ตอนที่ 19-29 สี่ต่อหนึ่ง

ในแง่ของชื่อเสียง ชื่อเสียงของไบเออร์สั่นสะเทือนดินแดนต่างๆมานานนับปีก่อนเบรุตจะปรากฏตัวเสียอีก ในฐานะเทพชั้นสูงพารากอนเขาเป็นคนที่แม้แต่มหาเทพก็ยังสู้ยื้อแย่งเพื่อให้เขาเป็นทูตมหาเทพ  หลังจากอยู่ในระดับพลังสุดยอดมานานหลายปี เป็นไปได้ยังไงที่เขาจะกลัวเบรุต?

ที่สำคัญยิ่งกว่า ลึกๆ ในใจของเขา..ไบเออร์ค่อนข้างจะดูแคลนเบรุต

เบรุตยังไม่ถึงระดับพารากอน  แต่เพราะร่างกายของเขาทรงพลังมากและทักษะเทพธรรมชาติร้ายกาจเกินไป  แม้ว่าเขาจะเผชิญกับพารากอนอย่างไบเออร์  เบรุตก็คงไม่ได้อ่อนแอกว่า  ผู้บัญชาการหลายคนในความเป็นจริงแล้วกลัวเบรุตมากกว่าไบเออร์เสียอีก

“เขาก็แค่อาศัยทักษะเทพธรรมชาติของตนเองเท่านั้น”  นั่นคือสิ่งที่ไบเออร์เชื่อ

ภายในถ้ำในภูเขา

ไบเออร์ยืนนิ่งอยู่กับที่เผชิญหน้ากับรีสเจมลินลี่ย์และอีกสองคน อย่างไรก็ตามบรรยากาศดูเหมือนบ่งบอกว่าไบเออร์จะได้เปรียบ

“นี่ยุ่งยากแล้ว” ลินลี่ย์ตื่นตระหนกมาก

“พี่ใหญ่!  ถ้าเราไม่สามารถเอาชนะเขาได้ อย่างนั้นก็หนีไป!  บางทีเราอาจหนีเขาพ้นก็ได้”  บีบีคุยทางใจ “แต่พี่ใหญ่! พารากอนผู้นี้น่ากลัวมาก อย่าพยายามฝืน ถ้าท่านต้านไม่ไหวสิ่งที่สำคัญก็คือเอาชีวิตตัวท่านเองให้รอด”

ลินลี่ย์มองบีบี เมื่อลินลี่ย์มีอายุแปดปี บีบีก็เริ่มติดตามเขา ต่อให้เขาตาย ลินลี่ย์ก็ไม่ยอมทิ้งบีบี

“ไบเออร์!”

ลินลี่ย์จ้องมองไบเออร์รู้สึกไม่พอใจ  ถ้าเขามีพลังเท่าที่เบรุตมีอย่างนั้นวันนี้เขาก็คงไม่ถึงกับจนใจ

“อ็อคคลัวทำบ้าอะไรกัน? เขาถูกฆ่าที่สมรภูมิมหาพิภพ และจากนั้นขอให้คนอื่นมาล้างแค้นให้เขา? โง่เง่าจริงๆ...!”  รีสเจมสบถด่า นัยน์ตาของเขายังคงจ้องมองไบเออร์เขม็ง เขาส่งเสียงดังใส่ไบเออร์  “ไบเออร์!  ฟังให้ดี,  คนที่เจ้าต้องการฆ่าเป็นคนในหน่วยของข้า เป็นกลุ่มของข้าที่ทำงานด้วยกันเพื่อฆ่าอ็อคคลัว  ถ้าเจ้าต้องการฆ่า  อย่างนั้นเจ้าต้องฆ่าพวกเราทั้งสี่คน!”

หน้าผากของไบเออร์ย่นเล็กน้อย คิ้วขาวมีลักษณะคมชัดเหมือนกับมีดและรัศมีที่น่ากลัวเริ่มรวมตัวกันระหว่างคิ้ว

“รีสเจม!  อย่าเข้ามายุ่ง!”  ไบเออร์พูดเย็นชา

จะฆ่าทั้งกลุ่มน่ะหรือ? ฆ่าทั้งหมดสี่คนน่ะหรือ?

ไม่ว่ายังไงไบเออร์ก็คงไม่กล้าฆ่ารีสเจม  นั่นเป็นบุตรเพียงคนเดียวของมหาเทพเรดบุด ถ้ามหาเทพเรดบุดโมโหและต้องการจะฆ่าเขาจริงๆ  แม้ว่าเขาไบเออร์จะเป็นเทพพารากอนที่มีความสามารถมีชีวิตอยู่ได้และหนีไปได้ก็ตามตัวเลือกอย่างเดียวที่เขาจะหนีไปได้ก็คือโลกธาตุทั่วไป  เขาไม่ต้องการซ่อนตัวอยู่ในโลกธาตุธรรมดาตลอดไป

“อ็อคคลัวถูกหนูกินเทพตัวนี้ฆ่า  วันนี้, ข้าจะฆ่าเขาเท่านั้น  พวกเจ้าทั้งสามหลบไปข้างๆ”  เสียงของไบเออร์ดุร้าย  และเขาหรี่ตาดูอำมหิตน่ากลัวเหมือนกับสุนัขป่า

“แครก...” ร่างของลินลี่ย์คลุมไปด้วยเกล็ดสีฟ้าทองทันที ขณะเดียวกันร่างของเขาเคลื่อนมาอยู่หน้าบีบี  ลินลี่ย์ยืนนิ่งกับที่จ้องมองไบเออร์เขม็ง

“พี่ใหญ่!”  บีบีหัวเราะจริงๆ

เขาต้องการให้ลินลี่ย์จากไป แต่การกระทำของลินลี่ย์คือสิ่งที่เขาคิดไว้อยู่แล้ว  ผ่านมานานนับปีไม่ถ้วนช่วงที่ชีวิตตกอยู่ในวิกฤติเป็นตาย สองพี่น้องไม่เคยหนีหรือทิ้งใครไว้เบื้องหลัง

รีสเจมและเรย์โฮมขยับเข้ามาและป้องกันอยู่ข้างหน้าบีบี

“ขอบคุณ” บีบีหัวเราะ

“ขอบคุณทำไม? เราพี่น้องกัน  เจ้ากับข้าอยู่ทีมเดียวกันเป็นทีมที่แข็งแกร่งเป็นไปไม่ได้ที่เราจะขาดเจ้า” รีสเจมหัวเราะ ไบเออร์อดหงุดหงิดไม่ได้ สามคนข้างหน้าเขาเห็นได้ชัดว่าตัดสินใจแล้ว  พวกเขาไม่เต็มใจจะคิดถึงความเป็นตายร้ายดีของตนเอง

“ข้ามักจะได้ยินผู้คนพูดถึงพารากอนว่าเหลือเชื่อเพียงไหน  แต่ข้ายังไม่เคยลองดู”  รีสเจมแค่นเสียง

อีกสามคนเตรียมต่อสู้ด้วยเช่นกัน

“ดีมาก!”  ไบเออร์พูดอย่างเยือกเย็น ริมฝีปากของเขาบางทำให้เขาดูเจ้าความคิดและน่ากลัว

ลินลี่ย์จ้องมองไบเออร์ตลอดเวลา แต่ทันใดนั้นลินลี่ย์รู้สึกว่าสายตาของเขาเลือนราง  บุรุษชุดขาวที่อยู่ห่างสิบเมตรกลายเป็นร่างพร่าเลือน  ลินลี่ย์ รีสเจมและเรย์โฮมไม่ทันตั้งหลักร่างของบุรุษชุดขาวก็พุ่งบุกเข้ามาที่กลางพวกเขา

ความเร็วของเขาเหลือเชื่อ! เขามีความเร็วที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่ลินลี่ย์เคยพบเห็นมา!

ธาตุลมนั้นนับว่ามีความเร็วเป็นองค์ประกอบหลักตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ทุกคนก็สามารถคิดได้ว่าพารากอนของธาตุลมนั้นรวดเร็วเพียงไหน!

“เร็วมาก ข้าไม่สามารถเห็นร่างของเขาได้ชัดเจนแต่อย่างใด”  หน้าของลินลี่ย์เปลี่ยนไป  เขาไม่สามารถเห็นความเคลื่อนไหวของศัตรู  อย่างนั้นเขาจะต่อสู้ป้องกันได้อย่างไร?

“สนามพลังศิลาดำ!”  ลินลี่ย์ไม่มีทางเลือกอื่น สิ่งเดียวที่เขาสามารถใช้ได้ก็คือสนามพลังศิลาดำ  และแสงสีเหลืองธาตุดินเติมเต็มพื้นที่ว่างทันที  ไม่ใช่แค่เขา  ความจริงรีสเจมก็ตกใจกับความเร็วของไบเออร์เช่นกันและเขารีบใช้สนามพลังอะเมทิสต์ทันที

สนามพลังทั้งสองตัดกัน แต่พลังแรงโน้มถ่วงไม่ได้ทับทวีแต่เป็นสนามพลังอะเมทิสต์ที่แข็งแกร่งกว่าทำให้เขาเซ

“ฮึ่ม!”

ความเร็วที่น่ากลัวของไบเออร์ตกลงทันที

อย่างไรก็ตาม...

ไบเออร์มาถึงข้างบีบี เพราะสนามพลังอะเมทิสต์และสนามพลังศิลาดำบีบีตอนนี้สามารถเห็นไบเออร์ได้ชัดว่ามาถึงตัวเขาแล้ว ไบเออร์อดหงุดหงิดเล็กน้อยไม่ได้เนื่องจากความเร็วของเขาตกลงไปมาก  แต่เขายังคงใช้สันมือขวาที่เหมือนดาบฟันใส่บีบีตามปกติ!

“บีบี!”  ลินลี่ย์รีสเจมและเรย์โฮมไม่สามารถช่วยเขาได้ในขณะนั้นทันที!

ดูเหมือนกับเป็นพลังฝ่ามือธรรมดา  ฝ่ามือที่เกือบขาวใสนั้นฟาดใส่บีบี  แต่สิ่งที่แปลกคือพื้นที่ไม่มีระลอกพลัง  ดูเหมือนกับว่าอากาศเองมีความสงบอยู่ในตัว  บีบีหวาดกลัวจนสีหน้าของเขาเปลี่ยนไป  “พี่ใหญ่, ข้าไม่สามารถขยับได้!  พลังแข็งแกร่งอะไรอย่างนี้”  ร่างของบีบีไม่สามารถขยับได้  เขาทำได้แค่ยกมีดประกายเทพอย่างยากลำบาก  แต่พลังดึงดูดที่ทรงพลังทำให้เขาไม่สามารถป้องกันมันได้แม้ว่ามันจะอยู่ในมือของเขาก็ตาม

เสียงของบีบีดังขึ้นในใจของลินลี่ย์  “อะไรนะ? ขยับไม่ได้?”  ลินลี่ย์ไม่ทันตั้งหลัก

เมื่อเห็นฝ่ามือกำลังฟันลงมือ บีบีมีทางเลือกเดียว   ใช้สุดยอดไม้ตายของเขาทักษะเทพธรรมชาติของเขาภาพมายาหนูกินเทพปรากฏที่ด้านหลังบีบี และผลของทักษะเทพธรรมชาติกินเทพของเขาส่งผลต่อไบเออร์ทันที  “ต่อให้ข้าไม่สามารถฆ่าเจ้าด้วยพลังนี้อย่างน้อยข้าจะต้องทำให้เจ้าต้องทรมานสักเล็กน้อย”  นี่คือสิ่งที่บีบีคิด

ในทันทีที่เขาใช้วิชาของเขา ไบเออร์ก็ฟันฝ่ามือลงเช่นกัน!

“ฉัวะ!”

ฝ่ามือเหมือนหยกฟันใส่ที่กลางอกของบีบี  มีเสียงดังปังเป็นเสียงที่ดังทุ้มต่ำมาก  เหมือนกับฟองน้ำผุดขึ้น  ขณะฝ่ามือฝันลงมาพื้นที่มิติฉีกขาดทันที และข้างหน้าฝ่ามือของเขามีระลอกมิติที่น่ากลัวปรากฏออกมายาวหลายเมตร!

นี่คือสมรภูมิมหาพิภพ!

แต่ก็ยังมีรอยฉีกมิติขนาดนั้นเกิดขึ้นได้

“ปัง!” บีบีไม่สามารถต่อต้านได้เขาถูกฟาดกระเด็นถอยหลังและกระแทกกับภูเขาด้านหลัง  มีดังบึ้มภูเขามีรอยแตกกว้างหนึ่งเมตรปรากฏ  และมีเศษหินน้อยใหญ่ปลิวกระเด็นไปทั่ว

สำหรับบีบีพลังฝ่ามือนี้ฟาดจนเขากระแทกลึกลงไปในภูเขาหนาเกินกว่าร้อยเมตร

“เร็วเข้า  รีบไปกัน!”  รีสเจมรีบส่งสำนึกเทพบอก

“ควั่บ!”  “ควั่บ!”  “ควั่บ!”  ลินลี่ย์ เรย์โฮมและรีสเจมบินผ่านออกมาจากอุโมงค์แทบจะพร้อมกัน

ไบเออร์ไม่ห้ามพวกเขา เขาแค่หัวเราะอย่างเยือกเย็น และจากนั้นร่างของเขาเซก่อนที่เขาจะหายไปจากลานว่างเช่นกัน

ขณะที่กลุ่มของลินลี่ย์บินออกมา  จากนั้นเห็นบีบีอยู่ในระยะไกล เสื้อผ้าที่บีบีสวมสร้างขึ้นจากพลังงานตั้งแต่แรกฉีกขาดและรอยแผลสีขาวเห็นได้ชัดปรากฏอยู่บนหน้าอกของบีบี  ลินลี่ย์เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้อดรู้สึกโล่งใจไม่ได้  “พลังป้องกันวัตถุของบีบีน่ากลัวอย่างแท้จริง  ไบเออร์แม้ว่าทรงพลังแต่ก็ยังไม่ถึงขนาดมหาเทพ”

พลังฟาดตามธรรมดาของกิ่งต้นผลสิ้นหวังยังทำให้ผิวของบีบีแตกมีเลือดไหลออกมา

เห็นได้ชัดว่าไบเออร์อ่อนแอกว่าเล็กน้อย

อย่างไรก็ตามฝ่ามือนั้นทำให้บีบีถูกพันธนาการและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ทั้งยังสร้างรอยแตกในพื้นที่มิติ  ทุกคนรู้สึกได้ว่าพลังโจมตีนั้นน่ากลัวเพียงไหน  โชคดีที่ผู้รับพลังฝ่ามือนั้นก็คือบีบี  ถ้าเป็นคนอื่นบางทีคนผู้นั้นคงไม่สามารถรับพลังโจมตีได้เลยแม้สักครา

“เจ้าตัวประหลาดนั่น เราไม่สามารถรั้งเขาได้เลย รีบหนีกันเถอะ” รีสเจมรีบส่งสำนึกเทพบอก

ในอดีตพวกเขาได้ยินมาว่าเทพพารากอนน่ากลัวเพียงไหน  แต่ยังไม่เคยเห็นกับตาตนเอง  อย่างไรก็ตามพลังฝ่ามือฟาดง่ายๆ  ก็ทำให้รีสเจมไม่มั่นใจว่าจะสู้ได้อีกต่อไป พลังป้องกันวัตถุของเขายังไม่ร้ายกาจเท่าของบีบี

“พลังป้องกันธาตุหยาบของหนูกินเทพยอดเยี่ยมสมชื่อจริงๆ”  เสียงเยือกเย็นดังขึ้น

ลินลี่ย์และอีกสามคนตะลึง พวกเขาตระหนักว่าร่างของไบเออปรากฏอยู่ในกลางอากาศ  ใจของลินลี่ย์ตกวูบ  “มีเหตุผล เนื่องจากพลังที่ไบเออร์ใช้  แต่ให้เราใช้พลังมหาเทพ อย่างมากเราก็แค่สู้ได้เสมอกับเขา  ไม่มีทางที่เราจะหลบหนีการโจมตีของเขาได้”

ความเร็วของไบเออร์สร้างแรงกดดันมหาศาลให้คนอื่น

“พลังโจมตีวัตถุในธาตุลมและวิถีทำลายล้างทั้งสองนี้นับได้ว่าเป็นสุดยอด” ไบเออร์กวาดสายตามอง “ข้าคาดไม่ถึงเลยว่าพลังฝ่ามือของข้าจะไม่สามารถทะลวงผ่านพลังป้องกันของหนูกินเทพได้  อย่างนั้นก็ดีล่ะ เจ้าเด็กหนูกินเทพ  ข้าไม่ค่อยใช้อาวุธมหาเทพ  วันนี้ข้าจะใช้อาวุธมหาเทพของข้าจัดการเจ้า ข้าไม่เชื่อว่าพลังป้องกันของเจ้าจะทนต่อกระบี่ที่ทรงพลังของข้า!”

ลินลี่ย์ บีบี เรย์โฮมและรีสเจมตะลึงกันหมด

ไบเออร์โบกมือและมีกระบี่ยาวบางพอๆ กับปีกจั๊กจั่นมีรัศมีสีเขียวปรากฏขึ้น

ลินลี่ย์หัวใจกระตุก ไบเออร์ไม่ใช่อสูรเทพ ร่างของเขาเป็นร่างธรรมดา แต่อาศัยความเข้าใจของกฎลึกลับในฐานะที่เป็นพารากอน ฝ่ามือธรรมดาของไบเออร์โจมตีได้ในระดับน่ากลัวขนาดนั้น อย่างนั้นถ้าเขาใช้อาวุธมหาเทพด้วยพลังโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของเขา..  พลังป้องกันของบีบีจะสามารถทนได้หรือ?  ลินลี่ย์ไม่มีมีความมั่นใจแม้แต่น้อย!

“อาวุธมหาเทพ?”

ตาของรีสเจมเบิกกว้างราวกับดวงจันทร์  จากนั้นเขาตะโกนลั่นผ่านสำนึกเทพ  “หนี, เร็ว, หนีไป!!!”  ร่างของรีสเจมปลดปล่อยสนามพลังอะเมทิสต์คลุมลินลี่ย์บีบี และเรย์โฮม ทันใดนั้นคนทั้งสี่เผ่นหนีไปทางแม่น้ำดวงดาวอย่างตื่นกลัว

“หนีเหรอ?”

ไบเออร์หัวเราะเหยียดหยาม อาศัยความเร็วแค่นั้นจะหนีพ้นได้หรือ? เป็นไปไม่ได้

“ควั่บ!”  ร่างของไบเออร์กระพริบและเขาเคลื่อนไหวกดดันทันที

สนามพลังอะเมทิสต์แผ่ขยายออก  ลินลี่ย์,รีสเจมและอีกสองคนอยู่ในใจกลางสนามพลังอะเมทิสต์และยังคงหนีออกไปไกล  รีสเจมช่วยให้บีบีเพิ่มความเร็วมากขึ้น

“รีสเจม!  เราจะหนีไปอย่างนี้หรือ?”  ลินลี่ย์ส่งสำนึกเทพถามอย่างแตกตื่น

“วิธีเดียวตอนนี้ก็คือหนีไปที่แม่น้ำดวงดาว และจากนั้นเราจะหาเส้นทางปลอดภัยผ่านเข้าไปในใจกลางแม่น้ำดวงดาว  จากนั้นซ่อนอยู่ในศิลาลอยขนาดใหญ่ในนั้น  ถึงเวลานั้นเมื่อไบเออร์มาถึงเราค่อยต้อนเขาให้เข้าไปในรอยฉีกมิติ เราไม่สามารถฆ่าเขาได้ แต่เราจะทำให้เขาหายไปตลอดกาลในรอยแยกมิติ”  รีสเจมส่งสำนึกเทพบอก “อย่างไรก็ตาม...ข้าไม่รู้ว่าเราจะไปได้ถึงแม่น้ำดวงดาวหรือเปล่า”

ลินลี่ย์ก็ไม่รู้เหมือนกัน วิธีการของรีสเจมเป็นทางเลือกเดียวของพวกเขา

“ฮ่าฮ่า...รีสเจมใช้สนามพลังโน้มถ่วงของเจ้ากับข้าเป็นเรื่องไร้ประโยชน์”  เสียงหัวเราะคลุ้มคลั่งดังขึ้นในใจของลินลี่ย์

ขณะนั้นเอง..

ลินลี่ย์และอีกสามคนที่คอยจับตาไบเออร์ตลอดเวลาก็ตระหนักว่าเขาบินมาอยู่ต่อหน้า เสียงระเบิดของพลังงานลมระเบิดออกมาจากร่างของไบเออร์ตลอดเวลา  ทำให้พื้นที่ในระยะพันเมตรเริ่มมีภาพมิติบิดเบือน  ขณะที่คลื่นพลังงานลมฟันเฉือนพื้นที่รอบๆ

กลุ่มของลินลี่ย์ทั้งสี่คนรู้สึกได้ถึงไม้ตายนี้พื้นที่เหมือนกับจะหดตัว

“เป็นไปได้ยังไง!”  ลินลี่ย์ฝึกมาทางกฎธาตุลม และรู้จักเคล็ดลึกลับทั้งเก้า  มีเคล็ดลมมิติแต่พลังจำกัดแบบนั้นไม่มีผลต่อเทพชั้นสูง แต่ใครจะคิดกันได้เล่าว่า... เมื่อเทพพารากอนใช้เคล็ดนี้แม้แต่รีสเจมก็ยังได้รับผล

ความเร็วของพวกเขาช้าลงอย่างเห็นได้ชัด!

“ควั่บ!” ไบเออร์บินผ่านเข้าไปในในสนามพลังอะเมทิสต์โดยตรง  แม้ว่าความเร็วของเขาจะตกลง  แต่เขาก็ยังเร็วกว่ากลุ่มของลินลี่ย์ทั้งสี่คนมากซึ่งตอนนี้ตกอยู่ภายในพันธนาการพื้นที่

ไบเออร์บินด้วยความเร็วสูงเข้าหาบีบี  แต่เขาก้มหน้ามองดูอาวุธมหาเทพในมือของเขาเหมือนกับว่ามันเป็นคนรักของเขา ไบเออร์ตวัดอาวุธมหาเทพออกไปตามปกติ พื้นที่มิติบิดเบือนเหมือนเสื้อผ้าที่ถูกฉีกขาดเป็นริ้ว!

รอยฉีกมิติที่น่ากลัวยาวเป็นร้อยเมตรปรากฏขึ้น รอยฉีกขาดมิติยาวเป็นร้อยเมตรนี้มีขนาดหนาหนึ่งนิ้ว เคลื่อนไปตามอาวุธของมหาเทพ  และฟันใส่ร่างของบีบีที่ไม่สามารถหลบได้ ขณะเดียวกันสมบัติมหาเทพยังยิงรัศมีพลังงานออกไปทุกตำแหน่งทำให้เกิดรอยแตกของมิติทันที

“ฉัวะ!”  รอยฟันบางๆ ผ่านร่างลินลี่ย์ที่ไม่สามารถหลบได้ทัน

มันฉีกผ่านกล็ดมังกรป้องกันของลินลี่ย์ได้อย่างง่ายดาย กระดูกและเลือดเนื้อส่วนใหญ่ถูกฉีกออกมาจากแขนของลินลี่ย์

แต่ความสนใจของลินลี่ย์อยู่ที่บีบีอย่างเดียว  หน้าของเขาเปลี่ยนไป  “บีบี!”  ลินลี่ย์แค่ได้รับผลข้างเคียงของพลังโจมตี  แต่บีบีกลับถูกอาวุธมหาเทพโจมตีโดยตรง!