ตอนที่ 813 รบด้วยพลัง

ภายในเงาของซากหักพังของเรือรบล้อมโจมตีขนาดใหญ่  ร่างที่เลือนรางและคลุมเครือพอมองเห็นได้

สายตาของเว่ยถิงถิงสงบเหมือนน้ำสังเกตความเคลื่อนไหวของศัตรู

ภายนอกป้อมรบอสูรร้ายที่มีขนาดใหญ่และทรงพลังแต่ก่อนตอนนี้กำลังถูกเผาไหม้เงียบๆในบรรยากาศสู้รบที่ขมขื่น ตอนนี้ซากพังทลายกลายเป็นตำแหน่งเฝ้าระวังตามธรรมชาติของพวกเขา

สงครามเป็นครูที่ดีที่สุด และในการสู้รบต่อเนื่องทำให้เว่ยถิงถิงและพวกที่เหลือตระหนักว่ากลุ่มซากหักพังหนาแน่นเป็นแนวป้องกันที่ดีที่สุด  ภูมิประเทศที่ซับซ้อนสามารถเพิ่มและปลดปล่อยพลังสู้รบได้

ส่วนมอดไหม้ที่เหลือของเรือเป็นตำแหน่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเรือรบ และทุกสิ่งทุกอย่างที่เผาไหม้ได้ล้วนกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว  การโจมตีธรรมดาจากเรือรบแค่ทิ้งรอยแผลที่น่ากลัวไว้เท่านั้น  แต่ไม่สามารถทำลายองค์ประกอบของมันได้  การกวาดล้างไปทั่วบริเวณมีทางเป็นไปได้มากว่าสามารถใช้เรือรบเพื่อดึงซากหักพังให้ออกไปได้

สำหรับโกวเฉิงเวิ่นเต้าผู้มีกำลังพลมากมายไม่ใช่ปัญหาใหญ่  แต่ตราบเท่าที่เรือลำใดเข้ามาใกล้  พวกเขาจะโจมตีตอบโต้  เว่ยถิงถิงและพวกลอบเข้าไปในซากหักพังและเหมือนกับภูตพราย พวกเขาไม่สามารถป้องกันได้

สำหรับงานเครียดและอันตรายนั้น  ไม่มีใครพูดอะไร  พื้นที่รายรอบกลายเป็นเงียบและที่มืดหลายที่สร้างจากที่ซึ่งแสงไปไม่ถึง  ทหารใหม่ทั้งหมดที่ไม่มีประสบการณ์คอยระวังตัว  แต่ในเวลารวดเร็ว พวกเขาก็เผลอหลับไปทั้งหมด

หน้าของเว่ยถิงถิงไม่มีความวู่วามแบบมือใหม่  แต่เป็นใบหน้ามั่นคงของทหารผ่านศึกมีธนูศึกในมือ ทำให้นางสะดวกสบายมากขึ้น นางมีลูกศรทองดำพิเศษห้อยอยู่บนคันธนู ตัวคันธนูสร้างขึ้นด้วยทองดำ ขณะที่ขนนกใสของธนูทองดำทำมาจากทองดำตัดบางราวกับปีกจั๊กจั่นทำให้ธนูทองดำทั้งหมดมีแนวสีทองดำ

มันมีชื่อเฉพาะว่าเทพธนูทอง หรือชื่ออีกอย่างหนึ่งคือธนูจิต

ชื่อเฉพาะและแปลกประหลาดทำให้เว่ยถิงถิงตะลึงนางได้ยินมาสองสามครั้ง แต่ก็คิดว่านางฟังมาผิด คำอธิบายของแผนกขนส่งก็คือเทพธนูทองก็คือชื่อย่อของธนูทองดำเทียมเทพ  และคำอธิบายทำให้ทุกคนตะลึงมากขึ้น

แต่รูปแบบและคุณภาพของมันทำให้ทุกคนมีความหวัง

ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าธนูเป็นผลิตภัณฑ์ที่เหนือกว่าจริง  เว่ยถิงถิงคงไม่ใช้มันแน่

มือข้างหนึ่งของเว่ยถิงถิงลูบธนูโดยไม่รู้ตัว  ลูกศรที่มีลวดลายงดงามนี้ปลดปล่อยพลังเฉพาะแบบเหมือนกับสมบัติดวงดาว ธนูจิตทุกดอกจะบรรจุด้วยพลังวิญญาณจากทวีปซางโจวและมันคืออาวุธลับใหม่ล่าสุดของพวกเขา

เว่ยถิงถิงคิดอย่างตลกมากขึ้นทุกทีทำให้อดยิ้มไม่ได้

เหตุผลที่ธนูจิตทรงพลังมากไม่ใช่เพราะพลังวิญญาณที่เพิ่มเข้าไปในธนู แต่เหตุผลที่แท้จริงก็คือธนูทุกดอกถูกฝังไว้กับคนบ้า

กลุ่มธนูจิตล่าสุดมีเพียงสิบเท่านั้น  และเว่ยถิงถิงรับไว้ใช้หนึ่งชุด

บางทีนางไม่เคยคิดว่านางจะมีวันอย่างนี้ มีบางครั้งเมื่อเว่ยถิงถิงคิดถึงชีวิตก่อนนั้นของนาง  ชีวิตที่ปลอดกังวล  แต่นางไม่ปรารถนาจะนึกย้อนกลับไป  บรรพบุรุษและเหล่าผู้อาวุโสของนางเสียสละตนเองการล้างแค้นกลายเป็นเป้าหมายของนาง

นางต้องการทำลายทวีปกวงหมิง

ความเกลียดชังไม่ได้ทำให้นางสูญสียความมีเหตุผล แต่ทำให้นางมองดูกองเรือศัตรูข้างหน้าอย่างสงบและมั่นคง

นางเติบโตแล้ว

หากเราต้องพูดว่าการฝึกฝนอย่างฝืนทนโดยการเดินในทะเลพลังงานได้ขัดเกลากำลังใจของนางมันทำให้นางมั่นคงขึ้นและมั่นใจในตนเองมากขึ้น จากนั้นในการสู้รบจริงทำให้นางเข้าใจถึงสงครามที่โหดร้าย  นางดีใจว่านางก็เป็นเจ้าหน้าที่ที่ฝืมือโดดเด่น

กล่าวกันว่าท่านอาเฮ่อเป็นมือใหม่คนหนึ่งเหมือนพวกเขา  แต่พวกเขาไม่เห็นด้วยแม้แต่น้อย

จากที่เรียกให้เข้ามาช่วยความมั่นคงของท่านอาเฮ่อสร้างความทึ่งให้กับทุกคนทำให้พวกเขาไม่สามารถเทียบกับเขาได้ในแง่การเป็นคนเยือกเย็นและละเอียดอ่อนตามปกติ  เมื่อพวกเขามาถึงป้อมมันยิ่งกว่าที่คาดไว้ก่อนหน้านั้น ท่านอาเฮ่อปรามทุกคนอย่างช่วยไม่ได้ แต่ให้ซ่อนอยู่หลังป้อมเหมือนนักล่าที่มีประสบการณ์รอช่วงเวลาโจมตีที่ดีที่สุด

ท่านอาเฮ่อไม่เคยพูดดังเสียงของเขามักจะสงบเย็นและเต็มไปด้วยความมั่นใจ เขาเป็นคนที่มั่นคงสงบและสง่างาม และแม้แต่ในเวลาที่เขาสั่งให้โจมตีการเดินที่เงียบสงบพร้อมกับกระบี่ในมือของเขาดูมีเสน่ห์จนอาจทำให้หญิงสาวทุกคนซบหน้าแทบเท้าเขาได้

หน้าของเว่ยถิงถิงแดงทันทีท่านอาเฮ่อนับเป็นบุรุษในฝันของสาวๆ ทุกคน

แม้การสู้รบจะโหดร้าย  พวกเขาก็ไม่ได้เชื่อมกับโลกภายนอก

ขณะนั้นมีทหารมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ที่ป้อมพิทักษ์สมุทร และการรบเป็นที่จับตามองไปทั่วทั้งดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์  กระบวนการสู้รบทั้งหมดถูกบันทึกโดยหน่วยทหารของตระกูลต่างๆ บันทึกทั้งหมดนี้เหมือนกับพายุหมุนกระจายไปทั่วดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์ในช่วงเวลาสั้นๆ

สิ่งที่ดึงดูดสายตาของทุกคนมากที่สุดก็คือเซี่ยอวี่อันและอาเฮ่อ

เซี่ยอวี่อันยังดีเนื่องจากเขาสร้างชื่อของเขาในฐานะผู้ป้องกันที่ทรงพลัง และไม่มีอะไรต้องพูดมากเกี่ยวกับผู้พิทักษ์สวรรค์ดีเป็นอันดับสาม  ถ้าเป็นอีกสองคนพวกเขาจะทนได้ถึงหกชั่วโมงในสถานการณ์ที่หมดหวังดังกล่าวหรือไม่?

สงครามนี้มีเรื่องที่อธิบายไม่ได้อยู่มากมาย  แต่ภายใต้การโจมตีที่น่าสยดสยองเช่นนั้นการอดทนต้านรับได้ถึงหกชั่วโมงเต็ม ว่าด้วยมาตรฐานการป้องกันของเขาหรือความมุ่งมั่น  กลับผลักดันให้เขากลายเป็นแม่ทัพผู้ป้องกันได้แข็งแกร่งที่สุดในดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์และชื่อของเขาโด่งดังอีกครั้ง

แต่คนจริงที่เติมเต็มบรรยากาศก็คืออาเฮ่อ

ความเด็ดขาดในการสนับสนุนได้ทันเวลา  ความใจเย็นของเขารอคอยโอกาสพลังส่วนตัวที่แข็งแกร่งของเขาทำให้ทุกคนตาเป็นประกาย  ในช่วงเวลาสั้นๆ เขาทราบคุณค่าของซากหักพังแสดงถึงสัญชาตญาณที่แหลมคมในการสู้รบ

ด้วยคำสั่งให้ถอยและโจมตีของพวกเขาการซึมซับของพวกเขาแสดงว่าพวกเขาเป็นขุนพลทหารที่ใจเย็น

จากลักษณะที่น่าทึ่งของเซี่ยอวี่อันจนถึงความร้ายกาจของอาเฮ่อ แล้วทุกคนก็ตระหนักได้ว่าพันธมิตรใต้ไม่ได้อ่อนแออย่างที่พวกเขาคิด  นอกจากนี้ยังมีไป๋เยี่ยจำนวนของแม่ทัพทหารระดับสูงคุณภาพดีมีถึงสาม ทุกคนประหลาดใจว่าพันธมิตรใต้มีผู้มีพรสวรรค์มารวมตัวกัน และรู้สึกว่าสัมพันธมิตรใต้ลึกลับยากจะหยั่ง อาจเป็นไปได้ว่าสัมพันธมิตรใต้ยังมีผู้มีพรสวรรค์ซ่อนอยู่หรือไม่?

ไม่มีใครรู้

แต่เนื่องจากบันทึกการสู้รบแพร่กระจายไปนั่นเริ่มเผยให้เห็นพลังของมัน

ในที่อื่นบันทึกเช่นนั้นจะมีผลเหมือนกับระเบิดและจะทำให้ผู้คนตกใจจากนั้นก็ไม่มีอะไร แต่ในภูมิภาคใต้จะไม่ใช่มีเพียงแค่นั้น บันทึกการรบเป็นเหมือนไฟลามทุ่งที่เหมือนกับเริ่มจุดเชื้อเพลิงแห้งในภูมิภาคใต้

การแทรกซึมของทวีปกวงหมิงสร้างผลกระทบเป็นความน่ากลัวอย่างไม่เคยมีมาก่อนในภูมิภาคใต้

ประสิทธิภาพการทำงานที่ย่ำแย่ของมหาอำนาจภูมิภาคใต้ทำให้พลเมืองรู้สึกสิ้นหวังมากขึ้น

กองทัพใหญ่ของทวีปกวงหมิงเป็นเหมือนมีดร้อนที่หั่นเนย  การทำลายกิ่งไม้ที่เน่าเสีย ภูมิภาคใต้เป็นเหมือนกระท่อมไม้เก่าที่ผุพังไปตามกาลเวลา  แค่ผลักดันเพียงเล็กน้อยก็จะพังทลายลง

แม้ว่าปฏิบัติการของสัมพันธมิตรใต้ก่อนหน้านี้จะดีไม่มีที่ใดเทียบแต่แนวป้องกันของพวกเขากำลังจะพังทลายทั้งหมด นอกจากเซี่ยอวี่อันเป็นเพียงแสงประกายเดียว  ที่อื่นๆ ล้วนย่ำแย่ไป๋เยี่ยปะทะกับชิวซิ่วหัวทำให้ภูมิภาคใต้ได้ชื่นชมยินดีบ้าง  แต่ทุกคนรู้ว่าในภาพรวม ชัยชนะของไป๋เยี่ยนอกจากช่วยกองทัพพันธมิตรให้มั่นคงได้แล้ว ไม่มีอะไรอื่นเปลี่ยน

อีกด้านหนึ่งความเคลื่อนไหวของม่อซินไม่มีผู้ใดยับยั้งใด  เรื่องดีเพียงประการเดียวก็คือเขาต้องใช้เส้นทางยืดยาวจึงจะสามารถคุกคามทวีปซางโจวได้

แต่นั่นจะมีอะไรเล่า?  เป็นแค่เรื่องของเวลา

ในสถานการณ์ทำลายล้างดังกล่าวหัวใจของทุกคนเต็มไปด้วยความกลัว นั่นทำให้อำนาจเสียสมดุล ภูมิภาคใต้เป็นเหมือนเด็กเผชิญหน้ากับผู้ใหญ่  พวกเขาไม่มีความสามารถต่อต้านได้

แต่ยามนั้นเองบันทึกเริ่มเผยแพร่ไปทั่วทุกมุมถนน

ผู้คนเห็นประจักษ์ถึงการสู้รบตั้งรับหกชั่วโมงถึงกับสำลัก ตาของพวกเขาจับจ้องอยู่ที่จักรกลสงครามขนาดยักษ์  ระเบิดที่ดังจนแก้วหูสะท้านและพลังเผาผลาญที่ปรากฏอยู่ในสายตา พลังงานปั่นป่วนที่น่ากลัวทำให้ผู้คนรู้สึกสิ้นหวัง

แต่จากนั้นพวกเขามองป้อมพิทักษ์สมุทรซึ่งถูกถล่มจากแรงระเบิดสังหารทำลายแต่ก็ยังโจมตีตอบโต้อย่างไม่เกรงกลัว  พวกเขายิงตอบโต้อย่างบ้าคลั่งและเด็ดขาดพลังใจที่สิ้นหวังของพวกเขาทำให้เขาสู้ตาย แสงระเบิดวูบวาบ

แต่จากนั้นพวกเขาก็ได้เห็นกำลังเสริมที่ไร้เทียมทานโผล่ขึ้นมาทันทีลอบโจมตี ถอย ตอบโต้ ยืดพื้นที่อย่างไม่หวั่นเกรง ความมุ่งมั่นและจิตวิญญาณนักสู้ปรากฏออกมาจากภายในซากหักพังนั่นช่างกระทบหัวใจพวกเขา

ผู้คนนับไม่ถ้วนร้องไห้ความกลัวและสิ้นหวังครอบงำใจพวกเขากำลังถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่าน

ในท่ามกลางความสิ้นหวังไร้ขอบเขต แสงอาทิตย์ฉายออกมาเหมือนธนูที่ทรงพลังทะลุชั้นเมฆครึ้มหนาแน่น

ความหวัง,สิ่งที่พวกเขาเห็นคือบางอย่างที่เรียกว่าความหวัง พวกเขาเห็นความกล้าสูญเสีย กล้าเผชิญกับเลือดและไฟ

พวกเขาอยู่ภูมิภาคใต้  บ้านของพวกเขาเปลวเพลิงที่กำลังลุกไหม้นี้จะเผาผลาญพลเมืองภูมิภาคใต้ทุกคน

ภูมิภาคใต้จะตกอยู่ในเปลวเพลิง

กองทัพแรกที่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงก็คือม่อซิน เขาตระหนักได้ทันทีว่าศัตรูที่เขาเผชิญมีความเหนียวแน่นทันที  พวกเขาเหนียวแน่นเหมือนหวายคอยพันแข้งพันขาเขาต่อเนื่องจนเขาเหนื่อยกับการก้าวเดิน

มีการพังทลายน้อยลงกับการเผชิญหน้าครั้งแรก  คนที่อ่อนแอทั้งหมดดูเหมือนกับกินยาปลุกพลังมาได้เข้าจู่โจมพวกเขาอย่างไม่กลัวตาย การสู้รบเริ่มยากลำบากมากขึ้นทุกทีทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าเขาตกลงไปในบึง  การสู้รบคุณภาพต่ำอย่างนั้นยังไม่เพียงพอคุกคามเขา  แต่เมื่อพวกเขาเพิ่มจำนวนขึ้นแน่นอนสถานการณ์ทั่วไปก็คงเปลี่ยนไป

เขายังพบเจอทหารรับจ้างสองสามหน่วยที่พยายามลอบโจมตีพวกเขาสถานการณ์เกินไปกว่าธรรมดา!

ทหารรับจ้างทำงานเพื่อเงิน  พวกเขาโจมตีใส่โดยไม่คำนึงถึงชีวิตได้ยังไง?

ม่อซินรู้ว่าเขาอยู่ในความยากลำบาก

การสู้รบที่ป้อมพิทักษ์สมุทรแพร่กระจายไปทั่วภูมิภาคใต้โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับพลเมืองทำให้พลเมืองภูมิภาคใต้มากกว่าครึ่งยอมรับว่ามีแต่พันธมิตรใต้จึงจะสามารถหยุดทวีปกวงหมิงได้  การสู้รบที่โหดเหี้ยมรุนแรงนั้นเป็นสิ่งที่น่าเชื่อถือ

ตระกูลเล็กที่ทำธุรกิจตระกูลแล้วตระกูลเล่าต่างออกมาจับตามองและทำธงเรือรบเขียนคำกำกับลงว่า ‘ทวีปซางโจว”

คนนับไม่ถ้วนเริ่มรวมตัวเก็บสัมภาระและขึ้นเรือมุ่งหน้าสู่ทวีปซางโจว

การจุดประกายภูมิภาคใต้ให้เริ่มแสดงแสดงความมุ่งมั่นและพลังใจส่งผลต่อดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์แล้ว

*******************

เหวินกังผู้กลับเข้ามาในประตูบาปไม่รู้รายละเอียดการสู้รบที่เพิ่งเกิดขึ้น  เขาหมกมุ่นอยู่กับข้อมูลของตัวเขาเอง  ขณะที่ทั่วทั้งกองตกอยู่ในความเงียบ

ทุกคนตกตะลึง

ต่อให้เวลาฝึกฝนต่อสู้ของพวกเขาลดน้อยลง  แต่พวกเขาก็ยังเป็นทหาร และรู้เรื่องสงครามมากกว่าคนทั่วไป  และเป็นเพราะเรื่องนั้นพวกเขาจึงได้รับผลกระทบมาก

ทันใดนั้นเสียงแปลกประหลาดดังขึ้นน่าตกใจ พวกเขาตื่นขึ้นจากอาการซึมเซา

‘นั่นเสียงอะไร?’

เมื่อสายตาของพวกเขามองออกไปไกล  ม่านตาทุกคนหดลีบทันที