2120 - ล้วนต่างต้องการแย่งชิง 

2120 - ล้วนต่างต้องการแย่งชิง

อาณาจักรเซียนเมืองของราชาอมตะเอ๋าเฉิง

นี่คืออาณาเขตที่เป็นของราชาอมตะ เมืองใหญ่ระดับราชา มันตั้งอยู่ในจักรวาล ดวงดาวบนท้องฟ้ารอบๆมันดูไม่มีนัยสำคัญอย่างไม่น่าเชื่อ

มันดูเหมือนศูนย์กลางของจักรวาลซึ่งเต็มไปด้วยความรุ่งโรจน์ของยุคสมัยที่ไม่มีที่สิ้นสุด ล้อมรอบด้วยกฎธรรมชาติที่มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ราชาอมตะแห่งยุคสมัยอาศัยอยู่ที่นี่

ในเมืองนั้นมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างไม่น่าเชื่อ ใหญ่โตอย่างเหนือชั้น ไม่ด้อยกว่าเมืองราชาพานไม่ว่ากรณีใดๆ

ในเขตหวงห้ามที่ใจกลางคือที่พำนักของราชาอมตะเอ๋าเฉิงเฉพาะทายาทสายตรงของตระกูลเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้

ตอนนี้ ในถ้ำโบราณเต็มไปด้วยพลังแห่งความโกลาหล มีร่างพร่ามัวนั่งอยู่บนอาสนะสวดมนต์ มันพร่ามัวมาก มีเพียงคนเดียว แต่เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ก็ถูกระงับไว้ กฎทั้งหมดถูกเขาควบคุมไว้อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด!

ด้วยเสียงชัว เขาลืมตาขึ้น มีแสงเย็นสองสายไหลออกมาจากดวงตาของเขา ราวกับว่ามันมาจากหลายล้านปีมาแล้วดูน่ากลัวอย่างยิ่ง

ถ้าผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆอยู่ที่นี่ ร่างกายของพวกเขาจะระเบิดอย่างแน่นอน

“เด็กพวกนั้นอยู่ที่ไหน” เขาพูดน้ำเสียงลากยาวเก่าแก่ราวกับว่ามาจากช่วงเวลาอื่น

“บรรพบุรุษโบราณ!”

ทารกเต๋าคู่หนึ่ง ชายหนึ่ง หญิงหนึ่ง เดินเข้ามากราบเขาด้วยความเคารพอย่างสูง แม้ว่าพวกเขาจะเป็นชายหนุ่มหญิงสาวแต่ดวงตาของพวกเขาราวกับว่าผ่านยุคสมัยอันยิ่งใหญ่มาหลายยุคแล้ว

สองคนนี้เป็นบุคคลสองคนที่มีชีวิตอยู่มาอย่างยาวนานพวกเขาคือบุตรชายและบุตรสาวโดยตรงของราชาอมตะเอ๋าเฉิง

“เลือกคนจากสายเลือดหลักลงไปยังเก้าสวรรค์สิบพิภพเพื่อแย่งชิงโชคชะตาวาสนาแห่งสวรรค์และปฐพี” เอ๋าเฉิงกล่าว

เต๋าที่ยิ่งใหญ่ของสถานที่แห่งนั้นขาดแคลน กำลังประสบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างจะวนเวียนเป็นวงกลม

เวลานั้นกำลังใกล้เข้ามาแล้ว เขาต้องการให้ทายาทสายตรงจากตระกูลเอ๋ากลายเป็นผู้ก่อตั้งราชสำนักที่นั่นและครอบครองโชควาสนาจากสวรรค์และปฐพี!

ราชาอมตะเอ๋าเฉิงนั้นไม่ได้มีความสนใจในเรื่องนี้มากเท่าไหร่ หลังจากดำรงอยู่มาอย่างยาวนานไม่ว่าเรื่องนี้จะทำสำเร็จหรือไม่เขาก็ไม่คิดจะยุ่งเกี่ยว

แต่สำหรับชายหนุ่มและหญิงสาวทั้งสองนั้นแสดงท่าทางตกใจออกมา เรื่องนี้ต้องมีความสำคัญต่อตระกูลเป็นอย่างมากไม่เช่นนั้นบรรพบุรุษโบราณจะไม่ตื่นขึ้นมาจากการหลับไหลอย่างแน่นอน

“ให้เอ๋ากานไปที่นั่นจะดีหรือเปล่า” ชายหนุ่มกล่าวขึ้นมาด้วยความระมัดระวัง เป็นเพราะในช่วงหลายร้อยหลายพันปีที่ผ่านมาเอ๋า่กานถือเป็นทายาทสายตรงที่น่าทึ่งพอ

“เขาได้รับโอกาส แต่เขาพลาด” หลังจากพูดเช่นนี้ราชาอมตะเอ๋าเฉิงก็ไม่พูดอะไรอีกและหลับตาลง

เด็กทั้งสองรีบโค้งคำนับด้วยความเคารพแล้วค่อยๆถอยห่างออกไป จากนั้นพวกเขาก็ออกจากสถานที่แห่งนี้ ออกจากถ้ำโบราณที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความโกลาหล

พวกเขารู้ดีว่าครั้งนี้เนื่องจากเอ๋ากานแพ้ให้กับฮวง เขาจึงสูญเสียคุณค่าในสายตาของบรรพบุรุษโบราณไปแล้ว

ดังนั้นความสำคัญของเขาในตระกูลเอ๋าจึงจบลงภายใต้การตัดสินของบรรพบุรุษโบราณนับจากนี้

ในวันนั้น ผู้เชี่ยวชาญระดับเต๋าอมตะที่แท้จริงถูกเรียกมารวมตัวกันในพระราชวังของบรรพบุรุษ

หลังจากพูดคุยกันอย่างรอบคอบ ในที่สุดพวกเขาก็เลือกศิษย์ที่บรรลุเต๋ามากกว่าหนึ่งแสนปีคนหนึ่งไป คนผู้นี้มีความแข็งแกร่งอย่างแท้จริงสามารถบรรลุถึงจุดสูงสุดและกลายเป็นผู้อมตะครึ่งก้าว

อย่างไรก็ตาม เขาถูกขังอยู่ในคุกสวรรค์ เพราะเขาดุร้ายและโหดเหี้ยมเกินไป แม้กระทั่งกล้าท้าทายศักดิ์ศรีของผู้อมตะที่แท้จริงของตระกูล

“ฮ่าฮ่า… ข้าเป็นอิสระแล้ว! ในที่สุดพวกคนแก่ที่ไม่ยอมตายเหล่านั้นก็ปลดปล่อยข้าออกมาเสียที!” คนประหลาดที่มีเส้นผมยุ่งเหยิงตะโกนออกมาเสียงดังกึกก้องไปทั่วทั้งตระกูล

“เอ๋าตั้วพฤติกรรมของเจ้ามักจะป่าเถื่อนและไม่ถูกจำกัดขัดต่อกฎของตระกูล หวังว่าครั้งนี้เจ้าจะสามารถเปลี่ยนตัวเองและแย่งชิงโชควาสนานั้นมาครอบครองได้ อย่าได้ทำให้บรรพบุรุษโบราณผิดหวัง!”

“อย่ากังวลไปเลย ข้าได้ยินมาหมดแล้ว คนที่อยู่ในอาณาจักรด้านล่างนั้นมีค่าอะไร ข้าจะทำการสังหารพวกมันทั้งหมด!” ดวงตาของเอ๋าตั้วเปล่งแสงเป็นประกาย ผมของเขายุ่งเหยิงสายตาเต็มไปด้วยความดุร้าย

"บังอาจ!"

ผู้อมตะที่แท้จริงทั้งสองโกรธจัด ผู้น้อยคนนี้ขาดระเบียบวินัย ไม่เคารพพวกเขาเลย แม้ว่าเขาจะถูกขังมาอย่างยาวนานแต่พฤติกรรมความรุนแรงของเขาก็ไม่เปลี่ยนไปแม้แต่น้อย

“เอ๋าตั้วเจ้าต้องเข้าใจว่าครั้งนี้ลูกหลานของราชาอมตะคนอื่นๆก็จะลงไปด้วย เจ้าไม่ได้มีคู่แข่งเพียงคนเดียว!”

ถ้าไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของเอ๋าตั้วที่น่าอัศจรรย์พอและอายุของเขาก็อยู่ในช่วงที่เหมาะสมพวกเขาก็ไม่คิดจะปล่อยเจ้าคนชั่วร้ายนี้ออกมาจากคุกเลย

“เฮอะ พวกมันเหมือนกับพวกเราไม่ใช่เหรอ ที่มุ่งหน้าไปยังดินแดนเบื้องล่างก็เพื่อเก็บลูกท้อวิเศษนั่น ไม่ต้องห่วง โชคโดยธรรมชาติเป็นของข้าแล้ว ไม่มีใครแย่งมันไปจากข้าได้!” เอ๋าตั้วกล่าวเยาะเย้ย

“เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ทางตระกูลจะส่งผู้เชี่ยวชาญเต๋าอมตะสองคนไปให้ความช่วยเหลือเจ้าด้วย!” ผู้อมตะที่แท้จริงกล่าว

“ผู้เฒ่าเจ้ากำลังผายลมแล้ว เจ้าไม่กังวลมากไปหน่อยหรือ? เมื่อข้าลงมือไม่ว่าสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดคนใดก็ต้องตายอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง” ดวงตาของเอ๋าตั้วส่องประกายเจิดจ้า

“บังอาจ! เจ้าเด็กนอกรีต!” พ่อของเอ๋าตั้วก็มาด้วย เขากำลังจะตายด้วยความโกรธ ตอนนี้ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไม่หยุด

เขาต้องการตบลูกชายคนนี้ให้ตายในครั้งเดียว พวกเขาเป็นผู้อมตะที่แท้จริงของตระกูลแต่เจ้าลูกชายคนนี้ก็ยังกล้าตะโกนคำว่าผายลมใส่หน้าพวกเขา

ใบหน้าของบรรพบุรุษระดับผู้อมตะคนอื่นของตระกูลก็มืดครึ้มลงอย่างรุนแรง พวกเขาได้แต่ส่ายหัวแล้วหันหลังกลับออกไป

ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขาต้องการใช้ความแข็งแกร่งของคนผู้นี้จริงๆพวกเขาก็คงจะตบเจ้าเด็กนี่ให้ตายไปแล้ว

… ดินแดนอมตะ ภายในส่วนลึกของจักรวาลอื่น

เมืองยักษ์โบราณลอยอยู่ในความว่างเปล่า หลายปีผ่านไปความเจริญรุ่งเรืองของที่นี่ยังคงดำเนินไปอย่างไม่รู้จบ!

นี่คือเมืองราชาอมตะไท่สือ

ราชาอมตะไท่สืออาศัยอยู่ที่นี่ นี่คือศูนย์กลางของระบบดวงดาวที่เขาปกครอง

ในทำนองเดียวกันวันนี้ดวงตาของราชาอมตะไท่สือก็เปิดออก ในวันนั้นเขาได้สั่งการให้ทายาทของเขาเตรียมมุ่งหน้าเข้าสู่เก้าสวรรค์สิบพิภพเช่นเดียวกัน

“นี่คือรากฐานของราชาอมตะ หากพวกเจ้าไม่สามารถคว้ามันมาได้ก็ลืมเรื่องการเป็นราชาอมตะไปได้เลย”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ทายาทของราชาอมตะไท่สือก็เต็มไปด้วยความสั่นสะเทือน!

ในดินแดนอมตะ ราชาอมตะทั้งหมดต่างตกตะลึง ทุกฝ่ายสัมผัสได้ถึงบางอย่าง!

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ต้องการมันแต่หากคนรุ่นหลังของพวกเขาสามารถแย่งชิงมันมาครองก็รับประกันได้เลยว่าพวกเขาจะกลายเป็นราชาอมตะในอนาคต

พวกเขาทั้งหมดสัมผัสได้แล้วว่าอาณาจักรเบื้องล่างกำลังจะพบกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และทำให้คนที่เป็นราชาสวรรค์ที่นั่นจะได้ครอบครองมรดกอันทรงพลังของสวรรค์และปฐพี

เก้าสวรรค์สิบพิภพ

บรรยากาศค่อนข้างแปลก สิ่งมีชีวิตในดินแดนปิดผนึกต่างก็สัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดขึ้นดังนั้นพวกเขาจึงมีความตื่นตัวเป็นอย่างมาก

ดินแดนปิดผนึกบางแห่งไม่สามารถสงบนิ่งได้ มีคนไม่น้อยเริ่มปรากฏตัวออกมาในเก้าสวรรค์สิบพิภพแล้ว!

นี่คือรอยประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์ หากผู้ใดสามารถยึดครองมันไว้ในอนาคตพวกเขาจะมีรากฐานของราชาอมตะและสามารถดูถูกผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในระดับเดียวกันได้ทั้งหมด

“ตอนนี้เจ้าบรรลุถึงระดับการฝึกฝนใดแล้ว?” ภายในราชสำนักเฉาอวี่เซิ่งถามสือฮ่าว

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา สือฮ่าวได้ฆ่าผู้อมตะที่แท้จริงและผู้ไม่ดับสูญไปมากมาย ความสำเร็จของเขาทำให้โลกตกตะลึง ทุกคนอยากรู้ว่าเขาไปถึงระดับไหน

“จุดสูงสุดของเต๋าสุดขีด ยังไม่บรรลุความเป็นอมตะ ข้าอยู่ในระดับผู้สูงสุดเท่านั้น” สือฮ่าวตอบกลับ

ทุกคนตกตะลึง เขาท้าทายเหตุผลด้วยการฆ่าผู้อมตะ มันน่าตกใจจริงๆ!

แม้แต่มนุษย์ทองคำเซียนเจ็ดสี วิญญาณวีรชนและผีอมตะก็พูดไม่ออก พวกเขาไม่รู้จะพูดอะไรจริงๆ

“หากเจ้าได้รับตราประทับแก่นแท้แห่งสวรรค์ เจ้าจะสามารถบรรลุความเป็นอมตะได้หรือไม่?” มดเขาสวรรค์ถาม

สือฮ่าวถอนหายใจเบาๆส่ายหัวแล้วพูดว่า

“ข้ายืนอยู่บนจุดสูงสุดของเต๋าสุดโต่งมาเป็นเวลานานแล้วแต่ข้าก็ไม่สามารถทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะได้ สิ่งนี้ไม่ได้มีประโยชน์ต่อข้ามากเท่าไหร่ ข้าเพียงต้องการเวลาเท่านั้น”