ตอนที่ 795 ปล่อยวังวนสายฟ้า

เย่ว์หวี่งงงวยและอดแตะจี้อักษรรูนทองที่คอนางเองมิได้

ของนางเองก็มี

หากชิ้นส่วนจี้ทองนี้จับคู่กันได้จริง อย่างนั้นหลิวเย่ถ้าเป็นนางจริง บางทีอาจเป็นนาง เย่ว์หวี่กระวนกระวายอยากมองดูให้ชัด และห่วงใยว่าหลิวเย่จะรับพลังหมอกเคียวของมนุษย์หมอกไม่ได้อย่างไรก็ตามเพราะถูกเงาแห่งความตายคุกคามทำให้กระตุ้นศักยภาพของหลิวเย่ในใจของนางรู้สึกว่าเมื่อโชคดีมาถึง ปัญญาจะเฉียบคมเมื่อนางหลบหลีกเคียวหมอกอีกครั้ง นางเหยียดมือขวา

ดอกไม้แสงที่บริสุทธิ์บานอยู่ในฝ่ามือของนาง

เคียวหมอกที่ฟันลงที่ศีรษะกระจายหายไปเพราะทักษะชำระใจของหลิวเย่กลายเป็นควันหายไปทันที

และหายไปไม่เหลือร่องรอย!

มนุษย์หมอกที่เปลี่ยนแปลงผันผวนรุนแรงค่อยๆ สงบลง มองเห็นเป็นรูปคิ้วและดวงตาหลังจากมองหลิวเย่อย่างลึกซึ้งแล้วก็เปลี่ยนเป็นก้อนเมฆลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าและนิ่งไม่มีเคลื่อนต่อ

หมอกถูกขับไล่ไปเพราะทักษะแฝงเร้นชำระใจหมอกเรืองแสงนั้นเริ่มกลายเป็นสีครีมมองดูเหมือนกับสายแพรที่มีชีวิตม้วนตัววนรอบหลิวเย่ทำให้นางมองดูเหมือนกับนางฟ้าที่กำลังล่องลอยจนทุกคนที่เห็นมองตะลึง ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีใครได้รับการยอมรับสูงสุดจากขั้นที่สี่ร้อย หลิวเย่ผ่านด้วยวิธีการที่ดีที่สุดจึงชนะได้รับรางวัลสายหมอกแสงเป็นสิ่งที่นักสู้รุ่นอาวุโสทิ้งไว้ให้

สายหมอกแสง : สมบัติชั้นทองใช้ปกป้องเจ้าของอย่างชาญฉลาดเมื่อผู้ใช้ควบคุมด้วยใจสามารถเรียกเมฆมาช่วยปกป้องเจ้านายได้มากขึ้น

“ยินดีด้วยนะ!” เย่ว์หวี่แสดงความยินดีกับหลิวเย่อย่างจริงใจ “มาเถอะ”

แน่นอนว่านางอยากจะมองดูชัดๆ

หลิวเย่ก็มีจี้อักษรรูนทองด้วยหรือ?

อย่างไรก็ตามหลิวเย่รู้สึกเขินอายนางรีบคว้ารอยเสื้อที่ขาดและจัดให้เข้าที่ และตอนนี้ยังมีสายหมอกแสงเย่ว์หวี่ไม่สามารถมองเห็นได้ชัด อย่างน้อยก็เป็นจี้ทอง แต่เย่ว์หวี่ไม่แน่ใจว่าจี้ทองของหลิวเย่จะเหมือนกับของนางเองหรือไม่!

ดูเหมือนว่าท่าทางของเย่ว์หวี่ผิดไปจากเดิมเล็กน้อยหลิวเย่ถามด้วยความสงสัย “พี่เย่ว์หวี่!มีอะไรหรือเปล่า?”

“ไม่มีอะไร,แค่เห็นว่าสายแพรหมอกแสงของเจ้างดงามและเจ้าดูสง่างาม!” เย่ว์หวี่โบกมือพัลวันและปฏิเสธ “ไม่สามารถเปิดเผยได้โดยตรงในกรณีที่เปิดเผยความจริงอาจจะไปทำร้ายจิตใจของหลิวเย่ได้ผลลัพธ์ที่ตามมาอาจยากจะทนทานได้” เย่ว์หวี่ไม่กล้าติดตามความในใจขณะนั้นแค่จดจำเรื่องนี้ไว้ในใจและรอโอกาสให้ความสนใจเรื่องนี้ทีหลัง  เกี่ยวกับสถานะที่ลึกลับในใจเย่ว์หวี่มีความขัดแย้งกันมากมายนางต้องการคลี่คลายความลึกลับนี้อย่างมีความสุข และนางกลัวว่านางไม่สามารถจะเผชิญหน้ากับเย่ว์หยางได้เมื่อได้รู้ความจริง

“น่าเสียดายที่มันเชื่อมโยงกับข้าแล้วมิฉะนั้นข้าจะยกให้ท่าน” หลิวเย่ยิ้มเล็กน้อย  สมบัตินี้ไม่เหมือนอะไรอย่างอื่นมันไม่ต้องการให้เจ้าของส่งมอบมันให้คนอื่น

“ข้าจะเอาของเจ้าได้ยังไง ข้าคงจะได้อีกในภายหลัง และขอบอกว่านี่เหมาะกับเจ้าที่สุดแล้ว!” เย่ว์หวี่รู้สึกผูกพันและลูบศีรษะหลิวเย่ด้วยความสงสารเล็กน้อย “ฝึกฝนต้องระวังนะอย่าไปสนใจเรื่องกำหนดเวลา มีโอกาสเราค่อยคุยกันต่อไป!”

คิดถึงเรื่องนี้แล้ว นางลอบถอนหายใจ

ปัญหาเรื่องสถานะยุ่งยากเหลือเกิน

“ถ้าเจ้ารู้ความจริง บางทีอาจไม่ใช่เรื่องดี”อย่างไรก็ตามตอนนี้นับว่าไม่เลว ความจริงก็คือข้าต้องทำใจคอยดูแลเขาทั้งชีวิต“เย่ว์หวี่คิดฟุ้งซ่าน นางฟื้นคืนความมั่นใจอีกครั้งและตบไหล่หลิวเย่เบาๆ ”ไปเถอะ ไปพักกันก่อน ก่อนที่จะฝึกหนักต่อไป!  นี่แค่เพียงเริ่มต้นเท่านั้น!”

แดนสวรรค์ตะวันตก ดินแดนฝึกปรือด่านที่หนึ่ง

หุบเขาพิรุณ

เย่ว์หยางมาถึงหุบเขาสายลมก่อน  แต่พบว่ามีนักรบปราณฟ้าในหุบเขาสายลมไม่มากนักด้วยความว้าวุ่นใจอย่างหนัก เขากลับไปที่ศาลาหลบฝนในหุบเขาพิรุณและพบกับเจ้าอ้วนไห่และคนอื่นยังผ่านด่านไม่ได้และยังไล่จับนางแอ่นสายฟ้าในหุบเขาพิรุณ

นางแอ่นพายุสายฟ้าก็เหมือนกับฝูงปลาซาร์ดีนในทะเล

เพียงแต่มันบินอยู่ในท้องฟ้า

ฝูงนางแอ่นพายุสายฟ้าที่อยู่รอบๆมากกว่าสิบตัวจะมีจ่าฝูงที่ทรงพลังที่สุด นักรบแดนสวรรค์ที่อยู่บนพื้นเหมือนกับฉลามนักล่าทุกครั้งที่โดดจะมีเป้าหมายอยู่ตรงกลางฝูงนกนางแอ่นพายุสายฟ้าหวังว่าจะจับเป้าหมายได้สักตัว

แน่นอนว่าเพราะมีกฎเกณฑ์จำกัดไว้การกระโดดของนักสู้แดนสวรรค์จึงไม่ใช่เรื่องง่าย  ถ้ากระโดดสูงเกินเป็นกิโลเมตรจะต้องเผชิญกับสายฟ้า

ต่ำกว่าหนึ่งกิโลเมตรพวกเขากระโจนสูงสิบเมตรก็จะเผชิญกับแรงดึงดูดหลายเท่าและถ้าพลังปราณฟ้าระดับสามขึ้นไป จะปลอดภัยกว่า ต่อให้จับนางแอ่นพายุสายฟ้าไม่ได้ ก็ยังลงพื้นได้ปลอดภัย  ถ้าเพิ่งผ่านระดับปราณฟ้ามาได้จะยิ่งทุลักทุเลมากกว่า ถ้าทำได้ไม่ดีแรงโน้มถ่วงจะทำให้แต่ละคนหน้าเลอะเทอะได้

และแม้ว่าจับนางแอ่นพายุสายฟ้าได้ก็ไม่ได้หมายความว่าประสบความสำเร็จ

ตามเงื่อนไขคือต้องจับเป็น

นกนางแอ่นพายุสายฟ้าเป็นอสูรที่ใจเสาะมาก

ถ้าไม่มีวิธีการจับที่พิเศษต่อให้จับได้อาจได้มาแค่นกที่หวาดจนตายตัวหนึ่ง

“เจ้าตัวนี้จับกันยากเย็นจริงๆ หรือ?”  เย่ว์หยางมองดูและละอายใจเล็กน้อย  เขาไม่ได้จับนางแอ่นพายุสายฟ้าจริงๆ เท่าที่มองด้วยสายตานั่นเป็นเงื่อนไขที่ชายชราตั้งไว้แก้เบื่อดังนั้นกติกาในหุบเขาพิรุณทำให้เย่ว์หยางผ่านไปได้โดยตรงการปรากฏตัวของเย่ว์หยางทำให้เจ้าอ้วนไห่และพวกที่พยายามจะจับนางแอ่นพายุสายฟ้ารู้สึกอึดอัดและประหลาดใจด้วยเช่นกัน

“เจ้ามาได้ยังไง?” เสวี่ยทันหลางและองค์ชายเทียนหลัวถามเป็นเสียงเดียวกันพวกเขาไม่คิดว่าเย่ว์หยางจะกลับมาที่หุบเขาพิรุณ

“กลับมาดูว่าเจ้าจะจับหรือฆ่ามันกันแน่?”เย่ว์หยางรู้สึกเหนื่อยใจเมื่อเห็นฉากภาพที่นักรบแดนสวรรค์พยายามจับนางแอ่นพายุสายฟ้า  แม้แต่ราชาหลิงหวินก็ไม่ยกเว้น ความจริงด้วยพลังของพวกเขาแค่ต้องการจับนางแอ่นพายุสายฟ้านับว่าเป็นเรื่องที่ง่ายแต่ทว่าเป็นเรื่องยากตรงที่ต้องจับเป็นรองเจ้าตำหนักเว่ยซู่จากตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ ยังใช้เวลาถึงสามชั่วโมงดังนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ

เย่ว์หยางเห็นทุกคนพยายามอย่างหนักจึงเข้าใจถึงความยากลำบากของการจับเป็นนางแอ่นสายฟ้าว่ายากเย็นเพียงไหน

เรื่องนี้ต้องใช้ทักษะ

การใช้แรงอย่างป่าเถื่อน

ไม่อาจทำได้

แต่บัดนี้ผ่านไปสามวันแล้วราชาหลิงหวินก็ยังจับไม่ได้อีกหรือ?

บางทีเพราะเห็นความสงสัยในสายตาของเย่ว์หยางขณะเดียวกันก็ต้องการพิสูจน์ตัวเองไม่ยอมให้เย่ว์หยางคุณชายสามรู้สึกว่าเขาไร้ประโยชน์เกินไป  ราชาหลิงหวินเข้ามาทักทายและยิ้มให้พร้อมกับและปล่อยนางแอ่นพายุสายฟ้า  เราผ่านด่านได้สำเร็จแล้วแต่ยังมีอีกหลายคนที่ยังผ่านด่านไม่ได้ เราจำเป็นต้องทดสอบครั้งแล้วครั้งเล่า  นอกจากนี้ที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าไม่ต้องรีบก็ได้  นอกจากนี้เรายังได้รับคำแนะนำจากผู้เฒ่าอวี่ป๋อทุกวันเป็นประโยชน์ที่หาได้ยากมาก!“ เจ้าเมืองถูไห่รีบเข้ามาทักทายทันที ”จับนางแอ่นพายุสายฟ้าสำหรับเราเป็นการฝึกฝน  หลายคนต้องผ่านกระบวนการฝึกฝนนี้  มีสัญญาณของการพัฒนาก้าวหน้าด้วย  คุณชายทันหลางไปได้ไวที่สุดเขาบรรลุปราณฟ้าระดับหนึ่งได้แล้ว”

เมื่อเห็นทั้งสองมีความกระตือรือร้นผู้นำของกลุ่มเขตร้างที่แปด กลุ่มทุ่งหิมะและกลุ่มเพลงสงครามทั้งสามซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลจึงได้ตระหนักขึ้นมาบ้างว่าเกิดอะไรขึ้น

คุณชายผู้ลึกลับที่อยู่ต่อหน้าพวกเขาก็คือคุณชายสามตระกูลเย่ว์ที่ร่ำรือกัน

จะไปกล่าวคารวะทักทายหรือจะรอดูเงียบๆ?

ในกรณีที่ไม่มีการแนะนำตัวในฐานะระดับราชานักสู้ปราณฟ้าระดับห้าพวกเขาควรจะเคารพให้เกียรติคุณชายสามที่ดูเหมือนมีพลังแค่เตรียมปราณฟ้าเหมือนกับที่หลิงหวินและถูไห่ทำหรือไม่?

ขณะที่พวกเขายังลังเลเล็กน้อยทันใดนั้นพวกเขาเห็นเย่ว์หยางเหยียดมือออกและปล่อยนางแอ่นพายุสายฟ้าที่ราชาหลิงหวินจับมานางแอ่นพายุสายฟ้าที่กำลังบินสูงอยู่ในท้องฟ้าโฉบลงมาจากท้องฟ้าทันทีและบินอยู่รอบตัวเขาอย่างน่าทึ่งเมื่อเย่ว์หยางชี้นี้ไปที่ท้องฟ้า นางแอ่นพายุสายฟ้าก็บินขึ้นไปในท้องฟ้ามันไม่ได้เข้าไปอยู่ในกลุ่มนางแอ่นพายุสายฟ้าที่นักสู้ปราณฟ้ากำลังไล่จับทุกคนไม่เข้าใจว่านี่หมายความว่ายังไง?

สิบวินาทีต่อมาก็เห็นนางแอ่นพายุสายฟ้าบินเต็มท้องฟ้าและโฉบลงมาจากท้องฟ้าทันที

พวกมันแต่ละตัวบินล้อมเย่ว์หยางจนดูเหมือนเป็นวังวนขนาดใหญ่

น่าทึ่ง

ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นมองดูอย่างตกตะลึงไม่เชื่อสิ่งที่ปรากฏต่อสายตาพวกเขา

นี่ยังคงใช่นางแอ่นพายุสายฟ้าที่ใจเสาะและขลาดกลัวผู้คนหรือไม่?ตอนนี้พวกมันเป็นยิ่งกว่านกพิราบที่บินเล่นกับผู้คนได้..ที่มือทั้งสองของเย่ว์หยางกลั่นพลังสายฟ้าสีม่วงและแฝงไปด้วยกฎสวรรค์ขนาดเล็กนับพันลูกลูกกลมสายฟ้านี้ค่อยๆ คลุมตัวนางแอ่นพายุสายฟ้า

ลูกกลมสายฟ้าสีม่วงมีพลังทำลายล้างแต่ตอนนี้จะไม่มีใครตายอย่างแน่นอน

ในทางตรงกันข้ามกลับมีความพิเศษที่ใช้ในการกระตุ้นและปลดปล่อย

ตัวของนางแอ่นพายุสายฟ้าถูกผนึกไว้ภายในพอถูกพลังสายฟ้ากระตุ้น ก็พุ่งฝ่าลูกบอลสายฟ้าออกมานางแอ่นพายุสายฟ้ายกระดับจากอสูรปราณดินไปเป็นอสูรปราณฟ้าระดับหนึ่งทันที

แต่ละตัวเหมือนกับสายฟ้าสีม่วง

หรือประกายไฟฟ้าก็คือปีกของพวกมันและสายฟ้าคือพลังของพวกมัน

ทุกคนเบิกตากว้างแหงนหน้ามองดูและเห็นว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตตัวน้อยกระพือปีกบินฉวัดเฉวียนอยู่รอบตัวเย่ว์หยางจนมองดูเหมือนยักษ์ขนาดใหญ่ที่น่าตกใจทุกคนอดอุทานออกมาไม่ได้  มันคือนางแอ่นพายุสายฟ้าของแท้

“เราได้เห็นคุณชายสามจริงๆ แล้ว”ขณะนั้นเองผู้นำกลุ่มเขตร้างที่แปด กลุ่มทุ่งหิมะกลุ่มเพลงสงครามทั้งสามตกตะลึงกับการกระทำของเย่ว์หยาง นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นคนระดับเตรียมปราณฟ้าใช้พลังกฎสวรรค์ได้เป็นครั้งแรกที่มีพยานมองเห็นนับพันนับหมื่นสามารถปลดปล่อยพลังกฎสวรรค์ได้ชั่วครู่ และช่วยยกระดับพลังจนถึงระดับปราณฟ้าได้น่าทึ่งน่าตกใจจริงๆ ศักดิ์ศรีฐานะของพวกเขาสั่นสะเทือนอีกครั้ง!

นี่คือพลังของเทพชัดๆ!

ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะมีคนมากเกินไปถ้ามีใครสักคนเห็นเหตุการณ์นี้ คาดว่าพวกเขาคงกลัวจนต้องคุกเข่ากับที่

ราชาหลิงหวินและเจ้าเมืองถูไห่ทั้งสองคนปลื้มน้ำตาคลอเบ้า

พลังอะไรกันนี่?

นี่คือพลังอะไร!

“คุณชายสามสามารถสั่นคลอนจิตใจคนเหล่านี้ได้โดยแสดงพลังเล็กน้อย”เมื่อเห็นหัวหน้ากลุ่มเขตร้างที่แปดกลุ่มทุ่งหิมะและกลุ่มเพลงสงครามหวาดกลัวและให้ความยำเกรงคุณชายสามราชาหลิงหวินและถูไห่ทั้งสองมองหน้าและพยักหน้าให้กัน

สายเกินไปกับการสำนึกตัวของพวกเขา

“มีเวลามากเกินไปในหุบเขาพิรุณแม้ว่าการฝึกฝนจะเป็นเรื่องดี แต่สถานการณ์ไม่อำนวยให้เราก้าวหน้าอย่างสบายใจ”  เย่ว์หยางยิ้มลึกลับจากนั้นบอกข่าวที่น่าตกใจ“พวกตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์กำลังมา ใช้เวลาไม่ถึงวันก็จะเข้ามาในนี้  ถ้าพวกเจ้าไม่ไปจากหุบเขาพิรุณข้าเกรงว่าจะรับมือนักรบทมิฬไม่ได้ง่ายๆ”

“ไปเถอะ มุ่งหน้าต่อไป  ถ้ามีความสามารถจงตามข้าเข้ามาในหุบเขาวายุเราจะไปรอพวกเขาในด่านที่สองหรือไม่ก็ด่านที่สาม!”

“เราทุกคนมีความเชื่อมั่น” ราชาหลิงหวินดีใจและคุณชายสามพูดถูกแน่นอน ตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์ตอแยศัตรูเข้าให้แล้ว ไม่มีพลังหนุนหลังที่แข็งแกร่งอนาคตย่อมเอน็จอนาถเป็นแน่

เย่ว์หยางนำวังวนนางแอ่นพายุสายฟ้าพร้อมกับทุกคนกลับไปที่ศาลาหลบฝน

นักรบแดนทมิฬติดตามอยู่ห่างๆอย่างระมัดระวัง

พวกเขาไม่ต้องการสู้กับเย่ว์หยาง แต่พวกเขาไม่ต้องการละเมิดคำสั่งของตำหนักกลางศักดิ์สิทธิ์เพราะไม่ว่าฝ่ายไหนก็ล่วงเกินไม่ได้ทั้งนั้น

เย่ว์หยางชำเลืองมองพวกเขา  “ผู้เฒ่า, ปล่อยพวกเขาผ่านด่านไปเถอะยังจะมีเรื่องสนุกตามมา!”

ผู้อาวุโสอวี่ป๋อถอนหายใจอยู่ด้านหลังเขา  “เจ้าได้รับการยกเว้นแต่จะเอาคนมากมายผู้ไม่สามารถผ่านด่านหุบเขาวายุไป  นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญแต่เจ้าต้องคืนนางแอ่นพายุสายฟ้าให้ข้า อสูรพวกนั้น เจ้าต้องคืนให้ข้าเห็นแก่หน้าเราผู้เฒ่าหน่อยได้ไหม?”

“ท่านไม่ค่อยสนใจพวกมันนี่ข้าช่วยให้ปลดผนึกพวกมันได้ นอกจากไม่ขอบคุณแล้ว ยังวิพากษ์วิจารณ์ข้าอีกนี่มากเกินไปหรือเปล่า นอกจากนี้ข้าแค่ขอยืมเจ้าสิ่งนี้ชั่วคราวรอให้ข้าผ่านด่านหุบเขาวายุได้ ข้าค่อยคืนให้ท่าน” เย่ว์หยางหัวเราะสาวเท้าเข้าประตูเทเลพอร์ตที่อยู่บนยอดศาลา  เจ้าอ้วนไห่คำนับผู้อาวุโสอวี่ป๋ออย่างนอบน้อมจากนั้นหายไปพร้อมกับฮุยไท่หลาง

นางแอ่นวายุสายฟ้านับหมื่นเหมือนกับวังวนสายฟ้าสีม่วงติดตามเขาเข้าไป

สำหรับการบังคับให้เย่ว์หยางต้องคืนนางแอ่นพายุสายฟ้าผู้เฒ่าเฝ้าด่านผู้โชคร้ายนี้แกล้งทำเป็นไม่เห็น

อย่างไรก็ตามเสวี่ยทันหลางออกไปเป็นคนสุดท้ายผู้เฒ่าพยักหน้าให้ “ต้องพยายามอย่างหนัก อย่างน้อยต้องผ่านให้ได้สามด่าน เจ้ามีศักยภาพพอจะผ่านไปด้วยตนเองอีกไม่นาน