2024 - ถ้าพวกเจ้าต้องการข้ามอบให้ก็ได้
2024 - ถ้าพวกเจ้าต้องการข้ามอบให้ก็ได้
สือฮ่าวยืนอยู่ต่อหน้าอวิ๋นซีและลูกของพวกเขาเหมือนภูเขาอันยิ่งใหญ่คอยปกป้องพวกเขาอยู่ข้างหลัง
ลำแสงสองเส้นที่พุ่งออกมาเป็นรอยประทับสองเส้นที่ไม่มีวันเสื่อมสลายซึ่งเขาเคยทิ้งไว้เพื่อปกป้องครอบครัวและคนที่เขารัก
หลังจากนั้นไม่นาน วิญญาณผู้กล้าและมนุษย์ทองคำเซียนเจ็ดสีก็มาถึง พวกเขาปกป้องอวิ๋นซีและลูกชายของนางให้ล่าถอยออกไป ครั้งนี้พวกเขาได้ทำความผิดใหญ่หลวงถึงกลับปล่อยให้สิ่งมีชีวิตอมตะเล็ดอดเข้าไปในราชสำนักได้
“พวกเจ้าทุกคนต้องการรอยประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์นี้หรือ?” สือฮ่าวถาม
ด้วยเสียงชี่ ลำแสงพุ่งออกมาจากภายในร่างกายของเขาอย่างไม่เสื่อมคลาย เขารวมเข้ากับมันเสร็จแล้วและสัมผัสได้ถึงความพิเศษของมันอย่างแท้จริง
"ถ้าพวกเจ้าต้องการข้ามอบให้ก็ได้!"
สือฮ่าวแยกรอยประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์ออกเป็นหกหรือเจ็ดส่วน ก่อนที่พวกมันจะกระจัดกระจายไปในทิศทางที่ต่างกัน
ผลลัพธ์ก็คือ อัจฉริยะที่บิดเบือนสวรรค์จากดินแดนอมตะทั้งหมดล้วนได้รับมัน พวกเขาเผยให้เห็นการแสดงออกถึงความตกใจทุกคนต่างได้รับประโยชน์มหาศาล
“รอยประทับหลักของสวรรค์เหล่านี้เพิ่งถูกเขาปราบลง ดังนั้นมันจึงไม่มีอันตรายใดๆในระยะเวลาอันสั้น เรายังสามารถรวมเข้ากับตัวเองได้อย่างรวดเร็ว!” มีคนกล่าวด้วยความตื่นเต้น
ทุกอย่างยอดเยี่ยมมาก ยกเว้นความจริงที่ว่ารอยประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์ถูกแบ่งมากเกินไปและกระจัดกระจายเกินไป
สือฮ่าวให้เวลาพวกเขาผสานเข้ากับรอยประทับครึ่งเดือน เมื่อครบกำหนดอัจฉริยะเหล่านั้นก็ลืมตาขึ้นโดยมีผู้อมตะที่แท้จริงปกป้องพวกเขา
“เจ้ารู้สึกอย่างไรหลังจากได้รับตราประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์?” สือฮ่าวถาม
จากนั้นเขาก็ลงมือ นี่เป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่เกินจินตนาการของทุกคน สือฮ่าวต่อสู้กับผู้อมตะที่แท้จริงเพียงลำพัง จากนั้นเขาก็ต่อสู้กับอัจฉริยะที่แปรปรวนสวรรค์ที่รวมเข้ากับรอยประทับหลักของสวรรค์
การต่อสู้ครั้งนี้ทำให้ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สูญเสียสี ท้องฟ้าดูมืดมน ในที่สุด เลือดก็กระเซ็นไปทั่วท้องฟ้า รุ้งสวรรค์ก็ปรากฏเป็นเกลียวไม่สิ้นสุด มีคนถูกฉีกเป็นชิ้นๆ
นี่คือบุคคลที่ผสานเข้ากับรอยประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์!
อย่างไรก็ตาม สิ่งน่าสะพรึงกลัวก็เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง อัจฉริยะบิดเบือนสวรรค์คนอื่นๆถูกฆ่าตายทีละคน
แม้ว่าพวกเขาจะมาจากตระกูลราชาอมตะ แม้ว่าพวกเขาจะรวมเข้ากับรอยประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์ พวกเขาก็ยังตายอย่างน่าสังเวช
“แล้วถ้าหลอมรวมแกนสวรรค์ล่ะ?” สือฮ่าวถามอย่างเย็นชา
เขาฉีกรอยประทับหลักของแก่นแท้สวรรค์ออกเป็นชิ้นๆและมอบให้กับศัตรูที่เหลือ แต่หลังจากที่พวกเขารวมเข้ากับมันได้สำเร็จ สือฮ่าวก็ฆ่าทุกคนทิ้งโดยตรง
อัจฉริยะที่บิดเบือนสวรรค์จากอาณาจักรเซียนเสียชีวิตทีละคนแม้กระทั่งผู้อมตะที่แท้จริงก็ยังเสียชีวิตไปด้วย
ฉากนี้สร้างความสั่นสะเทือนครั้งใหญ่! ทุกเผ่าต่างก็หวาดกลัวอย่างถึงที่สุด นี่เป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญระดับเต๋ามนุษย์แน่นอน แต่เขาทรงพลังได้ถึงระดับนี้ได้อย่างไร?
สิ่งนี้ขัดกับทุกสิ่งที่พวกเขาเข้าใจโดยสิ้นเชิง หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ ทุกคนในท้องฟ้าต่างตกตะลึง ผู้เชี่ยวชาญของอาณาจักรเซียนถูกสังหารเหมือนไก่ ทุกคนที่ก้าวเข้าสู่อาณาจักรนี้ไม่มีผู้ใดรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว
แม้จะมีผู้อมตะที่แท้จริงปกป้องพวกเขา แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่อาจกลับสู่บ้านเกิดของตัวเองได้ตลอดกาล!
ผู้อมตะที่แท้จริงของตระกูลราชาอมตะก็เสียชีวิตด้วยเช่นกัน แม้พวกเขาจะมีอาวุธทรงพลังอยู่ในมือ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าราชาปีศาจคนนี้พวกเขาก็ไม่แตกต่างอะไรจากเด็กน้อยถือมีดคนหนึ่ง
สือฮ่าวกวาดล้างพวกเขาราวกับผักปลา ผู้เชี่ยวชาญของทุกเผ่าพันธุ์ล้วนเสียชีวิตลงเช่นนี้ พวกเขากลายเป็นหมอกสีเลือดที่กระจัดกระจายไปทั่วจักรวาล
ด้านข้างของสือฮ่าวมีกระบี่เซียนที่ปลดปล่อยแสงอมตะออกมาอย่างไม่สิ้นสุด ใต้เท้าของเขามีวังทองแดงชิ้นเล็กๆ นี่คืออาวุธที่สือฮ่าวใช้เผชิญหน้าศัตรู
ตอนนี้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในดินแดนปิดผนึกซึ่งเตรียมจะเคลื่อนไหวก็เงียบสนิทเช่นกัน ความตายของสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเซียนเป็นเครื่องเตือนสติของพวกเขาเป็นอย่างดี!
พวกเจ้าทั้งหมดมาจากอณาจักรเซียนแล้วอย่างไร?
พวกเจ้าเป็นอัจฉริยะสายเลือดหลักของราชาอมตะแล้วอย่างไร?
ตอนนี้ไม่มีใครสามารถกลับอาณาจักรเซียนได้แม้แต่คนเดียว!
มันเหมือนกับลมฤดูใบไม้ร่วงที่พัดพาใบไม้ร่วงหล่น เมื่อมันผ่านไปทุกสิ่งก็มืดครึ้มและรกร้าง ทุกอย่างเหี่ยวเฉาลงตรงนั้น
อัจฉริยะของตระกูลราชาอมตะที่ยิ่งใหญ่นั้นไม่มีค่าอะไรมากกว่าเศษสวะในสายตาของฮวง!
ยิ่งกว่านั้นฮวงยังมอบรอยประทับแก่นแท้สวรรค์ให้พวกเขารวมเข้ากับมัน คว้าโชคตามธรรมชาติของสวรรค์และปฐพีสามารถสะท้อนกับเต๋าสวรรค์ของอาณาจักร
แต่สุดท้ายทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมาจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อพวกเขาก็ยังคงถูกสังหารอย่างง่ายดาย!
“มอบรอยประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์ให้กับอัจฉริยะของอาณาจักรเซียนแล้วทำการสังหารทุกคน ฮวงกำลังแสดงการดูถูกอาณาจักรเซียนอยู่!”
ในที่สุดก็มีคนพูดขึ้น น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว
“ฮวงเป็นคนกล้าจริงๆ กล้าที่จะทำเช่นนี้เพราะเขามั่นใจว่าไม่มีใครสามารถทำอะไรเขาได้! เขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับอัจฉริยะที่แปรปรวนสวรรค์ของอาณาจักรเสียด้วยซ้ำ!
เขากล้าทำแบบนี้ทั้งๆที่เผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญของอาณาจักรเซียนด้วยตัวเอง แล้วยังเหลืออะไรอีกที่เขาไม่กล้าทำอีก?
“ฮวงเจ้าทำอย่างนี้เจ้าคิดจะเป็นศัตรูกับอาณาจักรเซียนทั้งหมดอย่างนั้นหรือ!”
ผู้อมตะที่เป็นทายาทของราชาอมตะเอ๋าเฉิงกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้าน ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือดและกำลังจะแตกสลาย มีบาดแผลมากมายเกลื่อนกลาดอยู่ที่ร่างกายของเขา
แม้กระทั่งวิญญาณดั้งเดิมของเขาก็ยังมีรอยแตกอย่างไม่สิ้นสุด
ก่อนหน้านี้เขาบังเอิญอยู่ค่อนข้างไกลออกไประหว่างการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงโชคดีพอที่จะอยู่รอด อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาเห็นกลับกลายเป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเลือด มันทำให้เขาตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
มีอะไรให้พูดถึงการปกป้องอัจฉริยะของตระกูล? แม้แต่สิ่งมีชีวิตอมตะหกเจ็ดคนลงมือพร้อมกันก็ยังตายจนหมดสิ้น สำหรับตัวเขายังจะมีความหวังอะไรเหลืออยู่อีก?
สือฮ่าวหันไปมองเขาอย่างเย็นชา จากนั้นด้วยเสียงหงษ์ มือใหญ่ก็ตกลงมาจากสวรรค์ ร่างกายของผู้เชี่ยวชาญเต๋าอมตะตระกูลเอ๋าคนนั้นก็แหลกละเอียดดับสูญไปทั้งกายและวิญญาณ
ในเวลานี้ทุกคนยังคงตกตะลึงไม่หาย!
ฮวง โหดเหี้ยมและไร้ปรานีอย่างแท้จริง แม้แต่ตอนที่เผชิญหน้ากับผู้คนของตระกูลราชาอมตะเขาก็ไม่ได้แสดงความเมตตาแม้แต่น้อย
“เจ้า…”
สิ่งมีชีวิตอมตะของบางตระกูลที่ไม่ได้เข้าร่วมต่อสู้ตั้งแต่แรกกำลังถอยหลังด้วยความกลัว การต่อสู้ครั้งนี้ช่างน่าสังเวชเกินไป หากพวกเขาลงมือไปด้วยพวกเขาก็จะตายเช่นกัน
“การฆ่าเช่นนี้ เจ้าไม่กลัวที่จะนำกรรมหนักหนามาสู่ตนเองหรือเจ้าเข้าใจถึงผลการกระทำของตัวเองในอนาคตหรือไม่” ผู้อมตะที่แท้จริงพูดออกมาด้วยความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง
เป็นเพราะเขารู้ตัวดีว่าไม่มีทางรอดอยู่แล้ว การลงมือของฝ่ายตรงข้ามนั้นโหดเหี้ยมอำมหิตเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าเขาต้องสร้างความขุ่นเคืองให้กับตระกูลราชาอมตะมากมายดังนั้นทุกคนที่นี่จะต้องถูกฆ่าปิดปาก
“ฮวง สิ่งที่เจ้ากระทำในวันนี้มันจะลากเจ้าลงสู่นรกอย่างแน่นอน!” เขาคำรามออกมา
สือฮ่าวมองเขาอย่างเย็นชา เขายังมีทางเลือกอื่นอีกหรือ? คนเหล่าแทบจะปีนขึ้นมาบนศีรษะเขาแล้ว พวกมันกล้าแม้กระทั่งคิดจะทำร้ายภรรยาและลูกของเขาดังนั้นพวกมันยังคิดจะรอดไปได้อีกหรือ?
แม้ว่าเขาจะทนได้ แล้วยังไงล่ะ? ท้ายที่สุดแล้วคนพวกนี้ก็ต้องการจะสังหารเขาอยู่ดี
ฮ่อง!
สือฮ่าวตวัดมือออกไปข้างหน้า มันยังคงเป็นฝ่ามือที่ปกคลุมท้องฟ้า ร่างกายของผู้อมตะที่แท้จริงคนนั้นระเบิดกลายเป็นหมอกเลือดทุกสิ่งทุกอย่างดับสูญไป
นี่คือการตอบสนองของสือฮ่าว เขาไม่คิดจะสนทนาให้มากความกับคนเหล่านี้!
ตอนนี้โลกเงียบลง ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก
สือฮ่าวดวงตาเต็มไปด้วยความอำมหิตและตะโกนออกมาว่า
“แล้วถ้าข้าฆ่าล่ะ? มันจะทำให้ข้ามีกรรมอยู่รอบตัวมากมายอย่างนั้นหรือ?”
ในตอนนี้ รัศมีในดวงตาของเขาช่างน่าอัศจรรย์ เปล่งประกายด้วยแสงอันเจิดจ้าอย่างน่าเหลือเชื่อ เพียงเขาสะบัดมือเบาๆสิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรเซียนซึ่งกำลังหลบซ่อนดูสถานการณ์การต่อสู้อยู่ต่างก็ถูกสังหารไปพร้อมกัน
ในความเห็นของทุกคน ฮวงปัจจุบันเป็นราชาสวรรค์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้ ใครก็ตามที่กล้ายั่วยุเขาย่อมไม่มีจุดจบที่ดี