ตอนที่แล้วตอนที่ 19-20 หัวใจที่เยือกเย็น
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 19-22 หกสิบปีในสมรภูมิมหาพิภพ

ตอนที่ 19-21 หนีเมื่อเห็น


ร่างเตี้ยชุดดำบินออกมาและเคลื่อนไหวเหมือนควันผ่านใต้ดินของสมรภูมิมหาพิภพอย่างใจเย็น

“เอ๊ะ?”

ร่างนั้นชะงักทันทีและลอบจ้องมองดูระยะไกล  ตาของเขาคมเหมือนตาอินทรี  แต่สิ่งที่แปลกก็คือคนผู้นั้นศีรษะโล้นแต่มีไฟสีดำอยู่ข้างบนศีรษะโล้นเหมือนกับแผ่นโลหะดำบาง  แผ่นที่ดำบางนี้มีอักษรรูนอยู่ข้างบน

“มีบางคนอยู่ที่นี่จริงๆ?”  บุรุษหนุ่มศีรษะโล้นจ้องมองระยะไกล  “ศัตรู!”

หลังจากตรวจสอบสถานะของศัตรูแล้วบุรุษหนุ่มศีรษะโล้นไม่ลังเลแม้แต่น้อย “ควั่บ!” ทันใดนั้นบุรุษหนุ่มหัวโล้นเร่งความเร็วขึ้นอย่างกะทันหันพุ่งเข้าหาคนชุดดำราวกับดาวตก

คนชุดดำหันหน้ามาทันที  และเห็นเขาได้ชัด  บุรุษชุดดำไม่ลังเลแม้แต่น้อยหนีไปทันที

“เจ้าไม่มีทางหนีพ้น!” ร่างของบุรุษหัวโล้นกระพริบพุ่งไปข้างหน้าอย่างแปลกประหลาด

พื้นที่โดยรอบเห็นเป็นรู้วงเวทสีเหลืองเรืองแสงรายล้อมบุรุษชุดดำที่พยายามจะหนี เมื่อปะทะกับแสงสีทองภายในความเร็วของบุรุษชุดดำตกลงอย่างมาก บุรุษหนุ่มหัวโล้นฉวยโอกาสพุ่งเข้าหาและใช้มือขวาโจมตีอย่างไม่ปราณี

บุรุษหนุ่มหัวโล้นสวมถุงมือขวาในมือขวาของเขา

มือของเขาเหยียดออกเป็นรูปกรงเล็บมังกรขณะเดียวกันรอบๆ มือมีระลอกมิติสั่นสะท้าน กรงเล็บของเขาโจมตีถูกไหล่ของคนชุดดำ “บัดซบ!” คนชุดดำคำราม และจากนั้นเขากวาดเท้าขวาเตะกลับหลัง

“ควาก!”  เสียงดังชัดเจน  ไหล่ของบุรุษชุดดำถูกฉีกขาด

“แข็งจริงๆ” บุรุษหนุ่มหัวโล้นรู้สึกตกใจ แต่เขาไม่แสดงความปราณีใดๆ ทั้งสิ้น

กรงเล็บมือขวาตะปบลงที่ไหล่จากนั้นกระแทกใส่ศีรษะของบุรุษชุดดำโดยตรง ขณะที่กรงเล็บมือขวาฟาดใส่ศีรษะบุรุษชุดดำ กรงเล็บขวาฟาดใส่ จะเกิดวงแสงสีเหลืองประหลาดทำให้มิติใกล้ๆ ถูกตรึงเป็นไปไม่ได้ที่บุรุษชุดดำจะเบนศีรษะหลบได้

“ฉึก!”  กรงเล็บทั้งห้าของบุรุษหนุ่มศีรษะโล้นทะลวงเข้าไปในกะโหลกของบุรุษชุดดำ  และศีรษะของบุรุษชุดดำระเบิดทันที  บุรุษศีรษะโล้นมีความมั่นใจมาก  “พลังเตะของเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้”  ขณะที่บุรุษโล้นเห็นเช่นนั้นเมื่อบุรุษชุดดำตาย เขาคงไม่สามารถโจมตีต่อได้

“ปัง!”  พลังเตะเท้าขวาของบุรุษชุดดำมิได้ลดลงเลยฟาดใส่อกของบุรุษศีรษะโล้นโดยตรง

บุรุษศีรษะโล้นถูกเตะจนร่วงลงกับพื้น

“เดี๋ยวก่อน, นั่นคือโกเลมมัจจุราช!”  บุรุษศีรษะโล้นตกใจกลัว  “นี่เป็นกับดัก!”

“ปัง!”  บุรุษศีรษะโล้นเตะพื้นรุนแรงขณะที่เขาทำเช่นนั้นรัศมีกลมปลดปล่อยออกมาจากเท้าขวาของเขา เท้ายันลงล่าง ทันใดนั้นเขาพุ่งขึ้นไปราวกับจรววดทันทีด้วยความเร็วสูง    ขณะที่เขาเคลื่อนไหว  เขาจะเตะเท้าใส่พื้นอย่างตื่อเนื่อง แต่ละครั้งจะสร้างรัศมีสีเหลืองออกมาทำให้ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นในระดับที่น่ากลัว

เคลื่อนที่ได้เร็วราวกับสายฟ้าแค่เพียงกระโจนไปไม่กี่ครั้ง เขาก็หายไปจากสายตา

“เจ้าผู้นี้หนีได้รวดเร็วจริงๆ

เมื่อเวลาผ่านไปลินลี่ย์และบีบีโผล่ออกมาจากพื้น ทั้งหมดที่เขาเห็นได้ก็คือเห็นหลังไวๆของบุรุษหนุ่มศีรษะโล้น ลินลี่ย์และบีบีไม่มีทางเลือก ได้แต่ระบายความโกรธกับก้อนหินใกล้ๆ  “ทันทีที่โกเลมมัจจุราชพบเจอเขา  เขาก็แทบพบทันทีว่ามันคือโกเลมมัจจุราชและเป็นกับดัก! หลังจากพบว่ามันคือโกเลมมัจจุราชแล้ว เขาไม่ยอมแม้แต่จะหยุด แต่หนีไปทันทีโธ่เอ๊ย!” ลินลี่ย์ได้แต่ส่ายศีรษะ

“ไม่มีอะไรจะโอ้อวดได้”  บีบีเม้มปากกล่าว จากนั้นหันไปมองโกเล็มมัจจุราชไร้ศีรษะที่อยู่ห่างไป“และเราก็เสียโกเลมมัจจุราชไปอีกตัว พี่ใหญ่! เจ้าผู้นี้เป็นใคร?”

“คลาวด์! ผู้บัญชาการที่แข็งแกร่งมากซึ่งเป็นคนของโลกธาตุดินศักดิ์สิทธิ์  เขาชอบเที่ยวไปตามลำพัง”  ลินลี่ย์พูดพลางหัวเราะ  สำหรับโกเลมมัจจุราชลินลี่ย์มองเห็นการโจมตีของคลาวด์ และขณะเห็นการโจมตีของคราวด์ลินลี่ย์ก็มั่นใจได้ว่าเป็นคลาวด์ “อย่างไรก็ตามคลาวด์ไม่มีสมบัติมหาเทพแม้แต่ชิ้นเดียว  เขาสามารถฆ่าเขาได้”

ลินลี่ย์รู้สึกค่อนข้างเสียดาย

เป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยม  น่าเสียดายคลาวด์ระวังตัวเกินไป  เมื่อพบว่าเป็นกับดัก  เขาก็หนีไปโดยไม่ลังเลใจทันที

“เขาไม่มีสมบัติมหาเทพแม้แต่ชิ้นเดียวและเขาก็ยังแข็งแกร่งได้งั้นหรือ?” บีบีพูดพลางขมวดคิ้ว

“นั่นเป็นเรื่องที่ข่าวกรองของปู่เบรุตของเจ้าพูดไว้  คลาวด์ไม่ต้องการถูกจำกัด  ดังนั้นจึงไม่ปรารถนาจะเป็นทูตมหาเทพ  ซึ่งเป็นเหตุผลให้เขาไม่มีสมบัติมหาเทพ  แม้แต่การฆ่าเขาก็เป็นเรื่องยากมาก”  ลินลี่ย์ถอนหายใจ  “ยอดฝีมือในกฎธาตุดิน  เขาต้องหลอมรวมกฎธาตุได้อย่างน้อยก็ห้าเคล็ด”

กรงเล็บโจมตีของเขาทำให้ไหล่ของโกเลมมัจจุราชแตกพังแฝงไปด้วยเคล็ดลึกลับห้าเคล็ด

โกเลมมัจจุราชถูกฉีกออกเหมือนกับดินเหนียว

ขณะที่ลินลี่ย์กับบีบีกำลังคุยกันทางใจ  จากมุมสายตาของเขาลินลี่ย์มองเห็นร่างหนึ่งปรากฏทันทีจากที่ไกล เขาหันมามองทันที..เพียงแต่เมื่อเห็นว่าระยะห่างออกไปสองหรือสามร้อยเมตรมีร่างสีดำหมอบซ่อนอยู่เหมือนกำลังจะตรวจสอบโกเลมมัจจุราชที่กำลังนอนอยู่บนพื้น

ลินลี่ย์ตื่นเต้นทันที  “บีบี, เรามีเป้าหมายแล้ว  สามร้อยเมตรไปทางซ้ายมือของเรา”

“เป้าหมาย” บีบีหันไปมองเช่นกัน

ขณะนี้เอง...

ร่างในชุดดำที่อยู่ห่างไกลยังคงพบว่ามีสองร่างที่อยู่ไม่ห่างไกลกำลังหมอบอยู่ที่มุมของก้อนหิน  ขณะนั้นเองลินลี่ย์สบสายตากับบุรุษชุดดำนั้น

ลินลี่ย์ตกใจทันทีและเริ่มส่งสำนึกเทพบอกบีบีทันที“บีบี! คนชุดดำนี้ข้าไม่รู้สึกถึงรัศมีป้ายประจำตัวเขา  เขาต้องเป็นศัตรู  ลงมือโจมตี!”ยิ่งเข้ามาใกล้ก็สามารถรู้สึกได้ถึงรัศมีป้าย ลินลี่ย์และศัตรูอยู่ห่างกันไม่ถึงร้อยเมตร

โดยทั่วไปแม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกชัดเจน เขาก็ควรรู้สึกได้ถึงรัศมีของตราประจำตัวเล็กน้อย

แต่ถ้าเขาไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย...

“ฮ่าฮ่า, คนหนึ่งหนีไปทันที  แต่อีกคนเข้ามาใกล้ ฮ่าฮ่า”  บีบีตื่นเต้น

คนชุดดำถูกดึงมาที่นี่เพราะการกระทำของบุรุษหนุ่มศีรษะโล้นผู้นั้น  เขาลอบเข้ามาดูด้านข้างอย่างเงียบกริบ  แต่ลินลี่ย์และบีบียังคงอยู่ในที่ซ่อนจากจุดเกิดเหตุพวกเขาสามารถเห็นร่างบุรุษชุดดำได้อย่างชัดเจน

“หืม” บุรุษชุดดำหันอย่างเยือกเย็นและหนีไปทันที

“เขากำลังหนี?”

ลินลี่ย์รู้ตัวก่อนและปล่อยสนามพลังศิลาดำทันทีรัศมีแสงสีเหลืองธาตุดินแผ่ขยายทันทีโดยมีลินลี่ย์เป็นศูนย์กลางรัศมีห้าร้อยเมตร สนามพลังศิลาดำนี้แผ่ออกได้เร็วกว่าการหนีของบุรุษชุดดำ  ขณะที่เขาหนีเขาก็ตกอยู่ในสนามพลังศิลาดำ

พลังแรงดึงดูดดึงเข้าหาลินลี่ย์

“สนามพลังโน้มถ่วง?  เป็นพลังดึงดูดที่ทรงพลังและมันดึงถอยหลัง!”

บุรุษชุดดำตอนนี้ตกใจ  เขาอดหันไปมองไม่ได้และลินลี่ย์ในร่างมังกรแปลงและบีบีกลายเป็นร่างเงาดำพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว

“ไล่ตามข้า?” บุรุษชุดดำไม่ได้ต่อต้าน แต่กลับหนีไปแทน

แต่ความพยายามหนีขณะที่ต่อต้านแรงดึงดูดไปด้วย...เขาจะเคลื่อนไหวเร็วได้ยังไง?

“เจ้าต้องการหนี?” ลินลี่ย์จ้องมองบุรุษชุดดำเขม็งและไล่ตามไปด้วยความเร็วสูง  ในสายตาของลินลี่ย์ บุรุษชุดดำจะต้องมีป้ายประจำตัวสีทองแน่นอน ป้ายทองทุกป้ายเป็นตัวแทนว่าเขาจะสามารถช่วยครอบครัวหรือสหายได้ป้ายละคน  ขณะที่ในการไล่ล่าอย่างเร่งร้อน ระยะห่างระหว่างทั้งสองสั้นลงจนเหลือไม่กี่สิบเมตร

ในสนามพลังศิลาดำความเร็วของบุรุษชุดดำลดลงอย่างมากมาย

ตอนนี้บุรุษชุดดำโกรธทันที!

“ข้าไม่ต้องการสู้กับพวกเจ้าทั้งสอง  ปล่อยข้าไปเดี๋ยวนี้”  สำนึกเทพดังก้องในใจของลินลี่ย์และบีบี  “มิฉะนั้นอย่าตำหนิว่าข้าล่วงเกิน!”

“เจ้าต้องการหนีไปหรือ?  และยังทำตัวกร้าวด้วยหรือ?”  ลินลี่ย์หัวเราะ

“บีบี, ลงมือได้เดี๋ยวนี้  เขาไม่สามารถหลบหนีไปจากระยะไกลกว่านี้”  ลินลี่ย์สั่งบีบีทางใจ

“ไม่ต้องห่วง พี่ใหญ่”  บีบีหัวเราะเบิกบานใจ

ขณะนั้นเอง...

“พวกเจ้ากำลังหาที่ตาย” บุรุษชุดดำที่ข่มอารมณ์โกรธใช้มีสั้นแทงกลับทันที

“ควั่บ!”

จู่ๆแสงสีดำยิงเข้าใส่ลินลี่ย์ ไวมากจน..ลินลี่ย์ไม่สามารถหลบได้ทัน

“ไวมาก!” ลินลี่ย์ใช้กระบี่ประกายเทพในมือของเขาแทงใส่อย่างเร่งร้อน

“ปัง!”

ปลายกระบี่เงาลวงปะทะกับปลายมีด

ลินลี่ย์รู้สึกถึงพลังที่น่ากลัวกดดันเข้าหาเขาผ่านกระบี่เข้าไปในแขน“แครก...” เกล็ดมังกรที่ในแขนข้างที่กุมกระบี่เงาลวงแตกทันที  เลือดเริ่มไหลและลินลี่ย์กระเด็นถอยหลังเช่นกัน

เมื่อลินลี่ย์ถอยหลังสนามพลังศิลาดำรอบตัวเขาก็เคลื่อนถอยไปด้วยเช่นกัน ทำให้บุรุษชุดดำได้โอกาสหนีพ้นจากอาณาเขตสนามพลังศิลาดำด้วยเช่นกัน!

“สมบัติมหาเทพ!”  ลินลี่ย์ตกใจ

บุรุษชุดดำยืดระยะออกห่างจากลินลี่ย์  แต่ไม่ใช่กับบีบี!

“พี่ใหญ่!”  บีบีโกรธทันที

ในทันใดนั้นเงาร่างหนูกินเทพร่างยักษ์ปรากฏอยู่ข้างหลังบีบี บุรุษชุดดำหันไปมอง และเห็นสิ่งที่ทำให้เขาหวาดผวา  สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป  “เป็น เป็นไปได้ยังไง?  ทักษะเทพธรรมชาติของเบรุต!!!” ไม้ตายของเบรุตมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งจักรวาล  แม้ว่าหลายคนจะไม่เคยเห็นเบรุตใช้วิชานี้ บางคนเห็นจากผลึกบันทึกซึ่งได้บันทึกสุดยอดพลังโจมตีนี้ไว้

“ไม่...!”  บุรุษชุดดำต้องการพูดผ่านสำนึกเทพ

โชคร้ายที่ความเร็วของทักษะเทพธรรมชาติเทียบได้กับความเร็วในการใช้สำนึกเทพสื่อสาร

ขณะที่บีบีใช้ทักษะเทพธรรมชาติก่อน  ดังนั้นบุรุษชุดดำจึงไม่มีโอกาสอุทธรณ์ได้อีก

“ครืน....”

ระลอกพลังคลุมรอบศีรษะของบุรุษชุดดำและทันใดนั้นประกายเทพลอยออกมา ขณะที่บุรุษชุดดำล้มนอนลง ขณะที่มีดดำร่วงลงพื้นเช่นกัน ขณะเดียวกันป้ายประจำตัวสีขาวลอยออกมาจากร่างของเขา

“ควั่บ!”  “ควั่บ!”

ลินลี่ย์กับบีบีลงมายืนข้างหน้าร่างของเขา

ลินลี่ย์ตะลึง  “อะไรกัน? ป้ายประจำตัวสีขาว?”  ลินลี่ย์จ้องมองป้ายขาว ด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

ในการต่อสู้ทั้งสองฝ่ายโลกธาตุแสงศักดิ์สิทธิ์ใช้ป้ายทองสำหรับผู้บังคับบัญชา  และป้ายขาวสำหรับทหาร

“เป็นป้ายสำหรับทหารใต้บัญชาหรือ?”  ลินลี่ย์ไม่อยากจะเชื่อ

คนที่มีสมบัติมหาเทพ..เป็นแค่ทหารธรรมดา?

“พี่ใหญ่, รีบไปจากที่นี่กัน  เราจะอยู่ตรงนี้นานกว่านี้ไม่ได้แล้ว”  บีบีรีบพูด

ตอนนี้ลินลี่ย์จึงค่อยรู้สึกตัว  เขาไม่ลังเลต่อไปรีบรวบรวมแหวนเก็บของมีดสมบัติเทพและตราทหารสีขาวหนีไปพร้อมกับบีบี

ภายในถ้ำที่อยู่ภายในภูเขาขนาดใหญ่

“คนทั้งหมดเหล่านี้มีร่างแยกศักดิ์สิทธิ์อยู่ข้างนอก  แม้ว่าเราจะฆ่าพวกเขา  เราก็ไม่สามารถผูกสัญญากับแหวนเก็บของหรือสมบัติมหาเทพได้”  บีบีพูดอย่างจนใจและโมโห  “สมบัติมหาเทพก็เป็นเรื่องหนึ่ง  ที่สำคัญมหาเทพจะเอามันกลับคืนไป แต่แหวนเก็บสมบัติมีของหลายอย่างที่อยู่ภายใน  น่าเสียดาย น่าเสียดาย”

ลินลี่ย์เพียงแต่จ้องมองป้ายประจำตัวสีขาว  “เป็นทหารธรรมดาจริงๆ!”

“แปลกมากจริงๆ ทหารธรรมดามีสมบัติมหาเทพ?” บีบีพึมพำ

ทันใดนั้นลินลี่ย์มีความคิดอย่างหนึ่งและหลายอย่างทำให้เขารู้สึกได้ทันที  เขาได้แต่ส่ายศีรษะอย่างช่วยไม่ได้  “บีบี, ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว  เราเลือกเป้าหมายผิดคน”

“อะไรนะ?” บีบีถามอย่างสงสัย

ลินลี่ย์ถอนหายใจ  “บีบี!  เจ้าไม่สังเกตหรือ?  เมื่อบุรุษชุดดำพบเราปฏิกิริยาแรกของเขาก็คือหนี เมื่อเราไล่ตามเขา ปฏิกิริยาที่สองก็คือเตือนเราว่าเขาไม่ต้องการสู้กับเรา  และถ้าเรายังกวนใจเขาต่อไป  เขาจะโจมตี ทำไมเขาไม่ต้องการสู้ด้วยเล่า? เขามีสมบัติมหาเทพ, ทำไมจึงต้องหนี? ข้าคิดว่า... เหตุผลเป็นเพราะเขาอยู่ฝ่ายเดียวกับเรา”

“ฝ่ายเดียวกับเรา?”  บีบีตะลึง

“ใช่แล้ว” ลินลี่ย์พูดอย่างจนใจ “ข้าคิดว่าคนผู้นี้น่าจะเป็นผู้บัญชาการในฝ่ายเรา  แต่เขาถอนสัญญาป้ายประจำตัวเดิมและผูกสัญญากับป้ายทหารฝ่ายศัตรูและกลายเป็นทหารฝ่ายศัตรู  เขาผูกสัญญากับป้ายทหารฝ่ายศัตรู  เมื่อเข้ามาใกล้ระดับผู้บัญชาการศัตรู  เขาจะรูสึกถึงรัศมีของพวกเขาได้  และหาพวกเขาพบได้ง่าย  นอกจากนี้ เขาจะสามารถลอบลงมือทำร้ายได้ กระสุนนัดเดียวยิงนกได้สองตัว!  อย่างไรก็ตามข้อบกพร่องประการเดียว นั่นคือเขาจะถูกโจมตีโดยคนที่อยู่ฝ่ายเดียวกับเขา!”

ปลอมตัวเองเป็นฝ่ายศัตรูมีประโยชน์มากก็จริง แต่ก็ต้องทุ่มเทคุณค่าออกไป

บุรุษชุดดำผู้น่าสงสารนั้นตกไปอยู่ในเงื้อมมือของลินลี่ย์และบีบี

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด