บทที่ 472: เข้าสู่บทสุดท้าย
บทที่ 472: เข้าสู่บทสุดท้าย จิตใจของลู่เสี่ยวหรันหยุดนิ่งชั่วครู่ ในขณะนี้ เวลาในโลกก็ดูเหมือนจะหยุดลง! ตัวตนเก่าของเขายิ้มและพยักหน้าให้ผานกู่ในความว่างเปล่า ความทรงจำเหล่านี้มีรากฐานมาจากความทรงจำของผานกู่ หลังจากที่ลู่เสี่ยวหรันกลืนพลังจากจักรพรรดิสวรรค์บรรพกาลไป เขาก็ได้ฟื้นความทรงจำส่วนหนึ่งของ...
