ตอนที่ 19-22 หกสิบปีในสมรภูมิมหาพิภพ
“เจ้าผู้นี้ปลอมตัวเป็นศัตรูข้าดีใจอย่างสูญเปล่า” บีบีโบกมือดึงผลไม้แดงออกมากัดกินดังกร้วมอย่างมูมมาม “พี่ใหญ่! พวกผู้บัญชาการทั้งหมดมีไหวพริบและระมัดระวังตัวกันมาก การหาเป้าหมายที่เหมาะสมเป็นเรื่องยาก น่าโมโหจริงๆ”
“ถ้าเจ้ารู้สึกโกรธก็ให้สงบใจและฝึกฝนต่อไป” ลินลี่ย์แค่นั่งขัดสมาธิและเริ่มต้นฝึกฝนเงียบๆ
ชีวิตแบบนี้จะต้องเป็นไปอีกแปดร้อยปี ลินลี่ย์หวังว่าจะสร้างก้าวหน้าภายในช่วงแปดร้อยปีนี้
บนผืนแผ่นดินใหญ่รกร้างมีคนสามคนสูงในระดับต่างกันจ้องมองดูระยะไกลสีหน้าของพวกเขามีอาการตกใจ ทักษะเทพธรรมชาติของบีบีสร้างเป็นภาพมายาที่สูงมากกว่าร้อยเมตร ดังนั้นทั้งสามคนนี้มองเห็นได้จากระยะร้อยกิโลเมตร แม้ว่าสามคนจะรู้ว่ามีคนปรากฏอยู่ห่างออกไปสองสามร้อยกิโลเมตร แต่พวกเขาไม่กล้าเข้าไป
“เฮ้, เบรุตนั่นมาที่สมรภูมิมหาพิภพจริงๆ” คนตัวเตี้ยเลิกคิ้วพูดด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ
เมื่อบีบีใช้ทักษะเทพธรรมชาติฆ่าแลนเซลอตผู้บัญชาการอื่นก็เห็นเหมือนกันเป็นผลให้มีข่าวลือว่าเบรุตมาถึงสมรภูมิมหาพิภพ แม้ว่าบีบีเองก็ใช้ทักษะเทพธรรมชาติของเขากับคนชุดดำอีกฝ่าย และเมื่อเห็นเช่นนั้น ข่าวนี้หมุนเวียนอยู่ในกลุ่มผู้บัญชาการฝ่ายนั้นและไม่ได้แพร่ไปถึงฝ่ายศัตรู
“ตัดสินจากภาพมายานั้นน่าจะเป็นทักษะเทพธรรมชาติของเบรุตจริงๆ ข้าคิดว่าข่าวลือเป็นของปลอม แต่มันเป็นเรื่องจริง! ทำไมเบรุตถึงได้มาร่วมสมรภูมิมหาพิภพกับเราด้วย? เขาต้องการสู้เพื่อเอาความดีความชอบทางทหารแข่งกับเราด้วยหรือ? เขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น!” บุรุษผมขาวคิ้วน้ำตาลและมีเขาเดียวถอนหายใจ
คนที่สามเป็นสตรีผมดำสวมชุดดำ
“มีอะไรที่เจ้าต้องกลัวด้วย? เราไม่ได้เป็นปฏิปักษ์กับเบรุต แต่..ถ้าเรารวมกำลังกันเราไม่จำเป็นต้องกลัวเขาแต่อย่างใด” สตรีชุดดำพูดด้วยเสียงแหลมเล็ก
“อัญญา! อย่ามั่นใจตนเองเกินไปนัก ตามตำนานแล้วเบรุตยากจะรับมือยิ่งกว่าเทพชั้นสูงพารากอนเสียอีก” บุรุษผมขาวคิ้วน้ำตาลพูดจริงจัง “เขาไม่กลัวการโจมตีของอาวุธมหาเทพแม้แต่น้อยไม่กลัวพลังโจมตีวิญญาณ.. เขาไม่มีจุดอ่อนแต่อย่างใด นอกจากนี้พลังโจมตีวัตถุและพลังโจมตีวิญญาณของเขาทั้งสองอย่างก็ทรงพลังเหลือเชื่อ! ถ้าเราสามคนสู้กับเขา เขาจะเอาชนะเราได้รวดเดียว”
สตรีชุดดำชำเลืองมองบุรุษคิ้วขาว
“อย่าคลางแคลงใจข้าเลย” บุรุษคิ้วขาวพูดจริงจัง
เบรุตมีชื่อเสียงมาเป็นเวลาช่วงสั้นๆ แม้ว่าเขาจะกลายเป็นเทพชั้นสูงมานานแล้ว แต่เบรุตสามารถทนอยู่ในทวีปยูลานได้ แค่เพียงเวลาผ่านไปหมื่นปี เขาก็พุ่งขึ้นมาอย่างโดดเด่นฉับพลัน เขามีชื่อเสียงกลายเป็นที่รู้จักว่าเป็นผู้มีฝีมือไร้เทียมทาน
“เขาไม่มีจุดอ่อนและแข็งแกร่งแทบทุกด้าน” คนตัวเตี้ยพูดอย่างจนใจ
ทักษะเทพธรรมชาติกินเทพสามารถอธิบายได้ว่าเป็นพลังโจมตีวิญญาณที่ทรงพลัง
พลังโจมตีวัตถุของเบรุตเหนือกว่าสมบัติมหาเทพ แม้แต่ประมุขแปดตระกูลใหญ่ที่มีสมบัติมหาเทพก็ยังได้รับบาดเจ็บสาหัสจากไม้เท้าโจมตีของเบรุตครั้งเดียว คิดดูสิว่าพลังโจมตีวัตถุของเขาแข็งแกร่งมากมายเพียงไหน
ใครจะต่อต้านคนแบบนี้ได้กันเล่า?
“ไปกันเถอะ เราสามคนต้องระมัดระวังระหว่างสงครามมหาพิภพนี้” บุรุษคิ้วขาวน้ำตาลพูดอย่างใจเย็น “ถ้าจำเป็น เราสร้างความดีความชอบทางทหารได้เล็กๆ น้อยๆ บ้างระหว่างสงครามมหาพิภพ เราอาจจะเข้าร่วมในครั้งต่อไป ข้าคิดว่าเบรุตคงไม่ร่วมสงครามครั้งต่อไปแน่นอน และสงครามหาพิภพครั้งต่อไปจะมาถึงอีกในเวลาไม่นาน!”
“ใช่แล้ว” อีกสองคนพยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน
ทั้งสามคนจากไปทันที
เบรุตเทพชั้นสูงระดับพารากอน พวกเขาอยู่ในระดับสูงสุดของโลกชาวเทพ มีเพียงมหาเทพที่สามารถจัดการพวกเขาได้ง่าย ความแตกต่างกันระหว่างพวกเขากับเทพชั้นสูงโดยทั่วไปยังมากมายอยู่
นอกจากนี้กลุ่มสามคนนี้ยังไม่รีบร้อน
เพราะ...
แม้ว่าสงครามมหาพิภพจะดำเนินไปล้านล้านปีต่อครั้ง แต่ก็มีสงครามระหว่างพิภพย่อยมากกว่าหนึ่งช่วง
ต้องเข้าใจไว้ว่ามีดินแดนเจ็ดโลกธาตุศักดิ์สิทธิ์และสี่พิภพชั้นสูง แดนชีวิตไม่เข้าร่วมกับสงครามประเภทนี้ และอีกสิบพิภพใหญ่จะเข้าร่วมในสงครามแต่ละครั้งเกินกว่าห้าช่วงของสงครามมหาพิภพ โลกธาตุมืดศักดิ์สิทธิ์สู้กับโลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์นับเป็นช่วงหนึ่ง และหลังจากได้บทสรุป หลังจากนั้นในช่วงสั้นๆต่อมา โลกธาตุศักดิ์สิทธิ์อื่นก็จะเข้าร่วมต่อสู้กัน และแม้แต่พิภพชั้นสูงก็จะเข้าร่วมด้วยเช่นกัน
จะมีสงครามมหาพิภพติดต่อกันห้าช่วง
โดยทั่วไปถ้าพวกเขาดำเนินการอย่างรวดเร็ว หลายๆ อย่างจะได้ข้อสรุปภายในหมื่นปี แม้ว่าพวกเขาจะดำเนินการรบไปอย่างช้า สงครามมหาพิภพก็ยังจะได้ข้อสรุปภายในล้านปี หลังจากได้บทสรุปทั้งห้าศึก...พวกเขาจะเริ่มสงครามอีกครั้งเมื่อผ่านไปอีกล้านล้านปี!
ล้านล้านปีเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานมาก ถ้ายอดฝีมือคนหนึ่งมีศักยภาพแฝง ช่วงล้านล้านปีก็เพียงพอให้พวกเขานำศักยภาพแฝงออกมาใช้ได้
ถ้าคนผู้หนึ่งยังเป็นเทพชั้นสูงสามัญ หลังจากผ่านไปล้านล้านปีต่อให้ท่านให้โอกาสเขาสิบครั้งหรือร้อยครั้งนับไม่ถ้วน บางทีเขาก็คงไม่อาจเพิ่มพลังได้แต่อย่างใด นอกจากนี้เนื่องจากสงครามมหาพิภพมีจำนวนเทพชั้นสูงและผู้บัญชาการจะต้องตายไปเป็นจำนวนมาก กลไกเช่นนี้ทำให้แน่ใจได้ว่าจำนวนยอดฝีมือในพิภพต่างๆจะไม่เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากเกินไป
แต่แน่นอนมันจะทำให้แข็งแกร่งมากขึ้นและมากขึ้นทุกที!
เบรุตมาถึงสมรภูมิมหาพิภพ!
ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วในหมู่ผู้บัญชาการต่างๆ ผู้บัญชาการทั้งหมดที่รู้แต่ละคน แม้ว่าหลายคนจะไม่ค่อยเชื่อในครั้งแรกที่พวกเขาทราบข่าว เมื่อบีบีใช้ทักษะเทพธรรมชาติของเขาฆ่าคนชุดดำคนอื่นที่เห็นกับตายังมีนอกเหนือจากสามคนนั้น
ข่าวนี้ได้รับการยืนยันแล้ว!
นี่ทำให้สมรภูมิทั้งหมดเหมือนกับเกิดแผ่นดินไหว!
ภายในค่ายทหาร
บุรุษวัยกลางคนไม่มีเคราผมสีขาวและคิ้วยาวสีขาวนั่งเผชิญหน้ากับบุรุษหนุ่มผมทอง ทั้งสองกำลังจิบเหล้า
“ท่านแม็กนัส!ท่านไม่เชื่อข้าหรือ?” บุรุษหนุ่มผมทองหัวเราะ
“ข้าเชื่อเจ้า” บุรุษวัยกลางคนผมขาวเลิกคิ้ว จากนั้นส่ายศีรษะอย่างไม่เข้าใจ “อย่างไรก็ตาม, เบรุตเป็นคนที่สามารถพูดได้ว่าเป็นยอดคนของชาวเทพ เราน่าจะใส่ใจสถานะของเขาให้มากกว่านี้ แม้ว่าเขาจะตัดสินใจสำรวจสมรภูมิมหาพิภพ แต่เขาก็ยังอยู่ภายในค่ายทหารอยู่ดีและยิ้มขณะมองดูผู้บัญชาการฆ่ากันเอง เขาไม่ลดตัวเองไปฆ่าผู้บัญชาการเหล่านั้น”
“ท่านแม็กนัส นั่นเป็นมุมมองของตัวท่านเอง” บุรุษหนุ่มผมทองหัวเราะ
แม็กนัสเป็นคนผู้ยืนอยู่ในระดับสูงสุดของโลกเทพ! แม้ว่าเขาจะประจำอยู่ในค่ายทหาร แต่นี่เป็นเรื่องน่าเบื่อหน่าย เป็นการละเล่นอย่างหนึ่งของเขา
ยังคงมีช่องว่างระหว่างผู้บัญชาการธรรมดาและเทพพารากอนหรือเทพอย่างเบรุต สำหรับเบรุตหรือแม็กนัสจะโจมตีใส่ผู้บัญชาการธรรมดาก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
“ไม่, แม้ว่าข้าจะไม่เคยพบกับเบรุตผู้นี้ แต่ข้าได้ยินเรื่องราวของเขามาบ้าง เขาเป็นคนประเภทที่สามารถอดทนและซ่อนตัวได้ดี เขาคงไม่ใช่คนที่หาเรื่องฆ่าผู้บัญชาการธรรมดาๆเล่นเป็นแน่” แม็กนัสส่ายศีรษะ “ข้าคาดว่า...บางทีคงไม่ใช่เบรุตคนเดียวที่มีไม้ตายสุดยอดนี้”
“ไม่ใช่เขา?” บุรุษหนุ่มผมทองตกใจ
“ถูกแล้ว, บางทีในจักรวาลที่กว้างใหญ่นี้คงมีอีกคนหนึ่งที่มีสุดยอดไม้ตายอย่างเดียวกับเบรุตเช่นกัน” แม็กนัสพูดยอย่างจงใจ
บีบีกลายเป็นเทพชั้นสูงเมื่อสองสามร้อยปีมานี้เอง
สมาชิกของตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์รู้แต่เพียงว่าบีบีเป็นหลานชายของเบรุต พวกเขาไม่รู้ว่าบีบีเป็นเหมือนเบรุต คนที่สามารถใช้ทักษะเทพธรรมชาติกินเทพได้...เหมือนอย่างที่ลูกหลานของมังกรฟ้าก็ไม่จำเป็นต้องมีพลังระดับมหาเทพมังกรฟ้าแต่อย่างใด พวกเขาไม่คิดว่าบีบีจะมีพลังอย่างนั้น
ชื่อเสียงของบีบียังไม่ดัง
สมรภูมิมหาพิภพ ที่ยอดภูเขาสูงแห่งหนึ่ง
บุรุษชุดขาวคิ้วแดงเอนตัวพิงกับภูเขา สายลมพัดผ่านผมยาวสีดำของเขา แต่เขาถือแก้วเหล้าก้มหน้าซดอย่างสบายอารมณ์ เขาคือบลูไฟร์ที่เพิ่งเข้ามาในสมรภูมิมหาพิภพไม่นานนี้
ในสมรภูมิมหาพิภพผู้บัญชาการต่างๆ ล้วนแต่ซ่อนตัวซ่อนร่องรอยของพวกเขากันหมด ใครจะกล้าเปิดเผยตนเองมายืนอยู่บนยอดเขากันเล่า?
บนยอดเขาสูงบลูไฟร์จ้องมองดูโลกข้างล่างที่กว้างไกลพลางหัวเราะและส่ายศีรษะ “ทักษะเทพธรรมชาติกินเทพ? อืม..ดูเหมือนบีบีและลินลี่ย์มาถึงแม่น้ำดวงดาวฝั่งนี้และทำได้ไม่เลวเลยทีเดียว” บลูไฟร์ยืนนิ่งกับที่บนยอดเขาดื่มเหล้าตนเอง แต่ถ้าใครจ้องมองเขาจากที่ไกล พวกเขาจะไม่พบเห็นผู้ใดเลย
สิ่งที่แปลกคือ...
มิติรอบตัวบลูไฟร์บิดเบือนทั้งหมด
“สงครามมหาพิภพ..สิบผู้บัญชาการต้องตายเพื่อให้ผู้บัญชาการอีกคนสร้างความดีความชอบเพื่อขอสมบัติมหาเทพ นอกจากนี้ผู้บัญชาการมากมายหลายคนถูกฆ่าจะมีป้ายประจำตัวและแหวนเก็บสมบัติซึ่งกลายเป็นของเสียเปล่า! เพราะสมบัติมหาเทพแต่ละชิ้นจะได้รับต่อเมื่อผู้บัญชาการตายไปมากกว่าสิบ” บลูไฟร์ถอนหายใจเบาๆ
“ควั่บ!”
บลูไฟร์เลื่อนลงไปตามภูเขาเคลื่อนไหวเหมือนดาวหางหายไปจากพื้นที่อย่างเงียบงัน
เวลาผ่านไปและในพริบตาเดียวผ่านไปถึงหกสิบปี
ภายในถ้ำภูเขาในสมรภูมิมหาพิภพ
“เราเสียโกเลมมัจจุราชไปอีกตัวหนึ่งแล้ว” บีบีบ่น
ลินลี่ย์กำลังฝึกอยู่ใกล้ๆลืมตาทันที “ไม่มีอะไรแสดงให้เห็นหรือ?”
“ไม่มีเลย” บีบีพูดถอนหายใจ
การควบคุมโกเลมมัจจุราชเดิมทีจะเป็นหน้าที่ของลินลี่ย์ แต่บีบีเบื่อบางครั้งเขาจะรับหน้าที่นี้ไปดูแลแทน เพียงแต่ลินลี่ย์ไม่คาดคิดเลยว่า...ตั้งแต่เขาได้รับป้ายทองและป้ายขาวมาอย่างละหนึ่ง เขาไม่ได้รับเครื่องหมายพิเศษอะไรเลยแม้เวลาจะผ่านไปอีกหกสิบปี นอกจากนี้ลินลี่ย์ยังพบว่าพวกผู้บัญชาการที่เขาพบเจอเป็นคนที่เขาไม่สามารถลงมือได้
เพราะ...
ถ้าพวกเขาเผชิญพบเจอยอดฝีมือคนเดียวยอดฝีมือเหล่านั้นจะระมัดระวังตัวกันมากหรือไม่ก็แข็งแกร่งเกินไป
ความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่งก็คือเป็นการรวมกลุ่มยอดฝีมือสองหรือสามคนหรือบางครั้งก็อาจเป็นสี่คน และเคลื่อนไหวด้วยกัน แม้ว่าลินลี่ย์กับบีบีจะโจมตีและฆ่าหนึ่งในนั้นได้ คนอื่นๆจะมั่นใจได้ว่าลินลี่ย์กับบีบีคงจะไม่สามารถหนีไปได้
“โกเลมมัจจุราชนี้ถูกทำลายได้ยังไง?” ลินลี่ย์หัวเราะ
“พี่ใหญ่! ครั้งนี้เราเจอกับแฮมเมอร์” บีบีพูดอย่างจนใจ “เราจะบุ่มบ่ามกรูเข้าไปหาเจ้าคนโง่ตัวใหญ่นั่นอีกครั้งหรือ?”
ลินลี่ย์ได้แต่ฝืนหัวเราะ
“อดทนต่อไป สงครามมหาพิภพจะดำเนินต่อไปเป็นเวลาพันปี ขณะที่สงครามดำเนินอยู่นั้น ผู้รอดชีวิตที่มีความสามารถพึ่งพาตนเองได้จะมีมากขึ้น คงไม่ง่ายนักที่จะหาคนมาฆ่า สิ่งที่ข้าหวังก็คือในอีกแปดร้อยปีข้าจะสามารถหลอมรวมเคล็ดที่สี่ได้ ถึงเวลานั้นข้าคงไม่ต้องกลัวอะไรมาก”
ลินลี่ย์รู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะมีพลังพอสมควร แต่ในแง่พลังป้องกันวิญญาณและพลังโจมตีวิญญาณ เขายังด้อยกว่าผู้บัญชาการคนอื่น อย่างไรก็ตามหลังจากเขาหลอมรวมเคล็ดลึกลับที่สี่เนื่องจากรัศมีสีฟ้าที่เป็นพลังเทพธรรมชาติของเขาในทะเลจิตสำนึก พลังป้องกันวิญญาณของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกสิบเท่าแน่นอน ขณะที่พลังโจมตีวัตถุของเขาก็จะเพิ่มขึ้นเกือบสิบเท่า
ถึงตอนนั้นนอกจากคนไม่กี่คนอย่างเบรุตแล้ว คนอื่นคงไม่สามารถทำให้ลินลี่ย์รู้สึกกลัวได้
“ข้าต้องการเวลาเพิ่ม!” ลินลี่ย์หลับตา ร่างหลักของเขาและร่างแยกธาตุดินเพ่งสมาธิกับการฝึกฝน
แต่หลังจากผ่านไปเพียงสามเดือน..ลินลี่ย์ก็บรรลุระดับใหม่! แต่แน่นอนว่าไม่ใช่ก้าวหน้าในกฏธาตุดิน,ลินลี่ย์ยังมีช่วงระยะที่ห่างกว่าจะหลอมรวมเคล็ดที่สี่ได้ การบรรลุระดับใหม่นี้เป็น.. ร่างแยกธาตุลม!”
“เอ๊ะ?” บีบีมองลินลี่ย์ทันที
กฎธรรมชาติในปริมาณที่มากมายชะลอลงมาที่ตัวลินลี่ย์ และแก่นธาตุลมปริมาณมหาศาลเริ่มม้วนตัวอยู่เหนือตัวเขา จากภายในร่างของลินลี่ย์มีร่างแยกร่างหนึ่งแยกออกมา.. ร่างนั้นอยู่ในชุดสีเขียวผมสีเขียว นั่นคือร่างแยกธาตุลม ขณะนั้นนั่นเองลินลี่ย์ก็เชี่ยวชาญเคล็ดลึกลับที่เก้าของธาตุลมได้ในที่สุด
“ว้าว, พี่ใหญ่ ท่านสำเร็จในกฎธาตุลมด้วย” บีบีเริ่มหัวเราะ
“ใช่แล้ว, ข้าฝึกเสร็จทุกเคล็ดแล้ว” ร่างเดิมของลินลี่ย์ลอยมายืนอยู่ด้านหนึ่ง สายสัมพันธ์ธาตุดินและธาตุลมของเขาอยู่ในระดับยอดเยี่ยมทั้งสอง เพียงแต่ในช่วงเวลาการฝึก เขาชอบฝึกธาตุดินมากกว่า ใครจะคาดคิดเล่าว่าในบรรดาสี่ธาตุ,ธาตุลมจะฝึกสำเร็จช้าเป็นอันดับสามตามหลังธาตุดินและธาตุน้ำ?
อย่างไรก็ตามเขาก็กลายเป็นเทพชั้นสูงในที่สุด!
ตอนนี้ขาดแต่เพียงธาตุไฟเท่านั้น
“แย่แล้ว!” ลินลี่ย์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
“มีอะไรหรือพี่ใหญ่?” บีบีรู้สึกตื่นและมีความสุขกับความสำเร็จของลินลี่ย์
“การชะลอลงมาของกฎธรรมชาติ เหตุการณ์ใหญ่และเป็นที่สังเกตได้อย่างนั้นจะต้องดึงดูดความสนใจของคนมามาก” ลินลี่ย์รีบบอก ลินลี่ย์แตกตื่นทันที ผู้บัญชาการอื่นอาจจะมาได้ขณะที่ร่างแยกศักดิ์สิทธิ์อยู่ในระหว่างกระบวนการเปลี่ยนแปลงซึ่งทำให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ชั่วคราว แม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม...
แต่ช่วงเวลาสั้นๆนี้ก็เพียงพอทำให้ยอดฝีมืออื่นตามมาสมทบได้
“มีอะไรจะต้องกลัว!” ตาของบีบีเป็นประกาย “ถ้ามาคนหนึ่งเราจะฆ่าคนหนึ่ง ถ้ามาสองคน เราจะฆ่าสองคน ถ้าเราไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้....เราจะเผ่นกัน!”
ลินลี่ย์รู้สึกจนใจอย่างช่วยไม่ได้ แต่ลินลี่ย์ใช้สนามพลังศิลาดำทันทีซึ่งแผ่คลุมผ่านไปทั้งภูเขาสร้างเขตพลังรูปโลกกลมขนาดห้าร้อยเมตร
