บทที่ 202 อวี้ชิงหลันตกตะลึงและหลินหลางเยว่ที่เร่าร้อน!
อวี้ชิงหลันนิ่งเงียบ ดวงตาของนางซับซ้อนมาก บางครั้งนางก็ขุ่นเคือง บางครั้งก็หมดหนทาง และบางครั้งก็มีร่องรอยของความเขินอายปรากฏขึ้น นางจะไม่มีวันลืมสิ่งที่นางประสบทั้งกลางวันและกลางคืนตอนที่นางพึ่งถูกผูกมัดด้วยดายสีแดง ‘ก่อนหน้านี้ข้ารู้สึกว่าเขาลึกลับจริงๆ แต่มันต้องเป็นภาพลวงตาแน่ๆ!’ ‘เขาเป็นแค่คนไ...