บทที่ 478 นางหวังเดินทางออกจากหมู่บ้าน
บทที่ 478 นางหวังเดินทางออกจากหมู่บ้าน เซียวเป่าเอ๋อหัวเราะ “เป่าเอ๋อก็รู้สึกเช่นนั้น ขอบคุณ ท่านตาขอรับ” ทันทีที่เขาพูดจบ เซียวเป่าเอ๋อก็สัมผัสได้ถึงสายตาของเซียวหลีที่จ้องเขม็งมาที่ตน เขาพลันรู้สึกรำคาญใจเล็กน้อย ท่านแม่ของข้าเกลียดชังท่านตามากเพียงใดกันนะ? เซียวเป่าเอ๋อไม่ใช่คนโง่เขลา เขาต้องเป็น...
