บทที่ 1330 เคล็ดมหาเซียนตัวตนแท้ไร้กายขยับชั่วนิรันดร์
บทที่ 1330 เคล็ดมหาเซียนตัวตนแท้ไร้กายขยับชั่วนิรันดร์ เหนือแท่นบูชา ชุ่ยจื่อยืนตระหง่านในความว่างเปล่า ดวงตาคู่งามส่องแสงประกายสีม่วงขณะที่กล่าวคำเย็นชา “ทุกคน คงต้องขออภัย แต่ถึงเวลาแล้ว” หลังจากกล่าวเช่นนั้นนางเปล่งเสียงคำรามออก ก่อเกิดวงกลมกระดานหมากรุกใต้ฝ่าเท้าที่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่พ...