บทที่ 249 สายฟ้าป้องกันการป้องกันที่สมบูรณ์แบบ
มังกรปราณวิญญาณสัญจรไม่ใช่สายพันธุ์ลึกลับที่หายากอย่างยิ่งยิ่งกว่านั้นในประวัติศาสตร์แผ่นดินใหญ่ มีคนเคยประสบความสำเร็จในการจับมันมาก่อนดังนั้น ภาพของมันถูกตีพิมพ์ในคู่มือภาพประกอบสายพันธุ์ทวีปทมิฬมานานแล้ว
ความเร็วในการเติบโตของมังกรปราณวิญญาณสัญจรนั้นเร็วมากถือว่าเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ แม้จะอยู่ในช่วงวัยรุ่น จะมีความยาวอยู่ที่ประมาณสี่ถึงห้าเมตรเมื่อมันโตเต็มวัย มันจะยาวถึงสิบเมตรดูน่าสะพรึงกลัว มีบางตัวที่เติบโตได้สูงกว่าร้อยเมตร
สิ่งมีชีวิตที่มีคำว่า'มังกร' อยู่ในชื่อนั้นเป็นของสายพันธุ์มังกรไม่ว่าพวกมันจะอาศัยอยู่บนบกหรือในทะเล ร่างกายของพวกมันก็ถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดพวกมันมีเขาบนหัวและเปล่งราศีสง่างามอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะที่เป็นของเผ่าพันธุ์ของพวกมันเท่านั้น
อะไรคือสายพันธุ์ที่เหนือกว่า?หมายความว่าพวกมันเกิดมาเพื่ออยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร พวกมันเจอนักล่าตามธรรมชาติน้อยมากและมีความแข็งแกร่งในการต่อสู้อย่างมหาศาล
ตัวอย่างคือไทแรนโนซอรัสเร็กซ์นี่ถือเป็นสายพันธุ์ที่เหนือกว่า โดยพื้นฐานแล้วจะมีเพียงบางกรณีเท่านั้นที่มันกินท่านปฏิกิริยาแรกที่สัตว์ทั้งหมดมีคือการหนีเมื่อพบกับทีเร็กซ์
ปลาหมูที่ร่าง 'หักรุ่งริ่ง' นี้น่าเกลียดมาก เมื่อลู่จื่อรั่วซื้อมันไว้ร่างกายของมันก็เต็มไปด้วยอาการบาดเจ็บ ถ้าไม่ใช่เพราะเด็กสาวมะละกอใจอ่อน นักเรียนทั้งสามคงต้มกินไปแล้ว
เมื่อหลี่จื่อฉีนึกถึงฉากที่นักเรียนคนนั้นโยนมันลงบนพื้นแล้วเหยียบย่ำนางอดสงสัยมิได้ ศักดิ์ศรีและความสง่างามของสายพันธุ์ที่เหนือกว่าอยู่ที่ไหน?
หลี่จื่อฉีรู้สึกว่านางยังคงต้องสังเกตต่อไปเมื่อนางต้องการจะคุยเรื่องต่างๆ กับ ลู่จื่อรั่ว นางก็เห็นคนหลังตัวสั่นและเริ่มเหลือบมองไปทั้งสี่ทิศทาง
“มีอะไรผิดปกติ?เจ้าสิ่งนั้นมาอีกแล้วเหรอ?”
ไข่ดาวน้อยอยากรู้อยากเห็น
“อืมมม!”
ลู่จื่อรั่วมีสีหน้าหนักใจบนใบหน้าของนาง
“ข้ารู้สึกว่าสิ่งต่างๆเป็นอันตรายจริงๆ เราควรออกจากที่นี่ทันที!”
“ข้าไม่สามารถตัดสินใจในเรื่องดังกล่าวได้”
หลี่จื่อฉีถอนหายใจเป็นการดีกว่าที่จะมองหาซุนม่อและเตือนเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้
คราวนี้โชคของทุกคนไม่เลวประมาณยี่สิบนาทีต่อมา กระแสลมปราณก็หยุด
“ขอบคุณสวรรค์และโลกในที่สุดเรื่องก็จบลง!”
ตู้เสี่ยวถอนหายใจด้วยความโล่งอกหากกระแสปราณวิญญาณยังคงดำเนินต่อไป นักเรียนทุกคนอาจจะตาย
“ซุนม่อคราวนี้ต้องขอบคุณเจ้านะ”
จินมู่เจี๋ยพูดด้วยความขอบคุณ
ครูคนอื่นๆก็มองซุนม่อเช่นกัน พวกเขาอิจฉาอย่างไม่น่าเชื่อ หัตถ์จับมังกรโบราณของเขาสามารถล้างทางเดินปราณพลังและเร่งการไหลเวียนของปราณวิญญาณในเวลาเดียวกัน ความสามารถของกล้ามเนื้อในแง่ของปราณวิญญาณเพิ่มความคงทนขึ้นอย่างมากอาจกล่าวได้ว่านี่เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการจัดการกับผู้ที่แพ้แรงกดดันวิญญาณ
หากพวกเขาเจอสถานการณ์เช่นนี้ตามปกตินักเรียนอาจไม่ตาย แต่มีบางคนได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน หากอาการบาดเจ็บรุนแรงพวกเขาจะทิ้งบาดแผลที่ซ่อนอยู่ในร่างกายและส่งผลต่อการฝึกฝนในอนาคต แต่ตอนนี้ปัญหาที่นักเรียนมีไม่ใหญ่นัก
ติง!
“ยินดีด้วยเจ้าได้รับคะแนนความประทับใจรวม 2,150 คะแนน!”
“นี่คือสิ่งที่ข้าควรทำ!”
ซุนม่อรู้สึกภูมิใจครูที่ช่วยนักเรียนเป็นเพียงเหตุผลเท่านั้น
“ถอยกลับไปพื้นที่น้ำพุร้อนก่อน!”
จินมู่เจี๋ยสั่ง
กลุ่มสัญจรจากสถาบันว่านเต้าก็มาด้วยพวกเขาทั้งหมดอยู่ในสภาพทุลักทุเลอย่างยิ่ง อาจารย์ผู้แข็งแกร่งสองคนปรากฏตัวคนหนึ่งเป็นผู้นำและอีกคนปกป้องด้านหลัง ฟางอู๋จี๋ขมวดคิ้ว
“ทำไมอาการบาดเจ็บของนักเรียนเหล่านี้จึงดูเบากว่าเรามาก?”
ฟางอู๋อั้นไม่เข้าใจ
ในการรับสมัครนักเรียนใหม่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้สถาบันว่านเต้าได้คัดเลือกนักเรียนที่ดีกว่ามากเมื่อเปรียบเทียบกับสถาบันจงโจวเนื่องจากพวกเขาสูงกว่าระดับหนึ่ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับนักเรียนที่มาร่วมสัญจรพวกเขาทั้งหมดเป็นชนชั้นสูงในหมู่ชนชั้นสูงและควรจะสามารถบดขยี้คนรอบข้างได้แต่ทำไมพวกเขาถึงดูหม่นหมองมากขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกันในตอนนี้?
“ควรเป็นเพราะหัตถ์เทวะ”
ฟางอู๋จี๋สำรวจซุนม่อ
"เป็นไปได้!"
ฟางอู๋อั้นพยักหน้าความปรารถนาของเขาที่จะฆ่าซุนม่อรุนแรงขึ้น
“คงจะดีถ้าเราสามารถเชิญเขาเข้าร่วมโรงเรียนของเราได้!”
ฟางอู๋จี๋รู้สึกเสียใจมากเขาอยากเป็นเพื่อนร่วมงานกับครูแบบนี้จริงๆ ในฐานะศัตรูตัวฉกาจ ทั้งสองฝ่ายควรจะจากไปหลังจากที่พวกเขาสบตากันหรือทิ้งคำพูดที่โหดเหี้ยมไว้เบื้องหลังอย่างไรก็ตาม ฟางอู๋จี๋พูดสิ่งที่แตกต่างออกไป
“อาจารย์ซุน ข้ารบกวนท่านดูแลนักเรียนของเราได้ไหม?”
น้ำเสียงของฟางอู๋จี๋จริงใจมาก
เมื่ออี้เจียหมินเห็นคนอย่างฟางอู๋จี๋นับถือซุนม่ออย่างสูงเขารู้สึกอิจฉามากจนแทบจะระเบิดออก
“เอาล่ะ ข้าจะตามไปหลังจากที่จัดการช่วยนักเรียนที่นี่เสร็จแล้ว!”
ซุนม่อไม่ได้ปฏิเสธทั้งสองโรงเรียนแข่งขันกันและถือได้ว่าเป็นศัตรูที่ร้ายกาจแต่ก็ไม่เกี่ยวกับนักเรียน แม้ว่านักเรียนจะมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เขาก็ไม่อาจดูพวกเขาตายได้ใช่ไหม?
หลังจากได้ยินคำตอบนี้ครูและนักเรียนก็มองซุนม่อทันทีด้วยท่าทางแปลกๆ
“อาจารย์ซุน เจ้าทำแบบนี้จะดีเหรอ?”
จางเฉียนหลินวิพากษ์วิจารณ์
“อาจารย์จิน ทำไมท่านไม่ควบคุมเขาล่ะ”
จินมู่เจี๋ยเงียบไป แม้ว่าจะเป็นประโยชน์ต่อโรงเรียนของพวกเขาหากกลุ่มนักเรียนจากสถาบันว่านเต้าพิการบาดเจ็บแต่นางก็ไม่สามารถพูดคำเหล่านี้ได้
ในโลกของมหาคุรุ มหาคุรุทุกคนมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการแข่งขันที่โหดร้ายระหว่างโรงเรียน
“คุณธรรมของอาจารย์ซุนนั้นไม่มีใครเทียบได้เราจะถอนตัวจากการทดสอบ ในหุบเขาลมวิญญาณนี้”
ฟางอู๋จี๋รับประกัน
"ท่านพี่!"
ฟางอู๋อั้นจ้องมองพี่ชายของเขาด้วยความตกใจ(เจ้าลืมเรื่องที่อาจารย์ใหญ่ของเราบอกเราแล้วหรือเราควรทำลายกลุ่มนักเรียนใหม่ของสถาบันจงโจว และฆ่าครูเหล่านี้โดยเฉพาะซุนม่อ!)
“หุบปาก!”
ฟางอู๋จี๋ตวาด
ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาเป็นหนี้บุญคุณอาจารย์ใหญ่เฉาฟางอู๋จี๋จะไม่ยอมรับภารกิจนี้เขารู้สึกว่าไม่ว่าพวกเขาจะสังหารคู่ต่อสู้ในการแข่งขันรวมมากแค่ไหน มันก็ไม่จบแต่ในการฝึกซ้อมตามปกติ การใช้วิธีการดังกล่าวดูน่ารังเกียจเกินไป
แม้ว่าทวีปทมิฬจะใช้กฎแห่งป่าผู้อ่อนแอเป็นเหยื่อของผู้แข็งแกร่ง การฆ่านักเรียนและครูฝ่ายตรงข้ามเป็นวิธีการที่ต่ำทรามเกินไป
นอกจากนี้มีข้อแก้ตัวเช่นนี้โดยบังเอิญ เขาสามารถหลีกเลี่ยงการสังหารหมู่ได้
ยิ่งกว่านั้นเมื่อซุนม่อตกลงที่จะช่วยรักษานักเรียนของพวกเขาเขาไม่แสดงอาการลังเลเลยแม้แต่น้อย เขาถือได้ว่าเป็นครูที่ดีมีคุณสมบัติที่ดีอย่างแท้จริง!
(เฮ้อข้าหวังว่าข้าจะเป็นเพื่อนกับเขาได้จริงๆ!)
ติง!
คะแนนความประทับใจที่ดีจากฟางอู๋จี๋+20 เริ่มต้นการเชื่อมต่อ เป็นกลาง (20/100)
เมื่อได้ยินการแจ้งเตือนซุนม่อก็พูดไม่ออก คนคางเหลี่ยมนี้ควรจะมาคว่ำกลุ่มนักเรียนจากสถาบันจงโจวไม่ใช่หรือ?
เหตุใดเขาจึงให้คะแนนการแสดงผลที่น่าพอใจในทันใดนอกจากนี้เขายังดูไม่ใช่คนเลวเลย
หลังจากเดินทางมาที่จงโจวได้สองสามเดือนซุนม่อก็เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนที่มีชื่อเสียงเหล่านี้โดยคร่าวๆความสัมพันธ์นั้นเหมือนกับความสัมพันธ์ระหว่างสำนักอมตะของนวนิยายบู๊
เมื่อนักเรียนเลือกโรงเรียนพวกเขาจะพิจารณาปรัชญาของโรงเรียน รูปแบบของการสอน ฯลฯ อย่างจริงจังเมื่อพวกเขาเข้าร่วมโรงเรียนแล้ว ก็หมายความว่าพวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกับโรงเรียนหากไม่มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น พวกเขาจะไม่ย้ายโรงเรียนโดยพื้นฐาน
อาจกล่าวได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับนักเรียนเป็นความสัมพันธ์ที่ผูกพันกันไม่ว่าจะดีหรือร้ายดังนั้นความรู้สึกของการเป็นเจ้าของทุกคนจึงแข็งแกร่งมาก
ซุนม่อไม่ใช่คนจากจงโจวจึงไม่ชินกับการแข่งขันระหว่างสถาบันที่มีชื่อเสียงท้ายที่สุดผู้คนมักจะตายในการแข่งขันดังกล่าว มันน่ากลัวเกินไป
ฟางอู๋จี๋รู้สึกขัดแย้งสิ่งสำคัญคือเพราะทุกคนยังคงเป็นคนจากจินหลิง ไม่เพียงแต่พวกเขามาจากเมืองเดียวกันเท่านั้นแต่ยังมาจากบ้านเกิดเดียวกันอีกด้วย ถ้าสถาบันจงโจวเป็นโรงเรียนจากเมืองอื่นก็ไม่มีปัญหาหรือความลังเลใจมากนัก
“อาจารย์มีบางอย่างผิดปกติ ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังมา!”
หูของลู่จื่อรั่วขยับใบหน้าของนางดูกระวนกระวายขณะที่นางนึกถึงซุนม่อ
ก่อนที่ซุนม่อจะสามารถตรวจสอบสถานการณ์ได้พายุหมุนกว่าสิบลูกที่มีรัศมีสามถึงสี่เมตรก็เริ่มกระโชกมาจากท้องฟ้า พื้นที่ที่มันครอบคลุมนั้นกว้างใหญ่ไพศาลมากทุกที่ที่พวกมันเคลื่อนย้ายไปสามารถมองเห็นทรายและหินที่ลอยอยู่ นกและสัตว์ร้ายหนีกระเจิงออกจากพื้นที่ทั้งหมด
“ทุกคน แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็วไปหาที่หลบลมกันก่อน!”
จินมู่เจี๋ยร้องออกมาดังๆ
ในลมแบบนี้มนุษย์จะดูตัวเล็กมาก และหากพวกเขาถูกหินใหญ่ซัดใส่ด้วยพลังของพายุหมุนแม้ว่าพวกเขาจะไม่ตาย พวกเขาจะต้องได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน
“ทุกคน ระวัง!เจ้าแห่งอสูรลมวิญญาณอยู่ที่นี่แล้ว!”
จินมู่เจี๋ยเตือนพวกเขาพายุหมุนดังกล่าวไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ จินมู่เจี๋ย วางแผนที่จะปล่อยให้กลุ่มสร้างขบวนยุทธ์เพื่อจัดการกับการโจมตีอย่างกะทันหันจากอสูรลมวิญญาณอย่างไรก็ตาม ธาตุลมเหล่านี้ติดตามเส้นทางของพายุหมุนโดยตรงและฆ่าพวกมัน
"พวกมันกำลังมา!"
เกาเปินเรียกเสียงดัง
“เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้!”
“อาจารย์โจวเจ้าควรเป็นผู้นำกลุ่ม ข้าจะไปจัดการกับจ้าวอสูรลมวิญญาณ!”
จินมู่เจี๋ยรีบออกไป
สายพันธุ์ในทวีปทมิฬมีตำแหน่งที่แตกต่างกันตามความแข็งแกร่งของการต่อสู้
จ้าวอสูรถูกระบุว่าพวกมันเป็นใหญ่ของภูมิภาค
จ้าวอสูรอาจมีระดับความแข็งแกร่งต่างกันเมื่อเทียบกันแต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอน คือพวกมันแข็งแกร่งกว่าสายพันธุ์ทั่วไป!
“พวกเจ้าบางคนต้องใช้อักขรยันต์วิญญาณสายฟ้าป้องกัน!”
ซุนม่อเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ซวนหยวนพ่อ เจียงเหลิ่งไป่อู่ ดูแลอีกสามคนด้วย”
“อาจารย์แม้ว่าข้าจะใช้สมองมากกว่านี้ แต่ข้าก็ยังมีความแข็งแกร่งในการต่อสู้อยู่บ้าง!”
ถานไถอวี่ถังไม่อยากถูกดูถูก
ซุนม่อไม่ใส่ใจที่จะตอบเพราะตอนนี้อสูรลมวิญญาณจำนวนมากได้ปรากฏขึ้นในเขตบ่อน้ำพุร้อน มีทั้งหมด 500 ตน
“ทำไมมีเยอะจัง”
นักเรียนบางคนร้องออกมารู้สึกว่าหนังศีรษะชา
“อย่าตกใจทุกอย่างจะเรียบร้อย!”
กู้ซิ่วสวินปลอบใจหลี่จื่อฉีหยิบยันต์ป้องกันฟ้าผ่าออกมานางใช้มือขยี้ทันที
เปรี๊ยะ~
สายฟ้าโค้งเล็กๆสองสามสายพุ่งออกมา หลังจากนั้น ส่วนโค้งก็ทวีคูณและในที่สุดก็กลายเป็นลูกกลมสายฟ้าห้าลูกที่ล้อมรอบหลี่จื่อฉีหมุนไปรอบๆ อย่างช้าๆ
คนอื่นๆ ก็บดขยี้อักขรยันต์วิญญาณของพวกเขาทันใดนั้น พวกเขาก็ถูกล้อมรอบด้วยลูกกลมสายฟ้า ไม่ว่าจะเป็นครูหรือนักเรียนทุกคนก็หันมามอง แม้แต่ฝ่ายของ ฟางอู๋จี๋ก็ตื่นตระหนกฉากนี้ช่างมหัศจรรย์เหลือเกิน
“อะไร…อะไรกันเนี่ย?”
จางเฉียนหลิงตกตะลึงในตอนเริ่มต้น เขายังสงสัยว่าเขาเป็นโรคสมองเสื่อมไปแล้วหรือไม่ ถ้าไม่อย่างนั้นทำไมเขาถึงไม่พบยันต์วิญญาณที่มีผลคล้ายกันแม้ว่าจะค้นหาความทรงจำทั้งหมดของเขาแล้ว?
แน่นอนว่ามีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งความเป็นไปได้นั้นก็คือซุนม่อเป็นคนที่ค้นคว้าและสร้างยันต์วิญญาณนี้แต่ความเป็นไปได้นี้สำหรับจางเฉียนหลิง ผู้ซึ่งมีภาคภูมิใจในความจริงที่ว่าเขาเป็นอัจฉริยะในการศึกษาอักขรยันต์วิญญาณนั้นเป็นทฤษฎีที่ยอมรับไม่ได้มากที่สุด
อสูรลมวิญญาณเป็นเหมือนสัตว์ที่อพยพมารวมกันเป็นฝูงขณะที่พวกมันวิ่งเข้าใส่
ครูที่ป้องกันแนวแรกเริ่มการเข่นฆ่าสังหารโดยพยายามอย่างเต็มที่เพื่อหยุดอสูรลมวิญญาณอย่างไรก็ตาม อสูรลมวิญญาณบางส่วนเล็ดลอดผ่านแนวป้องกันของพวกเขา สำหรับอสูรลมวิญญาณเหล่านี้พวกเขาได้แต่พึ่งพานักเรียนเท่านั้นที่จะจัดการกับพวกมัน
“จื่อฉี เจ้าควรถอยกลับมาให้ข้าลุยเอง!”
ซวนหยวนพ่อรีบวิ่งไปเมื่อเขาเข้าใกล้อสูรลมวิญญาณบางส่วน ก่อนที่หอกของเขาจะขยับได้ ลูกกลมสายฟ้าลูกหนึ่งรอบตัวเขาก็ถูกดึงดูดด้วยไฟฟ้าสถิตจากลมวิญญาณลูกกลมสายฟ้าหมุนและพุ่งไปข้างหน้า
เปรี้ยง!
ลูกกลมระเบิดสายฟ้าสีฟ้าคล้ายใยแมงมุมเริ่มแผ่กระจายไปทั่วร่างของลมวิญญาณทำให้มันไหม้เกรียมเป็นสีดำทันทีด้วยไฟฟ้าแผดเผา
โอ๊ว
อสูรลมวิญญาณสลายและมันก็ตาย!
“ให้ตายเถอะมันแรงขนาดนั้นเลย?”
ซวนหยวนพ่อรู้สึกหวาดกลัวไม่เพียงแค่เขาเท่านั้น แต่นักเรียนที่อยู่รอบๆ ต่างก็ตกตะลึง
“ท่านอาจารย์สิ่งนี้จะทำร้ายเราด้วยหรือไม่?”
ริมฝีปากของถานไถอวี่ถังกระตุกพวกเขามีลูกกลมสายฟ้าจำนวนมากล้อมรอบพวกเขาและเข้าใจได้ถึงความตื่นตระหนกใครจะรู้ว่าลูกกลมอาจทำให้พวกเขาไหม้เกรียมด้วย?
"ไม่!"
ซุนม่อหรี่ตาลงเขาไม่ได้คาดหวังว่าผลจะดีขนาดนี้
มีอสูรลมวิญญาณมากเกินไปและมีครูเพียงไม่กี่คนจากสถาบันจงโจวโดยพื้นฐานแล้วพวกเขาไม่สามารถหยุดพวกอสูรลมวิญญาณได้ นักเรียนถูกบังคับให้ต่อสู้
ต่างคนต่างประจันหน้ากับศัตรูตัวฉกาจสีหน้าของพวกเขาเคร่งขรึม อีกด้านหนึ่ง นักเรียนหกคนของซุนม่อไม่มีโอกาสได้โจมตีด้วยซ้ำทุกครั้งที่อสูรลมวิญญาณเข้ามาใกล้พวกเขาภายในระยะสองเมตร ลูกกลมสายฟ้ารอบตัวพวกเขาจะบินผ่านและระเบิดอสูรลมวิญญาณในทันทีเปิดใช้งานการป้องกันอัตโนมัติ
ดังนั้นภายใต้เสียงแตกระเบิดของสายฟ้าอสูรลมวิญญาณเหล่านั้นก็กลายเป็นสีดำไหม้เกรียมและตายไป
ตามหลักเหตุผลตำแหน่งของหลี่จื่อฉีนั้นปลอดภัยมาก และนักเรียนทุกคนควรไปที่นั่น อย่างไรก็ตามจริงๆ แล้วนักเรียนเบี่ยงตัวออกไปด้วยสีหน้าหวาดหวั่น พวกเขากลัวถูกไฟฟ้าช็อตตาย!
“โว้ย! ยุ่งยากชะมัด!”
ซวนหยวนพ่อไม่พอใจเขาต้องการที่จะต่อสู้ ไม่ใช่รับการปกป้องจากลูกกลมสายฟ้าเหล่านี้หากเป็นช่วงเวลาปกติ เขาจะเป็นผู้เริ่มในการต่อสู้กับอสูรลมวิญญาณ แต่วันนี้หลังจากที่เขาก้าวไปข้างหน้าไม่กี่ก้าวเขาก็จำคำเตือนของซุนม่อได้และตัดสินใจที่จะอดทนต่อความต้องการต่อสู้ของเขา
“ข้าต้องปกป้องจื่อฉีและคนอื่นๆ!”
ซวนหยวนพ่อหันศีรษะและเดินกลับ
“อาจารย์ซุน ยันต์วิญญาณนั้นคืออะไร?”
จางเฉียนหลินไม่สามารถควบคุมความอยากรู้ในใจได้และถามคำถามนี้ออกไป
“มาต่อสู้กันก่อนแล้วค่อยคุยกัน!”
ซุนม่อตอบกลับ(นี่เป็นเวลาอะไรกันแน่ เจ้ากำลังจดจ่ออยู่ที่อักขรยันต์วิญญาณ?!)
“อาจารย์ซุน เจ้ายังมียันต์วิญญาณนั้นอีกไหม?ขอให้ข้าหน่อยได้ไหม”
กู้ซิ่วสวินรู้ว่าการขออักขรยันต์วิญญาณในที่สาธารณะจะทำให้ชื่อเสียงของนางเสียหายอย่างแน่นอนแต่เพื่อความปลอดภัยของลูกศิษย์ นางไม่สนใจ
“จื่อฉี ส่งยันต์สิบภาพให้อาจารย์กู้ส่วนอักขรยันต์วิญญาณที่เหลือ ให้นักเรียนคนละหนึ่งรูป”
ซุนม่อสั่ง ไม่ว่ายังไงก็ตามเขาได้เตรียมไว้เพียงพอแล้ว ก่อนเข้าสู่ทวีปทมิฬเขาไม่ได้หลับตาเป็นเวลาหลายคืนเพียงเพื่อวาดยันต์ออกมา
เมื่อนักเรียนได้ยินคำพูดของเขาพวกเขารู้สึกซาบซึ้งในทันที
ติง!
"ยินดีด้วยเจ้าได้รับคะแนนความประทับใจ 3,698 คะแนน”
ทั้งหมดนี้ได้รับการสนับสนุนจากนักเรียนท้ายที่สุด พวกเขาอยู่ในขอบเขตของความเป็นความตายดังนั้นจำนวนคะแนนความประทับใจที่ได้รับจึงน่ากลัวมาก
ติง!
"ยินดีด้วยเนื่องจากความสัมพันธ์อันทรงเกียรติของนักเรียนเจ็ดคนได้ทะลุ 100 แล้วจึงมีรางวัลพิเศษเป็นหีบสมบัติเหล็กดำ 5 หีบ โปรดทำงานหนักต่อไป”
“ยินดีด้วยเจ้าทำสำเร็จแล้ว ช่วยให้การเชื่อมโยงอันทรงเกียรติของนักเรียนห้าคนทะลุ 100ในครั้งเดียว รางวัล: หีบสมบัติทองหนึ่งกล่องโปรดทำงานหนักต่อไป”
หีบสมบัติจำนวนหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าซุนม่อส่องแสงเจิดจ้าจนแทบจะทำให้ตาของเขาพร่า
“ระบบ เจ้าหยุดเพิ่มความโกลาหลได้ไหม?”
ซุนม่อพูดไม่ออก
“แล้วเจ้ารู้วิธีนับด้วยหรือ?จำนวนหีบสมบัติเหล็กดำควรเป็น 7 แทนที่จะเป็น 5 ไม่ใช่เหรอ?!”
“ถ้าเจ้าไม่สามารถรับมือกับสถานการณ์เล็กๆน้อยๆ เช่นนี้ได้ เจ้าจะทำอย่างไร ถ้าเจ้ามุ่งหน้าไปยังระดับที่สูงขึ้นของทวีปทมิฬ?”
ระบบหยอกล้อ
“สำหรับจำนวนหีบสมบัติเพราะหมายเลข '7' มันไม่สวยข้าหักไปสองหีบ!”
“บ้าเอ๊ยนี่ถือเป็นเหตุผลด้วยเหรอ?”
ซุนม่อเริ่มสาปแช่งระบบในหัวใจทันที
“แล้วทำไม '7' ถึงไม่สวยล่ะ”
“อาจารย์ซุน ขอบคุณข้าจะจำน้ำใจครั้งนี้ไว้!”
ในเวลาเดียวกันเมื่อกู้ซิ่วสวินตวัดกระบี่ของนางเพื่อฆ่าอสูรลมวิญญาณนางก็เหลือบมองซุนม่ออย่างลึกซึ้ง ไม่มีอะไรจะพูดมากเกี่ยวกับบุคลิกของคนผู้นี้
“อาจารย์กู้! การปกป้องนักเรียนก็เป็นส่วนหนึ่งของความรับผิดชอบของข้าเช่นกันคำพูดของเจ้าทำให้ดูเหมือนว่าเจ้าทำกับข้าเหมือนคนนอก”
ซุนม่อระบุว่ากู้ซิ่วสวินไม่ควรสนใจ
“ยันต์วิญญาณเหล่านี้มีราคาแพงมากใช่ไหม?”
จางเหยียนจงขมวดคิ้วเขาเป็นคนที่ไม่ชอบเป็นหนี้บุญคุณ ขณะที่เขาฉีกกระดาษยันต์วิญญาณเสียงแตกของสายฟ้าก็ดังขึ้นเมื่อลูกกลมฟ้าผ่าทั้งห้าปรากฏขึ้นและลอยอยู่รอบตัวเขา
เมื่อสายฟ้าฟาดเข้าสู่อสูรลมวิญญาณมันจะระเบิดโดยตรง และสังหารได้ในครั้งเดียว พลังโจมตีสูงอย่างน่ากลัว
"ข้าไม่รู้."
ซุนม่อยักไหล่เนื่องจากยันต์วิญญาณเหล่านี้เขาวาดเอง มันจึงไม่ใช่เรื่องยาก และปริมาณของกระดาษยันต์วิญญาณที่ใช้ก็ไม่มีค่ามากเช่นกันเขาไม่ได้ใช้หมึกยันต์วิญญาณดอกไม้ที่ระบบมอบให้เป็นรางวัลมากนัก
