ตอนที่ 20-28 หลอกกันเล่น
โบรดีเป็นเทพแท้ในตอนแรก บังเอิญเขาได้เพชรกระจับแดง จากนั้นฆ่าโจรไปมากและได้ประกายเทพชั้นสูงธาตุมืด เขาจึงหลอมรวมกับมันและกลายเป็นเทพชั้นสูง ประสบการณ์ของเขามีจำกัด! เขาเพียงแต่อาศัยอยู่ในเผ่าเดียว แล้วจะเคยเห็นสมบัติมากมายได้ยังไง?
หลังจากฆ่าอล็อตหัวหน้าเผ่าและได้รับแหวนเก็บสมบัติของเขา โบรดีได้รับสมบัติมาหลายร้อยล้านศิลาดำ ซึ่งทำให้เขาตะลึง
ตอนนี้เขาระบุรายการถึงสิ่งที่เขาต้องการเป็นจำนวนมากเขาเพิ่งจะพูดออกไปเท่านั้น
“มีเงินห้าหมื่นล้านและพลังมหาเทพวิถีทำลายล้างห้าสิบหยดอยู่ในนี้” ลินลี่ย์ถอดแหวนเก็บสมบัติและยิ้มให้ขณะเขามองดูโบรดี “ตราบใดที่เจ้าให้เพชรกระจับแดงข้า สิ่งนี้จะเป็นของเจ้า”
ห้าหมื่นล้านศิลาดำ พลังมหาเทพห้าสิบหยด?
สายตาของอสูรหกดาวและเจ็ดดาวร้อนแรงด้วยความอิจฉา ในความเป็นจริง หยดพลังมหาเทพหยดเดียวก็มีค่ามากกว่าห้าหมื่นล้านแล้ว น่าเสียดายโบรดีไม่เข้าใจว่าหยดพลังมหาเทพมีค่ามากเพียงไหน เขาเพียงแต่เคยใช้เงินศิลาดำมาก่อนเท่านั้น เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ ขณะที่พลังมหาเทพเขาอาจแค่เคยได้ยินมา
“ยอดเยี่ยม” โบรดีหัวเราะขณะมองดูลินลี่ย์ “เจ้าสมกับเป็นเทพพารากอนจริงๆ ดูเหมือนว่าข้าจะเรียกราคาต่ำไปหน่อย”
พวกอสูรหกดาวและอสูรเจ็ดดาวรายโดยรอบและคนนำทางเผ่าล็อตเตอดถลึงตามองโบรดีไม่ได้ เขาเรียกทรัพย์สินเป็นจำนวนมหาศาลแล้ว หรือว่าโบรดีนี้ยังไม่พอใจ ต้องการเพิ่มอีก?
“แต่ข้าโบรดีรักษาคำพูด ถ้าข้าเรียกราคาต่ำ อย่างนั้นก็ถือว่าข้าขอราคาต่ำ” โบรดีหัวเราะขณะมองลินลี่ย์ “ลอร์ดลินลี่ย์ เดิมทีข้ามีข้อขอร้องสามอย่างประการแรกคือท่านต้องคุ้มครองข้าออกไปจากแดนนรกนี่”
“ข้า,ลินลี่ย์สาบานในนามจอมเทพแห่งชีวิตว่าถ้าเจ้าโบรดีมอบเพชรกระจับแดงให้ข้า ข้าจะส่งเจ้าออกจากแดนนรกโดยปลอดภัย” ลินลี่ย์พูดตรงไปตรงมา
โบรดีตะลึง
“ยอดเยี่ยม” โบรดีก้มหน้ามองดูแหวนเก็บสมบัติ รอยยิ้มดีใจปรากฏบนใบหน้าของเขา “อย่างนั้นลอร์ดลินลี่ย์ แหวนเก็บสมบัตินี้เป็นของท่านแล้วในตอนนี้!” ขณะที่เขาพูด เขาโยนแหวนออกไป
ขณะนั้นเอง..
“ควั่บ!” “ควั่บ!”
รังสีใสสองสายยิงเข้าหาโบรดีจากด้านหลัง
“พลังโจมตีวิญญาณ?” หน้าของลินลี่ย์เปลี่ยน
เทพพารากอนไวก็จริง แต่พวกเขาไม่ไวกว่าพลังโจมตีวิญญาณ!
“แหวน” ลินลี่ย์บินไปข้างหน้า
ทันใดนั้นแขนข้างหนึ่งเหยียดออกและคว้าไหล่ลินลี่ย์ไว้ ลินลี่ย์หันไปมองเห็นแต่เพียงเชกวินที่คว้าไหล่เขาไว้ ดวงตาของลินลี่ย์เย็นชาทันที เขาจ้องมองมองเชกวินอย่างเย็นชาจากนั้นส่งสำนึกอย่างไม่พอใจ “เชกวินเจ้ากำลังหาที่ตาย” ขณะเดียวกันไหล่ของลินลี่ย์สั่นสะเทือนกระแทกมือเชกวินออกไป
“ฮ่าฮ่า ท่านลินลี่ย์ อย่าวู่วาม”
ขณะนั้นเอง..
กระแสพลังดูดกลืนที่น่ากลัวถูกนำมาใช้กับร่างของลินลี่ย์ ลินลี่ย์ต้องการจะบินหาโบรดีแต่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้เร็ว
“นี่มัน..?” ลินลี่ย์หันไปมอง ที่ด้านหลังเชกวินมีเงามายาของอสูรศักดิ์สิทธิ์ชนิดหนึ่งราชสีห์กลืนฟ้า! เชกวินเหมือนไดลิน ร่างเดิมของเขาเป็นอสูรศักดิ์สิทธิ์ ราชสีห์กลืนฟ้า และเขามีสามตา เพียงแต่ลินลี่ย์ไม่สนใจเพราะแม้พลังดึงดูดของทักษะเทพธรรมชาติของเชกวินอาจแข็งแกร่ง แต่เขาไม่สามารถกลืนลินลี่ย์ได้!
แต่เชกวินใช้พลังของมหาเทพตั้งแต่แรกจากนั้นใช้ทักษะเทพธรรมชาติ ‘กลืนฟ้า’
พลังของวิชาพลังดึงดูดนี้ยิ่งใหญ่มากจนแม้แต่ลินลี่ย์ก็ต้องพยายามต้าน เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เร็ว
“นี่..” อสูรหกดาวและอสูรเจ็ดดาวตะลึง ทูตมหาเทพเชกวินโง่ไปแล้วหรือ? เขากล้าลงมือกับเทพพารากอน? บีบีตะลึงเช่นกัน แต่สองคนไม่ลังเลอสูรเจ็ดดาวสองคนทำตามคำสั่งของเชกวิน
อสูรเจ็ดดาวสองคนขณะที่ลงมือใช้พลังโจมตีวิญญาณของพวกเขานอกจากนี้พวกเขายังโถมตัวเข้าหาโบรดี
ทุกคนที่อยู่ใกล้กับโบรดีเริ่มด้วยขณะที่ลินลี่ย์ถูกเชกวินพัวพันไว้ เชกวินใช้พลังมหาเทพและทักษะเทพธรรมชาติของตัวเขา ในช่วงเวลาสั้นๆ นั้นแหวนเก็บสมบัติของโบรดีตกลงมาอยู่ในมือของอสูรเจ็ดดาวคนหนึ่งที่มีผมสีเขียว
ผลของทักษะเทพธรรมชาติลดลง
“เชกวิน!” ลินลี่ย์โกรธและคว้าแขนไว้
“ท่านลินลี่ย์ โอว ท่านคือลอร์ดลินลี่ย์ พารากอนผู้ทรงอานุภาพ ได้โปรดปล่อยข้า มิฉะนั้นบริวารของข้าจะทำลายแหวนเก็บสมบัติ” เชกวินไม่กังวลแม้แต่น้อย
ลินลี่ย์จ้องมองเชกวินอย่างเย็นชา
“ข้ามีสมบัติมหาเทพป้องกันได้ทั้งสองอย่าง เจ้าไม่สามารถฆ่าข้าได้ อย่างมากเจ้าก็แค่ขับข้าเข้าไปในมิติปั่นป่วนเท่านั้น” เชกวินหัวเราะอย่างใจเย็น
เชกวินไม่กลัวลินลี่ย์
เชกวินตอนนี้ได้เปรียบลินลี่ย์ ถ้าลินลี่ย์โจมตี บริวารของเชกวินจะทำลายแหวนเก็บสมบัติทันที
“วิเศษมาก” ลินลี่ย์เริ่มหัวเราะด้วยความโกรธ
เพชรกระจับแดงในความเป็นจริงอยู่ในใจลินลี่ย์มาโดยตลอด ในใจของลินลี่ย์ นี่คือเครื่องรางชิ้นสุดท้าย เพชรกระจับแดง เป็นเครื่องหมายชีวิตของปู่เดลินของลินลี่ย์ บางทีถ้าเป็นอย่างอื่นเขาคงขับต้อนเชกวินเข้ามิติปั่นป่วนอย่างไม่ปราณีแล้วและคงฆ่าอสูรเจ็ดดาวทั้งสอง แต่นี่เขาไม่ทำ!
อากาศเหนือเทือกเขาเนวิลล์ ยอดฝีมือมากกว่าร้อยคนกำลังมองดูลินลี่ย์กับเชกวิน
“เชกวินบ้าไปแล้วหรือ? เขาล่วงเกินพารากอน เป็นไปได้หรือว่าเชกวินเชื่อว่าในอนาคตมหาเทพแห่งแสงจะคอยปกป้องเขาอยู่เสมอ?”
“คงน่าประทับใจถ้ามหาเทพลดตัวลงมาล่วงเกินพวกเทพ แม้แต่ครั้งเดียวพวกเขาก็ไม่ทำเช่นนั้น
อสูรหกดาวและอสูรเจ็ดดาวทุกคนเชื่อว่าเชกวินสติเพี้ยนไปแล้ว ที่สำคัญในแดนนรก ทุกคนเชื่อว่าความแค้นของเทพเป็นเรื่องระหว่างเทพมหาเทพเป็นผู้สง่าและสูงส่งเหนือกว่าเทพมากพวกเขาอาจเข้าแทรกแซงได้เป็นครั้งคราว แต่ถ้าพวกเขาทำบ่อยเข้า เป็นไปได้ว่าพวกเขาจะถูกวิจารณ์ลับๆ
แต่ไม่ว่ายังไงแหวนเก็บสมบัติอยู่ในมือของเชกวิน
“พี่ใหญ่” บีบีพูดอย่างแตกตื่น
“ก็ได้” ลินลี่ย์จ้องมองเชกวินที่อยู่ห่างออกไป จากนั้นส่งสำนึกเทพบอก “บางทีสถานการณ์คงไม่แย่เกินไป”
“เอ๋?” บีบีมองดูลินลี่ย์อย่างงุนงง
“พี่ใหญ่? ท่านพูดอะไร?” บีบีไม่เข้าใจคำพูดของลินลี่ย์
“ข้าเห็นสองคนนั้นโจมตีใส่โบรดีทันที” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพบอก “ข้าห่วง..แต่ไม่ใช่เรื่องที่พวกเขาจะยึดแหวน แต่เป็นห่วงว่าโบรดีจะทำลายแหวนทันที แม้ว่าพลังโจมตีวิญญาณจะเร็วก็ตาม แต่การสนองตอบของเทพ ออกกำลังบีบที่นิ้วย่อมไวกว่าอย่างมิต้องสงสัย”
บีบีพยักหน้าเช่นกัน เห็นด้วยกับเรื่องนั้น
เทพอาจไม่ทันได้หลบพลังโจมตีวิญญาณ แต่เขายังมีอาการตอบโต้ได้ คงจะง่ายกับการทำลายแหวน
“แต่โบรดีไม่ทำลายแหวน เขาถูกฆ่า แต่เขายังไม่ยอมทำลายแหวนนี้” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพตอบ
“พี่ใหญ่, ท่านจะบอกว่า..?” บีบีเริ่มเดาคำตอบ
“ความจริงเมื่อข้าเพียงแต่เห็นโบรดีและไม่เห็นภรรยาของเขา ข้าก็เริ่มสงสัยแล้ว..ว่าโบรดีนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าเหยื่อล่อ! เพียงแต่, ข้าคิดว่าบางทีโบรดีคงแยกกับภรรยาเพื่อปกป้องนาง ข้าจึงไม่คิดอะไรมากเกินไป” ลินลี่ย์มองดูเชกวินและอีกสองคนอย่างระมัดระวัง “แต่ตอนนี้...แม้ว่าถึงตอนที่จะตายอยู่แล้วโบรดีไม่ทำลายแหวนและข้าก็ยังมีข้อสงสัย”
“พี่ใหญ่ท่านจะบอกว่าไม่มีเพชรกระจับแดงอยู่ภายในแหวนเก็บสมบัติ?” บีบีส่งสำนึกเทพตอบ
“เป็นไปได้” ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพตอบ “แต่ยากจะบอกได้ ถ้าโบรดียังมีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์รอดอยู่ อย่างนั้นแหวนไม่น่าจะใช้งานได้
อสูรเจ็ดดาวสองคนที่รับใช้เชกวินผสานเข้ากับร่างแยกเขา และจากนั้นส่งแหวนเก็บสมบัติให้เชกวิน เชกวินถือแหวนไว้ จากนั้นหัวเราะเยาะเย้ยลินลี่ย์ “ลินลี่ย์, ในสงครามมหาพิภพ เจ้าทำได้เหลือเชื่อ แต่บัดนี้...สมบัตินี้เป็นของข้า”
แม้ว่านี่เป็นสิ่งที่เชกวินพูด แต่เขาค่อนข้างรู้สึกสงสัยมาก เขาอดชำเลืองไปที่ศพของโบรดีที่นอนอยู่ในป่าบนภูเขามิได้ “โบรดีนี้ความจริงไม่ทำยอมทำลายแหวนก่อนตาย”
การกระทำก่อนนี้ของเชกวินไม่ได้ตั้งใจชิงแหวนเก็บสมบัติเพื่อตัวเอง แต่เชกวินต้องการให้โบรดีทำลายแหวนและทำให้ไม่มีใครได้รับไป!
“ติ๋ง!”
เชกวินหยดเลือดลงบนแหวนเก็บสมบัติ
“ถ้าพี่ใหญ่คาดเดาได้ถูก อย่างนั้น ‘โบรดี’ นี้เป็นแค่เหยื่อล่อ เขาต้องใช้ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์อื่นหนีไปและไม่มีทางจะเปิดแหวนเก็บสมบัตินี้” บีบีจ้องมองอย่างใกล้ชิด ลินลี่ย์ก็มองดูอยู่เช่นกัน...และยอดฝีมือเป็นร้อยมองดูขณะที่เชกวินหยดเลือด
เลือดหยดลงบนแหวนเก็บสมบัติ ภายใต้การจับจ้องของทุกคน เลือดค่อยๆ ซึมเข้าไปในแหวน จากนั้นแหวนดูดซับเลือดไว้
“เอ๊ะ? เกิดอะไรขึ้น” บีบีตกใจ
“แปลก” ลินลี่ย์ไม่เข้าใจ ตามหลักแล้วแหวนเก็บสมบัติไม่ควรจะผูกสัญญาได้
เพียงแต่ถ้าร่างแยกของโบรดีตายหมด แหวนจึงจะผูกสัญญาโลหิตได้
“เป็นไปได้หรือว่าข้าเดาผิด โบรดีถูกพลังโจมตีจากด้านหลังและประมาทดังนั้นจึงไม่ทันได้ทำลายแหวนหรือ?” ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว
“ฮ่าฮ่า...”
เชกวินหัวเราะเยาะเย้ยลินลี่ย์ “ลินลี่ย์, ข้าไม่ได้คาดไว้ก่อนด้วยซ้ำ แหวนเก็บสมบัตินี่ตกมาอยู่ในมือข้าจริงๆและข้าสามารถผูกสัญญาโลหิตได้.. แต่น่าเสียดาย แหวนนี้ตกเป็นของข้าแล้ว ต่อให้เจ้าขับข้าเข้าไปในมิติปั่นป่วน ข้าก็จะเอามันไปกับข้าด้วย มหาเทพจะออกมาช่วยข้าแน่นอน...และการกระทำของเจ้าเช่นนั้นจะทำให้มหาเทพมีเหตุผลในการฆ่าเจ้า”
ลินลี่ย์หน้าบึ้ง
“ฮ่าฮ่า... โกรธนักหรือ โกรธไปเลย? แย่หน่อยนะ มันไม่มีประโยชน์” เชกวินยิ่งเย้ยหยันก็ยิ่งมีความสุข
“เจ้าแข็งแกร่งมากนักไม่ใช่หรือ? อะไร ตอนนี้ไม่กล้าลงมือหรือ?” เชกวินหัวเราะย่ามใจ
เขามีสมบัติมหาเทพสำหรับปกป้องทั้งสองอย่าง ต่อให้เป็นลินลี่ย์ก็ฆ่าเขาไม่ได้
“เชกวิน! เจ้าน่ากลัวจริงๆ” ลินลี่ย์ยังสงบอยู่ได้ “ข้ายังไม่เคยเห็นเพชรกระจับแดงกับตาสักดี เจ้าเอาออกมาให้เราชมได้ไหม?!”
“แน่นอน ได้เลย!” เสียงหัวเราะของเชกวินดูชั่วร้าย “แม้ว่าข้าจะถือเพชรกระจับแดงไว้ในมือ แต่เจ้าจะชิงไปจากข้าได้หรือ?” เชกวินไม่ใช่โบรดี ไม่มีทางที่เขาจะถูกลอบฆ่า นอกจากนี้แค่เพียงคิด เชกวินสามารถเก็บแหวนที่ผูกสัญญาเสร็จแล้วเข้าไปในร่างของเขาได้
บีบีจ้องมองเชกวินอย่างเย็นชา
“ทุกคน” เชกวินชำเลืองมองดูคนรอบๆ เขาต้องการทำเพื่อที่ว่ากลุ่มคนรอบๆนี่จะเผยแพร่คำพูดที่เขาดูถูกลินลี่ย์ในวันนี้ออกไป “เพชรกระจับแดงนี้ ตามตำนานก็คือเครื่องรางจอมเทพ แต่แน่นอนว่ามันจะใช่เครื่องรางจอมเทพของแท้หรือไม่ ในเมื่อท่านลินลี่ย์ต้องการจะดู ข้าจะทำตามความต้องการของเขา”
ขณะที่พูดเชกวินส่งสำนึกเทพเข้าไปในแหวนเก็บสมบัติ
เชกวินยิ้มกว้างเต็มใบหน้าเนื่องจากเพชรกระจับแดงปรากฏอยู่ในมือเขาทันที เชกวินยิ้มขณะมองดูทุกคน “นี่คือเพชรกระจับแดง! ท่านลินลี่ย์ เห็นชัดแล้วหรือยัง?” เชกวินยิ้มให้ลินลี่ย์
“เป็นเพชรกระจับแดงจริงๆ” บีบีตกใจ
ลินลี่ย์ขมวดคิ้ว แต่เขาแผ่สำนึกเทพของเขา..และจากนั้นมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าลินลี่ย์ทันที “เชกวิน,เพชรกระจับแดงตามตำนานจะมีพลังทำให้เทพแท้ผู้หลอมรวมกับประกายเทพเอาชนะอสูรหกดาวได้ เจ้าพบพลังที่คล้ายกันนี้ในเพชรกระจับแดงนี้ไหม?”
เชกวินตะลึง
ในท่ามกลางความยินดี เขาไม่คิดเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย และตอนนี้ เขาตระหนักได้เช่นกันว่า...เพชรกระจับแดงนี้ไม่มีพลังเฉพาะแบบแม้แต่น้อย
“เป็นไปไม่ได้ เพชรนี้มาจากแหวนเก็บสมบัติของโบรดี มันเป็นของแท้แน่นอน” เชกวินไม่อยากเชื่อเรื่องนี้
“ฮึ่ม ของแบบนี้มีปลอมกันมากมาย ความสามารถในการตอบโต้ของโบรดีก็อยู่ระดับธรรมดา แค่ตรวจสอบโดยใช้สำนึกเทพ ใครๆ ก็รู้ได้ว่าเป็นของมนุษย์สร้างขึ้น” ลินลี่ย์หัวเราะอย่างใจเย็น
“ฮ่าฮ่า, ลินลี่ย์, หยุดพูดเลย เจ้าไม่มีทางได้มัน ดังนั้นเจ้าต้องการหลอกข้า? ไม่มีใครเคยเห็นเพชรกระจับแดง ใครจะรู้กันว่ามันจริงหรือไม่? บางทีพลังเฉพาะตัวของเพชรกระจับแดงต้องการวิธีใช้พิเศษจึงจะดึงออกมาใช้ได้” เชกวินพูดด้วยความมั่นใจ “นอกจากนี้นี่คือเครื่องรางจอมเทพ สิ่งหนึ่งที่แน่นอนก็คือเครื่องรางจอมเทพไม่สามารถทำลายได้ ดู ดูว่ามันแข็งแรงแค่ไหน...”
ขณะที่เขาพูด เขาเพิ่มพลังลงไปในนิ้ว เขาแค่ต้องการแสดงอวดเท่านั้นและไม่ได้ใช้พลังจริงจังแต่อย่างใด
“แครก!”
เพชรกระจับแดงที่เปราะบางแตกทันทีที่สัมผัสเบาๆกลายเป็นเศษเพชรนับไม่ถ้วนร่วงลงพื้น
“นี่...” เชกวินตะลึงทันที และเขาจ้องมองจนตาแทบถลน
ยอดฝีมือรอบๆร้อยคนส่งเสียงฮือฮา พวกเขาก็ตะลึงเช่นกัน ดังนั้นโบรดีที่พวกเขารายล้อมและไล่ล่ามาหลายปีก็สร้างเพชรกระจับแดงปลอมจริงๆ
“มันคือของปลอม!”
“เป็นไปได้หรือว่าไม่มีสมบัตินั้นตั้งแต่แรกเริ่ม?”
“ที่ลอร์ดเชกวินทำมาตลอดนั้นไม่มีอะไรเลย”
ยอดฝีมือเหล่านี้พูดคุยกันในหมู่พวกเขาเอง ขณะที่พวกเขาเห็นข่าวว่าเพชรกระจับแดงเป็นของปลอมเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากกว่าว่ามันเป็นของจริง! แม้ว่ามันเป็นของจริงพวกเขาก็ไม่สามารถเอามาได้อยู่แล้ว! แต่เพราะเป็นของปลอม...นี่จึงเป็นของที่ไร้ค่า!
ลินลี่ย์มองเชกวินอย่างเย็นชา จากนั้นเขาหันไปมองเด็กหนุ่มหน้ากลมที่อยู่ข้างเขา เขาส่งสำนึกเทพถาม “เจ้ารู้ไหมว่าโบรดีมีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์กี่ร่าง?”
“แม้ว่าโบรดีจะซ่อนพลังของเขาเอาไว้ แต่ข้าแน่ใจว่าเขามีร่างแยกมากกว่าหนึ่งร่าง” เด็กหนุ่มหน้ากลมตอบกลับอย่างมั่นใจ
ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย เขาชำเลืองมองศพโบรดีบนพื้น ลินลี่ย์สังเกตได้แล้วว่าความรู้สึกถึงประกายเทพของโบรดีนี้ เขามีประกายเทพเดียวอยู่ในร่าง “อย่างน้อยโบรดีต้องมีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ใดที่หนึ่งในตอนนี้ นอกจากนี้ดูเหมือนเขาไม่มีเจตนาทำลายแหวนเก็บสมบัติก่อนที่เขาจะตาย นี่เป็นเพราะแหวนเก็บสมบัตินี้เขาทิ้งเอาไว้หลอกทุกคนที่นี่”
ลินลี่ย์เข้าใจถึงความเป็นไปได้นั้น โบรดีไม่เคยผูกสัญญาโลหิตกับแหวนเก็บสมบัติของเขา
นั่นเป็นเพียงคำอธิบายว่าเพราะเหตุใดเชกวินจึงสามารถผูกสัญญาโลหิตกับแหวนได้หลังจากร่างแยกศักดิ์สิทธิ์ของโบรดีตาย
“โบรดีปั่นหัวกลุ่มสุดยอดฝีมือเล่น” ลินลี่ย์มองดูศพของโบรดีข้างล่าง “และจากนั้นเขาทิ้งแหวนเก็บสมบัติกับเพชรกระจับแดงปลอมไว้ภายในอย่างเห็นได้ชัด” เขาต้องการใช้วิธีนี้เพื่อเยาะเย้ยยอดฝีมือกลุ่มนี้ เพราะเทพชั้นสูงผู้หลอมรวมกับประกายเทพกลับหลอกคนมากมายเพียงนี้จนหัวปั่นได้น่าประทับใจจริง”
ลินลี่ย์ลอบถอนหายใจ
“ดูเหมือนว่าโบรดีไม่ยินดีจะสละเพชรกระจับแดง” ตอนนี้ลินลี่ย์เข้าใจได้หมดแล้วว่าโบรดีคิดอะไรอยู่
ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์นี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าเหยื่อล่อดึงดูดความสนใจของคนมากมาย เป็นไปได้ว่าหลายปีที่แล้ว เมื่อเขาเดินทางกลับเผ่า เป้าหมายก็คือดึงคนเหล่านี้เข้ามา
“เป็นไปได้ว่าร่างหลักของโบรดีเอาเพชรกระจับแดงและภรรยาหนีไปในที่หนึ่งนานแล้ว” ลินลี่ย์ส่ายศีรษะ
แต่ลินลี่ย์สามารถยอมรับผลที่ออกมานี้ได้
ถ้าเพชรกระจับแดงตกไปอยู่ในมือของประมุขมหาเทพแห่งแสง ลินลี่ย์จะไม่มีทางได้เลย แต่เพราะอยู่ในมือของโบรดี..ก็หมายความว่ายังคงมีหวัง
“ฮ่าฮ่า..” เชกวินเริ่มหัวเราะด้วยความโกรธ เขาก้มหน้ามองดูศพของโบรดี “ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าข้าเชกวินจะโดนเจ้าผู้เป็นเทพชั้นสูงที่หลอมรวมกับประกายเทพหลอกจนได้” เชกวินไม่ใช่คนโง่เหมือนกัน เมื่อรู้ว่าเพชรกระจับแดงเป็นของปลอม เขาคาดการณ์ได้อีกหลายอย่างต่อมา
ยอดฝีมือหลายคนที่รายล้อมมองดูเชกวิน
เพื่อให้ได้เพชรกระจับแดง เชกวินถึงกับยอมล่วงเกินลินลี่ย์! และเมื่อครู่นี้เขาหยิ่งยโสเยาะเย้ยลินลี่ย์ แต่หลังจากพบว่าเพชรเป็นของปลอม... เขาถึงกับเสียหน้าอย่างใหญ่หลวง ยอดฝีมือหลายคนลอบใช้ผลึกบันทึกเพื่อบันทึกภาพไว้
“ไปกันเถอะ” ลินลี่ย์ไม่ต้องการอยู่ต่อ
“โบรดีผู้นี้บ้าจริงๆ” บีบีชำเลืองมองศพของโบรดี เขาดูแคลนโบรดีตอนแรก แต่เดี๋ยวนี้..บีบีรู้สึกว่าโบรดีนี้ก็มีฝีมืออยู่บ้างเหมือนกัน
