ตอนที่ 9 สายเลือดราชวงศ์
ตอนที่ 9 สายเลือดราชวงศ์
[ชื่อ : จิตวิญญาณแห่งพืช]
[เผ่า : พืช]
[ระดับ : ระดับ 3 (0/50)]
[ความแข็งแกร่ง : 25]
[ร่างกาย : 25]
[ความว่องไว : 28]
[วิญญาณ : 40]
[สกิล : ควบคุมธรรมชาติ(ควบคุมพลังธรรมชาติ เพื่อในโจมตีศัตรูในระยะไกล)]
[หมายเหตุ : สิ่งมีชีวิตระดับล่าง กองกำลังที่ใกล้ชิดธรรมชาติมากที่สุด สามารถควบคุมธรรมชาติ เวทย์มนต์ คาถา เพื่อใช้โจมตีสิ่งต่างๆ ได้]
……
“สกิลโจมตีระยะไกล!”
หลิน ยู ตกตะลึงดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
เขาไม่คาดคิดกองกำลังใหม่ที่ถูกปลดล๊อกออกมาจะทรงพลังขนาดนี้
การจู่โจมระยะไกลด้วยเวทย์มนต์ นี้เป็นกองกำลังประเภทที่ผู้คนนับไม่ถ้วนใฝ่ฝันถึง
ตัวอย่างเช่น จิตวิญญาณแห่งพืชที่อยู่ตรงหน้าเขา แม้ว่าค่าสถานะของมันจะต่ำกว่าทหารระดับ 3 ประเภทอื่นๆ แต่ทักษะของมันนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก แทบจะเรียกได้เป็นตัวซวยของระยะประชิดเลย
สิ่งสำคัญที่สุดคือ หลิน ยู มีความสามารถในการกลายพันธุ์ เขาสามารถสืบทอดความสามารถนี้ไปยังทหารอื่นๆได้อย่างสมบูรณ์
นี้เป็นเพียงตัวอ่อนที่ถูกออกกลายพันธุ์ที่ถูกออกแบบมาสำหรับเขา!
จากตัวอ่อนนี้ ตราบใดที่เขามีพลังเวทย์เพียงพอ เขาสามารถสร้างกองทัพพืชเวทย์มนต์ได้!
แค่คิดก็สยองแล้ว
เขามองไปที่พลังเวทย์ 70 แต้มที่เหลืออยู่ โดยไม่ลังเล เขาใช้พลังเวทย์ 10 แต้ม เพื่อใช้ในการกลายพันธุ์จิตวิญญาณแห่งพืช
เมื่อแสงสว่างจางหายไป กลุ่มแสงสีเขียวของจิตวิญญาณแห่งพืชค่อยๆ กระจายตัวกลายเป็นไม้เท้าดอกไม้และมงกฏ
[ชื่อ : ฮัวหลิง(ราชวงศ์)]
[เผ่า : พืช]
[ระดับ : ระดับ 3 (0/50)]
[ความแข็งแกร่ง : 30]
[ร่างกาย : 35]
[ความว่องไว : 28]
[วิญญาณ : 50]
[สกิล : ควบคุมธรรมชาติ(ควบคุมพลังธรรมชาติ เพื่อในโจมตีศัตรูในระยะไกล),ออร่าความสัมพันธุ์(เพิ่มขวัญกำลังใจให้กับเผ่าพืชโดยรอบ)]
[หมายเหตุ : ร่างขั้นสูงของปิศาจดอกไม้ ด้วยเหตุผลบางประการ มันได้ปลุกสายเลือดราชวงศ์ขึ้นมาในขั้นต้น มีความสามารถเสริมของพืชประเภทอื่นๆ]
“นี้มัน ?”
หลังจากที่ได้อ่านค่าสถานะของ ฮัว หลิง แล้ว หลิน ยู ก็ตกตะลึง
เลือดราชวงศ์?
มันบ้าอะไรเนี้ย?
ความสามารถกลายพันธุ์สามารถกลายพันธุ์อะไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ?
ขณะที่เขาสงสัยอยู่นั้น จิตวิญญาณแห่งพืชที่เพิ่งได้กลายพันธุ์ได้สำเร็ว ก็ลอยขึ้นไปในอากาศอย่างช้าๆ และเต้นอยู่เหนือต้นไม้แห่งชีวิต ด้วยไม้เท้าในมือของมัน เหล่าต้นไม้ด้านล่างก็เกิดร่าเริงขึ้นมาทันที
หลิน ยู ดูค่าสถานะของพวกมัน มันเพิ่มขึ้นมา 10 เปอเซ็น
นี้อาจเป็นผมของ “ออร่าความสัมพันธุ์” หรือไม่?
หลิน ยู รู้สึกประหลาดใจและดีใจ เขาไม่ได้คาดคิดว่าความสามารถกลายพันธุ์จะมีผลลัพธ์ซ่อนอยู่อีก ดังนั้นเขาเลยสามารถกลายพันธุ์กองกำลังที่ทรงพลังขนาดนี้ได้
เขายังคงอัญเชิญจิตวิญญาณแห่งพืชตัวที่สองและใช้กลายพันธุ์กับมันอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม โชคครั้งนี้ไม่ดี จิตวิญญาณพืชไม่ได้กลายเป็นสายเลือดราชวงศ์อีก แต่เป็นรูปแบบขั้นสูงของปีศาจดอกไม้ธรรมดา แม้แต่ทักษะที่สองก็กลายเป็นทักษาะรักษาตามธรรมชาติของปิศาจดอกไม้
จากนั้น หลิน ยู ลองอีกครั้ง แต่ผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม
ดูเหมือนว่ามันจะไม่ง่ายเลยที่จะได้มี สายเลือดราชวงศ์
อย่างไรก็ตาม หลิน ยู ก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวัง เพราะระดับสายเลือดราชวงศ์ เขาจะสามารถขอมากขนาดนั้นได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้น กองกำลังปัจจุบันของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอ
เถาวัลย์พิษ ระดับ 3 2 ตัว , นางไม้บ้าคลั่ง ระดับ 3 1 ตัว , จิตวิญญาณดอกไม้ระดับ 3 ตัวที่สามารถโจมตีด้วยเวทย์ และ วิญญาณดอกไม้ระดับหายากที่มีสายเลือดราชวงศ์
มีทั้งหมด 3 ประเภท 6 ตัวด้วยกัน
หากเรื่องนี้แพร่ออกไป เขาก็เกรงว่าต้องเกิดความโกลาหลแน่นอน
สำหรับ กองกำลัง ระดับ 1 และ ระดับ 2 มี่เหลือ เนื่องจากระดับของพวกมันต่ำเกินไป หลิน ยู จึงส่งพวกมันทั้งหมดกลับด้วยทักษะ “การส่งกลับ” ของดินแดน และแทนที่มันด้วยพลังเวทย์มนต์
ตากนั้นเขาก็ใช้พลังงานเวทย์มนต์ที่ได้มาจากส่งกลับ เพื่ออัญเชิญจิตวิญญาณพืชอีกสองตัว ซึ่งจะถูกใช้เป็นพิเศษเพื่อนปกป้องดินแดน
หลังจากนั้น ก็ เรียก ฮัวหลิง ผู้มีสายเลือดราชวงศ์ และพูดว่า “จากไปนี้ ผมจะเรียกคุณว่า หลิง ซี ละกัน จะได้จำได้ง่าย”
ฮัว หลิง ดู่เหมือนเข้าใจที่เขาพูด มันเต้นไปมาอย่างมีความสุขบนหัวเขา
......
ในเวลาเดียวกัน
ณ ช่องแชทภูมิภาค
หลังจากการชิงหีบสมบัติผ่านไป ช่องแชททั้งหมดก็ลุกเป็นไฟ ทุกคนต่างพูดคุยเรื่องนี้กันอย่างตื่นเต้น
“ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าสิ่งที่ตกลงมาจากท้องฟ้า มันจะกลายเป็นหีบสมบัติ! คาดไม่ถึงจริงๆ”
“ให้ตายซิ ถ้ารู้แบบนี้ฉันควรไปตรวจดูด้วย บางทีฉันอาจจะได้ของดีมาก็ได้”
“ตอนนั้นหน่ะเหรอ? แกคงไม่ได้อยากตายใช่ไหม? แกไม่รู้หรอกว่าเหตุการณ์ตอนนั้นมันวุ่ยวายขนาดไหน ได้ข่าวว่ามีคนตายเยอะมาก!”
“ฉันก็อยู่ที่นั้นด้วย ฉันเกือบโดนเจ้าลูกหมากัดตาย โชคดีที่ฉันวิ่งเร็ว”
“ฉันได้ยินมาว่าแต่เผ่าเทวดาก็ปรากฏตัวออกมาในภายหลัง และทั้ง 2 ตัวก็มีระดับ 3”
“ให้ตายซิ เผ่าเทวดาเหรอ แสดงว่าเป็นเขาที่เอาสมบัติทุกอย่างไปเลยไม่ใช่เหรอ”
“ไม่ มีสมบัติ 3 อย่างในนั้น ว่ากันว่า 2 อย่างอยู่แย่งไปโดยเผ่าพืช แต่ไม่มีใครเห็นว่ามันคืออะไร”
“เอ๋! เผ่าพืช? เผ่าพืชจะไปชนะเทวดาได้ยังไง!?”
“เชื่อไหม ฉันสงสัยว่าเผ่าพืชต้องแข็งแกร่งเป็นอันดับ 4 ไม่อย่างนั้นมันคงไม่แข็งแกร่งขนาดนี้”
หลิน ยู ไม่รู้เลยว่าเขาได้กลายเป็นคนดังในพื้นที่นี้ไปแล้ว
เกือบทุกคนที่ปรากฏตัวบนที่ราบ ต่างพูดถึงความตัวตนของเจ้าแห่งพืชลึกลับ และคาดเดาความแข็งแกร่งของเขา
บางคนคิดว่าเขาไม่ใช่มนุษย์
เป็นสัตว์ประหลาดที่มีความแข็งแกร่งตั้งแต่ระดับ 4 ขึ้นไป
มิฉะนั้น ด้วยความแข็งแกร่งของเผ่าพืช จะไปเทียบกับเผ่าเทวดาที่ทรงพลังได้อย่างไร? แถมยังเป็นนางฟ้าระดับ 3!
คุณรู้ไหม มีไม่กี่คนที่ตอนนี้มาถึงระดับ 3
แล้วทำไมเผ่าพืชถึงมาถึงระดับ 3 ได้ภายในเวลาอันสั้น?
ที่นี้ทุกคนก็ยังคงงง..
ขณะที่ทุกคนพูดถึงมัน
ณ เนินเขาห่างจากที่ราบหลาย 10 กิโลเมตร
ชายหนุ่มที่มีทูตสวรรคฺ 2 ตนยืนอยู่ในห้องโถงอันงดงาม เต็มไปด้วยบรรยากาศความศักดิ์สิทธิ์ ดูข้อมูลที่ไหลผ่านช่องแชทภูมิภาค อย่างต่อเนื่อง ใบหน้าของเขาดูเศร้าหมอง
“มันคือเผ่าพืชใช่ไหม! ซักวันฉันจะขุดรากถอนโคนพวกมันให้หมด !”
ชายหนุ่มหันหลังเล่นเดินออกจากห้องโถงไปด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ในมือของเขายังถือลูกบอลโปร่งแสง
มันคือ 1 ใน 3 สมบัติ ภายในหีบสมบัติก่อนหน้านี้!
……
ณ ด้านอื่น
ภายในอาณาเขตของ หลิน ยู
หลังจากจัดการเรื่องเล็กน้อยทั้งหมดเสร็จแล้ว หลิน ยู ก็ไม่ได้ออกไปสำรวจหรือล่ามอนสเตอร์ต่อ แต่นำต้นไม้มาสร้างบ้านในดินแดนเพื่อนใช้เป็นที่พักผ่อนในอนาคต
ฉันทำงานจนมืดค่ำ ในที่สุดบ้านไม้ของเขาก็เสร็จ มันตั้งขึ้นใต้ต้นไม้แห่งชีวิต
จากนั้น หลิน ยู ก็นำเนื้อตากแห้งมา และเริ่มก่อไฟเพื่อนย่างเนื้อ เพลิดเพลินกับมื้อค่ำที่หายากนี้
เขาได้อยู่โลกแห่งนี้มา 2 วันแล้ว
มันคงเป็นเรื่องโกหกถ้าจะบอกว่าเขาไม่เหงา
มีความไม่สบายใจในใจของเขา
โชคดีที่มีพืชพวกนี้คอยอยู่เป็นเพื่อน ถ้าไม่มีพวกมันเขาต้องกลายเป็นบ้าแน่ๆ
ต้นไม้สัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเขา พวกมันค่อยๆ เขาใกล้และโอบกอดเขาอยู่ตรงกลาง
หลิง ซี และวิญญาณดอกไม้ทั้ง 2 บินอยู่เหนือหัวเขาหัวเราะและเล่นกัน ทำให้ทุกอย่างดูมีชีวิตชีวา
ในทางตรงกันข้าม นางไม้บ้าคลั่ง นั้นดู สุขุมอย่างมาก
พวกมันเดินตรวจตราอาณาเขตอยากมีสติ ค่อยระวังสิ่งรอบตัวเขา
“ถึงเวลาพักผ่อนแล้ว พรุ่งนี้ยังมีเรื่องให้ต้องทำอีกเยอะ”
หลิน ยู ยิ้มเล็กน้อยและพูดกับต้นไม้
เขาสามารถรับรู้ได้ว่าพวกพืชนั้นเข้าใจเขาได้
หลังจากที่กินบาบีคิวและดื่มน้ำค้างที่เก็บมาจากใบไม้ในตอนเช้า เขาก็ลุกขึ้นกลับไปที่บ้านไม้เพื่อหลับและพักผ่อน