ตอนที่แล้วบทที่ 261 ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราเป็นคู่หูกัน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 263 ฆ่าเจ้า?ดาบไม้ก็พอแล้ว!

บทที่ 262 ผู้ชนะชีวิต


“นี่ชื่อบ้าอะไร?มันไม่แสดงท่าทางอันสูงส่งของข้าได้!”

เมฆก้อนเล็กๆขยายร่างของมันให้เป็นรูป 'X' ปฏิเสธที่จะยอมรับมันโดยตรง

“แล้วโลหะน้อยล่ะ?ชื่อเต็มของเจ้ามีคำว่าโลหะอยู่ในนั้น!” (เมฆโลหะแปดประตู)

ซุนม่อคิดชื่ออื่นท้ายที่สุด ชื่อเต็มของสายพันธุ์นี้เป็นที่รู้จักในชื่อเมฆโลหะแปดประตู มันมีคำว่า'โลหะ' ในชื่อของมันจึงถือได้ว่าเหมาะสม

เมฆก้อนเล็กๆยังคงพิจารณาอยู่ แต่ลู่จื่อรั่วร้องออกมา

“ชื่อนี้ฟังดูไม่เข้าท่านัก!”

“ถูกต้องไม่มีรสนิยมที่ดี!”

เมฆก้อนน้อยเลิกคิดและแสดงความเห็นด้วยหลังจากนั้น ร่างกายของมันก็พองตัวขึ้นและคำว่า 'X' ก็ใหญ่ขึ้นตามขนาด

“แล้วเสี่ยวหยินจือล่ะ?ข้ารู้สึกว่ามันน่ารักมาก!”

หลี่จื่อฉีแนะนำ

“ก็ไม่เลว!”

ลู่จื่อรั่วลูบเมฆน้อยมันเป็นสีเงินทั้งหมด และเมื่อมันบินไปรอบๆ จะมีร่องรอยสีเงินอยู่ข้างหลังมันคล้ายกับหางเล็กๆ แพรวพราว งดงาม และน่าเอ็นดู

“น่าเอ็นดู? เอาล่ะ ต่อไปนี้นี่จะเป็นชื่อของข้า!”

เมฆแปดประตูแสดงข้อตกลงหลังจากนั้นก็กลับคืนสู่สภาพปกติ

หยิงไป่อู่ไม่ได้พูดอะไรแต่หลังจากได้ยินชื่อเล่น 'เสี่ยวหยินจือ' นางเหลือบมอง หลี่จื่อฉีโดยไม่ได้ตั้งใจ(เจ้าหมายถึงอะไรใช้ชื่อที่ข้าตั้งไว้สำหรับลูกในอนาคตของข้า?)

(ลืมไปเถอะข้าอาจจะคลอดลูกแล้ว ตอนนั้นข้าจะเรียกลูกชายว่า 'เสี่ยวจินจือ'ก็ได้)

เมฆน้อยที่มีชื่อตอนนี้มีความสุขมากเมื่อลอยไปรอบๆราวกับลูกหมาวิ่งไปรอบๆด้วยความดีใจและมีความสุข

“เสี่ยวหยินจือ เจ้าอยากไปที่อื่นไหม?ตัวอย่างเช่น เก้าแคว้นแผ่นดินใหญ่เมืองจินหลิงของเราเป็นสถานที่ที่มีทิวทัศน์งดงามที่สุดและมีดอกไม้ที่สวยงามที่สุด!”

"ข้าน่ะ?"

เสี่ยวหยินจือตื่นเต้นแต่หลังจากนั้นก็รีบปฏิเสธ

“ไม่ เมื่อข้าแสดงตัวข้าอาจถูกจับกุม 'แม่' สอนไว้ก่อนว่าเมื่อมีคนเซ็นสัญญาวิญญาณกับข้าข้าก็จบสิ้นกัน”

“เจ้ามี 'แม่' ด้วยเหรอ?”

ซุนม่อตกตะลึงอย่างไรก็ตาม คำถามนี้ไม่ใช่ประเด็นหลัก

“เสี่ยวหยินจือเจ้ายินดีทำสัญญากับข้าหรือไม่?”

“สัญญานี้จะเป็นสัญญาเท่าเทียมกันจะไม่มีใครควบคุมอีกฝ่ายได้ แต่หลังจากลงนามแล้ว เนื่องจากการมีอยู่ของมันหากวิญญาณ-สื่ออื่นต้องการครอบครองและควบคุมเจ้าพวกเขาต้องทำลายตราประทับของสัญญาฉบับนี้ก่อน”

“และวิธีเดียวที่จะลบรอยประทับตราสินค้าคือให้พวกเขาฆ่าข้าตราบใดที่ข้าไม่ตาย เจ้าจะปลอดภัย”

ซุนม่ออธิบายเนื้อหาของสัญญาสะท้อนวิญญาณ

เสี่ยวหยินจือครุ่นคิดโดยธรรมชาติแล้วในฐานะก้อนเมฆ มันจะมีแนวโน้มไปสู่โลกที่กว้างใหญ่ไพศาลแต่เนื่องจากมันเป็นสายพันธุ์ลึกลับที่หายากอย่างยิ่ง นับประสาอะไรกับมนุษย์แม้แต่อสูรลึกลับชนิดอื่นๆ ก็อยากจะจับมันถ้าไม่ใช่เพราะมันบินได้และมีความเร็วที่รวดเร็ว เสี่ยวหยินจือคงถูกจับนับครั้งไม่ถ้วน

อย่างไรก็ตามการลงนามในสัญญาดังกล่าวจะมีอันตรายหรือไม่?

ซุนม่อยิ้มเขาไม่ได้เปลืองคำพูดและถอดเสื้อคลุมออกโดยตรง เขาใช้กริชเฉือนบริเวณหัวใจและเริ่มร่ายคาถาตามสัญญาสะท้อนวิญญาณ

“หัวใจที่จริงใจความงดงามของจิตวิญญาณ เพื่อนชั่วชีวิต ผูกพันชั่วนิรันดร์!”

ตึกๆ ตึกๆ!

หัวใจของซุนม่อเต้นแรงถี่เร็วเลือดสดไหลออกมาจากบาดแผลของเขาและก่อตัวเป็นภาพที่ดูลึกลับและลึกซึ้ง

เด็กสาวทั้งสามเงียบไปแม้แต่ลมหายใจของพวกนางก็ช้าลง

ซุนม่อคนปัจจุบันได้เปิดใจรับเสี่ยวหยินจืออย่างสมบูรณ์

ในประวัติศาสตร์ของเก้าแคว้นไม่มีเมฆแปดประตูใดที่ถูกจับมาก่อนเพราะพวกมันมีความสามารถโดยกำเนิดที่แข็งแกร่งมากในการสัมผัสถึงความเป็นปรปักษ์ดังนั้น ก่อนที่ศัตรูจะมาถึง พวกมันจะหนีไปล่วงหน้า

ทำไมเสี่ยวหยินจือถึงปรากฏตัวต่อหน้าซุนม่อและติดตามเขาได้นานขนาดนั้น?เพราะสัมผัสได้ว่าจิตใจของคนสี่คนนี้มีเมตตา พวกเขาไม่มีเจตนาร้าย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสาวอกโตคนนั้นตั้งแต่ต้นจนจบ นอกจากความอยากรู้อยากเห็นแล้ว นางไม่ได้รู้สึกปรารถนาสิ่งใดเลย อาจารย์ที่สามารถสอนนักเรียนเช่นนี้ได้ย่อมเป็นครูที่มีคุณธรรมสูงส่ง

“เสี่ยวหยินจือแค่ตกลงตามนั้น อาจารย์จะไม่ทำร้ายเจ้า!”

ลู่จื่อรั่วพูดเพิ่มเติม

“คนที่อยู่คนเดียวมักจะเหงาเกินไป”

เสี่ยวหยินจือเงียบไป

“เมื่อก่อนข้าเองก็เล่นคนเดียวมาตลอดข้าจะพูดกับดอกไม้ ต้นหญ้ามด แมลง แต่สุดท้ายข้าก็พบว่าข้าต้องการมีเพื่อนจริงๆ”

เด็กสาวมะละกอนึกถึงวัยเด็กของนาง

“ข้าอยากเล่นกับเจ้าแต่ข้ากังวลว่าเจ้าจะถูกจับ!”

เดิมทีหลี่จื่อฉีต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่หลังจากที่ได้เห็นการแสดงออกเช่นนี้บนใบหน้าของลู่จื่อรั่ว และได้ยินเสียงที่อ่อนโยนของนางนางก็หุบปากอย่างรู้ทัน สำหรับเรื่องของการควบคุมสัตว์ร้าย เด็กสาวมะละกอถือได้ว่าเป็น'อัจฉริยะ' อย่างแท้จริง

(เฮ้อนี่มันพรสวรรค์ชัดๆ!) หลี่จื่อฉีถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย บางคนทำงานหนักมากเพื่อไปให้ถึงมาตรฐานทว่ามาตรฐานนั้นเป็นเพียงพื้นฐานของคนอื่นเท่านั้น

“เสี่ยวหยินจือโลกนี้ช่างกว้างใหญ่นัก จะไม่ออกไปดูหน่อยเหรอ?”

ซุนม่อยิ้มเบาๆเขาไม่อยากโน้มน้าวใจมากเกินไป จะดีกว่าถ้าเมฆก้อนเล็กๆ ตัดสินใจด้วยตัวเองอย่างไรก็ตามเขาได้พิจารณาสิ่งต่างๆ ในนามของมันอย่างแท้จริง

มันเหมือนกับคนที่เห็นลูกแมวจรจัดอยู่ริมถนน...พวกเขาต้องการให้อาหารมันเสมอและหวังว่าจะมีอิสระในการใช้ชีวิตตามที่มันชอบมีความสุขและไม่ถูกจำกัด พวกเขาไม่ต้องการให้ลูกแมวมีชีวิตเหมือนพวกเขาติดอยู่ในกำแพงที่มองไม่เห็น

ฟุบ!

แสงสีทองฉายออกจากซุนม่อและดับลงไม่เพียงแต่สามสาวเท่านั้นที่ได้รับผลกระทบ แต่แม้แต่มังกรปราณวิญญาณสัญจรและเมฆแปดประตูก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสง

ช่วงเวลาหนึ่งบรรยากาศแปลกๆ ล้อมรอบห้องโถงใหญ่

“เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม?”

หลี่จื่อฉีตกตะลึงอย่างหาที่เปรียบไม่ได้'คำแนะนำล้ำค่า' ใช้ได้กับมนุษย์เท่านั้นไม่ใช่หรือแต่จากรูปลักษณ์ของสิ่งต่างๆ ในตอนนี้ มันมีผลกับสายพันธุ์อื่นด้วยหรือไม่?

อันที่จริงหลี่จื่อฉีไม่รู้เรื่องนี้คำพูดของปราชญ์สามารถให้ความกระจ่างแก่สิ่งมีชีวิตมากมาย ในฐานะที่เป็นรัศมีของมหาคุรุ  เมื่อ 'คำแนะนำล้ำค่า'ถึงระดับสูงสุด มันสามารถให้ความกระจ่างแก่สิ่งมีชีวิตมากมาย เหมือนกับปราชญ์ในตำนานเหล่านั้นประโยคเดียวจากพวกเขาสามารถให้ความกระจ่างแก่สัตว์ป่า ทำให้มันแปลงร่างเป็นมนุษย์ประสบความสำเร็จในการฝึกฝนได้

“หืม?”

ซุนม่อก็แปลกใจเล็กน้อยเช่นกันเขาไม่ได้ตั้งใจจะใช้ 'คำแนะนำล้ำค่า' ด้วยซ้ำอย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าเขาก็จมลงในการไตร่ตรองหลังจากนั้น

คำแนะนำอันล้ำค่าเป็นรัศมีมหาคุรุที่ซุนม่อครอบครองและเป็นรัศมีมหาคุรุเพียงอย่างเดียวที่ไม่ได้รับจากระบบมันจะเปิดใช้งานแบบสุ่มโดยไม่มีการควบคุมของเขา ดังนั้นเขาจึงได้ค้นคว้ามาโดยตลอด

ซุนม่อเป็นคนฉลาดและสามารถสรุปสิ่งต่างๆได้ดี ดังนั้นหลังจากที่ คำแนะนำล้ำค่า เปิดใช้งานในครั้งนี้ในที่สุดเขาก็เห็นเบาะแสบางอย่าง

รัศมีแห่งคำแนะนำอันล้ำค่าที่เรียกว่าต้องเปิดใช้งานเมื่อมหาคุรุใส่หัวใจและอารมณ์ของเขาลงในคำพูดเมื่ออารมณ์ของพวกเขาถูกพูดด้วยความจริงใจอย่างแท้จริงเพื่อประโยชน์ในการให้ความรู้แก่นักเรียน มันจะเปิดใช้งานโดยอัตโนมัติ

ติง!

“ขอแสดงความยินดีที่เจ้าเข้าใจตรรกะที่แท้จริงของ'คำแนะนำล้ำค่า' ระดับความชำนาญของเจ้าเพิ่มขึ้นเป็นระดับปรมาจารย์หลังจากใช้รัศมี ระยะเวลาของผลกระทบจะคงอยู่สามวัน รัศมีของผลกระทบขยายเป็น 500เมตรแล้ว!”

“ยินดีด้วยนี่เป็นครั้งแรกที่รัศมีมหาคุรุของเจ้ามีผลกับสายพันธุ์อื่น มันมาถึงผลของ 'การศึกษาสำหรับทุกคนโดยไม่คำนึงถึงภูมิหลัง' เจ้าทำได้สำเร็จดังนั้นจึงมีรางวัลพิเศษเป็น หีบสมบัติลึกลับ ได้โปรดทำงานหนักต่อไป!”

การแจ้งเตือนทำให้ซุนม่อประหลาดใจเป็นรางวัลที่คาดไม่ถึง!

ผลของคำแนะนำล้ำค่าจะอยู่ได้สามวันและรัศมีของมันคือ500 เมตร? สวรรค์ของข้า อย่างที่คาดหวังในระดับปรมาจารย์อิทธิพลของมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก ถ้าซุนม่อบอกให้นักเรียนทำงานหนักในการศึกษาพวกเขาทั้งหมดจะไม่หมกมุ่นอยู่กับการเรียนในอีกสามวันข้างหน้าหรือไม่?

หีบสมบัติสีม่วงปรากฏขึ้นต่อหน้าซุนม่อเปล่งรัศมีลึกลับออกมา อย่างไรก็ตาม ซุนม่อไม่กล้าเปิดมัน เขาได้รับผลผลิตมหาศาลจากการเดินทางครั้งนี้แม้ว่าลู่จื่อรั่วจะโชคดีมาก แต่โชคของนางก็ต้องถูกใช้จนหมดใช่ไหม?

“ข้าขอตัวสักครู่นะ”

ซุนม่อตัดสินใจเก็บหีบสมบัติไว้ตอนนี้

เสี่ยวหยินจือป็นสิ่งมีชีวิต'รูปเมฆ' เดิมทีสภาพจิตใจปราศจากความกังวลและโหยหาอิสรภาพไม่ชอบถูกผูกมัด บางทีท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวเองก็มีขอบเขตจำกัดนี่คือเหตุผลที่ซุนม่อพูดว่า 'โลกนี้ช่างกว้างใหญ่นักเจ้าไม่อยากออกไปดูหรือ' เสี่ยวหยินจือตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง

นั่นควรเป็นความทะเยอทะยานในชีวิตของมัน!ในทันทีเสี่ยวหยินจือก็เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น บางทีในที่สุดมันก็พบเป้าหมายในชีวิต –มันต้องการเห็นโลกอันกว้างใหญ่!

“แล้วข้าควรทำอย่างไร?”

เสี่ยวหยินจือไม่ลังเลอีกต่อไปมันเปิดใจและตัดสินใจยอมรับสัญญาสะท้อนวิญญาณ

“ขอเลือดเจ้าสักหยด!”

ขณะที่ซุนม่อพูดหยดเลือดสีเงินพุ่งออกมาจากร่างของเสี่ยวหยินจือ ผสมผสานกับแผนภาพเลือดในอากาศ

ในที่สุด ภาพยันต์ก็เปลี่ยนเป็นสองภาพเปลี่ยนเป็นกระสุนนัดหนึ่งเข้าที่หัวใจของซุนม่อ และอีกนัดหนึ่งยิงเข้าที่ร่างขอเสี่ยวหยินจือ

สัญญาสะท้อนวิญญาณเสร็จสมบูรณ์!

จากนี้ไปไม่ว่าเมฆแปดประตูจะอยู่ที่ใดซุนม่อก็สามารถเรียกมันมาที่ด้านข้างของเขาได้ทันที โดยธรรมชาติแล้ว ปราณวิญญาณจะต้องถูกกลืนกินหากเขาทำเช่นนี้

ซุนม่อและเสี่ยวหยินจือเมื่อพวกเขาอยู่ในขอบเขตที่กำหนดพวกเขาไม่จำเป็นต้องพูดและสามารถสนทนาทางโทรจิตได้ เข้าใจเจตนาของกันและกัน

“ยินดีต้อนรับจากนี้ไป พวกเราคือสหายกัน!”

หลี่จื่อฉีสัมผัสเสี่ยวหยินจือสัมผัสได้สบายมากจริงๆ

ลู่จื่อรั่วตรงยิ่งขึ้นไปอีกนางเดินเข้าไปกอดเสี่ยวหยินจือทันที กดใบหน้าของนางใกล้และถูกับมัน

ในที่สุดซุนม่อก็สามารถละทิ้งความกังวลของเขาและใช้เนตรทิพย์เพื่อดูตอนนี้ได้

เมฆโลหะแปดประตู

ชื่อเล่น : เสี่ยวหยินจือ

อายุ : 99 ปีอยู่ในช่วงวัยรุ่น

“นี่เป็นสิ่งมีชีวิตประเภทก๊าซที่หายากมากและเป็นกิ่งก้านของสายพันธุ์เมฆที่กลมกลืนกัน ถ้าได้ร่วมงานด้วยก็โชคดีไปค่าโชคของแต่ละคนจะเพิ่มขึ้นบ้าง”

หมายเหตุ: หากเจ้าต่อต้านเจ้าจะประสบกับโชคร้ายอย่างต่อเนื่อง

“ความสามารถที่มหัศจรรย์ที่สุดของเมฆแปดประตูคือมันสามารถสร้างประตูเคลื่อนย้ายแปดประตูได้ทุกที่ในโลกนอกจากนี้ เครื่องหมายจุดยึดมิติเวลายังมีความเสถียรอย่างยิ่งแม้ว่ามิติจะพังทลายลง แต่เครื่องหมายก็ไม่หายไป”

“ตราบเท่าที่ได้รับอนุญาตจากเมฆแปดประตูแม้ว่าสถานที่ที่เจ้าต้องการจะไปอยู่ห่างออกไปหมื่นลี้หรือแม้แต่ห่างออกไปเพียงมิติเดียวเจ้าก็สามารถไปถึงที่นั่นผ่านประตูเคลื่อนย้ายได้ทันที”

หมายเหตุ:ประตูทั้งแปดนั้นรู้จักกันในชื่อ ประตูแห่งการเปิด ประตูแห่งการพักผ่อนประตูแห่งชีวิต ประตูแห่งการบาดเจ็บ ประตูแห่งการปิด ประตูแห่งทิวทิศน์ประตูแห่งความตาย และประตูแห่งความอัศจรรย์!

เสี่ยวหยินจือมีความสุขมากและมันลอยอยู่รอบตัวพวกเขา

“ได้เวลาออกไปแล้ว”

ซุนม่อคาดว่าเป็นเวลาเช้าแล้วถ้าจินมู่เจี๋ยไม่เห็นเขากลับมา นางอาจจะกังวลมากจนแทบบ้า

"รอเดี๋ยว!"

หลี่จื่อฉีเหลือบมองไปที่เสี่ยวหวินจือ

“พลังปราณวิญญาณในตำหนักราชันย์วายุนั้นหนาแน่นมากและยังมีน้ำพุร้อนที่นี่อีกด้วย จากนี้ไป ที่นี่จะเป็นที่มั่นลับของเรา เสี่ยวหวินจือเจ้าช่วยสร้างประตูเคลื่อนย้ายที่นี่ได้ไหม?ถ้าไม่อยากมาที่นี่ทุกครั้งก็ต้องเสียเวลาเดินทางเพียงสองสามวัน”

“ก็จริง!ตอนนี้เราสามารถแช่น้ำพุร้อนได้ทุกคืน!”

ลู่จื่อรั่วรู้สึกว่าความคิดนี้ดีมาก

หยิงไป่อู่กลอกตาผ่านไปครึ่งวันสาวมะละกอยังคงไม่เข้าใจความได้เปรียบทางยุทธวิธีที่มีเมฆแปดประตูอยู่ข้างพวกเขา

“เราควรวางประตูเคลื่อนย้ายไว้ที่ไหน”

เสี่ยวหวินจือไม่ปฏิเสธความคิดนี้

“โดยธรรมชาติแล้วมันต้องอยู่ในตำแหน่งที่ปลอดภัยเพื่อรับประกันว่าเราจะไม่ถูกโจมตีทุกครั้งที่เราเคลื่อนย้ายมาที่นี่”

หลี่จื่อฉีอธิบาย

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด