บทที่ 54 คาดเดา
น้ำมันดิบ 1500 ยังไม่เพียงพอ ยิ่งมากยิ่งดี
เย่ปิงใช้ความแข็งแกร่งทางด้านกายภาพ ของเขา และทักษะของเกราะเกล็ดมังกรวายุรีบเร่งกลับไปยังหมู่บ้านโดยเร็วที่สุด
เพื่อที่จะไปเอาน้ำมันมาเพิ่ม เขาได้เดินทางกลับหมู่บ้านเพียงคนเดียว และปล่อยให้คนที่เหลือรวบรวมไม้ไว้รอ
ระหว่างทางเย่ปิงก็เปิดช่องแชท และตะโกนบอกทุกคน
“ใครมีทรัพยากรติดไฟได้ง่ายบ้าง?”
หลายคนมีไม้ติดไฟชนิดนี้
พวกเขาตอบพร้อมกันทันที
“เย่ปิง ฉันมีต้นไม้คล้ายต้นสน 500 ท่อนที่นี่ มันสามารถติดไฟได้นาน!”
“ฉันมีไม้แปลกๆ ชนิดหนึ่ง ระบบเรียกมันว่า ‘ไม้น้ำมัน’ ต้นไม้นี้มียางน้ำมันเต็มไปหมด มันไหม้เหมือนน้ำมัน ฉันมี 1000 ท่อน ถ้าหากคุณเย่รีบใช้ ขอเนื้อเพิ่มนะคะ”
ไม้ป่าจำนวนหนึ่งทำให้เย่ปิงตาสว่าง
เขารู้สึกว่าโชคดีมากที่มีเชื้อเพลิงดีๆ ไว้ทำประตูไฟในถ้ำภูเขา
เย่ปิงซื้อโดยไม่ลังเล
เขามีเนื้อแสนอร่อยที่ทุกคนต้องการมากที่สุด เขาสามารถแลกกับสิ่งของที่เขาต้องการได้ในพริบตา!
ตอนนี้ หัวหน้าหมู่บ้านใหม่คนอื่นๆ ต้องการอาหารจำนวนมาก เพราะชาวบ้านก็ต้องดำรงอยู่ด้วยอาหารเช่นกัน
{ติ๊ง! ท่านใช้เนื้อหมูป่า 100 ปอนด์ เพื่อแลกเป็นไม้น้ำมัน 1,000 ท่อน!}
{ติ๊ง! ท่านใช้เนื้อวัวป่า 50 ปอนด์ เพื่อแลกเป็นไม้สน 500 ท่อน!}
สองคนที่แลกเปลี่ยนกับเย่ปิงสำเร็จต่างตกตะลึง พวกเขาไม่คิดว่าจะได้ราคาที่สูงขนาดนี้
เมื่อเวลาผ่านไป….
มีชาวบ้านเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ และการผลิตก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ทรัพยากรหาได้ง่าย อย่างเช่น ไม้และหินเริ่มไร้ค่ามากขึ้นเรื่อยๆ
1,000 ท่อนอาจมีราคาหมูเพียง 5 ปอนด์
อย่างไรก็ตาม หากมีผู้ใดสุ่มลงพบทุ่งหินจำนวนมาก พวกเขาสามารถเรียกชาวบ้านให้ไปหยิบหินที่นั่นได้โดยตรง
“ฮ่าฮ่าฮ่า เนื้อจำนวนแค่นี้ เทพเย่ขนหน้าแข้งไม่ร่วงแน่นอน ขอบคุณมากๆ นะ”
“ขอบคุณเช่นกันครับ คุณเย่ คุณยอมสละเนื้อหนึ่งร้อยปอนด์เพื่อแลกกับทรัพยากรเล็กๆ น้อยๆ”
ผู้โชคดีทั้งสองแสดงความขอบคุณ
คนอื่นมองพวกเขาอย่างอิจฉา
ตราบใดที่สามารถแลกเปลี่ยนกับเย่ปิงได้ เขาหรือเธอก็จะมีทุกสิ่งที่ต้องการ
ซุยซวงที่กำลังส่องช่องแชทอยู่นี้ เขาสังเกตได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“ทำไมคุณเย่ปิงจึงแลกบางสิ่งบางอย่างเพื่อจุดไฟ?”
“บางทีเขาอาจมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ”
ซุยซวงคาดเดาลงในช่องโลก
ทุกคนในโลกต่างให้ความสนใจกับสิ่งที่ซุยซวงถามขึ้นมา
มีคนถามขึ้นทันทีว่า: “อะไรนะ…คุณเย่จะทำการใหญ่อีกแล้วหรอ? หรือว่าเขากำลังจะอัพเกรดเป็นเมืองได้แล้ว?”
“ไม่มีทาง มันไม่น่าจะเร็วขนาดนั้น อัพเกรดเมืองต้องการชาวบ้าน 100 คน และ 10 คนเป็นนักรบฝีมือดี
นอกจากนี้ ยังต้องการมาตรการก่อสร้างที่จำเป็น รั้วแนวป้องกัน ห้องน้ำ อื่นๆ ไม่ว่าเขาจะเร็วแค่ไหน เขาก็ยังไม่สามารถอัพเกรดเมืองได้ในเร็วๆ นี้แน่
ทุกคนต่างสับสน
จู่ๆ ซุยซวงก็โผล่ขึ้นมา และถามด้วยความสงสัย
“เฮ้….คนสวย และพี่ใหญ่ทั้งหลาย รู้อะไรไหม บางทีคุณอาจไม่ใช่คนเดียวที่มีดาบสีเงินในอนาคตอันใกล้นี้”
ซุยซวงอดไม่ได้ที่จะอวด:
“เมื่อกี้ ฉันแลกน้ำมัน 1,500 ปอนด์เป็นดาบเงิน และยารักษาสามชิ้น!
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เย่ปิงยังไม่ได้โอนให้ ต้องรอฟ้ามืดเสียก่อน
“คุณว่าอย่างไรนะ คุณเย่สามารถสร้างอาวุธเงินด้วยตัวเองได้? ช่องว่างนั้นใหญ่เกินไปแล้ว!”
หลายคนตกตะลึงกับคำพูดของเขา
“หา….น้ำมันพันห้า สามารถแลกเปลี่ยนเป็นอาวุธระดับเงินได้ และยังมียารักษาแถมอีกด้วย?”
“อยากจะถามดังๆ ว่า…..ทำไมทะเลทรายของฉันไม่มีน้ำมัน แต่ซุยซวงอยู่ในป่าพบเจอขุมทรัพย์น้ำมันมากมาย”
"มีบางอย่างผิดปกติกับราคา พูดกันตามหลัก แลกกับธนูระดับทองแดงเหมาะสมมากกว่าที่จะแลกกับดาบระดับเงินในตอนนี้”
ยังมีคนจำนวนมากที่มีสายตาที่เฉียบแหลม และพวกเขาตระหนักว่าข้อตกลงไม่เท่าเทียมกัน
พูดได้เพียงว่าเย่ปิง ต้องการด่วน!
ทุกคนต่างพากันคาดเดาแผนการของเย่ปิง ไปต่างๆ นาๆ
ในเวลานี้ เขาได้รีบกลับไปที่หมู่บ้านด้วยความเร็วแสง ดึงน้ำมัน 1,000 หน่วยใส่ช่องมิติแล้วรีบกลับ
เย่ปิงไม่กล้าที่จะพักผ่อนเพราะกลัวจะไม่ทันกาล
“ดูม้านั้นสิ ถ้าได้ขี่พวกมันคงจะดีมิใช่น้อย พรุ่งนี้สงสัยต้องเรียกวังเบ็น วิ่งไล่จับมาเลี้ยงแล้วล่ะ พวกเราต้องต้องมียานพาหนะ!”
เย่ปิงวิ่งกลับมาด้วยสีหน้าหอบเหนื่อย แต่ด้วยพละกำลังของเย่ปิงบวกกับเกราะที่สวมใส่ เวลาผ่านไปไม่นาน เย่ปิงก็กลับมาพร้อมน้ำมันเต็มช่องมิติ
ขณะที่รอเย่ปิง นักรบคนอื่นๆ ปิดกั้นถ้ำด้วยไม้หนาขนาดใหญ่ อสูรราตรีไม่สามารถเล็ดลอดออกมาได้
เย่ปิงหยิบไม้สน และไม้ทาน้ำมันที่เพิ่งแลกเปลี่ยน ออกจากช่องเก็บของพร้อมกับโบกค้อนเงินสร้างรั้วกั้น และกำแพงไฟ
กองฟืนที่เต็มไปด้วยน้ำมัน กองเป็นภูเขาเล็กๆ
“จงวางไม้เหล่านี้ไว้ที่ทางเข้า นอกจากนี้ ขุดหลุ่มลึกลงไป แล้วค่อยเทน้ำมันสีดำลงไป”
เย่ปิงหยิบถังน้ำมันสีดำออกมา
กั่วเจียสั่งให้นักรบทั้งเก้า ช่วยกันขนถังน้ำมัน และฟืนไปที่ทางเข้าอย่างระมัดระวัง
ในเวลาเดียวกัน วังเบ็น และจงยี่ก็สร้างกำแพงไม้ไว้ด้านหน้าปากถ้ำอย่างเร่งด่วน ถึงแม้จะไม่แข็งแรงเท่ากำแพงสวรรค์ แต่กำแพงไม้นี้มีมุมยิงที่ดี จากมุมสูง
“ท่านหัวหน้าถึงเวลาแล้วขอรับ เที่ยงวันพลังหยางแข็งแกร่งที่สุด เมื่อดวงอาทิตย์เจิดจ้า อสูรราตรีนั้นอ่อนแอที่สุด!”
กั่วเจียหยิบคบเพลิงออกมาไว้ในมือ และยืนห่างออกไปเล็กน้อย
เย่ปิงพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
นักรบทั้งสองข้าง พวกเขามีถังน้ำมันตั้งรออยู่อย่างแน่นหนา
นักรบเปิดฝาถังสองสามถังแรก แล้วมองไปที่เย่ปิง
“เทน้ำมันสิบถังลงไปก่อน จากนั้นก็โยนถังที่อยู่ข้างหลังลงไปในหลุม ผลักมันให้เข้าไปด้านใน จุดไฟเผาถังที่มีน้ำมันโดยตรง จากจุดนี้!”
เย่ปิงพูดอย่างระมัดระวังและสั่งอย่างเคร่งขรึม:
“หลังจากที่พวกเราทิ้งถังน้ำมันลงไปจนหมดแล้ว เราจะถอยไปที่กำแพงสูง และหลุมหลบภัยข้างหลัง และลอบโจมตีอสูรราตรีที่กำลังจะหนี!”
มีการสร้างกำแพงสูงมาตรฐานไว้ด้านหน้าถ้ำ ซึ่งสามารถเล็งไปที่ช่องว่างข้างในได้
เย่ปิงสูดหายใจเข้าลึกๆ กลิ่นน้ำมันฉุนทำให้เขารู้สึกสบายใจ
"ลุย!"
วินาทีถัดมา นักรบทั้งสองฝ่ายก็เทน้ำมันสีดำในมือของพวกเขาเข้าไปในความมืดที่อยู่ยังเบื้องหน้าของพวกเขา
