บทที่ 265 ถุงยาระดับสูงสุดฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์!
“ทำไมเจ้าถึงมึนงง?ถอดเสื้อผ้าออกเร็ว!”
เมื่อเห็นว่าซุนม่ออยากจะปฏิเสธจริงๆ จินมู่เจี๋ยจึงตบฝ่ามือของนางบนหัวของเขา
“เวลาของข้ามีค่ามาก อย่าเสียเวลาเลย เข้าใจไหม?”
จินมู่เจี๋ยแค่หยอกล้อต้องการให้ซุนม่อผ่อนคลายท้ายที่สุดการบอกชายหนุ่มที่ไม่มีประสบการณ์ให้เปลือยกายต่อหน้าผู้หญิงจะทำให้เขารู้สึกกดดัน
“.....”
หลังจากที่ซุนม่อได้ยินเรื่องนี้เขารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ (ทำไมรู้สึกว่านี่เป็นฉากกินอาหารจานด่วน?)
อาหารจานด่วนที่ว่านี้เป็นคำที่เขาได้ยินจากเพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัยคนหนึ่งของเขาในช่วงคริสต์มาส เพื่อนคนนั้นเห็นนักเรียนชายในหอพักออกไปกับคู่รักหญิงคนรวยไปโรงแรม คนจนไปโรงแรม เขาเป็นเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ในหอพักชาย
ความเหงาก็เหมือนสายฝนที่โปรยปรายลงมาตบหน้าเขาอย่างไร้ความปราณี!
เพื่อนหัวร้อนคนหนึ่งของเขาตรงไปที่ร้านเพื่อซื้อเบียร์หลังจากนั้นเมื่อเขาเดินผ่านตรอก เขาถูกสาวคนหนึ่งหยุดไว้และเขาตัดสินใจไปร้านทำผมที่เธอแนะนำ
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไม่ดีเกินกว่าจะบรรยายอย่างไรก็ตาม เพื่อนคนนั้นพอใจมาก และต่อจากนั้น เขาก็ไปที่ร้านนั้นบ่อยครั้ง
ในเวลานั้นซุนม่อมักจะได้ยินเพื่อนคนนั้นพูดวลีของเจ๊ร้านทำผมบ่อยๆ'ทั้งคืนเหรอ? หมายความว่าไง? เวลาของชั้นมีค่ามากนะยะรู้ไว้ด้วย'
"แล้วเจ้าจะคิดว่ายังไง?"
จินมู่เจี๋ยขมวดคิ้ว
“เร็วเข้าแผลของเจ้าจะต้องได้รับดูแลโดยเร็วที่สุด!”
“ก็ได้!”
ซุนม่อไม่เถียงอีกต่อไปเขาถอดเสื้อคลุมของครูที่ตอนนี้ย้อมไปด้วยเลือดแห้งกรัง
โอว!
หลังจากเห็นบาดแผลยาวอันน่าสะพรึงกลัวบนหน้าอกของซุนม่อจินมู่เจี๋ยก็สูดอากาศหนาวเหน็บ
“เจ้าไปทำอะไรข้างนอกนั่น?หากแผลกระบี่นี้ลึกลงไปอีกหน่อย เจ้าจะถูกผ่าแยกชิ้นส่วน!”
“ท่านจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับได้ไหมถ้าข้าบอกความจริงกับท่าน?”
ซุนม่อหยอก
“เจ้าถูกผู้หญิงฟันใส่หรือเปล่า?”
ความอยากรู้ของจินมู่เจี๋ยสั่นคลอน
“ข้าจะไม่เก็บเรื่องนี้เป็นความลับให้เจ้าอย่างแน่นอนข้าเป็นพี่สาวที่ดีของอันซินฮุ่ย และข้าต้องป้องกันไม่ให้เจ้าถูกผู้หญิงคนอื่นชิงเจ้าไป”
“ใครจะต้องการข้า?”
ซุนม่อเยาะเย้ยตนเองเมื่อนับได้แล้วเขาเป็นสุนัขโสดมาสองชาติ ในอดีตเขาไม่มีบ้านและค่าแรงที่ได้รับก็ต่ำแม้แต่ตอนที่ไปทำการแข่งขัน เขาก็ยังถูกสาวๆ ดูหมิ่นเหยียดหยาม และตอนนี้ก็ยังโสด
พูดถึงเรื่องนี้เขาควรจะจีบกู้ซิ่วสวินหรือไม่? อันที่จริงจินมู่เจี๋ยก็ไม่เลวเช่นกัน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ซุนม่อก็มองไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัวหลังจากนั้นเขาเห็นหญิงสาวคนนี้นั่งอยู่ที่นั่นกำลังช่วยเขาทำแผล
ชู่ว!
ซุนม่อรีบหันศีรษะของเขา
“เจ้าเจียมเนื้อเจียมตัวหรือจงใจแกล้งทำเป็นว่าหัวยุ่ง?ด้วยชื่อเสียงของเจ้าในฐานะหัตถ์เทวะ ไม่ทราบว่าครูสตรีตั้งกี่คนที่อยากคุยกับเจ้าแต่ขอเตือนไว้ก่อนว่าอย่าไปยุ่งกับพวกนางเลยโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักเรียนหญิงที่เทิดทูนบูชาเจ้า เจ้าต้องไม่ล้ำเส้น”
คำพูดของจินมู่เจี๋ยครึ่งแรกเป็นเรื่องหยอกล้อแต่ครึ่งหลังเป็นการเตือน
ซุนม่อยังเยาว์วัยเกินไปเขายังหล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์สาวๆจะไม่มีทางต่อต้านคนอย่างเขา เมื่อเขาควบคุมตัวเองไม่ได้หลายสิ่งหลายอย่างก็เกิดขึ้นได้ง่าย
ในโลกของมหาคุรุนักเรียนหญิงบางคนจงใจมีความสัมพันธ์กับครู ไม่ว่าจะเพื่อชื่อเสียงเพื่อเงินและสถานะ หรือแม้แต่เพื่อชื่อเสียงของมหาคุรุบางคน มีหลายสิ่งหลายอย่าง เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดไม่บ่อยนัก
ต้องรู้ว่าเคล็ดลับนารีพิฆาตแบบนี้เป็นสิ่งที่ผู้ชายไม่สามารถต้านทานได้ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือผู้หญิงที่ใช้อุบายความงามนั้นน่าทึ่งเพียงพอหรือไม่
“ถ้าอย่างนั้นอาจารย์จินแนะนำข้าให้รู้จักหน่อยได้ไหม?”
ซุนม่อรู้สึกว่าด้วยตำแหน่งของจินมู่เจี๋ยนางก็คงจะคุ้นเคยกับครูหญิงที่ทั้งสวยและเก่งมากมายอย่างแน่นอน
“เจ้าพูดเรื่องอะไร?”
จินมู่เจี๋ยตบซุนม่อโดยตรง
“เจ้าควรระวังไม่อย่างนั้นข้าจะฟ้องเรื่องนี้กับซินฮุ่ย!”
"ฮ่า ฮ่า"
ซุนม่อคิดในใจว่าตอนนี้เขามีเงินและสถานะเพียงเล็กน้อยเป็นไปได้ไหมที่เขาจะต้องเป็นสุนัขโสดต่อไป? ไม่มีทางหลังจากกลับมาที่จินหลิง เขาต้องใส่ 'การเยี่ยมเยียนหอคณิกา'ไว้ในวาระประจำวันของเขา
ตอนนี้เขามีเงินแล้วเขาควรจะไปหอนางโลมที่แพงที่สุดเพื่อเลือกสาวที่งามที่สุดที่นั่น
จินมู่เจี๋ยไม่ใช่หมอมืออาชีพแต่เนื่องจากนางสามารถเป็นมหาคุรุระดับ 3 ดาวได้และเมื่อพิจารณาว่าการปฐมพยาบาลเป็นความรู้ทั่วไป นางจึงมีทักษะเป็นธรรมดา
“ความสามารถในการฟื้นฟูของเจ้าดูยอดเยี่ยมมาก”
จินมู่เจี๋ยตั้งใจจะเย็บแผลให้ซุนม่ออย่างไรก็ตามนางพบว่าบาดแผลของเขาตกสะเก็ดแล้ว และนางก็อดประหลาดใจไม่ได้
“ขอบคุณ อาจารย์จิน”
ซุนม่อรู้สึกว่าควรเป็นเพราะผลวชิระน่าเศร้าที่ผลไม้เหล่านี้หายากเกินไป รอสักครู่…ซุนม่อเปิดร้านค้าระบบทันทีและเลื่อนดู
เมล็ดผลวชิระ แต้มความประทับใจ1,000 แต้มต่อ 1 เมล็ด
ผลวชิระหั่นคะแนนความประทับใจ 1,000 คะแนนต่อหนึ่งชิ้น
"ถูกมาก?"
ซุนม่อรู้สึกประหลาดใจเขารีบซื้อ
ติง!
“การซื้อสำเร็จ ผลวชิระถูกส่งไปยังช่องเก็บของของเจ้าแล้ว”
เสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น
“ซื้ออีกผลได้ไหม?”
ซุนม่อมองไปที่หิ้งที่ผลวชิระอยู่ตอนนี้มันว่างเปล่า ระบบไม่เติมเต็มและเขาอดรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยมิได้
ตอนนี้เขายังมีคะแนนความประทับใจมากกว่า15,000 คะแนน ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะซื้อผลไม้สิบผลและค่อยๆ กินจนกว่าจะพอใจ
“แค่พักผ่อนให้เพียงพอส่วนเรื่องเบ็ดเตล็ดของกลุ่มก็ไม่ต้องกังวลไป ข้าจะรับผิดชอบอย่างเต็มที่”
จินมู่เจี๋ยคลุมซุนม่อด้วยผ้าห่มและลุกขึ้นเดินออกจากกระโจม
ในตอนกลางคืนซวนหยวนพ่อและอีกสองคนกลับมาและถูกหลี่จื่อฉีดุอย่างรุนแรง
เช้าวันที่สองคณะเดินทางต่ออีกครั้ง
ความตั้งใจของจินมู่เจี๋ยคือการรีบกลับไปที่สถาบันจงโจวและหาหมอเพื่อรักษา ซุนม่อ อย่างไรก็ตามซุนม่อปฏิเสธความคิดนี้
ซุนม่อขอพักผ่อนที่พื้นที่น้ำพุร้อนแห่งแรกในหุบเขาลมวิญญาณ
หากคำขอนี้มาจากครูคนอื่นจินมู่เจี๋ยจะปฏิเสธอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้นางมีความประทับใจที่ดีต่อซุนม่อแม้จะเห็นด้วยอย่างไม่เต็มใจ
ซุนม่อเลือกบ่อน้ำพุร้อนที่อยู่ห่างไกลและแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อนหลังจากนั้นเขาก็โยนซองยาเสริมความงามลงไปในน้ำและรออย่างเงียบๆ
“ข้าสงสัยว่า 'สาวงาม' ที่อัญเชิญออกมาจะสวยจริงหรือไม่? อันที่จริง ความต้องการของข้าไม่สูง 6/10 น่าจะทำได้”
ซุนม่อรอและรอแต่หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที ก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ในสระ
“เอ๊ะ? ไม่มีอะไรเหรอ?”
เมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้จู่ๆ ซุนม่อก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก นอกจากนี้ เขาไม่รู้สึกถึงผลการฟื้นฟูใดๆ
เมื่อเขาพร้อมที่จะถามระบบเขาก็รู้สึกได้ถึงสิ่งชื้นๆ ผ่านขาของเขา
“บ้าเอ๊ยนี่มันอะไรกันเนี่ย? งู?”
ซุนม่อตกใจและถอยออกมาแต่เมื่อเขาก้มหน้าลงมอง ก็พบว่ามีร่างมนุษย์อยู่ในน้ำ
โว้ว
เงาของมนุษย์โผล่ออกมาจากผิวน้ำ
ซุนม่อตกใจเล็กน้อย
เมื่อเงาของมนุษย์สะบัดผมใบหน้าที่ไร้รูปก็ปรากฏต่อหน้าซุนม่อโดยตรง อารมณ์ที่ร้อนระอุและกระสับกระส่ายในตอนแรกของเขาดับลงในทันทีราวกับว่ามีถังน้ำแข็งเทลงบนศีรษะของเขา
“บัดซบ ระบบเจ้าแกล้งข้าเหรอ”
ซุนม่อสบถด่าโดยตรงพูดตามตรง เขาไม่เคยตกใจขนาดนี้มาก่อน แม้แต่ตอนที่เห็นซาดาโกะคลานออกจากโทรทัศน์ในภาพยนตร์เป็นครั้งแรก!
“นั่นเป็นเพราะจิตใจของเจ้าไม่บริสุทธิ์ใช่ไหม?”
ระบบรู้สึกไม่สบายใจ
“เหลวไหล! เกิดอะไรขึ้นถ้าผู้ชายคิดเกี่ยวกับผู้หญิง? นี่เป็นเรื่องธรรมดาเพราะฮอร์โมนหนุ่มที่บ้าคลั่งของข้า!”
ซุนม่อเถียงกลับทันที
“เร็วเข้าขอโทษฮอร์โมนของข้าซะ!”
“เอาล่ะเจ้าพูดถูกในเมื่อเจ้าเป็นครู!”
ระบบพึมพำ
“เดิมทีข้าตั้งใจจะบอกวิธีเติมใบหน้าให้นาง!”
“ท่านพี่! โปรดอภัยที่ผู้น้องล่วงเกิน”
ซุนม่อเกือบจะคุกเข่าเข้าหาระบบเขาอยากจะพูดประโยคนี้กับมันว่า 'ท่านพี่ เจ้าเป็นท่านพี่ที่สนิทที่สุดของข้า!'
“ถ้าเจ้าต้องการให้นางงามน้ำพุมีลักษณะเหมือนคนอื่นเจ้าจะต้องใส่ผมเส้นเดียวจากบุคคลนั้นลงในถุงยา”
ระบบอธิบาย
"โอ้?"ซุนม่อรู้สึกผิดหวังมาก
“ทำไมจู่ๆเจ้าถึงทำตัวไม่ถูก”
ระบบรู้สึกประหลาดใจ
“ฤดูกาลนี้ไม่ใช่ฤดูใบไม้ผลิโดยเฉพาะไม่เหมาะกับเจ้า!”
“โธ่..!”
ซุนม่อเข้าใจทันทีการดูหมิ่นด้วยวาจาของระบบนั้นร้ายกาจมากจนไม่ต้องด่าแม้แต่คำเดียว!
อันที่จริงเป็นเพราะซุนม่อรู้สึกเหนื่อยล้าในจิตใจ ต้องรู้ว่าเขาเกือบตายก่อนหน้านี้ประสบการณ์นั้นน่ากลัวแค่ไหน?
นอกจากนี้ในอดีตตอนที่เขาป่วยและต้องรักษาตัวในโรงพยาบาลพ่อแม่ของเขาจะไปเยี่ยมเขาอย่างแน่นอน แม้ว่าหลี่จื่อฉีและคนอื่นๆจะมาพร้อมกับเขาในตอนนี้ แต่ในที่สุดสิ่งต่างๆ ก็ยังแตกต่างไปจากเดิมซุนม่อโหยหาบ้านของเขาดังนั้นอารมณ์ที่ไม่คงที่ของเขาจึงกลายเป็นเศร้าโศกและเจ้าอารมณ์
นางงามน้ำพุแหวกว่ายเข้ามาหา
“นี่มันอะไรกันเนี่ย?”
ซุนม่อขมวดคิ้วและต้องการผลักความงามของน้ำพุออกไปอย่างไรก็ตาม นางงามนี้มีผลกระทบการฟื้นฟูที่ยอดเยี่ยมมากรอยแผลเป็นบนหน้าอกของเขาตื้นขึ้นและจางลงเรื่อยๆด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
“วิเศษมากไหม?”
ซุนม่อรู้สึกประหลาดใจ
"นี่เป็นใคร?"
ทันใดนั้นเสียงของจินมู่เจี๋ยก็ดังขึ้น
“เอ๊ะ!”
ซุนม่อหันศีรษะและเห็นจินมู่เจี๋ยยืนอยู่ในที่ไม่ไกล
“ขอโทษข้ารบกวนเวลาแห่งความสุขของเจ้า”
จินมู่เจี๋ยออกไปไม่สามารถตำหนินางได้เนื่องจากเข้าใจผิดสถานการณ์อย่างไรก็ตามวิธีการฟื้นฟูนี้ด้วยนางงามน้ำพุย่อมทำให้จินตนาการของผู้ที่เห็นมันพลุ่งพล่านอย่างแน่นอน
“อาจารย์จินอย่าเข้าใจผิดนางไม่ใช่มนุษย์!”
ซุนม่อรีบอธิบาย
“ไม่ใช่มนุษย์?”
จินมู่เจี๋ยขมวดคิ้วและหยุดนางหันกลับมามองดูนางงามน้ำพุอย่างสงสัย ตามที่คาดไว้ มันไม่แสดงสัญญาณชีวิตใดๆและหลังจากนั้นนางก็กระโดดด้วยความตกใจ
“ไม่มีหน้า?”
จินมู่เจี๋ยอุทาน
ซุนม่อรีบอธิบายทุกอย่าง
“มีสูตรยาวิเศษแบบนี้จริงๆด้วยเหรอ?”
จินมู่เจี๋ยตกตะลึง(เอ๊ะ ทำไมข้าลงไปในน้ำโดยไม่ได้ตั้งใจ อืม ไม่เป็นไร ข้าตั้งใจมาช่วยซุนม่อขัดหลังของเขาแล้วเขาได้รับบาดเจ็บและไม่สะดวกที่จะเคลื่อนไหว)
“ท่านก็เห็นแล้วไม่ใช่เหรอ?”
ซุนม่อหัวเราะ
“ขอข้าดูบาดแผลของเจ้าหน่อย”
จินมู่เจี๋ยเดินไปหาซุนม่อผ่านหมอกนางเหลือบมองที่บาดแผลของเขาและตกใจทันที
"นี้…"
แผลปิดสนิทแล้วนี่มันเกินจริงเกินไป!
จินมู่เจี๋ยต้องการซื้อชุดยาทันที
รอยยิ้มของซุนม่อแข็งทื่อเล็กน้อย
“อาจารย์จิน ท่านสามารถแช่ตัวที่นี่ได้ข้าเสร็จแล้ว!”
"ซุน…"
เมื่อจินมู่เจี๋ยต้องการจะพูดอะไรทันใดนั้นร่างกายของนางก็สะดุดไปข้างหน้าและกอดซุนม่อมีมือสัมผัสหลังนาง!
** ซาดาโกะ - ผีจากหนังสยองขวัญญี่ปุ่นเรื่อง The Ring