ตอนที่ 861 ออกแบบกรอบ? ตอบโต้

พอเปลี่ยนทางเดิน เห็นได้ว่าไม่เหมือนกับทางเดินที่เพิ่งผ่านมา

ในพื้นที่กว้างมีกลไกกับดักอย่างเห็นได้ชัด บ่อน้ำแข็งและไฟที่พ่นออกจากปากรูปสัตว์ต่างๆ  ตามภูมิประเทศเช่นนี้ จะต้องหลบเพื่อไม่ให้กระทบกลไกให้ทำงาน

หลังจากกระตุ้นกลไกทำงาน ผลที่ตามมาย่อมเลวร้ายสุดคาด

อย่าว่าแต่ตั๊กแตนมัจจุราชเลย  ต่อให้เป็นคนโง่ตามปกติก็คงไม่เสี่ยงอย่างแน่นอน

ประเมินกันว่ามีแต่พวกสมองตายนัยน์ตาสุนัขเท่านั้นที่จะทำเช่นนั้น

ข้อบกพร่องที่เห็นได้ชัดที่สุดก็คือมีรอยเท้าตื้นๆ อยู่บนพื้นเป็นระยะที่แน่อน

นั่นคือรอยเท้าของไซคลอปส์

เห็นได้ชัดว่ามีการพยายามกลบเกลื่อนรอยเท้านี้ ส่วนใหญ่เป็นรอยปลายเท้า ไซคลอปส์ตัวใหญ่มากและรอยเท้าที่เห็นมีขนาดเล็ก ถ้าไม่สังเกตให้ดี จะตรวจไม่พบแน่นอน

ตั๊กแตนมัจจุราชบินตามรอยเท้าไปอย่างช้าๆ

นางพบด้วยตนเองว่านางเองก็ทิ้งร่องรอยการบินเลือนรางเอาไว้เหมือนกัน

แม้ว่าแทบจะไม่กระพือปีก แต่เส้นทางบินก็ยังหลงเหลือไว้ชัดเจน  ตั๊กแตนมัจจุราชไตร่ตรอง “สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่ผ่านไปตามทางนี้ จะทิ้งร่องรอยไว้หรือ?  ดูเหมือนว่าไม่มีประโยชน์อะไรกับการทิ้งร่องรอยไว้  มีแต่จะเปิดเผยเป้าหมายอีกต่าง เหตุใดจึงเกิดเรื่องนี้ขึ้น?  การทดสอบในหอวิญญาณอสูรจะไม่มีประโยชน์แน่นอน จะต้องมีความลับบางอย่างที่จำเป็นต้องคลี่คลาย”  ....นางเดินต่อไปอีกหลายสิบเมตรอย่างระมัดระวัง จากนั้นเปลี่ยนทางเดินอีกครั้ง  ตั๊กแตนมัจจุราชไม่กระตุ้นกลไกทำงานอะไรแต่อย่างใด  ยังคงมองไม่เห็นยักษ์ไซคลอปส์  แต่มีทางเลือกข้างหน้าสองทาง

ทางเดินเข้าไปมีสองทาง

ทางเข้าทั้งสอง ไซคลอปส์ทิ้งร่องรอยไว้และร่องรอยบินของนาง

นี่..เกิดอะไรขึ้นกันแน่?  แม้ว่านางจะเดินกลับมายังจุดเริ่มต้น  ก็แค่เดินผ่านไปตามทางไม่ใช่หรือ?

ทางเข้าหนึ่งจะต้องเป็นทางปลอมแน่นอน

แต่ทางใดเป็นทางปลอม?

“???”  ตั๊กแตนมัจจุราชไตร่ตรองอีกครั้ง

“กรรร!” มีเส้นทางเดินยาวสายหนึ่ง เสียงคำรามเบาๆ ดังออกมาตามทาง จากนั้นมีเสียงพุ่งฝ่าความมืดมาอย่างเร่งร้อน

ตั๊กแตนมัจจุราชหลบตามสัญชาตญาณ

ปัง!  หินดำขนาดใหญ่ที่อยู่บนพื้นมีน้ำหนักมาก ตั๊กแตนมัจจุราชไม่รอให้ความตายมาหา นางมองเห็นว่ามีบางอย่างลอยพุ่งเข้ามาในความมืด นั่นคือก้อนหินใหญ่หนักที่ดูเหมือนจะถ่วงน้ำหนักเครื่องกลไกได้  ด้วยน้ำหนักที่มากมายนั้นเอง ประตูนอกจึงเปิดออกโดยอัตโนมัติ ตั๊กแตนมัจจุราชอยู่ใกล้ มีความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาในใจนาง และนางตอบสนองทันที นางควบกลั่นบอลพลังงานไว้ในมือ

ทั้งสองบินอยู่ในท่ามกลางความมืด

ไซคลอปส์ซ่อนตัวอยู่ในความมืด ใบหน้าที่น่าเกลียดมีแววเยาะเย้ย

นังตัวเล็กนี่คิดว่าตนเองฉลาด ต่อให้นางระมัดระวังดีแค่ไหนก็ตาม แต่นางไม่เคยมีประสบการณ์กับกลไกที่นี่ แล้วนางจะรู้ซึ้งว่าที่นี่โหดอำมหิตเพียงไหน?

แสงเลือนลางที่เปล่งออกมาจากบอลพลังงานจากมือของตั๊กแตนมัจจุราชนั้นส่องสะท้อนหน้าดุร้ายของไซคลอปส์   และสะท้อนไปถึงเงาร่างที่สองที่แท้จริง นั่นคือกล่องไม้ ไม่ทราบว่าไซคลอปส์เคลื่อนย้ายกล่องไม้ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ด้วยความเปราะบางของกล่องไม้ อย่าว่าแต่ถูกกระแทกจากบอลพลังงานเลย  แค่พลังของอสูรปราณฟ้าจามใส่ก็กระแทกใส่จนแตกได้แล้ว  ลูกบอลพลังงานพุ่งกระแทกใส่กล่องไม้  ไซคลอปส์มองเห็นผลสำเร็จที่ต้องการแล้ว และคิดว่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงแล้ว มันรีบถอยกลับด้วยความเร็วกว่าตอนเข้ามาเป็นพันเท่า

เมื่อกล่องไม้ถูกบอลพลังงานทำลายแตก  แรงระเบิดไปกระตุ้นการทำงานของกลไกภายนอกอย่างชัดเจน

ด้วยพลังของกลไก พลังกฎสวรรค์ทะลุกล่องไม้ออกมา

อสูรน้อยนั่นจะต้องตายจริงๆ!

ในเวลาเดียวกันกับที่ไซคลอปส์ถอยออกมา  มันโยนกล่องไม้ที่แอบซ่อนไว้ออกมาเป็นสิบๆ กล่อง  กล่องทั้งหมดที่ถูกโยนออกมา ไซคลอปส์ได้นำมาซ่อนไว้

ถ้ากล่องไม้สิบสองใบระเบิดพร้อมกัน แม้ว่าจะมีโอกาสเป็นศูนย์ที่จะเจอฟ้าผ่า แต่ก็ยังเป็นกลอุบายอยู่ดี

ไซคลอปส์ลอบภูมิใจ  ทำไมจ้าวคางคกถึงเลือกจะฆ่าตัวตายเล่า?  เหตุผลง่ายมาก  เพราะเขาฉลาดกว่า!  ใครจะคาดคิดกันเล่าว่าภายใต้ลักษณะที่น่าเกลียดและดูโง่  แต่ในใจของเขานั้นช่างระมัดระวัง  ในหอโถงวิญญาณอสูรไม่ทราบว่ามีอสูรเกิดใหม่ มาถูกฝังทั้งเป็นที่นี่ไม่รู้กี่รายแล้ว

หอโถงวิญญาณอสูรเป็นพื้นที่ไล่ล่าที่ดีที่สุดของมันเอง!

บึ้ม!!!

มีเสียงระเบิดจนพื้นดินสะเทือน

แรงระเบิดและคลื่นความร้อนกวาดกรวดดินกระเด็นเข้าไปในประตูห้องที่ไซคลอปส์บินกลับมา

สำเร็จแล้ว!

ยักษ์ไซคลอปส์ดีใจกับการทดสอบในหอโถงวิญญาณอสูร กล้าใช้บอลพลังงานที่ทรงพลังขนาดนั้นเชียวหรือ?  นั่นเท่ากับรนหาที่ตาย! มันรีบเร่งกระตือรือร้นไปดูว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีสภาพเป็นเช่นไร

เมื่อเสียงระเบิดต่อเนื่องบนพื้นดังผ่านไป และเสียงระเบิดสายฟ้าฟาดหายไปแล้ว  ดูเหมือนว่าจะเป็นอสูรร้องตะโกน จนกระทั่งเสียงหายไป ยักษ์ไซคลอปส์เดินผิวปากออกมาจากห้อง  มันสามารถสรุปได้ว่าอสูรเกิดใหม่ตายไปแล้ว  เพราะนี่คือเหตุผลที่ง่ายมาก  เมื่อกล่องไม้ถูกบอลพลังงานทำลาย แรงระเบิดไม่เพียงแต่ทำลายกล่องไม้ที่ปลิวมาจากด้านหลังนับสิบใบแต่ยังกระตุ้นกลไกกับดักให้ทำงานอย่างรวดเร็วเห็นได้ชัด  พลังกลไกที่กับดักปล่อยออกมาเพียงพอจะทำร้ายให้เกิดอาการบาดเจ็บตั้งแต่เล็กน้อยจนถึงบาดเจ็บหนักหนาสาหัส  นอกจากกล่องไม้นับสิบใบมีโอกาสปล่อยพลังสายฟ้าถึง 30% สำหรับกลุ่มอสูรที่ถูกเทเลพอร์ตผ่านกล่องไม้กับดักเข้าก็มีโอกาสทำลายกล่องไม้เพิ่มขึ้นอีกเป็นธรรมดา

ตราบเท่าที่เป้าหมายตาย อสูรที่ถูกสุ่มเทเลพอร์ตเข้ามาจะถูกเทเลพอร์ตส่งออกไปอีกครั้ง

นี่คือเหตุผลที่พวกมันเงียบเสียงลง

ไม่ต้องดูไซคลอปส์ก็รู้แล้วว่าอสูรน้อยตายแน่  ตายเพราะความฉลาดของตัวเอง

กี่ครั้งมาแล้วที่มันเคยฆ่าอสูรในเรือนกระจกแห่งนี้? ร้อย หรือ สองร้อย? ไซคลอปส์จำไม่ได้ แต่ตอนนี้มันต้องการจะออกไปให้เร็วเท่าที่เป็นไปได้ เพื่อพบกับจ้าวคางคกและรับรางวัลของตน  นั่นอาจจะเป็นผลึกปีศาจปราณฟ้าชั้นดีสักร้อยลูก  ถ้ามันรวบรวมได้และเพียรฝึกฝนบรรลุพลังใหม่จากปราณฟ้าระดับสี่เป็นระดับห้าและอยู่รอดได้ในหุบเขาอสูร ยิ่งมีความแข็งแกร่งเพิ่มมากขึ้น ก็จะยิ่งมีความปลอดภัย

“ฮ่าฮ่า!”

ไซคลอปส์หัวเราะพอใจขณะที่มองดูการจัดการและผลงานชิ้นสำคัญอย่างใจจดใจจ่อ  ความรู้สึกภูมิใจในชัยชนะและความเหนือกว่าในด้านสติปัญญา

เมื่อมันหัวเราะอย่างมีความสุขที่สุด เสียงหัวเราะของมันลดลงตามธรรมดา

ภาพที่เหลือเชื่อปรากฏต่อหน้าต่อตาข้างเดียวของมัน

อสูรน้อยที่มันคิดว่าตายแล้วยังคงมีชีวิตอยู่  ที่เท้าของนางมีกล่องไม้กองพะเนิน และกลไกที่อยู่รอบตัวกระตุ้นการทำงานแล้ว  เว้นแต่หินใหญ่ที่ถูกระเบิดหายไปแล้วไม่มีอะไรเปลี่ยน

เป็นไปได้อย่างไร

มันเห็นชัดว่าบอลพลังงานระเบิดระเบิดกล่องไม้ไปแล้ว!

เหมือนกับว่าเห็นความสับสนของไซคลอปส์  ตั๊กแตนมัจจุราชเกิดใหม่ทำสีหน้าและรอยยิ้มถอดแบบมาจากเย่ว์หยางเจ้านายของนาง

มือน้อยๆ ของนางควบพลังสร้างเป็นบอลพลังงานที่เปล่งพลังอ่อนๆ  ด้วยพลังงานที่ต่ำไม่เจิดจ้านี้ ไซคลอปส์เข้าใจได้ชัดทันทีถึงเหตุผลที่อสูรน้อยสร้างบอลพลังงานนี้ขึ้นมาในทันใด  พลังส่วนใหญ่ของนางไม่ได้ใช้โจมตี แต่ใช้ส่องแสงสว่าง  จริงๆ แล้วนางเห็นว่าวัตถุชิ้นที่สองที่นางถูกขว้างใส่เป็นกล่องไม้ ไม่ใช่หินยักษ์

อย่างนั้นทำไมนางถึงใช้บอลพลังงานกระแทกใส่กล่องไม้?

ตั๊กแตนมัจจุราชให้คำตอบ

นางชี้กล่องไม้ที่ลอยในอากาศ

บอลพลังงานที่พุ่งใส่กล่องไม้หลังจากกระทบเข้าที่กล่องไม้แล้วไม่เพียงแต่ไม่ระเบิด  แต่กลับถูกกล่องไม้หักเหเปลี่ยนทิศเหมือนกับลูกเด้งกระเด้งไปมาแต่ไม่กระทบกลไกทำงานของกับดัก

ในที่สุดบอลพลังงานที่บินออกไปเป็นเวลานานก็กลับมาหาตั๊กแตนมัจจุราชเหมือนไม่เคยถูกขว้างออกไปก่อน

ตอนนี้ไซคลอปส์เข้าใจดีแล้ว

การณ์กลับกลายเป็นว่าบอลพลังงานนี้อยู่ภายใต้การควบคุมของฝ่ายตรงข้าม

ตราบเท่าที่อสูรน้อยไม่ต้องการ นางจะทำให้บอลระเบิดก็ได้ ไม่ระเบิดก็ได้และบอลพลังงานนั่นก็ไม่กระแทกทำลายกล่องไม้

ในเมื่อไม่ทำให้กล่องไม้แตก แล้วเสียงระเบิดและเสียงฟ้าผ่าเพราะกลไกทำงานมาจากไหน? และมันเพิ่งจะได้ยินเสียงคำรามของอสูร นั่นไม่ใช่ภาพลวงตา!

ตั๊กแตนมัจจุราชยิ้มอีกครั้ง

นางหมุนตัวเตะบอลพลังงานที่ลอยอยู่ในกลางอากาศ บอลพลังงานกระแทกลงไปในพื้นที่มีเห็นก้อนใหญ่ กลายเป็นหลุมและกรวดเศษหินกระเด็นมาอยู่ข้างหน้าไซคลอปส์  บอลพลังงานระเบิดและคลื่นของแรงระเบิดแผ่กระจายออกไปทั่ว  แต่เป็นลักษณะแผ่ออกไปเหมือนระลอบคลื่นผิวน้ำ ไม่พบอะไรขัดขวางไม่มีอะไรมากระทบ จากนั้นก็แผ่กระจายออกไปอีก.. ผลกระทบนี้ไซคลอปส์เข้าใจแล้วเกิดจากหินกรวด  ขณะที่มันตกตะลึง มันแหงนหน้ามองตั๊กแตนมัจจุราช  ทุกคนที่นางชี้นิ้ว คลื่นระเบิดก็กวาดกระจายไปตามที่นางควบคุม  แรงระเบิดที่มีขนาดต่างๆ กันให้เสียงระเบิดที่ดังต่างกัน

การระเบิดเหล่านี้ก็ยังอยู่ภายใต้การควบคุมตามความต้องการของนาง  แม้ว่าจะเสียงดังจนพื้นสนั่นหวั่นไหว แต่น่าทึ่งที่กลับไม่ส่งผลอะไรมากนัก

ตั๊กแตนมัจจุราชชี้นิ้ว ก็จะมีเสียงฟ้าผ่าดังขึ้นในพื้นที่

เสียงฟ้าผ่าไม่ได้ทำลายกล่องไม้แต่อย่างใด

สำหรับเสียงอสูรนั้น ตั๊กแตนมัจจุราชใช้นกหวีดทองคำ นางสามารถเป่านกหวีดทองคำเพื่อเลียนเสียงอสูรได้ทุกชนิด

“นี่คือนกหวีดอสูรทองคำของนางพญาผึ้งพิษ  เจ้าไปได้มาจากไหน?”  ไซคลอปส์ร้องตกใจ

“หึหึ!”  ตั๊กแตนมัจจุราชไม่ตอบ รอยยิ้มของนางทำให้ไซคลอปส์รู้สึกตัวเหมือนกับคนโง่

ในบรรดาจ้าวอสูรในหุบเขาอสูรมีการต่อสู้กันทั้งในที่แจ้งและที่ลับ

ตัวมันเองเป็นหมากที่จ้าวคางคกใช้งาน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกกับการได้รับผลตอบรับเป็นผลึกปีศาจระดับปราณฟ้าร้อยลูก  แต่กลับเป็นว่านี่เป็นรางวัลที่มันยังไม่เคยได้รับ  ไซคลอปส์รู้สึกเจ็บปวดใจ ระหว่างอสูรกับจ้าวอสูร ไม่ว่าใครชนะใครแพ้ แต่ในฐานะหมากตัวหนึ่งย่อมไม่มีจุดจบที่ดี  อสูรน้อยที่ฉลาดนี้ จะฆ่านางได้สำเร็จหรือปล่อยนางไป ล้วนไม่เป็นผลดี

ไซคลอปส์พยายามเปิดประตูและเลิกต่อสู้

ทันใดนั้นมันเห็นรังสีฆ่าฟันในดวงตาของตั๊กแตนมัจจุราช!

อสูรน้อยนี้โกรธไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจ...  ไซคลอปส์เข้าใจดีอยู่แล้ว  แต่หลังจากตั๊กแตนมัจจุราชใช้อุบายหลอกล่อแล้ว มันพบว่าพลังของเจ้านายนางเหนือกว่าที่มันคาดเอาไว้มากนัก  ตอนนี้มันต้องสู้กับนางในเส้นทางเดินกระจกนี้  ใครจะพลาดท่ายังบอกไม่ได้จริงๆ!

ไม่ว่ามันจะชนะหรือไม่ ล้วนไม่มีผลที่ดี และไม่ใช่ความคิดที่ดี

ไซคลอปส์ผู้ไม่สนใจไยดีอะไร อาศัยความช่ำชองพื้นที่รีบผ่านไปตามกับดักหนีไปตามทางเดินท้ายห้องโถงอย่างรวดเร็ว

ขณะที่มันเตรียมจะเลี้ยวที่มุมห้องโถงและออกไปจากโถงวิญญาณอสูร ทันใดนั้นมันเห็นภาพแปลกประหลาด  ตั๊กแตนมัจจุราชที่เมื่อมันกำลังเข้า ปรากฏอยู่ที่ทางเดินข้างหน้าทั้งสองเส้นทาง มันกำลังจะออกไปไม่ใช่หรือ?

เห็นได้ชัดว่าอสูรน้อยที่ไม่รู้จักพื้นที่ ได้ปรับแต่งทางเดินกระจกขึ้นใหม่อย่างนั้นหรือ

เฮ้! กร๊อบบบ!

เมื่อไซคลอปส์ชะงักเท้า มันได้ยินเสียงแตกดังอยู่ใต้เท้า เมื่อมันก้มหน้าดูก็พบว่ามีกล่องไม้มาวางอยู่ใต้เท้าของมันไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด  ส่วนที่ย่ำแย่ก็คือกล่องไม้แตกแล้ว  ไซคลอปส์ผวากระโดดขึ้น  และพบว่ามีเศษชิ้นส่วนวัตถุร่วงลงมาจากบนศีรษะ  เมื่อมันแหงนหน้าดู ก็พบว่ามีกล่องไม้แขวนอยู่ด้านบน กลับกลายเป็นว่ามันทำกล่องแตกไปอีกใบหนึ่ง

ไม่!

เมื่อไม่สามารถเลือกศัตรูได้เอง แต่จะให้ศัตรูเล่นงานเพียงอย่างเดียวหรือ?

บอลพลังงานกระทบใส่กล่องไม้แทนที่จะกระเด้ง สร้างผลกระทบที่ทรงพลังน่ากลัว  ไซคลอปส์สั่นกลัวถอยหลังไปสามก้าว  เมื่อไซคลอปส์ตั้งหลักได้ เขากลับพบว่าตนเองเหยียบกลไกหัวฉีดรูปสัตว์อสูร

เปลวไฟฉีดพ่นขึ้นฟ้าเข้าที่กลางหน้าไซคลอปส์โดยตรง

ไซคลอปส์ตาบอดทันที

มันเจ็บปวดอย่างไม่มีใดเทียบ ร่างมหึมาถูกไฟเผาดิ้นอยู่ในทางเดิน กลไกกับดักเหล่านั้นคนฉลาดจะไม่ถูกหลอก แต่กับดักนี้กลับทำได้สมบูรณ์ในทุกย่างก้าว ทั้งเปลวไฟ ควันพิษ สายฟ้าและพลังน้ำแข็งกับดักต่างๆ ไซคลอปส์ล้วนตกลงไปทุกกับดัก

ไม่ยกเว้นแม้แต่กับดักเดียว

ที่ทางออก ตั๊กแตนมัจจุราชออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม การคำนวณวางแผนของไซคลอปส์ยังไม่เพียงพอ กลับถูกนางวางแผนตอบโต้ได้  นางหยิบนกหวีดทองออกมาเป่าเบาๆ อสูรเหล่านี้จะถูกสุ่มเทเลพอร์ตเข้ามา  และเมื่อได้ยินเสียงนกหวีด พวกมันจะสูญเสียเหตุผลรับรู้และตาแดงก่ำทันที พวกมันบุกโจมตีไซคลอปส์อย่างบ้าคลั่ง!!!