บทที่ 60 - กระบอกนี้ไม่ขาย

4/8

บทที่ 60 - กระบอกนี้ไม่ขาย

“เช่นนั้นแล้วชิ้นนี้เล่า?”

สิ่งที่หยางหลางเทียนสนใจที่สุดคือปืนกลแก็ตลิ่ง แม้ไม่ทราบว่ามันทำงานอย่างไร แต่กระทั่งคนโง่ก็ยังมองออก ว่าปืนกลหนักรุ่นนี้ ทรงพลังกว่าเห็นๆ

“ขออภัย ปืนกลชิ้นนี้มีแค่กระบอกเดียว ตอนนี้ยังไม่ขาย”

หยางซือเล่ยส่ายหัว ร้านค้าของระบบยังไม่ได้ปลดล็อคอาวุธชิ้นนี้ให้เขา ดังนั้นเขาย่อมเก็บมันไว้ใช้เอง

ได้ยินแบบนั้น หยางหลางเทียนผุดลุกขึ้นทันใด มองไปยังหยางซือเล่ยด้วยความตื่นเต้น “เช่นนั้นก็หมายความว่ายังมี AK47 อีกเยอะใช่หรือไม่?”

หยางซือเล่ยพยักหน้าอย่างเยือกเย็น โชคดีที่ระหว่างทางมายังคฤหาสน์ตระกูลหยางในตอนกลางวัน เขาขอให้เฉินซีแวะร้านช่างตีเหล็ก และซื้อโลหะมาเป็นจำนวนมาก สามารถแปลงได้ 4,000 แต้มเสริมพลัง

บวกกับของที่มีก่อนหน้านี้ ปัจจุบันเขามีแต้มเสริมพลังราวๆ 6,000 แต้ม

“ประเสริฐ! เช่นนั้นข้าขอซื้อก่อน 5 กระบอก”

“แน่นอน ข้ายินดีจ่ายเจ้าทันที!”

หยางหลางเทียนหยิบบัตรทองอนันต์ออกมาอย่างร้อนใจ จากท่าทีของเขา พร้อมโอนเงินชัดเจน และไม่คิดต่อราคา!

อย่างไรเสียหยางซือเล่ยเป็นรุ่นเยาว์ของตระกูล จ่ายให้เขาไปก็ไม่ทำให้น้ำไหลเข้านาคนนอก

เมื่อเห็นว่าประมุขตระกูลตรงไปตรงมา หยางซือเล่ยย่อมไม่เล่นแง่ แต่ขณะที่เขากำลังจะยอมตอบตกลง

“ว่าแต่ห้ากระบอกมากเกินไปหรือเปล่า?”

หยางหลางเทียนพูดด้วยน้ำเสียงกังวล

“ไม่หรอก” หยางซือเล่ยฉีกยิ้ม ตอนนี้เขามีแต้มเสริมพลังเพียงพอ สำหรับปืน AK47 ห้ากระบอกยังพอซื้อไหว

หยางซือเล่ยสั่งการผ่านความคิด เข้าสู่ระบบร้านค้า ซื้อปืน Ak47 มาห้ากระบอก

“ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ คุณสำเร็จการแลกเปลี่ยน AK47 ห้ากระบอก พวกมันได้ถูกใส่ไว้ในพื้นที่มิติของระบบแล้ว แต้มเสริมพลัง -5,000”

วินาทีต่อมา โต๊ะด้านหน้าของหยางซือเล่ยปรากฏปืนสีดำแวววาวทั้งห้ากระบอก

“ท่านประมุข นี่คืออาวุธที่ท่านต้องการ”

หยางซือเล่ยหยิบบัตรทองอนันต์ของตัวเองออกมาอย่างยิ้มแย้ม แล้วยื่นให้อีกฝ่าย

AK47 ราคากระบอกละ 5,000 ตำลึงทอง กล่าวคือการซื้อขายครั้งนี้ทำเงินได้สูงถึง 25,000 ตำลึงทอง!

ผู้อาวุโสใหญ่มองไปยังหยางซือเล่ย ขมวดคิ้วและกล่าวว่า “ท่านประมุขโปรดอย่าใจร้อน ไม่ควรซื้ออาวุธพิสดารพวกนี้ทั้งหมดในคราเดียว เรายังไม่ทราบว่าพวกมันมีคุณภาพดีหรือไม่”

ชัดเจนว่าผู้อาวุโสใหญ่ยังเก็บเรื่องที่หยางซือเล่ยทำร้ายหยางโม่มาผูกใจเจ็บ จึงเป็นธรรมดาที่ไม่ต้องการเห็นหยางซือเล่ยได้ประโยชน์จากมัน

หยางซือเล่ยพูดอย่างเฉยเมย “อาวุธของข้าไม่มีปัญหาแน่นอน หากคิดว่าแพง ข้าก็ไม่บังคับให้ท่านซื้อ”

ว่าจบ หยางซือเล่ยแสดงท่าทางว่าจะจากไป

“ซือเล่ย! ช้าก่อน!”

หยางหลางเทียนรีบเรียกหยางซือเล่ยให้หยุด จากนั้นสาดสายตาไปยังผู้อาวุโสใหญ่ ตะคอกว่า “เราผู้เฒ่าทราบดีว่ากำลังทำสิ่งใด ยังต้องให้เจ้ามาคอยเตือนหรือ?”

ผู้อาวุโสใหญ่ใจสั่นสะท้าน รีบก้มศีรษะลงและพูดด้วยความกลัว “ข้าไม่กล้า”

“งั้นก็หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว” หยางหลางเทียนเอ่ยเสียงเย็นชา เขาจะไม่รู้ความคิดของผู้อาวุโสใหญ่ได้อย่างไร? แต่ตอนนี้หยางซือเล่ยคือความหวังสำหรับการฟื้นฟูตระกูลหยางทั้งหมด!

ต่อให้ไม่ชนะเลิศในงานล่า แต่ก็ยังอาศัยอำนาจของอาวุธสังหารเหล่านี้พัฒนาพลังรบโดยรวมของตระกูลได้!

สายตาของหยางหลางเทียนเบนกลับมาที่ AK47 ห้ากระบอกบนโต๊ะ ใบหน้ายังมีความประหลาดใจเล็กน้อยปรากฏให้เห็น

จากนั้น เขาโอนเงิน 25,000 ตำลึงทองให้กับหยางซือเล่ยโดยไม่พูดอะไรสักคำ เป็นอันเสร็จสิ้นการซื้อขาย