ตอนที่ 852 เรื่องโง่ครั้งเดียวก็เกินพอ  

“อสูรสองตัวจะฆ่าอสูรเกิดใหม่หรือ?”  เย่ว์หยางปิดกล่องทองใหม่อีกกล่อง

นักสู้ปราณฟ้าที่อยู่บนศีรษะของกริฟฟินเพลิงหัวเราะและไม่ตอบ นักรบปราณฟ้าผู้อยู่บนเพกาซัสเขาเดียวลอบสาบานอยู่ในใจ ไม่ว่ายังไง ต่อให้เป็นคำสั่งของหัวหน้า เขาต้องไม่ทำลายกล่องทองนี่เด็ดขาด  ต่อให้มีอสูรเกิดใหม่อยู่ในนั้นเขาก็ไม่ต้องการแบกรับความเสี่ยงนี้  เมื่อครู่นี้ เขาเห็นสหายกวางขาวทำผิดพลาดที่ไม่อาจเสียใจได้  เป็นความผิดพลาดที่ทำให้เสียใจไปตลอดชีวิต  เขามองดูสหายของเขาเหมือนกับมองดูคนตาย!

ในท้องพลังกฎสวรรค์เริ่มก่อตัวและควบแน่น  นี่คือสัญลักษณ์ของการลงโทษหลังจากผู้ท้าทายล้มเหลว...ถ้าเขาจำได้ไม่ผิด นักสู้กวางขาว และอสูรกวางเขายักษ์ตายมาสองครั้งแล้ว  และถ้าตายในครั้งนี้นักสู้กวางขาวจะกลายเป็นอสูรปีศาจ!

“หัวหน้า!  ช่วยข้าด้วย!” นักสู้กวางขาวกรีดร้องตื่นเต้นและขอให้นักสู้ปราณฟ้าที่เป็นหัวหน้าช่วยเหลือ

“ช่วยเจ้าไม่ได้แล้ว” หัวหน้ากริฟฟินเพลิงหนีห่างออกไป ก่อนที่จะหันกลับมาพูดกับเย่ว์หยาง  “ข้าชอบเจ้าเด็กใหม่ที่น่าสนใจ แต่ตอนนี้แค่เริ่มต้น หวังว่าเจ้าคงจะแสดงฝีมือที่น่าตื่นเต้นได้ ใช่แล้วข้าลืมบอกเจ้าไปว่าก่อนหน้าที่เจ้าจะเข้ามานั้น มีเหล่าสหายมากมายที่มาถึงหุบเขาอสูร แต่เหลือรอดเพียงสาม และพวกที่เหลือกำลังมองหาทางเข้าข้างหน้าเพื่อผ่านด่าน บางทีพวกเขาเห็นเจ้าแล้วอาจมีความสุข เจ้าต้องการให้ข้าส่งข่าวให้พวกเขาไหม?”

“อย่างนั้นหรือ? ขอบคุณท่านที่มีน้ำใจ  ข้าคิดว่าจะทำให้พวกเขาประหลาดใจดีกว่า”  เย่ว์หยางเข้าว่าคนผู้นี้พูดก็เพื่อทดสอบเขาเอง  “หนุ่มน้อย! ระวังคนที่อยู่ข้างหน้าไว้”

“แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เป็นมิตรกับข้ามากเท่าใด  แต่พวกเขาระมัดระวังตัวมาก ปฏิเสธสหายใหม่ แต่โปรดบอกพวกเขา ข้ามีความจริงใจและมีความเป็นมิตร  อย่างน้อยในสามผู้นำหุบเขาอสูรก็ยังมีความเป็นมิตรมากที่สุด ฮ่าฮ่า”   ผู้นำที่อ้างว่ามีความเป็นมิตรมากที่สุดขี่กริฟฟินเพลิงบินขึ้นไปในท้องฟ้า ไม่สนใจให้ความช่วยเหลือนักสู้กวางขาวแต่อย่างใด

“หลงหม่า!  เจ้าคือสหายผู้แบ่งปันของข้า ช่วยข้าด้วย”  นักสู้กวางขาวร้องขอความช่วยเหลือจากนักรบปราณฟ้าผู้ขี่เพกาซัสเขาเดียว

“เสียใจด้วย, ข้าทำอะไรไม่ได้แล้ว”  นักรบปราณฟ้าผู้ขี่เพกาซัสเขาเดียวถอยห่างออกไปร้อยเมตร

ขณะนี้นักสู้กวางขาวผู้หยิ่งยโสหวาดกลัวตัวสั่น ไม่ทราบว่าร่างเขาปรากฏหมอกดำตั้งแต่เมื่อใด เพราะมีกฎสวรรค์ปกป้อง หมอกดำจึงไม่สร้างความเสียหายให้กับร่างของนักสู้กวางขาว แต่นักสู้ปราณฟ้ากวางขาวที่กำลังขี่กวางเขาใหญ่ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด หมอกดำล้อมตัวเขาไว้ ร่างของเขาบวมขึ้นเหมือนลูกโป่งขนาดใหญ่ ท้องของเขากลมโต ดวงตาปูดโปน ลิ้นถูกดันออกมานอกตัว

นักสู้กวางขาวรู้สึกไม่ดี เขาไม่สนใจอสูรใหม่อีกต่อไปและกระโจนหนีขึ้นไปในอากาศ

ปัง!

ในขณะเดียวกัน

อสูรกวางเขาใหญ่ของนักสู้กวางขาวร่างระเบิด เลือดเนื้อกระเด็นกระจายเพราะคำสาป ร่างของมันระเบิดในเวลาไม่ถึงสิบวินาที

สิ่งที่ทำให้นักสู้กวางขาวหวาดกลัวมากกว่าก็คือพลังกฎสวรรค์ควบรวมตัวแน่นอยู่ในท้องฟ้าเริ่มตอบสนองทันที

ร่างของเขาไม่ได้รับการปกป้องอีกต่อไป

กฎทัณฑ์สวรรค์คือแบบแผนชนิดหนึ่งไม่มีทางหลีกหนีได้

สายฟ้าฟาดใส่ร่างของนักสู้กวางขาว ร่างของเขาร่วงลงพื้นโดยตรง

“ช่วยข้าด้วย!”  นักสู้กวางขาวยื่นมือขอความช่วยเหลือจากสหายเป็นครั้งสุดท้าย แต่เห็นได้ชัดว่ามือของเขามีรัศมีหมอกดำหุ้มและค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นกีบเท้ากวาง

“ไม่ โอวไม่นะ พระเจ้า มันน่ากลัวเหลือเกิน!”  นักรบปราณฟ้าผู้ขับขี่เพกาซัสเขาเดียวหวาดกลัวบินห่างออกไปอีกสองสามร้อยเมตรเพื่อไม่ให้ได้รับผลกระทบจากแสงเปลี่ยนร่างสีดำ  หลังจากอสูรตายสามครั้ง  ผู้ทดสอบด่านจะไม่ได้รับการปกป้องจากกฎสวรรค์อีกต่อไป และจะถูกเปลี่ยนร่างเป็นอสูร  เขาจะต้องฝึกภายใต้อิทธิพลของกฎสวรรค์

ที่อยู่ต่อหน้าเย่ว์หยาวก็คืออดีตนักสู้กวางขาวผู้หยิ่งยโส

เขานอนบิดตัวอยู่พื้น

ปากของเขาพึมพำขณะที่ร่างเริ่มเปลี่ยนแปลงช้าๆ... ด้านบนศีรษะมีปุ่มงอกออกและกลายเป็นเขา มือและเท้ากลายเป็นกีบเท้าทั้งสี่  ศีรษะและร่างเปลี่ยนรูปลักษณ์ไปอย่างรวดเร็ว  นอกจากนี้ความทรงจำดั้งเดิมในใจในปัจจุบันของกวางขาวแตกต่างจากเมื่อก่อนนี้รวมทั้งพลังที่ฝึกมาก่อนนั้น

ถ้าเขายังมีพลังดั้งเดิม หัวหน้าของเขาคงจะไม่หันหลังให้

หลังจากนักสู้กวางขาวล้มเหลว  เขากลายเป็นเป็นอสูรปีศาจคล้ายพาหนะที่ตนขับขี่

เป็นธรรมดาที่หัวหน้าของเขาจะไม่ปฏิบัติต่อเขาเหมือนกับเป็นผู้ใหญ่อีกต่อไป นี่เป็นเรื่องปกติที่พบเห็นได้ทั่วไปในหุบเขาอสูร

“ช่วยปกป้องข้าด้วย  ถ้าท่านปกป้องข้าจากช่วงเวลาที่อ่อนแอ ข้าจะแบ่งสมบัติข้าให้เจ้าครึ่งหนึ่ง”  กวางขาวดิ้นรนอย่างเจ็บปวด และเขาต้องยอมรับความจริงข้างหน้า  ความเป็นจริงอันโหดร้าย

“ข้าอยากได้ดาบกวางสมบัติของเจ้า”  นักรบปราณฟ้าที่ขี่เพกาซัสเขาเดียวไม่เกรงใจเขาอีกต่อไป เขาขอสมบัติโดยตรง

“นี่ นี่ ก็ได้!”  กวางขาวตอนนี้กลายเป็นกวางเขาใหญ่ให้สัญญาหนักแน่น

ใครจะคาดกันเล่า หลายอย่างเปลี่ยนไป  รอจนกวางขาวเอาดาบสมบัติกวางออกมาจากแหวนเก็บของและโยนให้นักรบปราณฟ้าผู้ขับขี่เพกาซัสเขาเดียว  คนผู้นั้นรีบถอยทันทีที่ได้รับของ กวางขาวไล่ตามได้แค่เพียงสองก้าวก็พบได้ทันทีว่าตนเองยังอยู่ในช่วงเวลาที่อ่อนแอ เป็นไปไม่ได้ที่จะไล่ตามหลงหม่าได้ทัน  ทันใดนั้นใจของเขาหมดหวังอย่างไม่มีอะไรเปรียบได้ เขาเข่าอ่อนทรุดตัวลงกับพื้น  เขาต้องการร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา  ตัวเขาเองแค่ทำลายกล่องทองเท่านั้น  แต่ตอนนี้เขากลับถูกทอดทิ้งไม่ไยดี ไม่เพียงแต่ผู้นำยังทอดทิ้งเขาโดยตรงเท่านั้น  แม้แต่หลงหม่าที่ปกติจะกลัวเขาอยู่ตลอดเวลา ยังฉวยโอกาสกัดเขาได้

แบบนี้เขาจะทนได้อย่างไร?

เงาร่างหนึ่งบดบังสายตากวางขาว

เขาเงยหน้ามองและพบว่าเป็นเย่ว์หยางที่กำลังถือกล่องทองมองดูเขาที่อยู่บนพื้น

“เจ้าจะฆ่าข้าด้วยหรือ?”  กวางขาวตกใจในตอนแรก  จากนั้นค่อยรู้ตัว โอกาสที่อสูรเกิดใหม่จะฆ่าตัวตายไม่มีทางเป็นไปได้  ในใจของเขาผุดความคิดอย่างหนึ่งขึ้น  ถ้าเขาได้พลังของอสูรเกิดใหม่ช่วงเวลาอ่อนแอก็จะฟื้นฟูได้รวดเร็ว  แม้ว่าไม่สามารถกลับคืนเป็นร่างมนุษย์ได้อีกต่อไป แต่อาจจะกลายเป็นอสูรปีศาจที่มีพลังแข็งแกร่งได้

ต้องรอด  ต้องมีชีวิตต่อไป  ทำยังไงจึงจะสนองตอบต่อการมีชีวิตต่อไปได้

บางที..... กวางขาวตาโตทันที มันคิดในใจ จากนั้นลุกขึ้นและเข่าคำนับเย่ว์หยาง “ตราบใดที่เจ้าไม่ฆ่าข้า ข้ายินดีเป็นพาหนะให้เจ้า!”

เย่ว์หยางคิดไตร่ตรอง  เขาคิดว่ามีอสูรกวางเขาใหญ่เป็นพาหนะ ดูเหมือนว่าจะไม่เลว

กวางขาวกลัวว่าเย่ว์หยางจะเอ่ยปากปฏิเสธจึงพูดยกยอว่าเย่ว์หยางเป็นเจ้านายที่ดีที่สุดในโลก ได้เป็นพาหนะรับใช้เย่ว์หยางสามชั่วคนถือเป็นเกียรติยิ่งใหญ่  เขาเยินยอด้วยถ้อยคำที่แม้แต่เขาก็ยังรังเกียจ  กวางขาวลอบมองดูกล่องทองตลอดเวลา

เย่ว์หยางค่อยๆ เปิดกล่องทองและปล่อยให้ตั๊กแตนมัจจุราชในรูปลักษณ์ของภูตแฟรี่ออกมาอีกครั้ง   “ได้พาหนะมาตัวหนึ่ง เจ้าคิดว่ายังไง?  แม้ว่าคนผู้นี้จะน่ารังเกียจไปบ้าง แต่นั่นไม่สำคัญ ถ้าเจ้าใช้งานในหุบเขาอสูร ในกรณีนี้เจ้าไม่จำเป็นต้องเปลืองเวลาหาพาหนะ นับว่าเจ้าได้ผู้ช่วยตั้งแต่แรก”

ตั๊กแตนมัจจุราชพยักหน้าเห็นด้วย  “อืมม”

ขณะที่นางพยักหน้านั้นเอง

กวางขาวฉวยโอกาสระเบิดพลังโจมตี

แม้ว่าเขาจะถูกทรมานกลายเป็นอสูรปีศาจเพราะกฎสวรรค์ เขายังไม่ทันปรับตัวได้เต็มที่ แต่เขาก็ยังใช้เขายักษ์ขวิดเพื่อสังหารอสูรเกิดใหม่ได้

เขากวางยักษ์มีพลังพอๆ กับฝูงช้างแมมม็อธบุกโจมตี ปลายเขาแหลมมีพลังคลื่นระเบิด ไม่เพียงแต่ไม่ถูกตั๊กแตนมัจจุราชเท่านั้น แต่กล่องทองปลอมที่ใช้บรรจุตั๊กแตนมัจจุราชกลายเป็นผงสีเขียวใต้แรงระเบิด

ใช้เวลาสักครู่ เย่ว์หยางถึงมองเห็นหลุมลึง 800 เมตรปรากฏอยู่ข้างหน้าเขา

หลุมลึกสองข้าง และป่าไม้ที่หักพังระเนระนาดอยู่สองด้านแนวรอยแยก

สภาพพื้นดินกระจุยกระจาย

นี่คือพลังที่กวางขาวใช้ลอบโจมตี

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ข้าบอกแล้วว่าเจ้ามันเด็กใหม่อ่อนหัด เจ้าไม่รู้เรื่องในหุบเขาอสูรเลยจริงๆ! ข้าจะสอนเจ้าให้ก็ได้ อย่าเชื่อถือศัตรู และอย่าลดความระมัดระวังในหุบเขาอสูร ในที่นี้ไม่มีใครเชื่อถือใครได้ เจ้านึกหรือว่าข้ากวางขาวจะจมปลักอยู่กับเจ้าตลอด ข้าคือเหล่าซือราชาแห่งทุ่งหญ้าเป็นนักสู้ผู้แข็งแกร่ง เป็นผู้ปกครองที่จะทำให้เจ้าดูไร้เดียงสาไปเลย”  กวางขาวหัวเราะ  “นอกจากนี้ ข้าจะบอกความจริงกับเจ้าให้เอาบุญ  ในหุบเขาอสูร เมื่ออสูรสังหารฝ่ายตรงข้าม มันจะได้รับพลังจากฝ่ายตรงข้าม  หากเจ้าไม่ฆ่าฝ่ายตรงข้ามเจ้าจะไม่มีทางก้าวหน้าวิวัฒนาการได้  ข้าหวังว่าเด็กโง่ไร้เดียงสาอย่างเจ้าจะมีชีวิตต่อไปได้อีกสองสามวัน แต่การฆ่าครั้งที่สองและครั้งที่สามคงไม่ตกอยู่ในเงื้อมมือของข้าแน่  ค่อยๆ มองหาอสูรของเจ้าไปเถอะ ที่นี่คือหุบเขาอสูร ไม่ใช่สวรรค์  ฮ่าฮ่าฮ่า”

“ข้าคิดว่าข้าพูดชัดพอแล้ว คงไม่ต้องพูดซ้ำอีกแล้วใช่ไหม?” เย่ว์หยางดึงกล่องทองออกมาอีกครั้ง และเมื่อเปิดออก ตั๊กแตนมัจจุราชก็ออกมาอีกครั้ง

“อืม...” ตั๊กแตนมัจจุราชพยักหน้ารับรู้

เสียงหัวเราะของเขากวางขาวชะงักเหมือนถูกมีดตัดลำโพง เขามองดูกล่องในมือของเย่ว์หยาง  สมองตื้อไม่สามารถคิดอะไรออก

ห่างป่าออกไปสองสามกิโลเมตร นักรบปราณฟ้าหลงหม่าผู้ขับขี่เพกาซัสกลั้นลมหายใจ เมื่อเขาเห็นภาพนี้ เขาหวาดกลัวจนหลั่งเหงื่อเยียบเย็น เจ้าเด็กนี่มีกล่องโลหะอยู่กี่ใบกันแน่? หรือว่าเขาแปลงรูปลักษณ์ของกล่อง? ไม่ เรื่องเหล่านี้ไม่สำคัญ  สิ่งที่สำคัญยังไม่เริ่ม  โชคดีที่เขาไม่ลอบโจมตี เขาไม่มีพลังพอจะเอาชนะอสูรแรกเกิดได้ มิฉะนั้นเขาคงจบสิ้นไปแล้ว

“อ๊า..เจ้าหลอกข้าหรือ? เจ้ารู้ว่าข้าจะโจมตี ดังนั้นจึงทำเป็นหลงกลข้าใช่ไหม?” กวางขาวค่อยเริ่มเข้าใจแล้วในตอนนี้

“เจ้าฉลาดจริงๆ!”  เย่ว์หยางยกหัวแม่มือและชมฝ่ายตรงข้า

“เจ้า ข้า.. นี่แสดงว่าข้ากำลังสู้กับเจ้า!”  กวางขาวเข้าใจทุกอย่าง  เจ้าเด็กนี่จงใจเปิดกล่องทองและล่อลวงเขา  ตราบเท่าที่เขาตาย อสูรใหม่ที่เปราะบางจะได้รับชัยชนะครั้งแรก ทั้งตัวเขาเองจะได้รับพลังงานเติบโต

กวางขาวไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะตาย แต่เขารู้ว่าวันเวลาของเขาเหลือไม่มาก  เงาแห่งความตายทาบทับหัวใจของเขา  กวางขาวนัยน์ตาแดงจ้องมองดูเย่ว์หยางและโถมเข้าหาเย่ว์หยางและใช้เขายักษ์ขวิดใส่ตั๊กแตนมัจจุราชอีกครั้ง  ต่อให้เขาตาย เขาจะต้องดึงอีกฝ่ายไปด้วย!

ตั๊กแตนมัจจุราชกระโดดออกมาจากกล่องทอง และร่างน้อยๆ ของนางรับการโจมตีของกวางขาวที่ใช้กำลังเต็มที่ นางชักแขนเคียวจากด้านหลังฟันใส่แต่ไกล เคียวหมุนเหมือนลมหมุนผ่านร่างกวางขาว แรงฟันที่แผ่วเบานี้ สำหรับกวางขาวผู้มีพลังอสูรปราณฟ้าไม่มีทางทำร้ายอะไรได้  แต่กฎสวรรค์ประจำหุบเขาอสูรกำหนดไว้แล้วว่าทั้งสองกำลังต่อสู้กัน

ถ้าฝ่ายหนึ่งตาย จากนั้นพลังงานของอีกฝ่ายหนึ่งจะกลายเป็นสมบัติให้กับอีกฝ่ายหนึ่ง!

กวางขาววิ่งเข้าใส่และเตรียมใช้เขายักษ์ขวิดตั๊กแตนมัจจุราช มันถูกตอบโต้ทันที  ร่างของมันหดตัวกะทันหัน มันเจ็บปวดตัวงอเป็นลูกบอล เช่นเดียวกับเขากวางยักษ์เดิม พลังงานของมันควบแน่นรวมกันอยู่ที่ท้องน้อยโดยกวางขาวไม่สามารถควบคุมได้ต่อไป

“ขอบอกความจริงกับเจ้า ถ้าพลังเทพวิบัติยังไม่ส่งผลต่อเป้าหมายได้สำเร็จ มันจะไม่หายไป แต่จะซุ่มรอโจมตีเป้าหมายคอยหาโอกาส ต่อให้ต้องรอเป้าหมายตลอดชีวิต มันจะรอจนกว่าจะสบโอกาสส่งผลคำสาปต่อเป้าหมาย  โปรดอย่าประมาทพลังของเทพ  นั่นคือพลังกฎสวรรค์ที่มีปณิธานของผู้เป็นนาย แต่พลังเทพนั้นแตกต่าง และพลังเทพจะไม่หายไปง่ายๆ ในที่สุดข้าก็สามารถทำให้เจ้าตกตะลึงได้  เรื่องโง่ๆ ทำครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว ต่อไปอย่าได้หลอกใครอีก!”  เย่ว์หยางหันหลังจากไป

เมื่อเย่ว์หยางหันหลัง กวางขาวระเบิดปัง และร่วงกับพื้น

เลือดและเนื้อกระจายไปทั่ว

ศีรษะใหญ่ระเบิดออกเช่นกัน ผลึกเวทเปื้อนเลือดของกวางขาวกระเด็นขึ้นไปในท้องฟ้า และตั๊กแตนมัจจุราชตะโกนและใช้มือน้อยๆ คว้าไว้ นางกระพือปีกไล่รอยเปื้อนเลือดและบินกลับเข้าไปในกล่องทอง

แม้ว่านางยังเป็นอสูรแรกเกิด  แต่ภายใต้อุบายของเย่ว์หยาง จนกระทั่งฆ่าศัตรูได้สำเร็จ ไม่สำคัญว่านางจะฆ่าด้วยตนเองหรือไม่ นี่ไม่สำคัญแม้แต่น้อย  สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ การสู้นั้นได้รับการอนุมัติจากกฎสวรรค์หุบเขาอสูร

“น่ากลัวจริงๆ” ในที่ห่างออกไปนักรบปราณฟ้าผู้อยู่บนหลังเพกาซัสเขาเดียวแอบซุ่มอยู่ในป่า ปาดเหงื่อที่หน้าผากมือสั่นเทา

เขาเห็นเด็กใหม่มามาก  แต่ลักษณะของเจ้าเด็กนี่น่ากลัวมาก  เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน

กวางขาวที่ทรงพลังและหยิ่งยโส ถูกเด็กนี่เล่นงานจนตายเหมือนกับตกอยู่ในกำมือของฝ่ายตรงข้าม

เด็กนี่ไม่ธรรมดา!  เอาเถอะ อย่าเข้าไปตอแยคนแบบนั้น ปล่อยให้เจ้าเด็กนี่ไปพบหายนะที่เบื้องหลังน่าจะดี

คนที่อยู่ข้างหลังของเจ้าเด็กนี่เป็นใครกัน?  คาดสิ่งที่เป็นภัยพิบัตินี้จะแพร่กระจายไปทั่วพื้นที่ทั้งหมดหรือไม่!-!