หน้าของบุรุษผู้นั้นจริงจัง ที่ระดับของพวกเขาความผันผวนที่กฎธรรมชาติสร้างขึ้นไม่สามารถหลบสายตาของพวกเขาได้ แต่การโจมตีของเบนสันไร้รูปไร้ลักษณ์และไม่สร้างแรงผันผวนในอากาศแต่อย่างใด

‘เป็นไปไม่ได้!’

ไม่มีแสง ไม่มีเสียงไม่มีแม้แต่ระลอกในอากาศ แต่นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาสามารถทำสำเร็จได้ ไม่มีแม้แต่แรงกระเพื่อมจากกฎธรรมชาติ สามารถซ่อนเอาไว้ได้ นั่นน่ากลัวเกินไป มีเพียงวิธีเดียวที่จะหยุดพลังโจมตีอย่างนั้น และนั่นก็คือหมุนสนามพลังไปยังมุมที่ไม่ตาย

‘เบนสันแข็งแกร่งมากเชียวหรือ?’

บุรุษชุดหรูลอบตกใจ สายตาของเขาจับจ้องที่เบนสัน ‘ตามที่เบนสันคาดไว้! ชื่อของตระกูลมัวร์จะเพิ่มขึ้นอีกครั้งหนึ่งขณะที่ทุกคนดูถูกความแข็งแกร่งของเบนสัน’

เขาไม่แม้แต่จะมองดูบุรุษหน้ากากผี บุรุษหน้ากากผีไม่น่าทึ่งเหมือนเช่นก่อนแล้ว ตอนนี้บุรุษหน้ากากผีเป็นเหมือนแกะที่เชื่องเชื่อแล้ว ‘เวลาตายของเขาถูกเบนสันกำหนดไว้แน่นอน เบนสันจะกระชับโซ่ล่ามคอของเขาเมื่อใดก็ได้’

‘คนผู้นั้นตายแล้ว’

ความคิดของบุรุษอาภรณ์หรูเพ่งอยู่ที่ความปั่นป่วนที่การสู้รบสร้างขึ้น พลังแข็งแกร่งที่เบนสันแสดงออกมาทำลายสมดุลของเมืองจื่อจวน องค์ประกอบธาตุไม่สามารถปกปิดได้ต่อไป

ในแดนบาป ผู้แข็งแกร่งเป็นจ้าวและนักสู้ที่แข็งแร่งสามารถค้ำยันตระกูลได้ แดนบาปไม่มีประชากรมากแต่แรกเริ่มครึ่งหนึ่งถูกทิ้งไว้ให้อยู่ในสภาพที่อันตรายและรุนแรง ด้วยกำลังคนไม่มากนี้ ได้กำหนดเส้นทางสำหรับแดนบาปทำให้ไม่สามารถมีกองทัพเหมือนดาราจักรเซียนศักดิ์สิทธิ์ได้ต่อไป การใช้นักสู้ผู้แข็งแกร่งนั้นเด่นชัดมาก

มือกระบี่เป็นคนตรงมากกว่า เขาหันกายและเตรียมตัวจากไป ขณะที่เขาหมดความสนใจการต่อสู้ที่สูญเสียความน่าสนใจ

ทันใดนั้นดูเหมือนเขาจะมีความรู้สึกบางอย่างและหันกลับไปดู

ดวงตาหมองของบุรุษหน้ากากผีที่หมองพลันสว่างเจิดจ้าขณะที่เขายังถูกพลังที่มองไม่เห็นล้อมโจมตี

เพราะเหตุผลบางอย่างมือกระบี่กลั้นลมหายใจ เขาจับด้ามกระบี่โดยไม่รู้ตัว

ถังเทียนต่อยหมัดออก เพลิงแดงพุ่งออกมา

‘หอกเพลิงแดงอีกแล้วหรือ?’ เบนสันหรี่ตา ‘ดูเหมือนว่าคู่ต่อสู้ผู้นี้จะมาได้สุดทางแล้วจริงๆ เขาไม่เคยใช้การโจมตีซ้ำ แต่ตอนนี้เขาใช้การท่าเดียวกันเหมือนเดิมได้อย่างไร’

‘ได้เวลาฆ่าเจ้าแล้ว’

เบนสันผ่อนคลายและกางนิ้วออกจากนั้นรวบนิ้วอีกครั้ง

ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะเลือดพุ่งออกจากทั่วร่างของถังเทียน ในพริบตาก็มีบาดแผลมากมายบนตัวของเขา

หน้ากากผีเขียวดำยังคงเงียบ แต่รังสีเยือกเย็นในดวงตาเขาสว่างเจิดจ้ามาก ภายในละอองเลือดบุรุษหนุ่มเหยียดหลังต่ำค้างในอากาศไม่สนใจบาดแผลบนร่างกายราวกับว่าแผลเหล่านั้นไม่มีผลอะไร

ฉากภาพเหมือนกับจะหยุด ร่างนั้นบิดเหมือนกับสายธนูที่ถูกเหนี่ยวเต็มไปด้วยพลังเคลื่อนไหวที่สง่างามเหมือนกับว่าเขาเตรียมจะระเบิดพลังออกมา ตัดกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยละอองเลือดฉากนี้ทำให้ทุกคนมองดูอย่างชื่นชม เป็นภาพที่ยากจะเห็น

ความรู้สึกว่าเขาเต็มไปด้วยพลังสร้างความตกใจให้กับทั้งมือกระบี่และบุรุษอาภรณ์หรู

เบนสันถึงกับสีหน้าเปลี่ยน

‘แย่แล้ว!’

เขาเพียงแต่มีเวลารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่หมัดของบุรุษหน้ากากผีก็มาถึงแล้ว

หมัดที่ใช้นั้นไม่มีการเคลื่อนไหวที่ยากปล่อยออกง่ายเหมือนกับกระแสน้ำซึ่งระเบิดพลังที่มิอาจหยุดยั้งได้ออกมา

วินาทีต่อมาถังเทียนหรี่ตาแคบเหมือนเข็มหมัดของเขากระแทกใส่อากาศข้างหน้าเขา

‘เขา..เขาหาเจอได้ยังไง?’

เบนสันถูกความตกใจครอบงำ พลังดาบสายลมนั้นเป็นพลังโจมตีที่ลึกลับและไร้ลักษณ์นุ่มนวลเหมือนสายน้ำ และเขาไม่สร้างความผันผวนในอากาศตามกฎไร้ลักษณ์ วิชาสังหารของเขาไม่ใช่สิ่งที่บุรุษหน้ากากผีจะสามารถรู้สึกได้!

‘แต่เขาพบพลังดาบสายลมได้!’

‘นั่นเป็นไปได้อย่างไร!’

‘วิชาดาบสายลม ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เขาพบเจอได้ยังไง?’

‘คนผู้นี้ หลอกมาโดยตลอดหรือ?’

ในขณะนั้น ความคิดทั้งหมดผุดขึ้นมาในใจของเบนสัน แต่ทันใดนั้นเขาสงบจิตใจได้ทันที เขามั่นใจในตนเอง พลังดาบสายลมถูกปิดบังซ่อนเร้นอย่างดี และศัตรูไม่สามารถจับได้ แต่เขารู้จุดอ่อนของวิชานี้ ดังนั้นเขาจึงออกแบบช่องว่างของดาบสายลมอย่างระมัดระวัง

ใครจะคิดกันว่าคนที่ดูเหมือนหยาบกร้านและตัวใหญ่อย่างเบนสันหน้าดำจะเจ้าเล่ห์มากขนาดนั้น?

หมัดที่สร้างเพลิงแดงเป็นเหมือนลูกไฟพุ่งเข้าหาอย่างดุดันและรวดเร็ว

‘เดี๋ยวก่อน!’

‘นั่นไม่ใช่เพลิงแดง!’

เพลิงแดงเปลี่ยนเป็นสีเทา

หน้าของเบนสันเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาไม่มีเวลาตั้งตัว และช่องว่างลมข้างหน้าของเขาระเบิด

พลังโจมตีของทั้งสองคนปะทะกันโดยตรงช่องว่างลมภายในที่เบนสันควบคุมอยู่สูญเสียความควบคุมทำให้เกิดการระเบิดต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน บึ้ม บึ้ม บึ้ม!

พลังเยือกเย็นที่น่ากลัวทำให้หน้าของเบนสันเปลี่ยนไปอีก ร่างของเขาชา และเขาสับสน ‘นี่มันคือกฎธรรมชาติแบบไหนกัน?’

ขนาดของการระเบิดมากเป็นประวัติการณ์ คลื่นระเบิดเสียงที่น่ากลัวและแรงระเบิดกวาดผ่านเบนสันไปทำให้เขารู้สึกถึงพลังที่ถล่มภูผาพลิกมหาสมุทรปะทะใส่เขาทำให้เขาสูญเสียการควบคุมและปลิวออกไป

ถังเทียนปลุกเพลิงสุญญตาและปลอมหลอกว่าเป็นเพลิงแดงและหลอมรวมเข้ากับกฎที่เขาเพิ่งเรียนรู้ และทุ่มเทออกไปในการโจมครั้งเดียว

และเพราะหมัดนี้

ถังเทียนผู้ปล่อยหมัดอยู่ในอากาศเงียบหน้ากากเขียวดำยังดูอดทนและเย็นชา ดวงตาที่เจิดจ้าพลันหมองลงสิ่งที่มาแทนที่คือความยืดหยุ่นที่หยั่งรู้ไม่ได้

แรงระเบิดปล่อยเสียงออกมาราวกับภูเขาถล่มแผ่นดินทลาย

เอ๋...

บุรุษหนุ่มหลังหน้ากากหน้าเบี้ยว ‘อ๊าคคคค,เจ็บโคตร…’

‘ถ้ามีดนตรีประกอบจะทำให้ข้าหล่อขึ้นไหม? หรือบางทีข้าควรจะชูมือขึ้นแล้วตะโกน ‘หนุ่มชาวฟ้า ลุย ลุย ลุย?’ดีไหม? หรือว่าข้าควรทำบางอย่างให้ตัวข้าดูแข็งแกร่งทรงพลังขึ้นดี? ถ้าเสี่ยวซิ่วซิ่วได้เห็นภาพนี้ เขาจะต้องนอบน้อมพินอบพิเทาต่อข้าแน่ๆใช่ไหม? หรือว่าอาโมรี่ก็ทำด้วย...’

‘โอ้เวร.. ลืมไป! เราไม่มีเวลา!รำคาญชิป!’

ถังเทียนรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาหมุนตัวไปและย่อตัวแหงนหน้ามอง

ปัง แรงระเบิดกระแทกจากด้านหลังของเขาทำให้แผลทั่วตัวปริออกเลือดไหลออกมาอีก ถังเทียนตาลายเล็กน้อย เขาครางแต่ยังทนได้

เขาไม่ต่อต้านพลัง ไม่ใช่เพราะเขาไม่ต้องการ แต่เป็นเพราะเขาทำไม่ได้ และร่างของเขาปลิวออกไป

ฉากภาพรอบตัวเขาผ่านไปอยู่ด้านหลังอย่างรวดเร็ว สายตาของถังเทียนไม่เคยละไปจากร่างที่ยืนอยู่ชั้นบนสุดของป้อม

ความเร็วของถังเทียนเร็วจัดจนเกิดภาพเงาลวงตาตาหลังเขา

ทุกคนตกใจกับขนาดของพลังระเบิด แรงระเบิดที่น่ากลัวกระแทกใส่เขาโดยตรง ทั่วทั้งถนนสายตะวันตกถูกกวาดทำลายและผู้สังเกตการณ์กำลังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อต้านทานแรงระเบิด ขณะนั้นไม่มีใครสังเกตว่าถังเทียนบินออกไป

ดารินตกใจจนหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ จากตำแหน่งของนางนางสามารถเห็นพลังระเบิดขนาดใหญ่กวาดล้างถนนตะวันตกสภาพแวดล้อมโดยรอบถูกกวาดหายไปจากแรงระเบิด

ทันใดนั้นจุดดำเล็กปรากฏในสายตานางพลันขยายขึ้นอย่างรวดเร็ว

‘เดี๋ยวก่อน นั่นคือ...’

ใบหน้าผีที่น่ากลัวมีแววประสงค์ร้าย เขากางแขนกางขาเหมือนกับตาข่ายกระโจนเข้ามาหานางด้วยเร็วอย่างน่าประหลาด

‘ไม่...’

ใจของดารินว่างเปล่า นางตกใจอย่างสิ้นเชิงรู้สึกเหมือนกับว่านางกำลังจะถูกกิน

สายลมกระชากกวาดผ่านร่างนางไป

‘เฮ้อ..ได้ตัวเจ้าแล้ว!’

เบื้องหลังหน้ากาก ถังเทียนยิ้มดีใจ เขาใช้มือและกอดหานปิงหนิง แต่วินาทีต่อมาเขามีสีหน้าชะงักค้างตลอดทั้งตัวหานปิงหนิงถูกพันธนาการและนางอ่อนแอมาก

‘แย่แล้ว’ เมื่อถังเทียนตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติทั้งคู่ก็ไม่สามารถหยุดได้แล้ว

ครืน ครืน ทั้งสองคนกลิ้งไปสองสามเมตร

ถังเทียนสะบัดศีรษะไล่ความมึนงงและยืนขึ้น หานปิงหนิงยังเยือกเย็นเหมือนน้ำแข็งแต่คอของนางแดง

ถังเทียนกำจัดเข็มแสงที่หลังนางทันที

“ตาย!”

เบนสันคำราม แม้เมื่อเทียบกับพลังระเบิดที่ทรงพลัง แต่เสียงของเขาก็ยังทรงพลัง

ถังเทียนแตกตื่นตกใจ เขาหันไปมองและสังเกตเห็นจุดดำกำลังพุ่งมาหาเขาด้วยความเร็วสูง ‘ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เบนสันกับราชสีห์ที่โกรธ ราชสีห์ที่ตัวดำไปหน่อย ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า....’

ถังเทียนก้าวไปข้างหน้าและคว้าตัวดารินที่กำลังตะลึง

เมื่อเห็นเช่นนั้น เบนสันตาแทบถลน

‘ไม่!’

รอยยิ้มบนใบหน้าของถังเทียนหายไป เขาผ่อนลมหายใจคว้าตัวดารินใช้พลังเหวี่ยงนางไปทางอื่น

ปัง,ละอองเลือดพุ่งออกอีกครั้งหลังจากเขาเหวี่ยงนางออกไป

ดารินพุ่งออกไปเหมือนลูกธนูพุ่งไปทางซ้ายมือของถังเทียน

“ว้ายยย...”

ดาลินกรีดร้องได้ยินเข้าหูทุกคน เบนสันระเบิดพลังเต็มที่ทันใดนั้นเขาเปลี่ยนทิศทางกลางอากาศทันที เขาวิ่งตรงไปที่ดาริน

ถังเทียนถอนหายใจโล่งออก เขาใช้มือและเท้าของเขาคลานไปที่ประตูและดึงธนูออกมา ‘หมีโลหิตนี่มันน่าตลกจริงๆ’ เมื่อดูรูปลักษณ์ที่น่ากลัวของมัน ถังเทียนรู้สึกว่าทนดูไม่ได้เลย ‘ไม่, หานปิงหนิงจะต้องวาดอีกตัวหนึ่ง...’

ทหารยามของบ้านตระกูลมัวร์ตื่นจากอาการตะลึงในที่สุด เมื่อพวกเขาเห็นว่าถังเทียนต้องใช้ทั้งแขนและขาดึงธงออกมา พวกเขารู้ว่าเขาใช้พลังไปทั้งหมดแล้วจึงรีบฮือวิ่งเข้าไปหา

หน้าของหานปิงหนิงพลันเย็นชาโดยไม่ต้องตั้งท่าอะไร รังสีพลังแผ่ออกจากร่างนาง

โดยมีนางเป็นศูนย์กลางน้ำแข็งก่อตัวบนพื้นที่นางยืนตระหง่านแม้จะไม่มีกระบี่ แต่สำนึกกระบี่ยะเยือกทะลักอยู่ในอากาศ

พวกยามที่กำลังวิ่งเข้ามาหาพวกเขาหยุดอยู่กับที่

มือกระบี่ที่สังเกตดูในอากาศอดอุทานไม่ได้ ตาของเขาเป็นประกายในฐานะที่เป็นมือกระบี่ เขามีความรู้สึกที่ไวต่อสำนึกกระบี่ และความสนใจของเขามีมากขึ้นเรื่อยๆ

เป็นสำนึกกระบี่ที่บริสุทธิ์มากด้วยความสามารถสร้างธารน้ำแข็งได้โดยไม่สูญเสียสำนึกกระบี่ที่แท้จริง สายตาของมือกระบี่ผู้นั้นมองดูด้วยความชื่นชม มือกระบี่หลายคนไขว่คว้าหาพลังรูปแบบต่างๆ รวมทั้งในกฎธรรมชาติต่างๆ แน่นอนว่าพวกเขาสามารถเพิ่มพลังพวกเขาได้ในตอนแรก แต่วิชาของพวกเขาจะกลายเป็นสิ่งที่ไม่สอดคล้องเกินไป จะกลายเป็นเรื่องที่ยากมากกว่าที่พวกเขาจะก้าวหน้าไปถึงระดับที่แน่นอน

มีแต่คนผู้ยึดมั่นในแก่นแท้อย่างรวดเร็วเท่านั้นจึงจะสามารถได้รับสุดยอดวิถีกระบี่

ทันใดนั้นมือข้างหนึ่งยื่นออกมาจากด้านหลังคว้าแขนหานปิงหนิงไว้ทำให้รังสีพลังน้ำแข็งเริ่มสะเทือนและสลายหายไป

ถังเทียนคว้ามือหานปิงหนิงข้างหนึ่งและอีกข้างหนึ่งถือธงและเริ่มวิ่งทั้งสองกลายเป็นภาพเลือนรางและหายไป

สิ่งที่เหลือก็คือองครักษ์ประจำป้อมที่ได้แต่มองหน้ากันเอง

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด