ตอนที่ 49 ผลแอปเปิลกลายพันธุ์ ผลไม้แห่งวงแหวน

ตอนที่ 49 ผลแอปเปิลกลายพันธุ์ ผลไม้แห่งวงแหวน

“ตรวจสอบมันดูก่อน” เรนกล่าว ก่อนที่จะยกแหวนพลังขึ้นมาและเล็งไปที่ต้นไม้วงแหวน เข้าไม่จำเป็นต้องเข้าใกล้มันมาก ขอแค่ยังอยู่ในระยะที่มองเห็นก็สามารถใช้แหวนพลังตรวจสอบสิ่งที่ต้องการได้

“ต้นไม้แอปเปิลกลายพันธุ์ ระยะแรก” แหวนพลังโชว์ข้อความขึ้นมา เรนไม่ได้ซ่อนมันทำให้คนอื่น ๆ สามารถมองเห็นสิ่งที่แหวนพลังบอกได้

แม้จะไม่ต่างจากที่คิด แต่พอรู้ว่าเป็นต้นไม้กลายพันธุ์จริง ๆ พวกเขาก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้

เรนลองเลื่อนแหวนเล็งไปที่ผลไม้หนึ่งในหกผลบนต้น

“ผลแอปเปิลกลายพันธุ์ ระดับ 1 ผลไม้แห่งวงแหวน”

เรนและพวกต่างก็อ่านข้อความด้วยสีหน้าประหลาดใจ โดนเฉพาะข้อความที่บอกว่าผลไม้แห่งวงแหวน มันต้องเกี่ยวข้องกับผู้ใช้วงแหวนแน่นอน

“หมายความว่ายังไงที่ผลไม้แห่งวงแหวน” หลินถามด้วยความสงสัย เรนจึงถามสิ่งนี้กับวงแหวนอีกครั้ง ซึ่งวงแหวนก็ใช้ข้อมูลกลับมาในทันที

“หลังจากกินผลไม้แห่งวงแหวนเข้าไป จะมีผลช่วยให้มีโอกาสฝ่าระดับสำเร็จมากขึ้น 10 เปอร์เซ็นต์ โดยจะไม่แสดงผลต่อผู้ใช้วงแหวนที่ระดับเกินกว่าผลไม้ ผลไม้จะแสดงผลน้อยลงตามจำนวนที่กินเข้าไป”

หลังจากอ่านข้อความทั้งสามคนก็เข้าใจในทันที ผลไม้นี่ช่วยให้ผู้ใช้วงแหวนฝ่าระดับได้ แม้จะแค่ 10 เปอร์เซ็นต์ แต่ถ้ากินหลาย ๆ ผลมันก็เพิ่มโอกาสมากขึ้นกว่าเดิม

บนต้นมีผลไม้อยู่ 6 ลูกพวกเขาสามารถแบ่งกันได้คนละสองผลพอดี

“เราต้องเอาผลไม้พวกนั้นมา” เรนกล่าว

ผู้กองเชนกับหลินพยักหน้าเห็นด้วย พวกเขาต้องเอามันมา

ทั้งสามคนเดินเข้าไปเพื่อจะหยิบผลไม้ แต่แล้วตอนนั้นเองหลินก็เดินเข้าไปเหยียบรากไม้เส้นหนึ่งเขาทำให้เกิดปฏิกิริยาขึ้นมาในทันที

รากไม้นั้นเริ่มเปลี่ยนสีค่อย ๆ ไล่เข้าไปที่โคนก่อนจะขึ้นไปที่ลำต้น

“นี่มัน” หลินมองอย่างงุนงง

เรนสัมผัสได้ถึงอันตรายขึ้นมาในทันที

“ถอยเร็ว” เรนเตือน

ทั้งสองรีบถอยตามเรนกลับมา ก่อนจะมองไปที่ภาพตรงหน้า

“เกิดอะไรขึ้น” ผู้กองเชนถามด้วยสีหน้าตกใจ

“พวกมันยังไม่ตาย” เรนกล่าว พร้อมกับใช้ขวานสับไปที่หัวของผู้ติดเชื้อที่นอนอยู่ที่พื้นในทันที ทำให้ร่างของมันกระตุกเล็กน้อย ก่อนจะแน่นิ่งไป

แต่ว่าตรงนี้ไม่ได้มีผู้ติดเชื้อแค่หนึ่งมันมีมากถึง 30 ตัว

“ผู้ติดเชื้อเหล่านี้ไม่ใช่เพียงแค่ปุ๋ยของต้นไม้ แต่ยังเป็นองครักษ์ที่คอยปกป้องต้นไม้ด้วย” เรนกล่าว ขณะที่ดึงเอาขวานออกมาจากหัวของผู้ติดเชื้อ

“เอายังไงดี” หลินถือชะแลงในมือข้างหนึ่งขณะที่อีกข้างถือรูนิกปืนพก

ผู้กองเชนก็จับค้อนปอนด์เตรียมตัวสู้เช่นกัน

“ถอยกลับไปในบ้านกันก่อน เราต้องฆ่าพวกมันให้หมดแล้วเอาผลไม้มาให้ได้” เรนกล่าว ก่อนจะถอยกลับไปในบ้าน

ผู้ติดเชื้อพวกนี้ต่างจากผู้ติดเชื้อทั่วไป มันโดนต้นแอปเปิลกลายพันธุ์ควบคุมอยู่ ทำให้การเคลื่อนไหวนั้นช้าลงมาก ซึ่งน่าจะเป็นมาจากที่ต้นแอปเปิลดูดซับเอาสารอาหารส่วนใหญ่ไปทำให้ผู้ติดเชื้อเหล่านี้อ่อนแอลงมาก

“พวกมันอ่อนแอต่างจากปกติมาก” หลินกล่าว ขณะที่หนีมาในบ้าน

“ใช้ปืนเลย” เรนบอกกับพวกเขาสองคน ตอนนี้ผู้ติดเชื้อในหมู่บ้านมารวมกันที่นี่แล้ว ดังนั้นจึงไม่ต้องมาคอยกังวลเรื่องเสียงปืนอีก

พวกมันรีบวิ่งตามเรนและพวกเข้าไปที่บ้าน แต่ว่าเรนปิดประตูกั้นไว้ก่อนแล้ว จากนั้นพวกเขาก็ใช้อาวุธปืนยิงหัวของพวกมันในทันที

มีผู้ติดเชื้อบางส่วนอ้อมมาทางหน้าต่าง มันพังหน้าต่างและปีนข้ามมา

ปัง! ๆ ๆ ๆ

เสียงปืนดังต่อเนื่อง แม้แต่พวกที่รออยู่ที่โกดังก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แต่ว่าพวกเขาไม่มีใครออกไปด้านนอก เพราะรู้ว่ามันอันตรายและการที่ยังมีเสียงปืนนั้นหมายถึงพวกเขายังมีชีวิตอยู่

“เหลืออีกเท่าไหร่” เรนตะโกนถามผู้กองเชนที่จัดการพวกที่อยู่หน้าประตู

“อีก 10 ตัว แต่ว่าประตูพังแล้ว” ผู้กองเชนถอยออกมา ผู้ติดเชื้อเหล่านั้นพังประตูเข้ามาแล้ว

“ถอยออกมาก่อน เอาค้อนมาให้ผมด้วย” เรนบอกกับทั้งสองคน จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อยืดของตนเองออก

หลินและผู้กองเชนถอยออกมาด้านหลังของเรน ผู้กองเชนยังโยนค้อนปอนด์มาให้เรนด้วย

“สภาวะแรก จำลองพลัง”

เรนใช้รูนิกหมีดำภูเขาด้วยการปลดปล่อยสภาวะแรก จำลองพลัง ทำให้ร่างกายของเขาขยายสองเท่าในทันที มือหนึ่งของเรนถือขวานอีกมือถือค้อนปอนด์

“ตาย!”

ปัง!

เรนถีบผู้ติดเชื้อตนแรกที่เข้ามาในประตูจนร่างของมันกระเด็นไปกระแทกกับตัวอื่น ๆ จนกลิ้งออกไปนอกบ้าน ก่อนที่เขาจะทำตัวเป็นหมาป่าในฝูงแกะกระโจนเข้าไปสู้กับผู้เชื้อเหล่านั้นที่ด้านนอกบ้าน

เขาเหวี่ยงทั้งขวานและค้อนในมือราวกับว่ามันเบาราวกับขนนก ทุกครั้งที่ค้อนปอนด์เหวี่ยงทุบโดนตรงไหนตรงนั้นก็จะแหลก โดยเฉพาะหัวของผู้ติดเชื้อ มันเหมือนลูกแตงโมที่โดนทุบ และส่วนไหนที่โดนขวานก็โดนฟันเหมือนตัดฟืน

ผู้กองเชนและหลินคอยเก็บตัวที่อยู่ไกล ๆ ไม่นานพวกเขาทั้งสามคนก็สามารถฆ่าพวกผู้ติดเชื้อทั้ง 30 ตัวจนหมด

เรนมองไปรอบ ๆ ก่อนจะกลับมาร่างมนุษย์ปกติ เขาหอบหายใจเล็กน้อย ซึ่งหลินและผู้กองเชนก็ด้วย การรับมือกับผู้ติดเชื้อ 30 ตัวมันตึงมือเป็นอย่างยิ่ง

แต่ด้วยประสบการณ์ที่เคยเจอกับฝูงผู้ติดเชื้อนับ 500 ตัวมาก่อนทำให้พวกเขารู้ว่าจะต้องจัดการพวกมันยังไง

“เราไปเอาผลไม้พวกนั้นกันเถอะ” เรนกล่าว ก่อนจะส่งค้อนปอนด์เปลี่ยนเลือดคืนให้ผู้กองเชน

ทั้งสองคนตกลง

พวกเขามาหยุดอยู่ที่หน้าต้นไม้ ในตอนนี้มันไม่มีผู้ติดเชื้อคอยปกป้องแล้ว ทำให้เรนสามารถเก็บผลแอปเปิลกลายพันธุ์ทั้งหมดได้

ทันทีที่พวกเขาช่วยกันเก็บผลสุดท้ายมา ต้นแอปเปิลกลายพันธุ์ก็แห้งเหี่ยวลงในทันที มันตายลงไปอย่างรวดเร็วจากกิ่งไม้สดกลายเป็นแห้ง จากแห้งก็ผุพังและกลายเป็นฝุ่นกองกับพื้น ก่อนที่จะโดนน้ำฝนตกใส่จนผสมไปกับน้ำที่พื้น

“นี่มัน ไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนี้”

ทั้งสามคนมองหน้ากัน พวกเขาเองก็ไม่คาดคิดว่าพอเด็ดผลไม้ออกมา ต้นของมันก็จะตายในทันที

“มันมีชีวิตอยู่เพื่อออกผลเท่านั้น ผู้กองเชน เอารถแล้วไปจากที่นี่กันเถอะ” เรนกล่าว

เขาไม่ได้คิดจะไปสำรวจบ้านอื่น ๆ ต่อในตอนนี้พวกเขาได้ของมามากเกินกว่าที่คิดแล้ว โดยเฉพาะผลไม้แห่งวงแหวนทั้ง 6 ผลนี้

ตอนนี้เรนต้องการกลับไปที่โกดังและทำการฝ่าระดับวงแหวนพลัง ก่อนที่จะออกเดินทาง ถ้าเขาทำสำเร็จได้เพิ่มมาอีกหนึ่งวงแหวน เขาก็จะมีพลังงานไปใช้กับรูนิกในการต่อสู้กับอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นตอนที่เดินทางไปที่ค่ายลี้ภัย

ผู้กองเชนเข้าไปเอารถ ก่อนที่พวกเขาจะขึ้นรถและขับกลับไปที่โกดัง

ในระหว่างที่ออกจากหมู่บ้าน เรนที่นั่งอยู่ที่หลังกระบะรถออฟโรดก็มองทางด้านหลังตลอด เขาทำแบบนี้ก็เพื่อความปลอดภัย เพราะถ้ามีผู้ติดเชื้อตามมาจะได้จัดการมันก่อนที่จะไปถึงโกดัง

แต่ดูเหมือนหมู่บ้านนี้จะเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่มีคนไม่มากหรือไม่ก็ผู้ติดเชื้อตัวอื่น ๆ อาจจะอย่าไกลจนไม่ได้ยิงเสียงปืนของพวกเขา เนื่องจากในเวลานี้ยังคงมีฝนตกหนักอยู่ไม่ต่างจากเมื่อเช้า

หลังจากมาถึงผู้กองเชนก็เอารถไปจอดหลบอีกข้างของโกดังเพื่อความปลอดภัย ซึ่งทำให้ไม่ว่าใครที่ผ่านมาทางถนนไม่เห็นรถของพวกเขา

ก่อนที่ทั้งสามนั้นจะพากันขนของไปที่หน้าประตู จากนั้นก็ส่งสัญญาณเรียกให้คนด้านในเปิดตามที่ตกลงกันไว้

ทันทีที่ประตูเปิดออกมา ไอราก็ถามด้วยความประหลาดใจ เพราะพวกเขาได้อาหารและน้ำมามากพอสมควรให้พวกเขามีกินกันไปได้อีกสักพัก ซึ่งถ้าวางจากกำหนดการแล้วมันมีมากเกินพอให้พวกเขาอยู่ได้หลายวันเลยทีเดียว

เรนและอีกสองหามุมเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน เนื่องจากพวกเขาเปียกฝนไปทั้งตัว

หลังจากนั้นก็เป็นมื้ออาหารกลางวันง่าย ๆ ไม่มีอะไรพิเศษ แต่ก็ทำให้พวกเขาอิ่มกัน จากนั้นก็เริ่มแบ่งผลไม้แห่งวงแหวนกัน

“เราจะแบ่งกันคนละสองผล” เรนเริ่มเอาผลไม้แห่งวงแหวนออกมาแบ่งกัน บนต้นนั้นมีทั้งหมด 6 ผล ซึ่งพวกเขาช่วยกันจึงแบ่งเท่า ๆ กัน

เรื่องนี้ไม่มีใครคัดค้านที่จริงเรนจะแบ่งให้ผู้กองเชนและหลินคนละผล ทั้งสองก็ไม่ได้ว่าอะไร เนื่องจากผู้ติดเชื้อกว่าครึ่งนั้นต่างก็โดนเรนจัดการไป

แต่เรนไม่คิดจะทำแบบนั้น เพราะเขารู้ดีว่าถ้าตัวเองต้องสู้กับผู้ติดเชื้อ 30 ตัวพร้อม ๆ กันมันไม่ใช่เรื่องง่าย ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ และนั้นหมายถึงความแข็งแกร่งนั้นมีจำกัด เมื่อต้องเผชิญกับจำนวน เรนก็ควรมีพรรคพวกที่แข็งแกร่งไว้คอยช่วยสู้ด้วย

ซึ่งผู้กองเชนและหลินนั้นเป็นผู้ใช้วงแหวน ดังนั้นถ้าทั้งสองแข็งแกร่งมันก็จะเป็นประโยชน์ต่อทีมของพวกเขา

ที่เรนเปลี่ยนความคิดนั้นเพราะสิ่งที่ธันวาเคยพูดไว้ เขาไม่อาจจะทำทุกอย่างได้ด้วยตัวคนเดียว

“นี่คืออะไรกัน” ไอราถามขึ้นมาด้วยความสงสัย

หลินเป็นคนเล่าให้เธอฟัง ซึ่งพอไอราได้ยินว่าเป็นของที่ช่วยพัฒนาความแข็งแกร่งของผู้ใช้วงแหวน เธอก็ไม่ได้สนใจอีก เพราะเธอนั้นเคยทดสอบแล้วว่าเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา

ตอนนั้นเรนก็นึกอะไรขึ้นมาได้จึงหันไปถามรินดาว่า “คุณอยากจะทดสอบแหวนพลังดูไหม”

“ทดสอบแหวนพลัง พลังแบบที่พวกคุณมีนะเหรอ” รินดาถามอย่างสนใจ

“ใช่” เรนพยักหน้าตอบ ก่อนจะหยิบแหวนพลังออกมา แหวนพลังวงนี้เป็นแหวนของแม็ก ทหารหนุ่มที่ตายไปคนนั้น

ผู้กองเชนก็มองไปที่แหวนและไม่ได้พูดอะไร

รินดารับแหวนมาก่อนจะลองสวมดู ขณะที่คนอื่น ๆ นั้นก็รอลุ้นผลลัพธ์อยู่ เพราะถ้ามีผู้ใช้วงแหวนเพิ่มมากอีกคนกลุ่มของพวกเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้น