บทที่ 17 : ดึงดูดความสนใจของสัตว์ประหลาดทั้งสาม!
บทที่ 17 : ดึงดูดความสนใจของสัตว์ประหลาดทั้งสาม!
ณ สถานีตำรวจ ชูโจว, หลิวเฉียนๆและนักเรียนหลายคนที่ร่วมภารกิจได้มารวมตัวกันในห้องโถงอีกครั้ง จำนวนนักเรียนน้อยลงมีคนได้รับบาดเจ็บและไปรับการรักษา
นอกจากนี้ยังมีผู้ที่ได้รับการปฏิบัติด้วยเหตุผลพิเศษ อย่างโจวถงและจินเจิ้นหนาน
ชูโจว…. เจ้าหน้าที่เกาจุนเเจ้งว่าตอนนี้โจวถงและจินเจิ้นหนานอยู่ที่ศูนย์กักกัน" หลิวเฉียนๆกระซิบบอกชูโจว
"แค่ขังไว้ในศูนย์กักกันเหรอ?" ชูโจวถามด้วยความสงสัย
หลิวเฉียนๆแสดงสีหน้าไร้หนทางและพูดว่า: "ฉันหวังว่าสองคนนี้จะถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตหรือแม้แต่โทษประหารชีวิต... แต่ฉันรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้"
"โจวถงเป็นลูกชายคนสุดท้องของรองอาจารย์ใหญ่โจวเซิน ส่วนจินเจิ้นหนานก็ชัดเจนว่าเขามาจากตระกูลจินเเละไม่ใช่แค่ตระกูลที่ร่ำรวยเท่านั้นเพราะตระกูลจอนมีนักรบที่แท้จริงอยู่"
"ภูมิหลังของพวกเขาไม่ธรรมดา แม้ว่าพวกเขาจะทำผิดพลาด แต่ตราบใดที่หลักฐานยังไม่มีเพียงพอ ฉันคิดว่าคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาจะช่วยพวกเขาได้" หลิวเฉียนๆกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ
ชูโจวไม่ได้พูดอะไรมาก สถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นได้ในทุกสังคม เขาได้เห็นมามากมายในชีวิตที่แล้ว
"เเต่….แม้ว่าพวกสวะสองตัวนี้จะถูกช่วยไว้ได้ คนที่อยู่เบื้องหลังพวกมันอาจจะต้องชดใช้ด้วยราคามหาศาล" หลิวเฉียนๆหัวเราะเยาะ
ชูโจวเลิกสนใจโจวถงและจินเจิ้นหนาน สองคนนี้เป็นอดีตไปแล้วสำหรับเขา จากนั้นเขามองไปที่หลิงซาน, ซีเหมิงเเละหลี่ชิงฉีจากโรงเรียนมัธยมที่หนึ่ง เขาต้องการที่จะเป็นที่หนึ่งในการทดสอบชั้นยอดและสามคนนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา
ในเวลาเดียวกัน หลิงซานก็หันกลับมามองชูโจวเช่นกันเเละมีร่องรอยของความจริงจังในดวงตาของเขา
ซีเหมิงและหลี่ชิงฉีที่อยู่ด้านข้างหลิวซานได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของหลิงซานในทันที…สิ่งนี้ทำให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
พวกเขารู้จักหลิงซานมาเกือบสามปีและนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นหลิงซานทำสีหน้าจริงจังเช่นนี้
มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า? นายดูเหมือนจะจริงจังกับเขามาก!"
มองตามสายตาของหลิงซาน…ซีเหมิงก็สังเกตเห็นชูโจวทันที อย่างไรก็ตาม….ในสายตาของเขาชูโจวก็เป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่มีอะไรพิเศษ
"หลิงซานคนๆนั้นทำให้คุณจริงจังขนาดนี้ เขาแข็งแกร่งมากเลยหรอ?" หลี่ชิงฉีถามด้วยรอยยิ้ม
หลิงซานพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า "เขาแข็งแกร่งมาก…เเม้เเต่พวกนายก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!"
สีหน้าของซีเหมิงและหลี่ชิงฉีแข็งทื่อ ถ้าประโยคข้างต้นไม่ได้ถูกพูดโดยหลิงซานพวกเขาต้องคิดว่าผู้พูดเสียสติไปแล้ว
พวกเขาเป็นสัตว์ประหลาดอัจฉริยะแห่งโรงเรียนมัธยมที่หนึ่ง การที่มีคนมาอ้างว่าเก่งกว่าพวกเขานั้นเป็นเรื่องที่บ้าม่ก
แต่พวกเขารู้จักหลิงซานเป็นอย่างดีเเละหลิงซานไม่มีความไจำเป็นที่จะต้องหลอกลวงพวกเขา
"โอ้ น่าสนใจดูเหมือนว่าจะมีมังกรซ่อนอยู่ในบ่อน้ำเล็กๆอย่างโรงเรียนมัธยมที่ห้า"ดวงตาของซีเหมิงเปล่งประกายด้วยแสง ราวกับว่าสัตว์ร้ายที่หลับใหลได้ตื่นขึ้นมา
เขาควรจะสามารถเข้าร่วมการทดสอบชั้นยอดได้… ในเวลานั้นซีเหมิงนายสามารถท้าทายเขาได้” หลี่ชิวฉีกล่าวด้วยรอยยิ้ม
แน่นอน ฉันจะเอาชนะเขาก่อน..." ซีเหมิงพูดจบ จากนั้นสายตาของเขาเปลี่ยนไปที่หลิงซาน "หลังจากเอาชนะเขาเเล้ว ต่อไปฉันจะเอาชนะนายหลิงซาน"
หลิงซานพูดเบาๆ: "128 ครั้ง!"
ซีเหมิงตกตะลึง: "128 ครั้งอะไร?"
หลิงซาน: "นายท้าทายฉันและเเพ้มาแล้ว 128 ครั้ง!"
ซีเหมิง: "..."
เมื่อเห็นฉากนี้หลี่ชิงฉีก็ส่ายหัวและยิ้มเบา ๆ
………
"ชูโจวนานสังเกตไหม ,สัตว์ประหลาดอัจฉริยะทั้งสามจากโรงเรียนมมัธยมที่หนึ่งต่างก็มองมาที่นาย….พวกเขาต้องพูดถึงนายอยู่แน่ๆ"หลิวเฉียนๆมองไปที่ชูโจวด้วยความประหลาดใจ
โรงเรียนมัธยมที่ห้าของพวกเขาเทียบไม่ได้กับโรงเรียนมัธยมที่หนึ่งในแง่ของความสามารถ
อย่าว่าเเต่โรงเรียนมัธยมที่หนึ่งเลยเมื่อเทียบกับโรงเรียนมัธยมที่สองหรือที่สาม โรงเรียนของพวกเขาก็ยังตามหลังอยู่มาก
แต่ใครจะไปคิดว่าจะมีสัตว์ประหลาดในโรงเรียนมัธยมที่ห้าซึ่งสัตว์ประหลาดทั้งสามของโรงเรียนมัธยมที่หนึ่งให้ความสนใจ
ดังนั้นตอนนี้ในสายตาของหลิวเฉียนๆ ชูโจวก็เป็นสัตว์ประหลาดเช่นกัน
ฟูมมมมม!
ทันใดนั้นผู้บัญชาการหวางเว่ยหยางก็ปรากฏตัวบนแท่นในห้องโถงอีกครั้ง
"ทุกคน เราเจอกันอีกแล้วนะ ตอนนี้ปฏิบัติการพายุดำเนินไปอย่างราบรื่น...โดยพื้นฐานแล้วเราสามารถทำลายฐานที่มั่นของนักรบผู้ร่วงหล่นที่ซ่อนอยู่ในเจียงเฉิงของเราได้อย่างสมบูรณ์"
"ตอนนี้ฉันขอประกาศว่าภารกิจของพวกเธอได้จบลงอย่างสมบูรณ์แบบ!"
"เเละเราได้บันทึกผลงานทั้งหมดที่พวกเธอทำไว้….ตอนนี้ให้ความสนใจกับข้อมูลบัญชีธนาคารของพวกเธอ เจ้าหน้าที่การเงินจะโอนโบนัสที่เกี่ยวข้องให้กับคุณตามการมีส่วนร่วมของคุณในการดำเนินการภารกิจนี้" หลังจากพูดจบเขาก็หายไปเหมือนผีอีกครั้ง
เมื่อได้ยินว่ามีการให้โบนัส สิ่งนี้ทำให้นักเรียนหลายคนในห้องโถงตื่นเต้น
ติ๊ง…..ฝหลิวเฉียนๆได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้น จึงรีบหยิบออกมาดู
"ฉันได้รับโบนัส 3,000 เหรียญ" เธอยิ้มอย่างมีความสุข
จริงๆ แล้วเธอไม่ได้ขาดแคลนเงิน...แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอหาเงินด้วยตัวเอง รสชาติมันต่างกันมาก
ด้านข้างโทรศัพท์มือถือของชูโจวก็ดังขึ้นเช่นกัน เขาหยิบมันขึ้นมาดูและข้อมูลบัญชีชิ้นหนึ่งก็สะดุดตาเขาทันที….30,000 เหรียญ!
โบนัสของเขาคือ 10 เท่าของหลิวเฉียนๆ
โดยพื้นฐานแล้วเงินนี้ พ่อของเขาต้องทำงานเป็นเวลา 10 เดือนเพื่อหารายได้เท่านี้
"จุ๊ จุ๊ 30,000 เหรียญชูโจวครั้งนี้คุณทำเงินได้มากมายรีบมาเลี้ยงฉันเลย!" หลิวเฉียนๆยื้นหน้าเข้ามาและพูดด้วยรอยยิ้ม
"ไม่มีปัญหา 'ขนมปังรสแปลก' ในโรงอาหารของโรงเรียนมีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์เชิญเธอทานให้เต็มที่" ชูโจวกล่าวยิ้มๆ
ใบหน้าของหลิวเฉียนๆแข็งทื่อ
"ขนมปังรสแปลก" ในโรงอาหารของโรงเรียนเป็นอาหารที่ให้พลังงานสูงที่ถูกที่สุดในโรงอาหาร เเต่…. รสชาตินั้นยากที่จะอธิบายและยังทำให้น้ำหนักขึ้นได้ง่ายหลังทาน
นักเรียนหญิงของโรงเรียนมัธยมที่ห้าทุกคนหลีกเลี่ยง "ขนมปังรสเเปลก" และถือว่าเป็นของที่ห้ามแตะต้องแม้ว่าจะถูกฆ่าก็ตาม
ชูโจวผู้ซึ่งกำลังมีความมั่งคั่งในขณะนี้ เชิญสาวสวยมากความสามารถแถมเป็นสาวงามประจำโรงเรียนมัธยมที่ห้ามาทาน "ขนมปังรสเเปลก" หลายร้อยชิ้น?
…..... นายคนนี้เป็นสัตว์ประหลาดพันธ์ใหนกันนะ?
……………………..
