ตอนที่ 21-20 ต่อสู้ สังหาร!
“โลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์? ใช่แล้ว” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพตอบและหัวเราะ “เมื่อครู่นี้เมื่อเรามองดูประมุขมหาเทพทั้งสองสู้กัน ทำให้เราต้องล่าช้าออกไปอีก”
“ถ้าอย่างนั้นไปกันตอนนี้เลย” ออกุสตายิ้มอย่างเป็นมิตรเหมือนกับว่าเขากำลังเชิญสหายสนิทที่สุด
แต่ระหว่างลินลี่ย์และออกุสตา เห็นได้ชัดว่าเป็นศัตรูกันหลายครั้ง
ประการแรกก็คือบรรพบุรุษของลินลี่ย์ถูกออกุสตาฆ่า ประการที่สองเบรุตและออกุสตามีความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างกัน ประการที่สามเมื่อลินลี่ย์ยังเป็นเทพชั้นสูงออกุสตาคุกคามลินลี่ย์และบีบเขาให้ส่งมอบมุกวิญญาณเก้าเม็ดและต้องการจะฆ่าลินลี่ย์ โชคดีที่ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างปรากฏตัวขึ้น
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะลืมเรื่องเหล่านี้ไปหมด
“ฮ่าฮ่า, งั้นเราไปด้วยกัน
ลินลี่ย์หัวเราะเบาๆและบินกลับไปที่ภูเขาวินด์โฟลว์พร้อมกับลินลี่ย์
“ออกุสตา” เสียงหนึ่งดังขึ้นและมีคนผู้หนึ่งบินเข้ามาหาทันทีราวกับสายฟ้า
ลินลี่ย์หันไปมอง คนผู้นี้มีผมสีทองยาวมีตรารูปสายฟ้าอยู่บนหน้าผากเป็นประมุขมหาเทพสายฟ้า ประมุขมหาเทพสายฟ้าหัวเราะเบาๆ “ออกุสตา, เจ้าจะกลับหรือ? บังเอิญจริงๆข้ามีเรื่องสำคัญต้องทำในพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าเหมือนกัน”
“โอว?” ออกุสตามีความคิดกะทันหันจากนั้นยิ้ม “ลินลี่ย์ก็ไปด้วยเหมือนกัน เราไปพร้อมกันเลย
ลินลี่ย์อดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ และเขาชำเลืองมองออกุสตาขณะที่เขาหัวเราะ “ออกุสตาอาศัยสมบัติจอมเทพและพลังของเขา แต่ประมุขมหาเทพสายฟ้ามีร่างแยกมหาเทพอีกร่างหนึ่ง ในแง่พลังปณิธานอย่างเดียวเขามีระดับที่สูงมากกว่าออกุสตา นอกจากนี้ยังมีหนึ่งในนั้นเป็นธาตุสายฟ้า ความเร็วของเขารวดเร็วมาก ถ้าเขาต้องเกี่ยวข้องจริง..เป็นไปได้อย่างไรว่าออกุสตาจะมั่นใจได้อย่างไรว่าจะสามารถจัดการเขาได้?”
ประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้ายิ้มตลอดตามลินลี่ย์และออกุสตาไปที่ภูเขาวินด์โฟลว์
เมื่อไปได้ครึ่งทางมีเสียงหนึ่งดังขึ้นในใจของลินลี่ย์ “ลินลี่ย์!ด้านหลังเจ้ายังมีประมุขมหาเทพห้าคนติดตามอยู่มีสองคนที่อยู่กับเจ้าในตอนนี้แล้ว ดูเหมือนว่าประมุขมหาเทพทั้งเจ็ดคนนี้ค่อนข้างจะอิจฉาสมบัติจอมเทพของเจ้า เจ้าจะมาที่ยมโลกของข้าแทนก็ได้”
คนพูดก็คือประมุขมหาเทพวิถีมรณะ
ลินลี่ย์อดหัวเราะไม่ได้สำนึกเทพของเขาเหนือกว่าประมุขมหาเทพทุกคนและเขาพบว่ามีอยู่ห้าคนตามเขามานานแล้ว สิ่งที่ลินลี่ย์ตกใจก็คือประมุขมหาเทพธาตุลมดิยาก็ยังกล้าติดตามเขาเช่นกัน
“ขอบคุณประมุขมหาเทพ,ข้ายังสามารถรับมือเรื่องนี้ด้วยตัวข้าเองอยู่” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพบอก
“โอว?ดูเหมือนเจ้าจะมั่นใจตัวเองมากเลยทีเดียว ในเมื่อเจ้าพูดอย่างนั้น, ระวังตัวด้วยเพราะในอนาคตเจ้าจะไม่มีโอกาสเสียใจ” ประมุขมหาเทพวิถีมรณะส่งสำนึกเทพตอบและจากนั้นนางไม่ให้ความสนใจลินลี่ย์ต่อไป นางใช้วงเวทเทเลพอร์ตของภูเขาวินด์โฟลว์อย่างรวดเร็วและจากนั้นออกจากพิภพลมศักดิ์สิทธิ์กลับไปยังยมโลก
ลินลี่ย์หัวเราะ
ในแง่พลังแล้วเขายังต้องกลัวใคร?
ในบรรดาประมุขมหาเทพทั้งสิบเอ็ดคนเดียวที่ทำให้ลินลี่ย์รู้สึกกลัวก็คือ...ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้าง!
“เมื่อข้าใช้พลังมหาเทพหลอมรวม พลังของข้าจะเพิ่มขึ้นร้อยเท่า ประมุขมหาเทพแห่งกฎธาตุไม่คู่ควรให้เขากังวล แม้แต่ประมุขมหาเทพวิถี...ประมุขมหาเทพวิถีมรณะและชีวิตก็ยังไม่สามารถตามข้าทันเมื่อข้าบินหนี สำหรับประมุขมหาเทพวิถีชะตาเหตุผลที่เขาสามารถต้านไม้ตายกาลมิติบิดเบือนได้เป็นเพราะสมบัติจอมเทพสำรับปกป้องวิญญาณ ไม่ใช่ว่าเขาทรงพลังเต็มที่ ในแง่พลังเขาไม่ใช่ว่าจะแข็งแกร่งมากกว่าประมุขมหาเทพคนอื่น ที่สำคัญเขาไม่มีอาวุธจอมเทพ! สู้กับเขาข้ายังรู้สึกมั่นใจว่าสามารถเอาชีวิตรอดได้ มีแต่ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้าง!”
สุดยอดไม้ตายของประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้าง‘กาลมิติบิดเบือน’ นับว่าน่ากลัวมากอย่างแท้จริง
เมื่อวิชานั้นถูกใช้ออกมาพลังโจมตีวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นมากเป็นพันเท่า! ประมุขมหาเทพอื่น เมื่อเผชิญการโจมตีเช่นนั้น มีแต่จะพินาศย่อยยับแน่ มีแค่คนเดียวที่ต้านทานได้ก็คือประมุขมหาเทพวิถีชะตา
“อย่างไรก็ตามไม่จำเป็นต้องกังวลถึงเขาเลย” ลินลี่ย์มั่นใจมาก “ประการแรกในสายตาของประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้าง เขามีแนวโน้มว่ามองประมุขมหาเทพวิถีชะตาว่าสามารถสู้กับเขาได้ ประการที่สอง เมื่อข้าหลอมรวมกับเคล็ดลึกลับสี่รูปแบบจากสี่กฎธาตุ พลังของข้า..แม้แต่ประมุขมหาเทพวิถีทำลายล้างคงไม่สามารถทำอะไรข้าได้”
ลินลี่ย์มีความมั่นใจมาก
วิญญาณของเขาทรงพลังตั้งแต่แรกเริ่ม อย่างนั้นถ้าเขาหลอมรวมเคล็ดลึกลับจากต่างสายธาตุ ทำไมเขาจะต้องกลัวกาลมิติบิดเบือนด้วย?
ความจริงศักยภาพของลินลี่ย์ยิ่งใหญ่กว่านี้ เพราะลินลี่ย์ไม่ต้องการฆ่ามหาเทพคนอื่น! แม้ว่าลินลี่ย์ไม่ต้องบรรลุเคล็ดกฎธาตุ แต่ถ้าลินลี่ย์หลอมรวมกับประกายมหาเทพน้อยธาตุไฟ...อย่างนั้นพลังของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกร้อยเท่า! ลินลี่ย์จะมีพลังแบบก้าวกระโดด ระดับพลังจะเพิ่มขึ้นจนสามรรถคุกคามประมุขมหาเทพสี่วิถีได้
เพียงแต่ถ้าคนอื่นไม่รุกรานหาเรื่องเขา ลินลี่ย์ก็ไม่ต้องการไปฆ่ามหาเทพคนอื่นโดยไม่มีเหตุผล
นี่เป็นเพราะอาศัยแค่พลังฝึกปรือของเขาเอง เขาก็ยังสามารถเอาชนะประมุขมหาเทพได้ทุกคน
ภูเขาวินด์โฟลว์
ลินลี่ย์ประมุขมหาเทพแห่งแสง ประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้าและอีกสามประมุขมหาเทพยืนอยู่ข้างๆวงเวทเทเลพอร์ต
“พิภพแสงศักดิ์สิทธิ์” ประมุขมหาเทพแห่งแสงสั่งโดยใช้เหรียญตรามหาเทพ
กล่าวโดยทั่วไปมหาเทพต่างๆจะไม่เที่ยวไปด้วยสถานะที่แท้จริง แม้แต่ตอนใช้วงเวทเทเลพอร์ตเช่นกัน
แสงเรืองรองในวงเวทเทเลพอร์ตทำงานทันที ในขณะที่วงเวททำงานนั้นรอยยิ้มปรากฏอยู่ในใบหน้าของลินลี่ย์รอยยิ้มที่ปรากฏต่อหน้าออกุสตาและประมุขมหาเทพคนอื่นๆ
“ควั่บ”
ครู่ต่อมาหลังจากกลุ่มของลินลี่ย์สามคนแยกจากไป อีกห้าคนเหาะลงมาจากท้องฟ้า เป็นประมุขมหาเทพอีกห้าคน
“ฮึ่ม! ออกุสตาและฮาร์เลย์นั่น พวกเขาแข็งแกร่งมากกว่าเราทั้งห้า ข้าคิดว่าพวกเราทุกคนในวันนี้คงมีความคิดเหมือนกัน การเดินทางครั้งนี้..ถ้าเราห้าคนเคลื่อนไหวแยกย้ายกันเป็นไปได้ว่าในพวกเราจะไม่มีใครมีโอกาสได้รับสมบัติจอมเทพแน่” ประมุขมหาเทพธาตุลมดิยามองดูอีกสี่คน “ดังนั้นจะดีที่สุด ถ้าเราผนึกกำลังกันเมื่อมีโอกาส เราจะอาศัยพลังของพวกเราชิงสมบัติจอมเทพมาให้ได้”
ประมุขมหาเทพคนอื่นๆพยักหน้าเห็นด้วย
พวกเขาทุกคนเข้าใจว่าคนอื่นๆคิดยังไง
ถ้าหลังจากได้รับสมบัติจอมเทพมาแล้ว ลินลี่ย์สามารถเพิ่มระดับพลังเดียวกับประมุขมหาเทพแห่งแสง เป็นไปได้ว่าประมุขมหาเทพอื่นคงไม่กล้ามีความคิดเช่นนั้น
แต่ลินลี่ย์หลังจากได้รับสมบัติจอมเทพแล้วแค่มีพลังเทียบได้กับประมุขมหาเทพธาตุลมเท่านั้นหรือ? ปกติไม่มีใครกลัวเขาอยู่แล้ว ประมุขมหาเทพธาตุลมเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดในบรรดามหาเทพเจ็ดสายธาตุที่เหลือ
“พิภพแสงศักดิ์สิทธิ์”
ประมุขมหาเทพอีกห้าคนก็เข้าไปในวงเวทเทเลพอร์ตและประมุขมหาเทพธาตุลมพูดอย่างเยือกเย็นขณะที่เขาแสดงตรามหาเทพ
“ขอรับใต้เท้า” ทหารรีบใช้งานวงเวทอีกครั้ง
ในพริบตาประมุขมหาเทพทั้งห้าก็เทเลพอร์ตจากไป
ทหารที่ยอดเขาวินด์โฟลว์ต่างกันสงสัย
“แปลกประหลาด คนสองคนมาติดๆ กันและพกตรามหาเทพมาด้วยดูเหมือนพวกเขาทั้งหมดจะเป็นทูตมหาเทพ ทำไมคนใหญ่คนโตถึงได้ไปพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์?”
“เพราะทูตมหาเทพหลายคนไปที่นั่น...แสดงว่าต้องมีสมบัติบางอย่างเป็นแน่”
พวกทหารที่เบื่อหน่ายพูดคุยเรื่องนี้
เป็นไปได้ยังไงที่พวกเขาจะรู้ได้ว่า...คนทั้งแปดที่เพิ่งจะผ่านเข้าไปนั้นเป็นระดับประมุขมหาเทพกันทุกคน!
กลุ่มลินลี่ย์สามคนโผล่ออกมาจากเกาะ จากนั้นบินออกไป
“ลินลี่ย์, เจ้าจะไปที่ไหน?” ออกุสตาหัวเราะและพูดอย่างเป็นกันเอง
“ข้าน่ะหรือ? ฮ่าฮ่า...บอกตามตรง นี่เป็นครั้งแรกที่ข้ามาพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์ อย่างไรก็ตามสำนึกเทพของเขากำหนดถึงคนที่ข้ากำลังมองหาอยู่ในทิศใต้ได้แล้ว” ลินลี่ย์หัวเราะขณะที่เขาชี้ไปที่ทิศใต้ “อย่างไรก็ตามสหายของข้าผู้นี้เป็นเทวทูต”
“เทวทูต?” ออกุสตาตกใจ
“ใช่แล้วดังนั้นข้าอยากจะขอให้ท่านออกุสตาช่วย ข้าหวังว่าท่านจะช่วยให้สหายของข้าได้รับอิสรภาพ” ลินลี่ย์หัวเราะ
“เทวทูตทุกคนมาจากสระกำเนิดเทพจะให้พวกเขาได้รับอิสรภาพน่ะหรือ? ยาก ยาก ยาก!” ออกุสตาขมวดคิ้วพูดว่ายากรวดเดียวสามครั้ง
“ยากนักหรือ?” ลินลี่ย์หัวเราะและถาม
“จะไปยากอะไร? ข้ารู้วิธีง่ายๆ” ประมุขมหาเทพสายฟ้าที่อยู่ใกล้ๆ หัวเราะ
“วิธีอะไร?” ลินลี่ย์หันไปมอง
ประมุขมหาเทพสายฟ้าหัวเราะลั่น “สระกำเนิดเทพเชื่อมโยงกับวิญญาณของมหาเทพ ตราบเท่าที่เจ้าฆ่ามหาเทพได้เทวทูตที่ถูกควบคุมโดยสระกำเนิดเทพจะได้รับอิสรภาพคืนเป็นธรรมดา”
“ฮาร์เลย์” ออกุสตาขมวดคิ้วมองดูเขา เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทำไมเจ้าถึงมายังพิภพแสงศักดิ์สิทธิ์ของข้า?” ออกุสตาจะไม่เข้าใจได้ยังไงว่าประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้าฮาร์เลย์คิดอะไรอยู่? ต่อให้เขาโง่ เขาก็ยังรู้ว่าเป็นเพราะสมบัติจอมเทพ
“ข้า...” ประมุขมหาเทพสายฟ้าเลิกคิ้ว จากนั้นหัวเราะ “ข้ามาที่นี่เพื่อตามหาสหายเหมือนกัน แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เทวทูต เขาเพิ่งเกิดขึ้นในภาคใต้เช่นกัน” เขาชี้ในขณะที่กำลังพูด
ออกุสตาหัวเราะเยือกเย็นในใจ
หาสหายหรือ?
ไม่ว่าลินลี่ย์ไม่ว่าฮาร์เลย์ก็มาที่นี่เพื่อค้นหาสหาย
“ฮาร์เลย์” ลินลี่ย์หันไปมองและจงใจพูดอย่าประหลาดใจ “ท่านบอกว่าถ้าข้าต้องการให้เทวทูตได้รับอิสรภาพทั้งหมดที่ข้าต้องทำก็คือฆ่ามหาเทพของเทวทูต!”
“ใช่แล้ว” ฮาร์เลย์จงใจหัวเราะเช่นกัน “แต่ประมุขมหาเทพแห่งแสงมีมหาเทพเจ็ดคน เนื่องด้วยพลังของเจ้า ลินลี่ย์คงไม่ยากจะฆ่ามหาเทพอีกหกคน อย่างไรก็ตาม..คนที่ยากที่สุดก็คือคนที่อยู่ต่อหน้าเจ้า ออกุสตา เขาทรงพลังมากและยังทรงพลังมากกว่าดิยาที่เจ้าเพิ่งสู้ด้วย”
ออกุสตาเริ่มรู้สึกว่าบรรยากาศไม่ดี
“วันนี้เกิดอะไรขึ้น? นอกจากพวกเจ้าสองคนมาค้นหาสหายประมุขมหาเทพอีกห้าคนก็มาด้วยเหมือนกัน หรือว่าพวกเขาก็มาค้นหาสหายด้วย?” ออกุสตาพูดพลางยิ้ม
ลินลี่ย์หันไปมอง
ประมุขมหาเทพอีกห้าคนหรือ? ลินลี่ย์ไม่ใส่ใจพวกเขาแม้แต่น้อย
“ออกุสตา” ลินลี่ย์มองดูออกุสตา จากนั้นหัวเราะอย่างจงใจ “เพื่อประโยชน์แก่สหายของข้า อย่างนั้น...”
“ท่านจะต้องตาย!”
เสียงของลินลี่ย์ดังขึ้น และขณะที่เขาพูดกระบี่ยาวสีเขียวก็ปรากฏในมือของเขา เป็นกระบี่จอมเทพชีวิต กระบี่จอมเทพแห่งชีวิตกวัดแกว่งอยู่ในมือลินลี่ย์ เขาไม่ลังเลแม้แต่น้อยแทงกระบี่ใส่ประมุขมหาเทพแห่งแสงออกุสตาที่อยู่ข้างเขากระบี่เล็งเป้าหมายอยู่ที่ศีรษะ!
กระบี่เขียวหลอมรวมกับพลังมหาเทพทำงานทันที!
“ครืน...”
ในทันใดนั้นพลังมหาเทพหลอมรวมเต็มอยู่ในกระบี่จอมเทพชีวิต โลกเหมือนกับจะแตกทำลาย
“ฮึ่ม” ออกุสตาผู้มีความมั่นใจเต็มเปี่ยมเมื่อกระบี่ปรากฏเขามีสีหน้าเปลี่ยนทันที เขารีบชักกระบี่แห่งแสงออกมาเช่นกันและฟันเป็นแนวโค้งสกัดกั้นพลังกระบี่โจมตี
“ปัง!”
เหมือนกับว่าภูเขานับไม่ถ้วนถล่มทลายใส่เขา
“แครก!” ออกุสตาที่ถูกโจมตีใส่ค่อนข้างประมาทแต่แรก ความจริงกระบี่แห่งแสงของเขาถูกสะท้อนกลับมากระแทกใส่ร่างของเขา ร่างของเขาเริ่มมีเลือดหลั่งจากผลแรงกระแทก เขากระอักโลหิตออกมาคำใหญ่
“ควั่บ”
พื้นที่โดยรอบภายในระยะพันกิโลเมตรพังพินาศขณะที่มีช่องขนาดใหญ่ปรากฏ ออกุสตาเองถูกกระแทกจนทะลุเข้าไปในมิติปั่นป่วน
“ครืน...” เพราะพลังกระบี่ที่น่ากลัว มิติภายในระยะพันกิโลเมตรพังพินาศสิ้นเชิง ขณะที่พื้นที่ภายในแสนกิโลเมตร เพราะระลอกพลังมิติที่เกิดขึ้นทำให้สิ่งมีชีวิตทุกอย่างตายหมด แม้แต่บางเกาะที่อยู่ใกล้ก็กลายเป็นผุยผงไปหมดไม่เหลืออะไรให้เห็น
ขณะที่ลินลี่ย์ปะทะกับออกุสตา..
“ตอนนี้แหละ!” ประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้าฮาร์เลย์ค่อนข้างอยู่ใกล้ลินลี่ย์ เขาโจมตีใส่ลินลี่ย์ทันที
เขาใช้หอกแทง
หอกมีประกายสายฟ้าแปลบปลาบมากมายและพุ่งออกจากมือของประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้าโดยตรงกระบวนท่าความเคลื่อนไหวนี้ทำได้อย่างสมบูรณ์แบบและขณะที่หอกกรีดพุ่งแหวกอากาศ เป้าหมายของมันอยู่ที่หน้าผากของลินลี่ย์ “แครก...” มีรอยแยกมิติเปิดออกจากรอบพื้นที่
เห็นได้ชัดว่าพลังโจมตีนี้ใช้สมาธิระดับสูงสุด
ลินลี่ย์ทำร้ายออกุสตาบาดเจ็บสาหัสในการลงมือคราวเดียวและเขาหันไปมองฮาร์เลย์
เมื่อเห็นหอกกำลังพุ่งใส่หน้าผากของเขาจนใกล้จะมาถึงลินลี่ย์อดขมวดคิ้วไม่ได้ เขาส่งเสียงคำราม “เจ้ากำลังรนหาที่ตาย!” เสียงของลินลี่ย์เหมือนกับสายฟ้าคำรามเต็มท้องฟ้า
ขณะเดียวกันนั้นลินลี่ย์ตวัดกระบี่กลับหลังตามปกติ..
“ควั่บ!”
กระบี่จอมเทพหลอมรวมกับพลังมหาเทพหลอมรวมของเขาปะทะเข้ากับหอก“ปัง!” หอกแตกเป็นเสี่ยงๆกระเด็นกระจายไปทุกทิศทันที
“แย่แล้ว!”ประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้าฮาร์เลย์ มีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที “ตอนนี้ พลังของลินลี่ย์ผิดไปจากปกติ! ถ้าเขาเทียบเท่ากับดิยาเมื่อเวลาเขาใช้อาวุธจอมเทพของเขา อาวุธมหาเทพของข้าจะแตกทำลายได้ยังไง? ออกุสตาจะบาดเจ็บสาหัสได้ยังไง? เขา...เขาเก็บซ่อนพลังเอาไว้!”
ฮาร์เลย์รู้แล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ
แต่...สายเกินไป!
อาวุธจอมเทพเคลื่อนไหวได้เร็วขนาดไหน?
“อ๊า...!” ประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้าคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว ร่างของเขาแยกออกเป็นสองหนีไปสองทิศทางอย่างแตกตื่น
“ปัง!”
กระบี่จอมเทพวิถีชีวิตฟันใส่และกระบี่แสงหยกเข้มเจิดจ้าฟันผ่าหนึ่งในร่างนั้น ร่างนั้นสลายเป็นผุยผงทันทีทิ้งไว้แต่อัญมณีประกายสีเหลืองเข้ม
“ฮึ่ม..ถือว่าเจ้าโชคดีไป” ลินลี่ย์ชำเลืองมองประมุขมหาเทพฮาร์เลย์ที่หนีไปได้ไกลแล้ว แค่เพียงโบกมือเขารั้งประกายมหาเทพธาตุดินมาไว้ในมือ
เห็นได้ชัดว่าร่างที่เขาเพิ่งฆ่าไปก็คือร่างแยกมหาเทพธาตุดินของฮาร์เลย์
ประมุขมหาเทพแห่งสายฟ้าฮาร์เลย์หนีได้อย่างรวดเร็ว หลังจากสูญเสียร่างแยกมหาเทพธาตุดินไปเขาไม่กล้าหันหลังกลับมามองอีกเลย!
