บทที่ 156 เซิงจื่อเซี่ยที่แปลกประหลาด!
เช้าวันรุ่งขึ้น ฉินหรูเหยียนเดินออกจากห้อง นางจับราวกั้นแล้วมองไปในระยะไกล แสงแดดอบอุ่นส่องมากระทบร่างกายของนาง ราวกับก้อนเมฆจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม นางยืดตัวอย่างเกียจคร้านเผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าที่สง่างามของนาง “เมื่อคืนนี้เงียบเสียจริง” ฉินหรูเหยียนกระพริบตากลมโตของนาง “ข้าคิดว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์หลี่คง...
