ตอนที่ 10 ภัยที่คืบคาน

ตอนที่ 10 ภัยที่คืบคาน

วันต่อมา

หลิน ยู ตื่นแต่เช้า

เขากินบางอย่าง พลางตรวจสอบโดยรอบอาณาเขต และออกไปพร้อมกำลังพืชระดับ 3 6 ตน

วันนี้แทนที่เขาจะมุ่งความสนใจไปยังที่ราบ เขาจะมุ่งเขาไปยังป่าที่อยู่ชายขอบของอาณาเขตแทน

เมื่อก่อนยังไม่กล้าเข้าไปเพราะเขายังอ่อนอยู่

ในตอนนี้เขาได้รับการเลื่อนขั้นเป็นระดับ 3 และมีกำลังพลระดับ 3 มากมาย เขาไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวสัตว์ประหลาดระดับ 3 อีกต่อไป ได้เวลาสำรวจกันแล้ว

อาจมีการค้นพบที่คาดไม่ถึง

ด้วยวิธีนี้ 1 คน 6 พืชออกจากดินแดนในท่าทางทรงพลังพุ่งเข้าไปในป่า

ในป่ามืดมาก แสงอาทิตย์ถูกบดบังด้วยใบไม้หนาทึบ สามารถมองบริเวณโดยรอบได้ด้วยแสงแดดที่รอดผ่านมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

จากระยะไกลมีเสียงคำรามของสัตว์ร้ายเป็นระยะๆ ฟังดูน่ากลัวเล็กน้อย

ไม่นาน หลิน ยู ก็พบเข้ากับสัตว์ประหลาดตัวแรก เป็นกิ้งก่าขนาดยักษ์ตัวเกือบเท่าจระเข้

[ชื่อ : กิ้งก่าไร้เงา]

[เผ่า : สัตว์ร้าย]

[ระดับ : ระดับ 3 ]

[ความแข็งแกร่ง : 33]

[ร่างกาย : 28]

[ความว่องไว : 44]

[วิญญาณ : 32]

[ทักษะ : เงาเร้นลับ (กลายร่างเป็นภูตผีผสานเข้าไปในเงายากจะมองเห็นด้วยตาเปล่า)]

[หมายเหตุ : สัตว์ประหลาดที่หลบซ่อนในความมืดมีความไวอย่างมาก]

…..

“ไปจัดการมันซะ!”

หลิน ยู ออกคำสั่งแก่พืชโดนรอบเขา

ในเวลาเดียวกัน กิ้งก่าไร้เงา ที่กินอาหารอยู่ก็ได้พบกับ หลิน ยู มันคำรามออกมาและ กลายเป็นภาพติดตาผสานเข้าไปในความมืดโดย รอซุ่มโจมตีเขา

ถ้าไม่สังเกตให้ดีจะไม่สามารถให้เห็นร่างของมันด้วยตาเปล่าได้เลย

แน่นอนว่าพืชรอบๆ ของ หลิน ยู ก็ไม่ใช่พวกอ่อนแอ

กิ้งก่าไร้เงา วิ่งไปไม่ถึง 10 เมตร มันก็เถาวัลย์โยนออกไป ขวางการรุกโจมตีของมัน

แต่สิ่งที่ หลิน ยู ไม่คาดคิดก็คือ

เผชิญหน้ากับเถาวัลย์ที่ถาโถมมารอบทิศทาง กิ้งก่าไร้เงา หลบหลีกได้อย่าหมดจด มันเหมือนปลาที่ว่ายอยู่ในทะเลเถาวัลย์ ในชั่วพริบตา มันก็ได้มาถึงด้านหน้าห่างจากเขาไม่ถึง 5 เมตร

กลิ่นของเนื้อสดๆ ทำให้ กิ้งก่าไร้เงา แสดงความดุร้ายออกมา มันเร่งความเร็วกระทันหัน อ้าปากและกัดไปที่หลิน ยู

แต่ตอนนั้นเอง

หนามไม้หลายอันได้พุ่งออกมาจากพื้นดินโดยไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้า ตามด้วยเสียง “โพล๊ะ!” พวกมันเจาะใต้ท้องของ กิ้งก่าไร้เงาทันทีและตรึงการเคลื่อนไหวของพวกมันเอาไว้

หลังจากนั้นก็มี เถาวัลย์ตกลงมาจากท้องฟ้าเจาะเข้าไปในร่างของพวกมัน

[สังหารกิ้งก่าไร้เงา ระดับ 3 ได้รับพลังเวทย์ 12 แต้ม]

“เยี่ยมมาก หลิง ซี”

หลิน ยู เงยหน้าขึ้นและมองไปที่ หลิง ซี ที่เพิ่งชักไม้เท้าของเขากลับมา

หนามไม้ที่ปรากฏเมื่อกี้เป็นฝีมือของ หลิง ซี และเป็น 1 ในพลังเวทย์ของเวทย์ควบคุมธรรมชาติ

ฉันไม่ได้คิดว่าแม้แต่สัตว์ประหลาดที่รวดเร็วขนาดนั้น ก็สามารถโจมตีและฆ่ามันได้ภายในการโจมตีเดียว สมแล้วที่เป็นสาวเลือดราชวงศ์

หลังจากรับคนชมจากหลิน ยู หลิง ซี ก็ดีใจขึ้นมา มันบินเข้าไปในอากาศ ทุกที่มีบินไป มีประกายแสงกระจายออกมา

หลิน ยู  ตรวจสอบแล้วพบว่า หลิง ซี ผู้ฆ่าสัตว์ประหลาดได้รับค่าประสบการณ์เพียง 1 แต้ม

กล่าวอีกนัยหนึ่ง การจะก้าวขึ้นสู่ระดับ 4 มันต้องฆ่าสัตว์ประหลาดระดับ 3 จำนวนถึง 50 ตัว ฉันเกรงว่าน่าจะเป็นไปได้ในเวลาอันสั้น

“ไปกันเถอะ มุ่งหน้าต่อไป!”

หลังจากออกคำสั่ง กองกำลังก็ออกเดินทางต่อ

โดยมีนางไม้บ้าคลั่งเป็นผู้นำหน้า เถาวัลย์พิษละวิญญาณดอกไม้อยู่ด้านหลัง ทำให้พวกเขาไม่พ้นอันตรวจใดๆ ระหว่างทาง

ในทางตรงกันข้าม มาสัตว์ประหลาดระดับ 2 และระดับ 3 ปรากฏตัวขึ้นมาเป็นจำนวนมาก มอบพลังเวทย์ให้แก่หลินยู

หลิน ยู อยู่ในโลกนี้มานานพอจะรู้ว่าพลังเวทย์นั้นสำคัญมากเพียงใด

โดนธรรมชาติแล้ว เขาจะกวาดล้างไปทั่ว พยายามหาพลังเวทย์ให้เยอะเข้าไว้ เพื่อที่เขาจะได้เอาไว้อัญเชิญทหารทัพใหม่

ด้วยวิธีนี้ ทำให้เขาสามารถตั้งหลักได้อย่างแท้จริงภายในโลกในนี้ หลังจากระยะเวลาปลอดภัยสิ้นลง

“หยุด!”

ทันใดนั้น หลิน ยู ก็ขยับแล้วหยุดกองทัพของเขา

ในเวลาเขากำลังจะข้ามป่ามาอีกด้าน อาจพบอันตรายได้ตลอด เขาต้องระวังให้มาก

หลังจากที่เขาหยุดกองกำลัง เขาก็มาถึงต้นไม้โบราณที่รากพันกันหนา เขาปีนขึ้นไปที่ลำต้นของมัน และมองเข้าไปในรอยแตกของกิ่งก้าน

เพียงแว่บเดียว เขาก็ตกตะลึงกับภาพที่เห็นตรงหน้า

เขาเห็นว่างห่างจากเขาไปไม่ถึง 200 เมตร มีกำแพงโปร่งใสตั้งอยู่สุดขอบป่า เชื่อมระหว่างสวรรค์กับโลก

และนอกกำลังนั้นออกไป เต็มไปด้วยสัตว์ประหลาดจำนวนมากปกคลุมดำมืด ทอดยาวออกไปหลายไมล์

ป่าที่ถูกห้อมล้อมด้วยสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัว และหลิน ยูเห็น สัตว์ประหลาดที่น่ากลัวยิ่งกว่าสัตว์ประหลาดระดับ 3 อีกจำนวนมาก

“นี้มัน...!”

หลิน ยู อ้าปากค้างด้วยความตกใจ คาดไม่ถึงมาก่อนเลยว่าจะมีสัตว์ประหลาดจำนวนมากอีกฝั่งของกำแพง

เมื่อมองดูเช่นนี้ สัตว์ประหลาดเหล่านั้นถูกปิดกั้นด้วยพลังบางอย่าง แต่ไม่สามารถผ่านเข้ามาได้ชั่วคราว

เป็นไปได้ไหมสิ่งที่เรียกว่าระยะปลอดภัย 7 วัน คือกำแพงที่หยุดสัตว์ประหลาดพวกนี้เอาไว้

หลิน ยู ตกตะลึงอย่างมาก

หากเป็นเช่นนี้ สถานการณ์ของเขาก็ตกอยู่ในอันตรายอย่างมาก!

หากระยะเวลาปลอดภัยสิ้นสุดลง สัตว์ประหลาดพวกนี้จะพุ่งออกมาเหมือนกระแสน้ำหลาก ผ่านป่ามาและพุ่งไปโจมตีเมืองทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณนี้ทั้งหมด

และอาณาเขตของเขาอยู่ใกล้ที่สุด เขาจะเป็นคนแรกที่รับการโจมตีของสัตว์ประหลาด!

ไม่น่าแปลกใจ..

ไม่น่าแปลกใจเลยทำไมเขาถึงได้ยินเสียงคำรามของสัตว์ร้ายใกล้มาก นี้คือสามารถอธิบายได้แล้ว

ถ้าไม่ใช่เพราะเขามาตรวจสอบที่นี้โดนบังเอิญ เขาเกรงว่าคงถูกกักขังอยู่ในความมืด ไม่ได้รับรู้ด้วยซ้ำว่าจะตายตอนไหน

ไม่!

จะอยู่นิ่งไม่ได้เด็ดขาด

ก่อนที่ระยะเวลาปลอดภัยจะหมดลง เขาต้องเพิ่งความแข็งแกร่งของดินแดนให้มากที่สุด

หลิน ยู คิดไปพลาง รีบกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้แล้วเดินทางกลับ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

เขาคิดว่าโลกนี้จะดูเป็นมิตร เพื่อให้ผู้คนที่มาถึงค่อยๆเติบโตและปรับตัวให้เข้ากับโลกนี้ได้อย่างช้าๆ

แต่พวกไม่เขาคงไม่คาดคิดว่าสถานที่ของพวกเขาจะเป็นเพียงเรือนกระจกที่ได้รับการคุ้มครองชั่วคราว

เมื่อนึกถึงฉากอันน่าสะพรึงกลัวที่เขาเห็น หลิน ยู ก็ได้เร่งฝีเท้าเดินทางผ่านป่าอย่างต่อเนื่อง

ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง เขาก็ได้กลับมาที่อาณาเขตอีกครั้ง

หลังจากที่ได้ไปเจอเหตุการณ์สัตว์ประหลาดในกำแพงใส เขาก็ค่อยๆสงบ มองไปรอบอาณาเขตของเขา และเริ่มวางแผนต่อต้านเหล่าสัตว์ร้าย

เริ่มแรก

ที่ตั้งของเขา ตั้งอยู่ในเชิงเข้าและด้านหลังเป็นภูเขา ดั้งนั้นการโจมตีจะมีเพียง 3 ด้านซึ่งเป็นประโยชน์อย่างมากในการป้องกัน

ยิ่งไปกว่านั้นป่าแห่งนี้ยังทอดยาวออกไปหลายพันไมล์ มันทั้งแคบและยาวมาก เป็นไม่ได้ที่สัตว์ประหลาดพวกนั้นจะโจมตีโถมมาที่เขาทั้งหมด

เมื่อพวกมันกระจายกันออกไป เราก็สามารถเอาชนะพวกมันได้ทีตัวๆ ตราบใดที่มีกองกำลังมากพอ การป้องกัน 3 ด้านก็ไม่ใช่จะไม่มีโอกาส

เขากำลังตกอยู่ในอันตราย

แต่อันตรายก็มาพร้อมโอกาส

ตราบเท่าที่เขาสามารถสกัดกั้นการโจมตีของพวกสัตว์ประหลาดเหล่านั้นได้ ทรัพยากรที่เขาจะได้รับต้องมากมายมหาศาลอย่างแน่นอน

ในเวลานั้น ไม่ใช่ว่าจะเป็นไม่ได้ที่จะใช้สงครามเพื่อสนับสนุนสงครามอีกที

ตราบใดที่เขายืนหยัดได้นานพอ เขาก็สามารถเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น อัญเชิญกองทหาร และเอาตัวรอดจากระแสสัตว์ร้ายนี้

“เหลือเวลาอีก 5 วัน...”

หลิน ยู ขมวดคิ้วเล็กน้อย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

นี้เป็นครั้งแรกที่เขาสัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของโลกใบนี้ได้อย่างแท้จริง

เขาไม่มีความตั้งใจที่เสียเวลาอยู่แบบนี้อีกต่อไป ใช้พลังเวทย์ที่ได้รับมาในวันนี้กว่า 100 แต้มเพื่ออัญเชิญเหล่าพืช เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ที่จะเกิดขึ้น