บทที่ 359 เขากำลังมาหาเธอ [5]
ไฟที่วิคเตอร์ก่อขึ้นเริ่มมอดลงอย่างช้าๆ และในไม่ช้ารอยไหม้เกรียมสองรอยบนพรมที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ที่เป็นหลักฐานยืนยันถึงตัวตนพ่อแม่ของเด็กหญิงก็ถูกทิ้งไว้บนพื้น รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอในขณะที่เธอเฝ้าดู 'พ่อแม่' ของเธอหายตัวไปต่อหน้าต่อตานั้นไม่ใช่รอยยิ้มของเด็กสาวผู้ไร้เดียงสา ไม่มีความไร้เดียงสาในต...