่ยวจะยิ่งเยอะขึ้นไปอีก
ถึงตอนนั้นเขายังจำเป็นต้องปลูกผักผลไม้ในเกมไปส่งห้างอยู่อีกมั้ย?
ในเมื่อเขาสามารถจัดโซนซูเปอร์มาร์เก็ตผักผลไม้ออแกนิคในบ้านไร่ได้เลยแท้ ๆ แถมของที่ปลูกในเกมยังอร่อยกว่าของเดิม ๆ ในโลกจริงอีก ต้องกลัวมั้ยว่าจะไม่มีใครซื้อ? เรื่องอะไรเขาต้องปล่อยให้คนอื่นเอาของเขาไปฟันกำไรตลอดเวลาเหมือนอย่างที่เป็นอยู่?
ทำแบบนี้ดีกว่าตั้งเยอะ ใช่ปะ?
หลังจากซื้อบ้านไร่แล้ว แผนต่อไปคือการพัฒนาอาชีพของตัวเอง
เมื่อวางแผนคร่าว ๆ และตัดสินใจทำแล้วฉินหลินก็ใช้ความคิดกดซื้อต้นเฟื่องฟ้าเจ็ดสีที่มีสีสันสดใสนั่นมาทันที
[เฟื่องฟ้าเจ็ดสี (เซต): ต้นกล้าชนิดพิเศษ หลังจากโตเต็มที่จะกลายเป็นเฟื่องฟ้าเจ็ดสีอันเป็นไม้ดอกไม้ประดับที่งดงาม เนื่องจากเป็น ‘เซต’ เมื่อปลูกแล้วจึงจะได้รับต้นโตเต็มที่จำนวนสุ่ม 20 – 30 ต้น]
[เวลาเก็บเกี่ยว: 3 วัน]
ฉินหลินสั่งให้ตัวละครเอาต้นกล้าทั้งเซตที่ซื้อมาไปลงแปลงปลูกเลเวล 3
สามวันผ่านไปไวเหมือนตัดต่อ กระบวนการอนุมัติและงานเอกสารต่าง ๆ ของบ้านไร่ฟู่ไห่เรียบร้อยหมดแล้ว
เขาได้ไปเปลี่ยนชื่อมันที่สำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์และได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจ ใบอนุญาตด้านสุขภาพ และเอกสารที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ ทั้งหมดมา และเขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เพราะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปบ้านไรฟู่ไห่ได้ตกเป็นของเขาโดยสมบูรณ์แล้ว และเขาได้เปลี่ยนชื่อเป็นบ้านไร่ชิงหลินแล้วด้วย!
ทิวทัศน์ของฤดูใบไม้ผลิ โขดหิน ทิวเขา ป่าไม้ เห็นแล้วอยากจะโบยบินไปเชยชมอย่างอิสระเสรี!
แน่ใจนะว่าชื่อนี้เอามาจากบทกวี?
ไร้สาระโดยแท้ ชื่อของมันจริง ๆ แล้วคือเขาเอาชื่อของโม่ชิงกับตัวเองมาต่อกันตะหาก!
สามวันมานี่เขามีเงินเข้ามาอีก 120,146 หยวนจากการขายส่งสตรอว์เบอร์รี่กัยกระเจี๊ยบเขียวให้ RT-Mart ยอดเงินในบัญชีตอนนี้คือ 353,419 หยวน
เมื่อขั้นตอนต่าง ๆ เสร็จเรียบร้อยแล้วฉินหลินก็ขี่สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าคู่ใจออกจากเมืองและมุ่งหน้าไปยังบ้านไร่ฟู่ไห่
บ้านไร่ฟู่ไห่นั้นอยู่ห่างจากตัวอำเภอไปไม่ถึง 30 นาที ถือว่าใกล้มาก นอกจากนี้ยังตั้งอยู่ตรงแยกต่างระดับโหยวเฉิงไปชาเฉิงซึ่งมีรถวิ่งผ่านไปมาจำนวนมากอีกด้วย
ทำเลยอดเยี่ยมขนาดนี้แต่เจ้าของเก่ากลับไม่รู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์
อย่างที่รู้ ๆ กันว่าสถานที่ผุ ๆ พัง ๆ อย่างทะเลสาบตงหมิงที่ต่อให้ตั้งอยู่ไกลขนาดไหนก็ยังมีคนยอมดั้นด้นไปแสวงหาความเพลิดเพลินกับการตกปลาและการทำฟาร์มเลย
แล้วที่นี่ที่ดีกว่ามากในด้านทำเลที่ตั้งกลับถูกพวกทุจริตคดโกงบ้านเมืองเอามาทำเป็นที่จัดปาร์ตี้ดื่มกินไปซะฉิบ
แถมยังมาโดนถ่ายคลิปโพสต์ประจานลงโซเชียลตอนกำลังขี้โม้กันเรื่องทุจริตระหว่างปาร์ตี้กันอีกต่างหาก ทำตัวอย่างกับไม่รู้ว่ายุคสมัยนี้มันเป็นยุคสมัยแบบไหน
ก่อนหน้านี้ฉินหลินได้ไปที่บ้านไร่ฟู่ไห่แล้วครั้งหนึ่ง แต่มาคราวนี้ความคิดและความรู้สึกของเขาแตกต่างไปจากเดิม
ที่นี่คือสถานประกอบการของเขาแล้ว!
เมื่อฉินหลินมาถึงก็เอาสกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าจอดไว้ที่ลานจอดรถแล้วค่อย ๆ เดินดูบ้านพักอย่างละเอียดถี่ถ้วน
500 หมู่นั้นใหญ่ขนาดไหน? ก็ประมาณสนามฟุตบอลขนาดใหญ่ 47 สนามล่ะมั้ง
แน่นอนว่าเขาใช้เงินแค่ล้านสองซื้อมันมาได้นี่คงไม่ต้องบอกหรอกว่าพื้นที่ทั้งห้าร้อยหมู่มีการพัฒนาไปแล้วขนาดไหน
ส่วนใหญ่คือที่รกร้างว่างเปล่าล้วน ๆ
สิ่งที่สำคัญที่สุดคืออาคารหลัก นอกเหนือจากโถงต้อนรับที่ดีกับหอพักอีกสองสามแห่งแล้ว ยังมีพื้นที่อาคารเรียบง่ายอีกเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นโดยทั้งหมดเป็นห้องแบบกึ่งเปิดโล่ง
โดยห้องเหล่านี้จัดไว้สำหรับนักท่องเที่ยว นอกจากนี้ยังมีห้องครัวและโต๊ะบาร์บีคิวนอกห้องด้วย
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่มาเที่ยวบ้านไร่แบบนี้มีหรือจะไม่อยากทำอาหารกินเองแบบเอาท์ดอร์?
การทำอาหารเองแบบเอาท์ดอร์ขณะที่มาเที่ยวนั้นให้อารมณ์ต่างจากทำกับข้าวกินเองที่บ้านอย่างสิ้นเชิง
แน่นอนว่าทางบ้านไร่เองก็มีห้องอาหารส่วนกลางด้วยเหมือนกัน สำหรับบางคนที่ไม่อยากทำเองหรือทำไม่เป็นก็สามารถมาสั่งอาหารให้พ่อครัวทำให้ได้
ถัดไปไม่ไกลมีสวนผักในพื้นที่ที่นักท่องเที่ยวสามารถเก็บเองได้
แถมมีบ่อปลาที่ไม่มีปลาอีก
ภาพเหล่านี้ทำให้จินตนาการของฉินหลินโลดแล่นมาก ๆ เขานึกถึงฉากสนุกสนาน ชิงช้าที่แกว่งไกว การผจญภัยในป่า เล่นสเก็ตเลียบไปกับทุ่งหญ้า
ซึ่งการจัดสรรเรื่องพวกนี้ค่าใช้จ่ายไม่ได้สูงอะไรมากมาย แม้รูปแบบการเล่นจะเรียบง่ายแต่ก็ต้องมีบางคนที่ชอบอย่างแน่นอน
อีกทั้งรอบ ๆ สิ่งเหล่านั้นถ้าจัดวางไม้ดอกไม้ประดับสวย ๆ ไว้ด้วยล่ะก็ ถือเป็นไฮไลท์ที่พลาดไม่ได้เลยทีเดียว
ไม่ไกลจากอาคารหลักเขาเห็นต้นไม้สูงหลายสิบเมตรอยู่สองต้น กิ่งก้านของมันเหี่ยวเฉาให้บรรยากาศหดหู่หน่วง ๆ ชอบกล
ทว่าเจ้าต้นไม้เหี่ยว ๆ ทั้งสองก็มีการเอาหินมาล้อมเป็นพิเศษและมีร่องรอยการใส่ปุ๋ยให้มันอยู่ด้วย พวกมันคงพยายามจะมีชีวิตอยู่ต่อน่าดูเลยทีเดียว
และยังมีป้ายแปะเอาไว้ด้วยว่าต้นแปะก๊วยโบราณอายุ 500 ปี
‘สองต้นนี่เป็นต้นแปะก๊วยหรอกเหรอ?’
ทำเอาเขานึกถึงแปะก๊วยอายุพันปีที่หลี่ซือหมินปลูกเลย มันยังคงเป็นต้นไม้ที่โด่งดังจนมาถึงยุคปัจจุบัน ในเน็ตมีข้อมูลของมันอยู่เพียบ
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่แปะก๊วยทุกต้นจะโชคดีเหมือนแปะก๊วยต้นนั้นที่ได้รับการดูแลอย่างดีต่อเนื่องจากรุ่นสู่รุ่นมาเป็นพันปีก็ยังแข็งแรงดีอยู่
เจ้าสองต้นนี้กำลังจะตายอยู่แล้ว
ไม่ใช่แค่สัตว์หรอกนะที่อยากจะมีชีวิต ต้นไม้เองก็อยากจะมีชีวิตด้วยเช่นกัน!
ส่วนอื่น ๆ ของพื้นที่บ้านไร่ล้วนเป็นที่รกร้างว่างเปล่า โดยเฉพาะอ่างเก็บน้ำเห็นได้ชัดว่ามีการล้อมรั้วอย่างลวก ๆ โดยไม่มีใครคิดที่จะใช้ประโยชน์
เอาตรง ๆ เลยคือประเมินไม่ออก ไม่รู้ว่าจะประเมินยังไงเลย? ด้วยวิสัยทัศน์ของเขาในฐานะที่จบเอกการจัดการการท่องเที่ยวแล้วเขาบอกได้เลยว่าสถานที่แบบนี้ทำเลแบบนี้ในอำเภอโหยวเฉิงถือว่าผ่านฉลุย แต่พอเข้ามาดูรายละเอียดภายในแล้วยังไม่ถือว่าเฉียดคำว่าผ่านได้ด้วยซ้ำ
พูดง่ายๆ ก็คือไม่มีอะไรสะดุดตาพอที่จะสามารถดึงดูดลูกค้าได้เลย
ดังนั้นหากเขาต้องการพัฒนาบ้านไร่แห่งนี้ล่ะก็ก่อนอื่นต้องสร้างจุดเด่นที่จะเป็นจุดสนใจขึ้นมาให้ได้ก่อน ดังนั้นแผนการทะเลเฟื่องฟ้าจึงยิ่งต้องมาก่อนเพื่อน!
ขณะที่ฉินหลินกำลังคิด ๆ อยู่นั้นเกมก็ได้ส่งเสียงแจ้งเตือนขึ้นมาบนหน้าจอ ในที่สุดเฟื่องฟ้าเจ็ดสีที่ปลูกไว้โตเต็มที่แล้ว เมื่อคำนวณเวลาก็พบว่าใช้เวลาปลูกนานกว่าสตรอว์เบอร์รี่กับกระเจี๊ยบเขียวตั้งหกเท่า
ฉินหลินสั่งตัวละครให้ไปเก็บเกี่ยวเจ้าเฟื่องฟ้าเจ็ดสีออกมา
[ได้รับเฟื่องฟ้าเจ็ดสี 25 ต้น!]
ครั้งนี้เฟื่องฟ้าเจ็ดสีไม่ได้เข้าไปอยู่ในช่องเก็บของ แต่ไปกองอยู่ที่ลานด้านหลังฟาร์มแทน
จากนั้นก็สั่งให้ตัวละครซื้อต้นกล้าเฟื่องฟ้าเจ็ดสี (เซต) ชุดใหม่มาปลูก
หลังจากนั้นฉินหลินเดินไปเข้าห้องน้ำของห้องโถงแล้วเขาไปในโลกแห่งเกม
ในเกม
เขาเดินตรงไปที่ลานซึ่งมีต้นเฟื่องฟ้าสีสันสดใสวางอยู่
เมื่อเห็นมันปุ๊บดวงตาเขาก็ส่องประกายระยิบระยับปั๊บเลย
แวบแรกที่เขาได้เห็นเฟื่องฟ้างทั้ง 25 ต้นวางเรียงกันนั้นสิ่งที่เห็นคือกิ่งที่มีดอกสีต่างกันเจ็ดสีมีการม้วนรัดพันกันดูสวยงาม น่าทึ่ง สบายตา และน่าพึงพอใจเป็นที่สุด จนอดไม่ได้ต้องยืนชื่นชมมันอยู่แบบนั้น
มันสวยกว่าเฟื่องฟ้าห้าสีต้นละห้าพันที่เห็นในเน็ตมาก!
ตอนเขาสั่งตัวละครในเกมให้เอาเก็บเกี่ยวพวกมันแล้วเอามาวางไว้ที่นี่นั้นดูจะง่ายดายมาก ๆ ทว่าเมื่อเอาตัวเองจริง ๆ เข้ามาดูใกล้ ๆ แล้วจะพบว่าต้นเฟื่องฟ้านี่สูงกว่าตัวเขาเองซะอีก แถมรากของมันที่ถูกถอนออกมาก็มีดินห่ออยู่ด้วย
จากนั้นเขาก็ลองแตะต้นเฟื่องฟ้าดูต้นหนึ่งและกล่องข้อความก็เด้งขึ้นมา
[ต้นเฟื่องฟ้าเจ็ดสี: เลเวล 2]
[เป็นต้นเฟื่องฟ้าชนิดไม้ดอกไม้ประดับแบบพิเศษ สูง 2.5 เมตร แผ่กว้าง 2 เมตร และยอดยาว 12 เซนติเมตร งดงามมาก มูลค่าสูงมาก ปลูกง่ายมาก ออกดอกมากตลอดปี]
[คุณสมบัติจากเกม: สวยงาม +2, เตะตา +2, ต้องใจ +2, สบายตา +2, ขึ้นกล้อง +2, อัตราอยู่รอดจากการปลูกถ่าย +2!]
ฉินหลินอึ้งไปเลย ไม่แปลกใจที่เขาจะโดนมันดึงดูดได้ง่ายดายขนาดนี้
เพราะมันมีคุณสมบัติที่สอดคล้องให้คนต้องมองมากมายจริงๆ
การออกดอกมากตลอดทั้งปีหมายความว่าไง?
ทางตอนใต้มีอุณหภูมิสูงเป็นพิเศษ ช่วงเวลาที่เฟื่องฟ้าจะออกดอกและบานจะเป็นช่วงพฤศจิกายนถึงมิถุนายน ซึ่งเวลาออกดอกของเฟื่องฟ้าในภาคเหนือก็เหมือน ๆ กันด้วย
ทว่าการจะออกดอกทั้งปีนี้หาดูได้ยากเพราะไม่ค่อยจะได้เห็น
เฟื่องฟ้าต้นที่ออกดอกได้ทั้งปีได้ก็มีอยู่ แต่ปัญหาคือมันขยายพันธุ์ไม่ได้ คือต้นใหม่ที่ได้มามันไม่ยอมออกดอกทั้งปีให้เหมือนต้นแม่
ทะเลเฟื่องฟ้าที่ออกดอกทั้งปีสีสันสดใสอีกทั้งยังมีคุณสมบัติจากเกมมาเติมเสริมอีก
ไม่เรียกว่าน่ากลัวก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว
เพราะมันเท่ากับว่าเขาจะใช้เฟื่องฟ้าเหล่านี้หาเงินเข้ากระเป๋าได้ทั้งปีแบบชิล ๆ เลยยังไงล่ะ!
