ตอนที่แล้วตอนที่ 673 ขโมยจูบ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 675 ฟัง! ปกติข้าไม่บอกคนอื่น

ตอนที่ 674 เสน่ห์กุมวิญญาณ


วันต่อมาเย่ว์หยางบิดขี้เกียจเปี่ยมไปด้วยความกระตือรือร้นและจากนั้นเปิดประตู

ใบหน้าคนผู้หนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา   เดิมทีเย่ว์หยางคิดว่าเป็นเจ้าคนช่างพูดเปากู่  แต่เมื่อเขามองดูใกล้ๆ ก็ตกใจ..เขาไม่เคยนึกเลยว่านางจะเป็นสาวใช้ผู้งดงามข้างกายท่านบาร์ตัน  วันนี้นางไม่ได้สวมชุดสาวใช้  แต่นางสวมเกราะนักสู้หญิงปิดอกพร้อมทับทรวงหนาแน่นดูสง่างาม

เพียงแต่เกราะที่หนาแน่นไม่ส่งผลต่อส่วนโค้งส่วนเว้าของนาง

ตรงกันข้าม กลับดูมีเสน่ห์ดึงดูดใจเป็นพิเศษจับใจและน่าหลงใหล

เย่ว์หยางจำสาวใช้ผู้งดงามข้างกายบาร์ตันได้แม้แค่เพียงเหลือบมอง  แต่เขาแกล้งทำไขสือ ใช้สายตาเจ้าเล่ห์มองขึ้นๆลงๆ สำรวจตัวนาง  “พี่สาวท่านนี้เจ้ามาผิดห้องกระมัง?” ตอนแรกเย่ว์หยางเกลียดความรู้สึกที่มีต่อคนที่ตนไม่สามารถถอดเสื้อผ้าได้  สายตาลามกเป็นสิ่งที่น่าหงุดหงิดสำหรับสตรีเย่ว์หยางทำเช่นนี้เพื่อทดสอบนาง

“ข้าไม่คิดว่าข้ามาผิดที่!” หญิงสาวยั่วยวนทรงเสน่ห์เดินเข้ามาตามปกติเหมือนกับว่านางกำลังเดินเข้าไปในบ้านของตนเอง

“เจ้าคือไซจินฮัวสาวบริการชั้นหนึ่งที่ถูกส่งมาบริการข้าราคาสิบเหรียญทองใช่หรือเปล่า? สมกับเป็นชั้นหนึ่งจริงๆ อกอึ๋ม ก้นใหญ่ขาวจั๊ว คุ้มราคาค่าตัวจริงๆ!” เย่ว์หยางถอดชุดขณะเดินไปปิดประตู “มาเถอะ, ข้ารอเจ้ามาทั้งคืนแล้ว เจ้าใช้เวลาอาบน้ำนานไปแล้ว  เรามาบรรเลงเพลงรักสักรอบหนึ่งก่อน  เจ้าถนัดท่าไหน? งัดมาใช้กับข้าได้เต็มที่  ถ้าเจ้าทำให้ข้ารู้สึกดีได้ข้าจะให้ทิปอีกสิบเหรียญทอง!” การแสดงออกของเขาเลวร้ายยิ่งกว่าทหารรับจ้างจอมหื่น คงเป็นเรื่องแปลกถ้าหญิงงามไม่เตะใส่เขาและสะบัดก้นจากไปด้วยความโกรธ

“ในเมืองลมดำไม่มีหญิงบริการชื่อไซจินฮัวหรอกนะ”สาวงามทรงเสน่ห์ยิ้มมุมปากขณะที่นางเดินมาหาเย่ว์หยางและช่วยใส่เสื้อผ้าให้เขาทีละชิ้นขณะเดียวกัน นางหัวเราะเบาๆ “อย่าสงสัยไปเลย  ข้าไม่ใช่คนไม่ดี”

“เจ้าอาจไม่ใช่คนเลว  แต่ข้ารับรองไม่ได้นี่ว่าข้าเป็นคนดี...”  เย่ว์หยางหัวเราะเช่นกัน

“ความจริงเจ้าเป็นใครไม่สำคัญต่อข้าแม้แต่น้อย ทั้งหมดที่ข้ารู้ก็คือเจ้ามีความสามารถมากแค่นั้นก็พอแล้ว”  จู่ๆหญิงสาวทรงเสน่ห์ก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “ข้ามาเวลานี้เพื่อเป็นพันธมิตรกับเจ้า เจ้ามีพลังที่ข้ามองไม่ออก ข้าต้องการผู้ช่วยเช่นนี้”

“พันธมิตรอะไร?”เย่ว์หยางถาม

“ถ้าข้าต้องการกอบกู้บางอย่างที่สำคัญมากๆกลับคืนมา  ด้วยพลังปราณฟ้าระดับสามของข้าเป็นไปไม่ได้ ข้าต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม ตอนแรกข้าต้องการเป็นพันธมิตรกับลี่เยี่ยนที่ตกเป็นเชลยที่จะประมูลประจำปี  นางมีพลังสามารถเป็นผู้ช่วยที่ข้าต้องการ ระหว่างนั้นที่เจอเจ้าข้ารู้สึกได้ทันทีว่าเป้าหมายของข้าจะง่ายขึ้น ถ้ามียอดฝีมือผู้สามารถฆ่าคุณชายซ่งเทาและผู้อาวุโสเฮยสั่วได้ในฉับพลัน  และถ้าได้ร่วมมือกับข้าข้าหวังว่าเป้าหมายของข้าจะสำเร็จได้ง่ายขึ้น” สาวผู้ทรงเสน่ห์มีดวงตาจับจิตใจผู้คนแค่เพียงเคลื่อนไหวเล็กน้อยนางโน้มหน้าเข้ามาใกล้เย่ว์หยางริมฝีปากสีแดงของนางแทบจะสัมผัสปากของเขา  ลมหายใจของนางเป่าใส่ใบหน้าเขา  เสียงกระซิบที่หูของเขาช่างไพเราะ

“เจ้าเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับ3 หรือ?”  เย่ว์หยางถาม ทำเป็นเหมือนไม่รู้

“มองดูผิวเผินพลังของข้าแค่เพียงปราณดินระดับแปด อย่างไรก็ตาม โดยการใช้วิชาลับอย่างหนึ่งข้าจึงจะฟื้นพลังที่ซ่อนไว้ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ ด้วยการสนับสนุนจากอสูรรบ ข้าน่าจะมีพลังเพิ่มขึ้นถึงปราณฟ้าระดับสามขั้นสูง”  หญิงงามตอบ

“ในเมื่อเจ้าก็แข็งแกร่งมากอยู่แล้ว  ทำไมต้องไปเป็นสาวใช้ข้างตัวบาร์ตันด้วย?” เย่ว์หยางมีข้อสงสัยอีกข้อ

“บาร์ตันเป็นคนจิตวิปริตเขาไร้ความสมรรถภาพ แต่เขาชอบบุรุษร่างกำยำแข็งแรง และชอบถูกเฆี่ยน  อย่างไรก็ตามอสูรรบพิเศษที่ดูเหมือนมีผิวนุ่มนวลช่วยให้รอยแผลจากการถูกแส้หวดฟื้นฟูทันที  ไม่มีใครรู้ความลับของเขานอกจากผู้ช่วยผู้ภักดีนักรบปราณฟ้าของเขา สาวใช้กลุ่มใหญ่ของเขาแม้ว่าพวกนางจะดูเหมือนยั่วยวนโดยผิวเผิน แต่ก็เป็นสตรีที่ซื้อมาเก็บตัว” หญิงสาวผู้ยั่วยวนใช้นิ้วของนางไล้อยู่ที่ริมฝีปากเย่ว์หยาง  นางยิ้มและกล่าว  “หน่วยของข้าเองเป็นลูกค้าของเขาข้ามาเมืองลมดำในนามของผู้นำของมีค่ามาร่วมประมูลและแกล้งทำตัวเป็นหนึ่งในสาวใช้ของเขา  ข้าไม่ใช่สาวใช้ของเขา... นอกจากนี้คนอย่างเจ้าก็เห็นสาวๆ มานับไม่ถ้วน เห็นข้าเป็นเพียงดอกไม้เล็กๆ อย่ามาเสแสร้งทำหึงรังแกข้าได้ไหม?ข้าไม่ให้เจ้าสงสัยข้าจนเกินไป ไม่อย่างนั้นก็คงน่าผิดหวัง”

“ข้าผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน?” เย่ว์หยางไม่รู้ตัวว่าผลออกมาเขากลายเป็นเสือผู้หญิงตั้งแต่เมื่อใด

“เจ้าไม่ใช่หรือ?  เสื้อผ้าที่เจ้าใส่ตอนนี้ยังมีกลิ่นสตรีจางๆอยู่เลย แต่แตกต่างจากกลิ่นร่างสตรีจากวันที่เข้าพบเจ้า และยังแตกต่างจากวันที่ข้าพบเจ้าที่ทางเข้าอาคารพาณิชย์ทองอีกด้วย  จมูกข้าไวนะ และข้าดมกลิ่นได้ไม่ผิดอย่างแน่นอน!”  หญิงงามหัวเราะคิก

“อย่างงั้นหรือ?”  เย่ว์หยางเหงื่อตก

นั่นก็จริง

ตามปกติ เสื้อผ้าเย่ว์หยางจะเป็นสาวๆคอยซักให้

เสื้อผ้าของเขาผลัดเปลี่ยนกันซักโดยเย่ว์หวี่, โล่วฮัว และอู๋เหิน บางทีก็เป็นแม่สี่ เย่ว์ปิงและอี้หนาน  บางครั้งก็เป็นองค์หญิงเชี่ยนเชี่ยน  แม่เสือสาวนั่นยังช่วยซักให้บ้างเมื่อนางมีเวลา  ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเย่ว์หวี่ซักเสื้อผ้าของเขาและคนอื่นๆก็มีบ้าง

ชุดใหม่ของเย่ว์หยางจะซักโดยเสวี่ยอู๋เสียหรือถ้าเป็นชุดเก่าก็จะเป็นเย่ว์หวี่และสาวๆ อื่น

เป็นธรรมดาที่เสื้อผ้าเหล่านั้นจะมีกลิ่นหอมจางจากร่างของพวกนาง

ในบรรดาสาวๆ ทั้งหมด นอกจากสาวใช้ลูกครึ่งเอลฟ์ที่มีทักษะแฝงเร้นเรื่องพิสูจน์กลิ่นแล้ว ไม่มีใครสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างกลิ่นร่างสตรีต่างๆบนเสื้อผ้าเย่ว์หยางได้ แม้แต่องค์หญิงเชี่ยนเชี่ยนผู้มีทักษะแฝงเร้นหกรับรู้ ก็ยังทำไม่ได้

นี้เป็นเพราะเย่ว์หยางมีราศีของบุรุษที่รุนแรงจึงช่วยปกปิดกลิ่นสตรีที่อยู่บนร่างเขาได้

นางสามารถผสมผสานและแยกแยะความแตกต่างของกลิ่นบนชุดได้

ดูเหมือนว่าสตรีงามผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดาเสียแล้ว

นางสามารถบอกกลิ่นเสื้อผ้าที่แตกต่างของเขา  เย่ว์หยางจะซ่อนเร้นตัวจากนางได้ยังไง

มิน่าเล่านางถึงมายังที่อยู่เย่ว์หยางได้ถูก ดูเหมือนว่านี่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับความสามารถในการดมกลิ่นของนาง  สิ่งที่ทำให้เย่ว์หยางแตกตื่นก็คือความสามารถในการปกปิดพลังของนาง   ด้วยลักษณะการรู้แจ้งของพลัง เย่ว์หยางสามารถบอกได้แต่เพียงว่านางเป็นยอดฝีมือปราณฟ้าระดับสาม  นางเองก็บอกไว้ว่าเป็นนักสู้ปราณฟ้าระดับสามซึ่งพิสูจน์ได้ว่ายังมีพลังที่ซ่อนไว้ไม่สามารถมองเห็นได้... เป็นไปได้ไหมว่าสาวงามผู้นี้ยังมีทักษะแฝงเร้นที่สอง?

“ถ้าเจ้ายินดีเป็นพันธมิตรกับข้า  ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าพลาดอะไรแน่  ถ้าเจ้าต้องการสิ่งตอบแทน  เจ้าบอกได้เลยว่าต้องการสมบัติอะไรถ้าเจ้าไม่ชอบสมบัติจริงๆ และข้าไม่มีทางตอบแทนได้  อย่างนั้นก็แค่ให้ของขวัญกับเจ้า”ใบหน้าที่งดงามทรงเสน่ห์ของนางมีรอยแดงซ่อนสองสามรอย ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้กับนางเมื่อเห็นเช่นนี้หัวใจเย่ว์หยางเต้นเร็วแรงอย่างช่วยไม่ได้สาวงามดูเหมือนจะอายและแง่งอน นางยอมให้เขาจ้องเมื่อนางต้องการพูด  เป็นลักษณะของเด็กสาวเจ้าชู้ทำให้อารมณ์ของนางชัดเจนยิ่งขึ้น  โชคดีที่นี่คือเย่ว์หยาง  ถ้าเป็นบุรุษอื่นที่มีตบะน้อยจิตใจอ่อนแอ  เขาคงยอมรับและยินดีเสียสละทุกอย่างให้นาง แม้กระทั่งตายเพื่อนางได้อย่างไม่ลังเล

“ยังไงเหรอ?”  เย่ว์หยางแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ

“ตัวร้าย!  ข้าไม่ยอมให้เจ้ารังแกข้าหรอก!” หญิงงามและเจ้าชูแสร้งขยี้เท้า แม้จะมีทับทรวงปิดหน้าอกไว้ แต่แรงสั่นสะเทือนที่หน้าอกนางก็แทบจะหลอมละลายวิญญาณผู้คนได้

“ในเมื่อข้าสามารถเลือกกินได้  แน่นอนว่าสิ่งที่เจ้าต้องการย่อมต้องไม่ง่ายเลยใช่ไหม?”  เย่ว์หยางแอบกลืนน้ำลายเอื๊อก

“แค่ขออย่างเดียว”หญิงงามมักจะพูดเหมือนเป็นเรื่องง่ายเสมอ

“เรื่องอะไร?”  เย่ว์หยางทำสีหน้าสงสัย

“แคว้นมรกตรวมทั้งเมืองทั้งร้อย”  หญิงงามพูดง่ายๆ

“เรื่องง่ายขนาดนั้น..แต่น่าเสียดาย ข้าทำไม่ได้!” เย่ว์หยางผลักสาวงามทรงเสน่ห์ออกมาที่ทางเดินและปิดประตู  “ส่งแขก!”

“ไม่ต้องห่วง,  เจ้ายังมีเวลาคิดหนึ่งเดือนหลังจากหนึ่งเดือนศัตรูจะส่งลี่เยี่ยนมาที่เมืองลมดำและเราจะช่วยนางและได้พลังนางมาเพิ่ม งั้น..เจ้าใช้เวลาคิดแล้วค่อยตอบข้าก็ได้ ข้าไม่สามารถพิสูจน์ได้  แต่ข้ามีลางสังหรณ์ว่าเจ้ากำลังตามนาง!  คนดี, ข้ารอเจ้าอยู่เสมอนะ!” สาวงามทรงเสน่ห์หัวเราะแล้วลอยตัวจากไป

หลังจากหญิงงามจากไปแล้ว  เย่ว์หยางไตร่ตรองอยู่นาน

เขามั่นใจเต็มร้อย

ต้องมีความสามารถหรือสมบัติบางอย่างบนตัวหญิงผู้นั้นที่สามารถตรวจสอบพลังของคนอื่นได้

แม้ว่าเขาจะมีทักษะแฝงเร้นในการปกปิดตัวเขาเอง แต่เขาเปิดเผยส่วนที่เป็นข้อบกพร่องของเขาให้สมบัติหรือความสามารถของฝ่ายตรงข้ามตรวจสอบได้  ถ้าเขาไม่ได้ฆ่าคุณชายซ่งเทาและผู้เฒ่าเฮยสั่ว  นางคงไม่สงสัยเขาง่ายๆแน่

นางคงต้องสืบสวนที่เกิดเหตุก่อนนั้นด้วยความรู้สึกทางกลิ่นของนาง นางสามารถได้กลิ่นเศษเสี้ยวกลิ่นที่เหลือของเขา

อย่างน้อยที่สุดนางก็เพ่งความสงสัยมาที่เขา

โชคดีที่นางไม่คนของเจ้าเมืองลมดำหรือเจ้าหมูบาร์ตัน  แต่เป็นศัตรูของพวกเขา ตามคำบอกเล่าของเปากู่แคว้นมรกตมีการก่อกบฏที่รุนแรงมาก่อน แม้แต่เจ้าแคว้นมรกตก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ด้วยความช่วยเหลือของจักรพรรดิแดนฟ้าจากแดนสวรรค์ใต้การกบฏถูกปราบได้อย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับคำพูดของสตรีผู้นี้ การก่อกบฏทำได้สำเร็จเจ้าแคว้นมรกตถูกเปลี่ยนตัวลับๆ คนชั้นล่างไม่รู้เรื่องนั้น

สตรีนางนี้อาจจะเป็นธิดาหรือศิษย์ของเจ้าแคว้นมรกตคนก่อน

ด้วยพลังของตัวนางเอง  นางต้องการกอบกู้แคว้นมรกต

นี่ยากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์!

ไม่ต้องพูดถึงพลังของเจ้าแคว้นมรกต  นางไม่สามารถเอาชนะเจ้าเมืองลมดำได้  เมืองลมดำน่าจะเป็นหนึ่งในร้อยเมืองที่อยู่ภายใต้การปกครองของแคว้นมรกต

เย่ว์หยางคงไม่อยากเข้าไปยุ่งกับธุรกิจที่สับสนแบบนี้  ถ้าเขาต้องใช้กำลัง เขาอาจจะฆ่านักรบปราณฟ้าเพิ่มสักคนสองคนเพื่อประหยัดเงินและซื้อวัตถุดิบสำหรับปรุงยาเม็ดพลังยุทธเพื่อเพิ่มศักยภาพให้เย่ว์ปิงและคนอื่น..เทียบกับการต่อสู้เพื่อสำนักต่างๆ เหล่านั้นยังจะดีกว่าและยังช่วยให้เขามีสัมพันธ์ที่โรแมนติคกับสาวๆได้มากขึ้น.. นอกจากนี้คนที่ยอดเยี่ยมจริงๆยังไม่สนใจแคว้นมรกตที่เล็กน้อยด้วยซ้ำอย่างเช่นนางพญาเฟ่ยเหวินหลี นางคงจะกวาดไปทั่วแดนสวรรค์

แน่นอนว่าเย่ว์หยางไม่ขวางความฝันของนาง  ที่สำคัญคือมีอุดมการณ์ดีกว่าไม่มีอะไรเลย

“...หือ?”  เย่ว์หยางพบว่าจู่ๆก็มีรัศมีปราณฟ้าที่ทรงพลังแผ่มาจากท้องฟ้า “นักรบ พ่อค้าและผู้อยู่อาศัยของเมืองลมดำทุกคนจะต้องไปลงทะเบียนที่หน้าจวนเจ้าเมือง  ผู้ขัดขืนจะต้องสงสัยว่าโจมตีคุณชายซ่งเทาพวกที่ออกนอกเมืองจะต้องถูกประหาร!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด