ตอนที่ 747 เศียรราหู

จักรพรรดินีฟ้าเมื่อเห็นสาวกิเลนปิงหยินเห็นสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิง แม้รู้ว่าปีศาจมังกรบังเกิดแล้ว แต่ก็ต้องฆ่าด้วยหรือ

หรือว่าเป็นเพราะจื้อจุนยิงลูกแสงถูกศีรษะนางทำให้สมองนางได้รับความกระทบกระเทือน

จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณทั้งสองต้องการจะฆ่าเย่ว์หยาง

ด้วยความคาดหวังไม่มีใดเทียบ

อย่างไรก็ตามเมื่อจักรพรรดิชื่อตี้อาบเลือดสู้กับเย่ว์หยาง  ไม่ว่าแผนการต่อสู้ของจ้าวปีศาจโบราณโดยการสลับเปลี่ยนสถานะ  พวกเขาไม่กล้าเปิดเผยสถานะโดยทั่วไป อย่างน้อยพวกเขาไม่กล้าทำเรื่องเหล่านี้โดยเปิดเผยกับชาวโลกได้  เมื่อกระทำโดยเปิดเผยต่อสาธารณะผลที่ตามมาจะเป็นเรื่องที่ร้ายแรง ต่อให้ร่วมกันโจมตีและฆ่าเย่ว์หยางได้สำเร็จ  ถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยนั่นจะกลายเป็นหายนะครั้งร้ายแรงที่สุด ถ้าก่อนนั้นพวกเขาไม่รู้ว่าเย่ว์หยางและจื้อจุนทั้งสองสามารถดำรงอยู่ในสถานะที่สามารถต่อสู้โต้ตอบกับจักรพรรดินีฟ้าได้ จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณคงมั่นใจกับการเป็นพันธมิตรกับเผ่าเก้าแสง  มีราชาเก้าแสงและจักรพรรดินีฟ้าร่วมมือกันคงฆ่าเย่ว์หยางได้  แต่จากปัจจุบันนี้ ถ้าพวกเขารู้เร็วกว่านี้พวกเขาคงไม่มีความมั่นใจต่อไป

สำหรับจักรพรรดิชื่อตี้ไม่ใช่เพียงแต่สาวกิเลนปิงหยินจะกลับมาปรากฏตัวอย่างเดียวเท่านั้นแต่ยังมีสาวมังกรไร้เขาเจี้ยงอิงที่ได้รับตกทอดพลังเทพมังกรทองมาเพิ่มพลังให้อีก

อย่างนี้หมายความว่ายังไง?  สาวกิเลนไม่ใช่แค่บังเอิญเที่ยวผ่านมาแล้วทำความรู้จักกันเท่านั้นแต่เป็นอสูรอมตะที่คอยช่วยเหลือเย่ว์หยาง ในทำนองเดียวกัน สาวมังกรไร้เขาผู้ได้รับสืบทอดพลังของเทพมังกรทองก็ยังเป็นอสูรพิทักษ์ของเขา

แล้วตอนนี้ยังต้องการให้เขาช่วยกำจัดเย่ว์หยางอีกหรือ?

เรื่องนี้เขาไม่อยากแม้แต่จะคิด

จ้าวปีศาจโบราณไม่รู้ว่าเย่ว์หยางยังมีอสูรอมตะคอยช่วยปกป้องร่างกาย  จักรพรรดิชื่อตี้ไม่ต้องการแบ่งปันข้อมูลทั้งหมดมิฉะนั้นเขาคงคิดมากและไม่ยอมลงมือในวันนี้แน่นอน ตอนนี้เย่ว์หยางมีอสูรอมตะเป็นผู้ช่วย นอกจากนี้ยังมีสัมพันธ์กับมังกรปีศาจจ้าวปีศาจโบราณคิดเป็นครั้งแรกว่า เขาไม่ควรออกมากำจัดผู้มีศักยภาพควรเร้นกายหลับลึกเหมือนอย่างจักรพรรดิไร้เทียมทานจิ๋วซื่อและนางพญาเฟ่ยเหวินหลีผู้พิชิตและจักรพรรดิอวี้หรือนักสู้คนอื่นๆเพื่อหลีกเลี่ยงเย่ว์หยาง

เขาไม่อาจต้านทานเย่ว์หยางในวันนี้ได้

ต่อให้เป็นสามจอมภพแดนสวรรค์(สามผู้ยิ่งใหญ่แดนสวรรค์)ซึ่งถูกจักรพรรดิอวี้ผนึกชีวิตและกลับมาได้  ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะหยุดเย่ว์หยางคุณชายสามตระกูลเย่ว์ได้

“รับทราบ”

จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณยิ่งตกใจหนักกว่าเดิมเมื่อเห็นราชาเก้าแสงพยักหน้า

เจ้าผู้นี้สมองมีปัญหาหรือเปล่า?

ศีรษะของจักรพรรดินีฟ้าถูกพลังแสงยิงใส่แม้ไม่ถึงกับแตกระเบิด แต่คาดว่าจะได้รับบาดเจ็บหนักจะกล่าวหานางว่าสมองมีปัญหาก็ยังพอมีเหตุผล แต่ศีรษะของราชาเก้าแสงผู้นี้ไม่ได้ถูกทำร้าย!

“?????” จักรพรรดิชื่อตี้และจ้าวปีศาจโบราณหลังจากมองหน้ากันเองพวกเขารู้สึกว่าราชาเก้าแสงทั้งบ้าและไร้เหตุผลเช่นกัน

ราชาเผ่าเก้าแสงความจริงก็รู้ว่าสมองของเขาไม่ได้มีปัญหา  จักรพรรดินีฟ้าพูดถูก  เผ่าเก้าแสงต้องรุ่งเรืองเป็นใหญ่ในแดนสวรรค์อีกครั้งต้องได้รับสมบัติจากแดนล่มสลายจากทวยเทพ ต้องกำจัดเย่ว์หยางและจื้อจุนต้องกำจัดคนที่ถูกแจ้งข้อมูลไว้ว่ามีศักยภาพ นี่ไม่ใช่แค่เพียงลงมือกับอสูรอมตะเพื่อกระตุ้นความโกรธของเผ่าอมตะบูรพาเท่านั้นแต่ยังเกี่ยวข้องกับมังกรปีศาจ และความลับเทพมังกรทองเมื่อแสนปีที่แล้ว

ชาวเผ่าเก้าแสงยังห่างไกลจากราหูบรรพบุรุษของเขาไม่ด้อยไปกว่ามังกรปีศาจผู้ชั่วช้าร้ายกาจ

เขาถือดีว่ามีพลังหลังจากล่วงเกินเทพหลายคน  เขาถูกนักสู้ต่างๆ ไล่ล่าและความทราบไปถึงเทพมังกรทอง

เมื่อเห็นว่าไม่มีทางหนีรอดราหูตัดสินใจยอมแพ้

เขาหักหลังมังกรปีศาจสหายของเขาและนำจับสหายของเขาเพื่อฟอกขาวความผิดตัวเอง

อย่างไรก็ตามเพราะความเลวร้ายที่เขาก่อไว้มีมากเกินไปอาชญากรรมร้ายเต็มสวรรค์ จึงยากจะเปลี่ยนนิสัยเขาได้ แม้ว่าหลังจากทรยศมังกรปีศาจและตัดสินใจยอมแพ้เพื่อลบล้างความผิด  แต่เขาไม่ยอมรับสารภาพว่าได้ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

จนในที่สุดเทพมังกรทองตัดศีรษะและจำกัดวิญญาณของเขาให้ต้องวนเวียนถูกกำจัดร่างกายและวิญญาณทุกข์ทรมานตลอดไป

และการทรยศที่เหมือนกันนี้เกิดขึ้นเมื่อหมื่นปีที่แล้ว เมื่อนางพญาเฟ่ยเหวินหลีผู้แข็งแกร่งโดดเด่นขึ้นมา ได้กวาดล้างแดนสวรรค์จนแทบไม่มีใครสามารถต่อกรนางได้  เผ่าเก้าแสงมีนักรบระดับจักรพรรดิสามคนเป็นบุรุษหนึ่งและสตรีสองได้สาบานยอมแพ้ต่อเฟ่ยเหวินหลีในช่วงเวลาพิชิตแดนสวรรค์  เผ่าเก้าแสงมีความกล้าหาญไม่มีใครเปรียบ สำหรับเฟ่ยเหวินหลีแล้วพวกเขาเคารพเหมือนบรรพบุรุษ  ไม่มีใครรู้ว่าเฟ่ยเหวินหลีถูกผนึกไว้และคนหักหลังก็คือหนึ่งจักรพรรดิและสองจักรพรรดินีนั่นเอง

จักรพรรดิและจักรพรรดินีสองคนทำให้นางพญาเฟ่ยเหวินหลีโกรธฆ่านักสู้ระดับจักรพรรดิไปสองคน  เหลืออยู่แต่เพียงจักรพรรดินีฟ้าคนเดียว แต่เผ่าเก้าแสงพิชิตแดนสวรรค์ตะวันตกและครอบครองความเป็นใหญ่ได้เมื่อเกือบหมื่นปีที่แล้ว

“นางคือธิดาของเฟ่ยเหวินหลี  ฆ่าซะ!”

จักรพรรดินีฟ้าสงสัยแต่ต้นแล้วเพียงแต่ยังไม่แน่ใจ

ที่สำคัญนางพญาเฟ่ยเหวินหลีถูกผนึกไปหลายพันปีแล้วและเป็นไปไม่ได้ที่นางจะกลับมายังโลกนี้ได้

ต่อมาเสี่ยวเหวินหลีปรากฏตัวออกต่อสู้เธอคล้ายกับเฟ่ยเหวินหลี โดยเฉพาะอย่างจากได้รับพลังสนับสนุนจากกฎสวรรค์กลายเป็นปีศาจอสรพิษทอง  กลับดึงจักรพรรดินีฟ้าไปสู่ความทรงจำที่ยาวนาน

ในที่สุดนางมั่นใจเต็มร้อยว่าเสี่ยวเหวินหลีก็คือธิดาของเฟ่ยเหวินหลี เสี่ยวเหวินหลีจะออกมาในช่วงที่เย่ว์หยางตกอยู่ในอันตราย

ตามความทรงจำของจักรพรรดินีฟ้าปีศาจอสรพิษอสูรพิทักษ์ในแดนสวรรค์ เป็นที่รู้จักกันในนามองครักษ์นางพญา

ไม่มีทางผิดพลาดแน่!

เสี่ยวเหวินหลีถ้านางเป็นธิดาของเฟ่ยเหวินหลี  อย่างนั้นก็แสดงว่าเฟ่ยเหวินหลีนางพญาผู้พิชิตอาจจะกลับมาปรากฏตัวในแดนสวรรค์นานแล้ว เมื่อเป็นอย่างนี้จักรพรรดินีฟ้าต้องไม่ปล่อยให้เย่ว์หยางและเสี่ยวเหวินหลีมีชีวิตต่อไป นอกจากนี้แม้จะไม่มีเฟ่ยเหวินหลีคุกคามชีวิต แต่ยังมีมังกรปีศาจซึ่งถูกบรรพบุรุษของนางหักหลังและมังกรปีศาจจะต้องมาเคาะถึงประตูบ้านพวกเขาแน่ และนั่นจะทำให้ไม่ได้เลือดเทพ ร่างเทพ ฯลฯสมบัติโบราณของแดนล่มสลายแห่งทวยเทพ จะต้องแข่งกับมังกรปีศาจเฟ่ยเหวินหลีและอาจต้องเผชิญกับสุดยอดนักสู้เหล่านี้ก็ได้

“อย่าไว้ชีวิตแม้แต่คนเดียว  ฆ่าให้หมด!”  คนที่จักรพรรดินีฟ้าโจมตีคนแรกไม่ใช่เย่ว์หยางไม่ใช่จื้อจุน แต่เป็นเย่เซียวและจื่อกวงที่บาดเจ็บอยู่ก่อน

“อ๊าคคค...” จ้าวปีศาจโบราณใช้ความเร็วที่เร็วที่สุดในชีวิตและช่วยได้แต่เพียงจื่อกวงเท่านั้น

สายเกินกว่าจะช่วยเย่เซียวได้เขาได้แต่มองจ้าวปีศาจโบราณอย่างลึกซึ้ง

เพื่อเกียรติยศเขาไม่มีทางจะหันกลับไปต้านรับจักรพรรดินีฟ้าได้เลย

เขาระเบิดทำลายตัวเอง

จักรพรรดินีฟ้าถูกแรงระเบิดจากการทำลายตัวเองของเย่เซียว  แต่นางไม่ลังเลที่จะฆ่าจ้าวปีศาจโบราณทันที

เป้าหมายของนางคือจื่อกวงที่อยู่ใกล้ๆจ้าวปีศาจโบราณ ส่วนผู้วิเศษที่เป็นอสูรพิทักษ์ของนางเตรียมฆ่าเยี่ยซิ่วและเป่ยราชาเก้าแสงยังคงจะฆ่าจักรพรรดิชื่อตี้ก่อน

ตราบใดที่ทุกคนถูกฆ่าหมดและจากนั้นด้วยการประสานงานของเผ่าเก้าแสงในแดนสวรรค์จะไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้ ตราบเท่าที่ราชาเก้าแสงได้รับสมบัติในแดนล่มสลายแห่งทวยเทพ  เขาไม่สนใจเกี่ยวกับหอทงเทียนทั้งหมด  ผู้อาศัยเดิมจะต้องถูกกำจัด

ทวีปมังกรทะยานบันไดสวรรค์ แดนนรกปีศาจ ที่ก่อนนี้ไม่มีใครสั่นคลอนได้จะไม่มีอยู่อีกต่อไป  นี่จะเป็นแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ของตระกูล

“ตงเย่า!  เจ้าจะต้องเสียใจกับการกระทำครั้งนี้!”  จักรพรรดิชื่อตี้เม้มปาก

ตราบเท่าที่เขาหนีไปได้ต่อให้ถูกผนึกไว้ตลอดชีวิตเขาจะป่าวประกาศให้เผ่าอมตะบูรพารู้ความจริง และทำให้เผ่าเก้าแสงต้องเผชิญพบเจอกับการล้างเผ่า  การสังหารเย่ว์หยางและจื้อจุน เผ่าเก้าแสงนี้คาดหวังว่าจะสามารถกำจัดคนที่มีศักยภาพได้หรือ?  นี่เท่ากับกดดันตัวเองบังคับตนเองให้ต้องสู้กับจ้าวปีศาจโบราณด้วยไม่ใช่หรือ?  จักรพรรดิชื่อตี้แน่ใจว่าไม่เพียงแต่ไม่สามารถต้านได้เท่านั้น  แต่คงไม่สามารถทนแบกรับความอับอายนี้แน่

โล่พิทักษ์สมบัติเทพระดับสี่ดาวถูกดึงออกมาจากร่างของจักรพรรดิชื่อตี้ก่อนแล้ว

และป้องกันพลังฝ่ามือของราชาเก้าแสง

จ้าวปีศาจโบราณเผชิญกับจักรพรรดินีฟ้า ดวงตาสีทองของนางเปล่งเรืองแสงทองและยิงแสงด้วยความเร็วสุดยอดแสงสายหนึ่งถูกแขนของจ้าวปีศาจโบราณและอีกสายหนึ่งถูกอกของจื่อกวง

“ไม่” จ้าวปีศาจโบราณแตกตื่นผิดหวังอย่างหนัก ถ้าเขายังมีร่างจ้าวปีศาจถ้าไม่ใช่ว่าก่อนนั้นเขาใช้พลังสู้กับเย่ว์หยางมากเกินไปแม้แต่ร่างมนุษย์ก็ยังหายไปเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะต้านรับจักรพรรดินีฟ้าไม่ได้แม้แต่ท่าเดียว?จื่อกวงบาดเจ็บสาหัสแต่ยังมีรอยยิ้มเหมือนกับเย่เซียวที่ระเบิดตัวเองก่อนหน้านั้น  มุมปากของเขามีเลือดไหลและตะโกน “ฝ่าบาท! หนีไป!”

“รีบหนีไป...”จื่อกวงวิ่งเข้าหาจักรพรรดินีฟ้าและมีความตั้งใจเหมือนกับเย่เซียวใช้พลังชีวิตระเบิดใส่จักรพรรดินีฟ้า

เขาคิดว่าไม่สามารถทำอะไรจักรพรรดินีฟ้าได้อยู่แล้วถ่วงเวลานางไว้ได้หนึ่งวินาทียังดีกว่าทำอะไรไม่ได้

หนึ่งชีวิตของเขาจะไม่สูญเปล่า

เขาหวังว่าจ้าวปีศาจโบราณจะหนีไปอย่างปลอดภัย...

จ้าวปีศาจโบราณเข้าใจความคิดของจื่อกวง  เขาคำรามด้วยความเจ็บปวดใจปล่อยให้จื่อกวงเผชิญกับจักรพรรดินีฟ้าและเทเลพอร์ตไปหาเยี่ยสิ่ว เขาใช้ร่างตนเองรับพลังโจมตีแทนเยี่ยสิ่วและใช้อสูรกรงเล็บกระดูกมรณะปกป้องและเหวี่ยวเยี่ยสิ่วไปไกลหมื่นเมตร

เมื่อหมัดจ้าวปีศาจที่ต่อยออกไปเพื่อช่วยเป่ย  เขาพบว่าเป่ยโดนพลังหมัดของผู้วิเศษไปแล้ว

ร่างเขาระเบิดเป็นเลือดเนื้อเลอะเลือน

เขาหันหน้ากลับไปมอง

แม้แต่จื่อกวงก็ยังช้าเกินไปปล่อยให้จักรพรรดินีฟ้ากระแทกศีรษะและทำลายวิญญาณของเขา  “ชื่อตี้, ข้าจะช่วยเจ้าให้ออกไปจากที่นี่!”  จ้าวปีศาจโบราณเห็นว่าจักรพรรดิชื่อตี้สามารถรุกไล่ราชาเก้าแสงได้ เขากัดฟันตัดสินใจไม่หนีและช่วยให้จักรพรรดิชื่อตี้ซึ่งกำลังใช้โล่ผู้พิทักษ์ได้หนีไป  ซึ่งจะส่งผลกระทบใหญ่ต่อเผ่าเก้าแสง

“อย่าสับสน, ข้าสามารถสนับสนุนได้  ไปช่วยดูจื้อจุนและให้เวลานางได้พักหายใจ”   ความจริงจักรพรรดิชื่อตี้ไม่ได้ชื่นชมความมีน้ำใจ เขาคิดว่าดีที่สุดคือช่วยให้จื้อจุนได้ฟื้นตัวขึ้นมาให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ตราบเท่าที่นางสามารถทำร้ายจักรพรรดินีฟ้าจนบาดเจ็บสาหัสได้  จื้อจุนมีพลังดวงแสงอาทิตย์ที่ยิงเข้าใส่ศีรษะของจักรพรรดินีฟ้าและยังไม่ระเบิดออก  จักรพรรดิชื่อตี้คิดว่าจักรพรรดินีฟ้าแข็งแกร่งกว่าและยังไม่สามารถขับดวงแสงสองดวงออกมาได้ แต่ขีดจำกัดพลังบางอย่างทำให้จักรพรรดินีฟ้าได้รับบาดเจ็บนานขึ้น  ตราบเท่าที่จื้อจุนลงมือได้สำเร็จ เป็นไปได้ว่าจักรพรรดินีฟ้าอาจถูกจื้อจุนระเบิดพลังดวงแสงที่ยิงเข้าไปในศีรษะนางจนนางบาดเจ็บสาหัส

“ไอ้ชะตาบัดซบ...”  จ้าวปีศาจโบราณถอนหายใจเศร้าสร้อยและศัตรูที่เขาพยายามจะโค่นล้มกลับกลายเป็นเป้าหมายที่เขาต้องปกป้องที่ทำไปทั้งหมดนั้นเพื่ออะไร? ชะตากรรมที่โหดร้ายนี้กำลังกลั่นแกล้งเขาอย่างไร้ความปราณี

เยี่ยสิ่วซึ่งมาโผล่ห่างออกไปหมื่นเมตรจากการป้องกันของอสูรกรงเล็บกระดูกมรณะเตรียมจะเข้าไปในโลกคัมภีร์

แต่ผ้าแพรฟ้าของจักรพรรดินีฟ้าพุ่งเข้ามาแต่ไกล

รวบรัดเอวเขาไว้

ในวินาทีต่อมาจักรพรรดินีฟ้าจะไล่ตามตามเขาทันและบดขยี้เขาเหมือนกับแมลง

เยี่ยสิ่วตะโกนใช้กระบี่ฟันร่างเขาตั้งแต่เอวลงไป  เมื่อร่างของเขาไม่อยู่ในโลกคัมภีร์จักรพรรดินีฟ้าใช้คลื่นระเบิดทำลายท่อนล่างของเยี่ยสิ่วและภูเขาเบื้องหลังจนกลายเป็นผุยผง

“เขายังไม่ตาย ในอนาคตเขาจะต้องส่งคนมาป้องกันเขา เมื่อยังเป็นต้องได้เห็นหน้า เมื่อตายต้องเห็นศพ”หน้าของจักรพรรดินีฟ้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เยี่ยสิ่วหนีไปได้ทำให้นางรู้สึกหงุดหงิด

“นางแม่มดชั่วร้าย!” สาวกิเลนปิงหยินเมื่อเห็นจักรพรรดินีฟ้าไล่ฆ่าคนอย่างบ้าคลั่ง นางโกรธจัดเพราะไม่เคยเห็นคนไร้ยางอายอย่างนั้นมาก่อน  ถ้าไม่ใช่เพราะช่วยรักษาและฟื้นฟูให้เย่ว์หยางและจื้อจุนนางต้องการเข้าไปห้ามไว้จริงๆ แต่ทั้งเย่ว์หยางและจื้อจุนยังอยู่ในอันตราย  นางไม่เพียงแต่ต้องรักษาแต่ยังต้องช่วยดูแลอีกด้วย

“พลังมังกร!”  สาวมังกรยังคงหลับด้วยความสับสน  แต่นางพบว่าเย่ว์หยางตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตนางจึงต้องรีบออกมาช่วย นางยังหลอมรวมพลังเทพมังกรทองได้ยังไม่สมบูรณ์จึงยังไม่สามารถใช้งานได้ดี

นางสามารถควบคุมพลังได้ในปริมาณเล็กน้อยเท่านั้น

พลังมังกรน่ากลัวจริง

ตลอดพื้นที่แท่นบูชายัญหุบเขาแม่น้ำขาวดูเหมือนกับมีมือยักษ์ที่มองไม่เห็นกดอยู่บนศีรษะจ้าวปีศาจโบราณและจักรพรรดิชื่อตี้มีความรู้สึกยากจะโงหัวขึ้นได้และหนีออกไปได้ ผู้วิเศษทั้งสองเมื่อจะถือโอกาสกลับมาลงมือกับเย่ว์หยางและจื้อจุนขณะที่สาวกิเลนกำลังรักษาทั้งสองคนความเคลื่อนไหวพลันช้าลง อิคคากับตั่วตั่วที่ไม่ได้รับผลจากพลังมังกรฉวยโอกาสขับไล่ผู้วิเศษเฒ่าทั้งสอง

ปัง!

อีกด้านหนึ่งเสี่ยวเหวินหลีไม่ต้องรอพลังกฎสวรรค์หนุนเสริมจากเย่ว์หยางนางใช้สถานะของปีศาจอสรพิษทองทันที

นางเหยียดแขนยักษ์ทั้งหกออกไปหาร่างจักรพรรดินีฟ้าเพื่อป้องกันและเผชิญกับจักรพรรดินีฟ้าส่วนในหุบเขาห่างออกไปเด็กสาวยักษ์ที่เพิ่งเอาชนะยักษ์ภูเขาได้รู้สึกได้ว่าเย่ว์หยางมีอันตรายจึงรีบปีนกลับขึ้นมา

จักรพรรดินีฟ้าที่อยู่ในร่างสีทองเผชิญกับปีศาจอสรพิษทองร่างแปลงของเสี่ยวเหวินหลีถึงกับใจสั่นสะท้านและนางกลับคืนร่างมนุษย์พุ่งไปที่แท่นบูชารวดเร็วราวกับสายฟ้า

เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายของนางคือเย่ว์หยาง

ไม่ว่าเย่ว์หยางจะมีอสูรพิทักษ์มากมายเท่าใดก็ตามไม่ว่าอสูรพิทักษ์ของเย่ว์หยางจะทรงพลังเพียงใดก็ตาม  แต่เขายังคงอ่อนแอ  ตราบเท่าที่ฆ่าเย่ว์หยางได้อสูรพิทักษ์ต่อให้มีมากก็หมดประโยชน์จะต้องตายตกไปตามกัน จักรพรรดินีฟ้าแม้จะต้องทุ่มเททุกอย่างก็ต้องฆ่าเย่ว์หยางให้ได้ก่อน  ถ้าเย่ว์หยางตายอย่างนั้นจื้อจุนก็จะสูญเสียผู้ช่วยคนสำคัญ และพ่ายแพ้อย่างน่าอดสู

“ตาย!”เย่ว์หยางรู้ว่าการฟื้นฟูของจื้อจุนอยู่ในช่วงสุดท้าย  ถ้าได้รับผลร้ายจากจักรพรรดินีฟ้า จะเป็นเรื่องยากจริงหากจะต้องฆ่าจักรพรรดินีฟ้าและราชาเก้าแสง

เขากระโดดขึ้นและต้านรับจักรพรรดินีฟ้า

วงจักรนิรันดรและวงจักรล้างโลกถูกใช้งานพร้อมกันจักรพรรดินีฟ้าทำให้วงจักรนิรันดรหมุนช้าราวกับเต่าคลาน

อย่างไรก็ตามเมื่อเย่ว์หยางเตรียมใช้วงจักรล้างโลกกับจักรพรรดินีฟ้าเขามีความรู้สึกถึงอันตรายยิ่งยวด แต่ช้าเกินกว่าจะเตือนจื้อจุน เขาเอื้อมมือโอบจื้อจุนพร้อมกับปิงหยินที่กำลังรักษาบาดเจ็บให้จื้อจุน สตรีทั้งสองตัวอ่อนราวกับต้นหลิวอยู่ในอ้อมแขนซ้ายและขวาหนีออกมา ส่วนจักรพรรดินีฟ้าที่อยู่ด้านหลังเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงระดับพลังสะท้านโลก

ศีรษะที่นางถือถือในมือแตกต่างจากศีรษะธรรมดา  แต่ศีรษะนี้มีสามตาดูชั่วร้ายดำสนิท

แม้ว่าจะตายไปนานเท่าใดไม่ทราบแต่ตอนนี้ศีรษะนั้นเริ่มอ้าปาก

มันมีศักยภาพกลืนกินสวรรค์ได้

“เศียรราหู!”  จ้าวปีศาจโบราณตกใจจักรพรรดินีฟ้ามีสมบัติมรดกในตำนานที่น่าหวาดผวาเช่นนั้น มิน่าเล่านางถึงกล้าพูดว่าจะกำจัดผู้มีศักยภาพให้หมด