บทที่ 225: ดินแดนฮุ่นล่วนโฉมใหม่
โจวเหม่ยเหรินทั้งร้องไห้ไปด้วยหัวเราะไปด้วยพร้อม ๆ กัน นางในตอนนี้ดูเหมือนลูกพลัมที่โดนฝนตกใส่จนบอบช้ำทำให้ดูแล้วมันอดสงสารไม่ไหวจริง ๆ “อย่าร้อง ๆ ข้ายังไม่ตายซักหน่อยไม่ต้องร้องขนาดนั้นก็ได้ ร้องอย่างกับข้าตายแล้วตัวเองก็กลายเป็นหม้ายไปแล้วแบบนี้ได้ไง” เย่เซิงหยอกเย้าด้วยรอยยิ้ม “บ๊ะ บ๊ะ บ๊ะ บ้า! ...
