ตอนที่ 19-42 ฝันร้ายมาเยือน
“สิ่งที่เราจำเป็นต้องพิจารณาก็คือสถานที่เราจะสู้เพื่อที่ว่าจะดึงพวกเขามาที่นี่” บีบีพูดพลางขมวดคิ้ว “ที่สำคัญคือสมรภูมิมหาพิภพกว้างใหญ่เกินไป แม้ว่าแค่ฝั่งนี้ของสมรภูมิมหาพิภพพื้นที่เส้นรอบวงก็เป็นล้านกิโลเมตร ถ้าเราไม่เลือกที่ให้ถูกและอยู่ไกลจากมอนเตโลเกินไป นั่นจะทำให้พวกเขาเจอเราได้ยากไม่ใช่หรือ?”
รีสเจมพยักหน้าเล็กน้อย “อย่างนั้นมอนเตโลอยู่ที่ไหนกันแน่?”
ถ้าพวกเขารู้คำตอบเรื่องนั้น คงไม่ต้องทำเรื่องให้มันซับซ้อนขนาดนี้แน่นอน
“ข้าคิด” ลินลี่ย์พูดอย่างกะทันหัน “ว่า..หลังจากกลุ่มมอนเตโลทั้งแปดคนล้มเหลวในการฆ่าเรา บางทีพวกเขาคงหาสถานที่พักผ่อนเช่นกัน และสถานที่ซึ่งพวกเขาเลือกพัก ก็คงไม่ห่างไกลจากที่ต่อสู้ครั้งก่อนมากนัก”
“ข้าค้นหาพื้นที่ภายในรัศมีหมื่นตารางกิโลเมตรโดยรอบแล้ว” รีสเจมส่ายศีรษะ
ก่อนหน้านี้พวกเขาใช้เวลาสามครั้งค้นหาพื้นที่ในระยะหมื่นกิโลเมตร และแม้จะใช้พลังมหาเทพใครจะคาดคิดกันว่าหาพวกเขาได้ยากเย็นเพียงไหน
“ข้าคาดว่าที่พักของพวกเขาคงอยู่ภายในระยะแสนกิโลเมตรจากสถานที่สู้กันครั้งก่อน” ลินลี่ย์คาดเดา “เอาอย่างนี้ เราจะใช้ที่นี่เป็นฉากต่อสู้ ภายในแสนตารางกิโลเมตรจากสถานที่ต่อสู้จากครั้งก่อน มาส่งเสียงอึกทึกกันเถอะ! ถ้าเราใช้พลังมหาเทพพวกเขาก็จะหาเราเจอ”
รีสเจมลังเลเล็กน้อย จากนั้นพยักหน้าเบาๆ “ก็ได้ อย่างนั้นนั่นคือสิ่งที่เราจะทำกัน! ถ้าเราไม่สำเร็จเราจะลองดูอีกสองสามที่ซึ่งห่างออกไปสองสามหมื่นกิโลเมตร”
“เนื่องจากอารมณ์ของมอนเตโล เมื่อเขาพบเรา เขาจะต้องมาแน่นอน” รีสเจมเยิ้มเต็มหน้า
“เรย์โฮม เจ้ามาเล่นกับเรา” รีสเจมหัวเราะขณะมองดูเรย์โฮม
ในพื้นที่ห่างออกไปสองหมื่นกิโลเมตรภายในฐานทัพของเทือกเขาสูงไม่ถึงพันเมตร ในถ้ำที่ขุดลึกลงไป กลุ่มของมอนเตโลมีอยู่ที่นั่นห้าคน
ภายในถ้ำ
บุรุษชุดทองร่างใหญ่ โอมานนั่งสมาธิเงียบอยู่ที่ถ้ำข้างหนึ่ง เขาหลับตา คนวัยกลางคนที่ดูหยิ่งยโสนั่งฝึกฝนอยู่เงียบๆ ใกล้กันนั้นเอง สำหรับมอนเตโลและหญิงสาวผมเขียวพวกเขานั่งหันหน้าเข้าหากันพูดคุยหัวเราะกัน “คุณชาย ครั้งก่อนเราได้รับประโยชน์น้อยมาก ถ้าเราสามารถได้โชคนี้ระหว่างการต่อสู้ครั้งสุดท้าย คุณชาย ท่านอาจสร้างผลงานทางทหารได้อย่างเพียงพอ”
มอนเตโลหัวเราะเบาๆ “เอาอยางนี้เป็นไง...ลูอี้, เจ้าเอาผลงานทางทหารของเจ้ามาให้ข้า วิธีนั้นข้าจะได้ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับว่าผลงานจะพอหรือไม่พอ”
“เราจะทำแบบนั้นได้ยังไง?” สตรีผมเขียวหัวเราะ เสียงของนางไพเราะเหมือนระฆัง “คุณชาย, ถ้าท่านมอบผลงานทางทหารให้ข้าข้าก็อาจมีผลงานโดยรวมพอเช่นกัน”
“เฮอะ” มอนเตโลส่ายศีรษะและหัวเราะ
มอนเตโลรู้ดีว่าแม้ทุกคนจะยกย่องเขาเป็นคุณชาย แต่ในความเป็นจริง กลุ่มห้าคนนี้มีเพียงชายชราผมขาวที่ยืนอยู่ด้านข้างของเขาเป็นบ่าวชราของเขา ชายชราผมขาวนี้อ่อนแอที่สุดในบรรดาห้าคนไม่มีสมบัติมหาเทพ เขามาช่วยรับใช้มอนเตโล
สำหรับอีกสามคนคือโอมาน โชวีย์ หรือลูอี้แม้ว่าพวกเขาจะเห็นแก่หน้าเขาโดยเรียกเขาเป็นคุณชายแต่ผลงานทางทหารที่พวกเขาได้รับถูกแบ่งตามข้อตกลงก่อนหน้านี้
“ครืนนน...” ระลอกพลังงานเบามากดังมาทางพวกเขา
มอนเตโล ลูอี้และบ่าวชราผมขาวหันไปมองที่อุโมงค์ แม้แต่โอมานและโชวีย์ก็ยังลืมตามองดูข้างนอก
สมรภูมิมหาพิภพไม่ใช่ที่ใหญ่โตแต่แรกเริ่ม เนื่องจากการสู้รบเป็นเรื่องยากเกิดขึ้นบ่อย การต่อสู้ใหญ่ครั้งนี้จึงดึงดูดความสนใจอยู่บ้าง
“ระลอกพลังงาน! เป็นพลังมหาเทพ” มอนเตโลบินออกไปคนแรก
“บางทีเราอาจจะได้รับป้ายผู้บัญชาการเพิ่มขึ้นก็ได้” สตรีผมเขียวหัวเราะอย่างน่าหลงใหลขณะที่นางบินออกไปเช่นกันและตามมาด้วยผู้อาวุโสผมขาวชุดทองโอมาน และบุรุษวัยกลางคนผู้หยิ่งยโสโชวีย์ ทั้งสามกลายเป็นร่างเลือนรางบินออกไป
เมื่อพวกเขาบินออกมาจากถ้ำมอนเตโลและอีกสี่คนบินไปที่แหล่งคลื่นพลังงานด้วยความเร็วสูงทันที
เพราะสมรภูมิมหาพิภพเป็นพื้นที่ราบขณะที่ไม่มีภูเขาบดบังสายตายอดฝีมือระดับผู้บัญชาการจึงสามารถเห็นหลายๆ สิ่งได้ในระยะหมื่นกิโลเมตรแม้ว่าจะไกลก็ตาม แต่แน่นอนบางอย่างที่ใหญ่ๆ ก็เห็นได้ชัดเจนขึ้น
“วีดดดด” เสียงลมหวีดหวิวขณะที่ทั้งห้าคนบินด้วยความเร็วสูง
ครู่ต่อมากลุ่มของมอนเตโลทั้งห้าก็เห็นภาพชัดเจนปราการเหมือนตาข่ายฟ้าสูงลอยอยู่ในท้องฟ้า ปราการสีดำขนาดหลายร้อยเมตรและคลุมไปด้วยชั้นแสงสีม่วง ปราการสีดำขนาดหลายร้อยเมตรสำหรับผู้บัญชาการนั้นคงเป็นเรื่องประหลาดถ้าพวกเขาไม่สามารถค้นหาพบ”
ชายชราผมขาวประหลาดใจ “ปราการอะเมทิสต์? ปราการอะเมทิสต์ของรีสเจม?”
ท่าทีประหลาดใจระคนดีใจปรากฏอยู่บนใบหน้าของมอนเตโล เขาอดหัวเราะลั่นไม่ได้ “เป็นทักษะเทพธรรมชาติของรีสเจมจริงๆ ครั้งก่อนเขาหนีไปได้ ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าข้าจะมาพบเจอเขาอีกจนได้ ทุกคน!รีบประจำตำแหน่งต่อสู้ อย่าให้พลาดโอกาสดีๆ ครั้งนี้”
“ระยะทางไกลเกินไป!” โอมานหน้าเย็นชากล่าว “เนื่องจากระยะทางไกลมาก พอเวลาที่เราบินไปถึงการต่อสู้อาจได้ผลสรุปและรีสเจมคงจะหนีไปอีก”
มอนเตโลเข้าใจเรื่องนี้ดี ระยะทางสองหมื่นกิโลเมตร..ถ้าพวกเขาบินไปด้วยความเร็วสูงสุด คงต้องใช้เวลาระยะหนึ่ง
“เราไม่อาจปล่อยโอกาสครั้งนี้ให้สูญเปล่า! ทุกคน, ใช้พลังมหาเทพ!” มอนเตโลส่งคำสั่งทางใจทันที “หยดพลังมหาเทพเพียงพอให้เราใช้ทันเวลา นอกจากนี้ ถ้าเราโชคดี บางทีเราอาจฆ่าผู้บัญชาการฝ่ายรีสเจมได้ ข้าสงสัยว่ารีสเจมมีคนอยู่ในกลุ่มคนเดียวหรือว่าสามคน”
มอนเตโลหันไปมองโอมาน “โอมาน, ครั้งสุดท้ายเจ้าไม่สามารถฆ่าสองคนนั้นได้ ครั้งอย่าให้พลาดอีก”
“ไม่ต้องห่วง” โอมานพูดด้วยความมั่นใจ
“ไปกันเถอะ!”
ร่างของมอนเตโลมีเสียงปัง และเขาใช้พลังมหาเทพทันที ขณะนั้นอีกสี่คนก็ใช้พลังมหาเทพที่ตนเองมี ผู้บัญชาการธรรมดาอาจหวงแหนพลังมหาเทพ แต่มอนเตโลมาจากตระกูลออกุสตาและเป็นหนึ่งในตระกูลที่มียอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุด แม้ว่าปริมาณหยดพลังมหาเทพจะไม่ได้มากมายเหมือนกับรีสเจม แต่ก็ยังถือได้ว่ามีค่อนข้างมาก
มอนเตโลยังสามารถใช้ได้อีกสองสามหยดได้เท่าที่ต้องการ
หลังจากใช้หยดพลังมหาเทพแล้วร่างทั้งห้าก็เพิ่มความเร็วจนถึงขีดสุด
พวกเขากลายเป็นร่างเลือนรางห้าร่างพุ่งตัดท้องฟ้าไปยังทิศทางที่รีสเจมกำลังต่อสู้
รีสเจมและเรย์โฮมตอนนี้ยังคงสู้กันไม่หยุด เสียงระเบิดดังสามารถได้ยินต่อเนื่องตลอดเวลาและพื้นดินและหินแตกกระจาย พลังระเบิดจากพลังมหาเทพดังต่อเนื่อง
“คลื่นพลังมหาเทพห้าคลื่นกำลังมุ่งหน้ามาทางเราด้วยความเร็วสูง” ลินลี่ย์สังเกต
“พลังมหาเทพประเภทแสง” บีบีกล่าว
ลินลี่ย์ยิ้ม “ไม่ใช่แปด แต่เป็นห้านอกจากนี้เพราะพวกเขาบินมาด้วยความหยิ่งยโส..ก็คงจะเป็นกลุ่มของมอนเตโล” ลินลี่ย์รู้ดีว่าผู้บัญชาการธรรมดาที่จะโจมตีใครคงไม่มีอาการตื่นเต้นมากมายขนาดนั้น มีแต่มอนเตโลซึ่งรู้ว่ากลุ่มของรีสเจมแข็งแกร่งขนาดไหนถึงกล้ารีบมาด้วยความเร็วสูงขนาดนั้น
“ข้าคิดไม่ถึงเลยว่าแค่หลังจากสู้กันได้ไม่นานพวกเขาจะมาถึง” รีสเจมและเรย์โฮมหยุดต่อสู้
“บางทีพวกเขากลัวว่าท่านจะหยุดสู้และพวกเขามาไม่ทันเวลา” ลินลี่ย์พูดพลางหัวเราะ
ขณะนั้นเองเรย์โฮม บีบีและรีสเจมแค่ยืนนิ่งอยู่กับที่มองดูทิศทางที่กลุ่มมอนเตโลห้าคนกำลังมา พวกเขายืนรออยู่เงียบๆ
“ครืน...” ด้วยการระเบิดพลังมหาเทพจากพวกเขาการเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงของพวกเขาก่อให้เกิดความวุ่นวายอย่างแท้จริง
กลุ่มทั้งห้าคนมีมอนเตโลเป็นผู้นำมีรัศมีสีขาวคลุมปรากฏอยู่ภายในสภาพแวดล้อมที่มืดของสมรภูมิมหาพิภพเหมือนดาวตกพุ่งขวางท้องฟ้า ทั้งห้าคนมาถึงพื้นที่ต่อสู้อย่างรวดเร็ว พวกเขาทั้งห้าคนมองดูข้างหน้าและเห็นลินลี่ย์ที่เตรียมพร้อมและกลุ่มของเขา
“มอนเตโล! เป็นเจ้าจริงๆ” รีสเจมแค่นเสียง “มีเพียงห้าคน!” ลินลี่ย์รู้สึกผ่อนคลายเช่นกัน เขาคิดว่ามีกันแปดคนซึ่งจะทำให้ค่อนข้างกดดัน แต่ตอนนี้พอมีห้าคนพวกเขามั่นใจว่าพวกเขามีโอกาส”
“เฮ้....” มอนเตโลเห็นสถานการณ์ รู้สึกประหลาดใจ “พวกเขาทั้งสี่คนไม่หนีหรือ?”
ครั้งก่อนระหว่างต่อสู้ มอนเตโลเชื่อว่ากลุ่มสี่คนนี้มีฝีมือแค่พอใช้ พวกเขาทั้งห้าคนสามารถเอาชนะสี่คนนี้ได้ อย่างไรก็ตามมอนเตโลไม่รู้ว่า...เขาคำนวณพลังของบีบีผิดไป บีบีเป็นเพียงคนเดียวที่มีไม้ตายทรงพลัง ทักษะเทพธรรมชาติของเขา ต่อให้ไม้ตายของบีบีไม่สามารถทำอะไรโอมานได้ แต่ก็ควรจัดการกับคนอื่นได้ง่าย
อย่างไรก็ตาม...
มอนเตโลไม่รู้ โอมานก็ไม่รู้เหมือนกัน! เมื่อบีบีโจมตีเขาจากด้านหลัง โอมานมีสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณ แม้แต่ในตอนนั้นเขายังนึกว่าเป็นพลังโจมตีวิญญาณธรรมดา
“โอมาน! ครั้งล่าสุดเจ้าฆ่าสองคนนั้นไม่ได้ ครั้งนี้มาดูกันว่าเจ้าจะทำยังไง” มอนเตโลพูดและหัวเราะเบาๆ
“อย่าห่วง” โอมานกวาดสายตาเย็นชามองดูลินลี่ย์และบีบี
ลินลี่ย์มองดูโอมานตรงๆ ทันใดนั้นเขาเริ่มหัวเราะลั่น “โอมาน! ครั้งก่อนข้ายังสู้ไม่สนุกเลย ครั้งนี้เรามาลองกันสักตั้งเถอะ
โอมานแค่แค่นเสียงรับรู้
“เจ้าหาเรื่องเองนะ” มอนเตโลดีใจ เมื่อรู้ว่าใครศัตรูใครสหายก็รับประกันชัยชนะแล้ว มอนเตโลรู้สึกว่าศัตรูของเขาเหมือนกับอะไร
“ฮ่าฮ่า มาสู้กันเลย!” รีสเจมหัวเราะลั่น
“โจมตี” มอนเตโลตวาดเช่นกัน
มอนเตโลออกคำสั่งและทันใดนั้นทั้งห้าคนพุ่งเข้ามาพร้อมกัน สตรีผมเขียวที่มีถุงมือมหาเทพรวดเร็วที่สุด
แต่เมื่อรีสเจมออกคำสั่ง ทั้งสี่คนยังไม่ทันเคลื่อนไหว ทันใดนั้นด้านหลังบีบีมีภาพมายาหนูกินเทพปรากฏ หนูกินเทพสีดำลอยอยู่ในกลางอากาศและทันใดนั้นห้าคนที่กำลังพุ่งเข้ามาพวกเขาหวาดกลัวจนสีหน้าเปลี่ยน
“เบรุต?” โอมานตะโกนอย่างตกตะลึง “นั่นไม่ถูกต้อง!”
“หนูกินเทพ? เป็นไปไม่ได้!” มอนเตโลที่เป็นคนออกคำสั่งเป็นคนกล่าวสีหน้าของเขาซีดเผือด เนื่องจากเขาเป็นคนออกคำสั่ง เขาจึงเป็นคนที่รั้งอยู่หลังเป็นธรรมดา และตอนนี้เขาเป็นคนแรกที่หนี “ทุกคน! หนีเร็ว!” เขารีบส่งสำนึกเทพอย่างแตกตื่น
ถ้าพวกเขาไม่หนีตอนนี้ จะให้หนีเมื่อไหร่?
เมื่อเผชิญกับสุดยอดไม้ตายหนูกินเทพ คนที่ไม่ใช่พารากอนหรือไม่มีสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณจะต้องตายแน่นอน
“รีสเจมขอให้ข้าฆ่าผู้หญิงชื่อราเนซซาและมอนเตโล มอนเตโลอยู่ห่างไกลไปหน่อยงั้นข้าจะฆ่าสตรีผมเขียวนี่ก็แล้วกัน” บีบีตกลงใจฆ่าแล้วก็มุ่งเป้าหมายไปที่สตรีผมเขียว นางบุกเข้ามาข้างหน้าสุดและขณะที่กลุ่มที่อยู่ด้านหลังเผ่นหนี
“ไม่...” ตาของหญิงสาวผมเขียวไม่มีประกายแววตาอีกต่อไป มีแต่ความหวาดกลัว
อย่างไรก็ตาม สายเกินไป!
ระลอกพลังไม่เหมือนใครของทักษะเทพธรรมชาติกวาดผ่านมาที่นางทันทีกักวิญญาณและประกายเทพของนางไว้
ทักษะเทพธรรมชาติ - หนูกินเทพ!
ทันใดนั้นเองประกายเทพลอยออกมาจากภายในร่างของนางและตาของหญิงสาวผมเขียวกลับกลายเป็นไร้ชีวิตทันที นางร่วงลงจากอากาศ ถุงมือและป้ายทองของนางตกอยู่บนพื้น
ยอดฝีมือระดับผู้บัญชาการตายไปหนึ่ง!
สุดยอดไม้ตายหนูกินเทพ...คือฝันร้ายของผู้บัญชาการทั้งหลาย!
“หนี, หนีเร็ว!” มอนเตโลหวาดกลัวเหมือนกับคนโง่เขลา เขารู้แต่เพียงว่าเขาต้องหนี เขารู้ดีว่าถ้าเป็นวันนี้ เขาช้าไปก้าวเดียว เขาจบสิ้นแน่นอน! แม้ว่าเขาจะมั่นใจพลังป้องกันวิญญาณของเขาก็ตาม แต่เมื่อเผชิญกับไม้ตาย ‘กินเทพ’ เขาจบแน่นอน
“เจ้าเด็กนั่น...เขาเป็นหนูกินเทพได้ยังไง เป็นได้ยังไง?” มอนเตโลไม่อยากเชื่อ
“มันจบลงแบบนี้ได้ยังไง?” โอมานงงไปหมด เขาไม่กลัวไม้ตายนี้ แต่เขารู้ “อีกสามในห้าของหน่วยของเขา เมื่อเผชิญหน้ากับหนูกินเทพ คงย่อยยับแน่นอน โชวีย์กับข้าสู้กับพวกเขาทั้งสี่ก็ยังแทบจะเอาตัวรอดไม่ได้” โอมานเข้าใจว่ารีสเจมแข็งแกร่งมากพอจะโค่นล้มเขาได้
ขณะที่เรย์โฮม ลินลี่ย์และบีบี พวกเขาสามารถฆ่าโชวีย์ได้ง่ายๆ หลังจากฆ่าโชวีย์แล้วลินลี่ย์และอีกสองคนสามารถผนึกกำลังกับรีสเจมฆ่าโอมานได้ซึ่งก็เป็นเรื่องง่าย
ในทันทีที่กลุ่มของมอนเตโลทั้งสี่หนี....
“บึ้ม!” “บึ้ม!” “บึ้ม!” “บึ้ม!”
พลังมหาเทพสายทำลายล้างแผ่ออกมาจากร่างของลินลี่ย์และพวกทั้งสี่ ขณะเดียวกันแสงสีดำแผ่ขยายทันทีล้อมรอบคนทั้งสี่ที่ต้องการจะหนีเอาไว้ ความเร็วของกลุ่มมอนเตโลตกลงอย่างมาก และตัวมอนเตโลเองก็หวาดกลัวจนหน้าซีด “สนามพลังอะเมทิสต์!”
แสงสีดำรายล้อมกลุ่มลินลี่ย์ทั้งสี่และแสงสีขาวรายล้อมกลุ่มของมอนเตโล
สี่ต่อสี่
“แยกย้ายกันหนี!” มอนเตโลตะโกนทางใจ
“ฮ่าฮ่า...” รีสเจมหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง และขณะเดียวกันด้านหลังของเขามีภาพมายาของอสูรเทพอเมทิสต์ที่มีหนามหลัง 108ปรากฏ ขณะเดียวกันรังสีม่วง 108สายแฝงด้วยพลังมหาเทพวิถีทำลายล้างยิงออกมาและกวาดผ่านร่างทั้งสี่ทันที
ทักษะเทพธรรมชาติ - ปราการอะเมทิสต์!
ด้วยการใช้ปราการอะเมทิสต์ทำให้ทางหลบหนีของกลุ่มมอนเตโลถูกบดบังไว้
“บีบี” รีสเจมส่งสำนึกเทพบอก
“รับทราบ, คอยดูข้าให้ดี!” บีบีเห็นโอกาสเขาใช้ทักษะเทพธรรมชาติอีกครั้งหนึ่ง!