ตอนที่ 383 – จากเจ้าเมืองสู่เจ้า
ด้วยการชี้นำของบาดั๊ค, ทหารทุกคนได้กล่าวสวามิภักดิ์แก่เย่เทียน, ทำให้ค่าความภักดีเพิ่มขึ้นถึง60. เย่เทียนมั่นใจว่าเขาสามารถใช้พวกทหารเหล่านี้ได้แม้ค่าความภักดีจะมีเท่านี้.
“หยิบโล่และอาวุธของพวกเจ้าขึ้นมาซะ, ไปยึดเมืองมาให้เร็วที่สุด! ใครกล้าขัดขืนข้าฆ่าให้หมด!!”
เย่เทียนออกคำสั่งอย่างเลือดเย็น.
“ดาริโอ, อัลเบิร์ท, พวกเจ้าสองคนคุ้นเคยกับเมืองนี้มากกว่า, ให้พวกเจ้ารับผิดชอบไปก่อนแล้วกัน. หลังจากข้ายึดครองสตาบิแอได้แล้ว ข้าจะคืนหน่วยทหารให้. ลูกน้องของพวกเจ้าจะอยู่ใต้บัญชาของบาดั๊ค, เพราะถึงตอนนั้นพวกเจ้าคงยุ่งอยู่กับตำแหน่งกงสุลเป็นแน่!”
เย่เทียนกล่าว.
ชายสองคนนี้มีความทะเยอทะยานมากนัก ทว่าเย่เทียนกลับไม่กังวลเลย. ขอแค่พวกเขาภักดีและมีความสามารถ, เขาก็จะยอมให้สองคนนี้ช่วยดูแลสตาบิแอให้.
“ครับท่านลอร์ด!”
ดาริโอและอัลเบิร์ทรู้สึกดีใจมากๆ.
“บาดั๊ค, เจ้านำทหารไปยึดคนในบ้านและทรัพย์สินของพวกมันมาซะ!”
เย่เทียนยิ้มบางๆขณะออกคำสั่งให้บาดั๊ค.
ในตอนนี้เขาจะเริ่มการปล้นในทันที. เย่เทียนคิดว่าจะยึดทรัพย์สมบัติทั้งหมดของสมาชิกสภามา.
เขาคาดไว้ว่า60%ของทรัพย์สินและที่ดินต่างๆในสตาบิแอกำลังจะมาอยู่ในมือเขา.
ยุคที่ตระกูลสุละและแครสซัสร่ำรวยที่สุดในสาธารณะรัฐกำลังจะกลายเป็นอดีตไปแล้ว.
“ครับเจ้านาย!!”
บาดั๊คและคนอื่นๆรู้สึกดีใจมากที่จะได้ไปยึดทรัพย์สินของพวกชนชั้นสูง. ทว่าครั้งนี้มันค่อนข้างจะอื้อซ่า, ทรัพย์สินของชนชั้นสูงทั้ง200คน. แค่พวกเขาคิดก็เริ่มตื่นเต้นขึ้นมาแล้ว.
“พี่น้องข้า, ไปทำงานกัน!!”
บาดั๊คตะโกนออกมา.
“ฮุ-ฮ่า!”
“ฮุ-ฮ่า!”
เหล่าทหารตื่นเต้นขึ้นมาจากนั้นก็กระจัดกระจายไปทำงานกันเป็นกลุ่ม.
อาจพูดได้เลยว่าตอนนี้สงครามจบแล้ว. อย่างน้อยก็สำหรับเย่เทียนล่ะนะ.
ซูซานสามารถเริ่มเฟ้นหาและฝึกเด็กคนอื่นๆให้เป็นสมาชิกที่ดีของหน่วยข่าวกรองได้แล้ว.
ทันทีที่พวกเธอภักดีแก่เย่เทียนและฝึกฝนเสร็จแล้ว, พวกเธอจะไปประจำตำแหน่งในหลายๆเมืองของประเทศจากนั้นก็จะได้กลายเป็นหัวหน้ารุ่นใหม่ คอยฝึกฝนให้เด็กรุ่นหลังๆและสร้างหน่วยข่าวกรองย่อยไปทั่วเมดิเตอเรเนี่ยน.
เซเลน่าและคลอเดียเองก็สามารถเริ่มขยายและฝึกฝนนักฆ่าหน้าใหม่ได้แล้ว.
เย่เทียนเริ่มมั่นใจแล้วว่า ไม่นานเขาก็จะสามารถยึดครองทั่วทั้งเมดิเตอเรเนี่ยนได้, จะไม่มีใครเล็ดรอดเงื้อมมือของเขาได้อีก.
พวกหญิงชั้นสูงที่ไม่ได้ถูกเลือกโดยซูซานหรือเซเลน่า ก็จะถูกส่งไปฝึกร่างกายกับโซฟี่และหญิงอมาซอนคนอื่นๆเพื่อเป็นนักรบที่มีคุณภาพ.
ส่วนเรื่องความภักดีนั้น, เย่เทียนเชื่อว่า ซูซาน, เซเลน่า, คลอเดียแล้วก็โซฟีรู้ว่าต้องทำอย่างไร.
เย่เทียนคาดไว้ว่าการมารบครั้งนี้คงได้กำไรกลับไปมากแน่, ตั้งแต่ทรัพย์สินของชนชั้นสูง, ที่ดินแล้วก็ทาส ไปจนถึงทหารจำนวนมากกว่าหนึ่งหมื่น.
หลังพวกทหารถูกคัดเลือกแล้ว เย่เทียนเดาว่าเขาคงจะมีจำนวนทหารอยู่ในมืออย่างน้อยสองหมื่นคนแน่ๆ.
เขาอยากจะทำหน่วยทหารเรือ แต่ตอนนี้คงไม่ต้องรีบเท่าไหร่.
เมืองทั้งสามนั้นจะรวมกันเป็นหนึ่งและกลายเป็นฐานทัพของเขา และสถานะของเย่เทียนก็จะเปลี่ยนจากเจ้าเมืองไปเป็นเจ้าแทน!
ภายในสิบวัน ด้วยกำลังคนสองหมื่นนาย, ทรัพย์สินและของทุกอย่างของพวกชนชั้นสูงก็ถูกยึดมาจนหมดสิ้น. และชาวสตาบิแอที่เกลียดชังชาวโรมันนักหนา ก็ได้ต้อนรับเย่เทียนโดยไม่มีใครกล้าขัดขืนเลย.
ทหารทาสหน้าใหม่จำนวนหนึ่งหมื่นห้าพันนายก็ได้รับการฝึกสุดโหดจากบาดั๊คแล้ว.
แม้พวกเขาจะรู้ว่าถึงจะโดนคัดออกและยังทำงานให้เย่เทียนอยู่ได้ แต่ทุกๆคนก็ยังทะเยอทะยานอยากจะเข้ากองทัพระดับสูงให้ได้.
เหตุนี้พวกเขาจึงฝึกกันอย่างเป็นตาย.
เย่เทียนคาดว่าไม่นานสงครามพันธมิตรก็จะจบลงแล้ว. เพราะเมืองที่ยึดได้ยากที่สุดอย่างสตาบิแอก็ถูกเขาครองเอาไว้แล้ว ไม่นานสงครามก็จะจบลงแน่.
