ตอนที่ 19-11 ชัยชนะและพ่ายแพ้
พลังมังกรคำรามแฝงไปด้วยพลังโจมตีวิญญาณเป็นองค์ประกอบ แต่ไม่สามารถส่งผลต่อลอร์ดเรดคลิฟแต่อย่างใด
อย่างไรก็ตาม...
คุณสมบัติที่ยอดเยี่ยมที่สุดของทักษะเทพธรรมชาติ ‘มังกรคำราม’ ก็คือผลกระทบทางเวลา ไม่มีกฎธาตุหรือวิถีธรรมชาติใดที่สามารถเปลี่ยนอัตราความเร็วของเวลาได้ มีแต่ทักษะเทพธรรมชาติที่ไม่ธรรมดานี้สามารถทำได้ ทักษะเทพธรรมชาติเป็นสิ่งที่อยู่เหนือขีดจำกัดของกฎธาตุ! สำหรับเผ่ามังกรฟ้าทักษะเทพธรรมชาติของพวกเขาสามารถเปลี่ยนความเร็วของเวลาได้ ในพื้นที่ซึ่งวิญญาณของลอร์ดเรดคลิฟอยู่ความเร็วของเวลาเริ่มเปลี่ยนไป!
“ควั่บ!”
ขณะที่ลินลี่ย์ใช้ทักษะเทพธรรมชาติ ‘มังกรคำราม’ แต่ก็ยังพุ่งร่างออกไปเป็นแสงเลือนราง กระบี่ประกายเทพเงาลวงแทงเข้าหน้าผากของลอร์ดเรดคลิฟโดยตรง ด้วยพลังทั้งหมดของเขา...
ไม้ตายผ่าฟ้า!
“ปัง!”ปรากฏรูที่หน้าผากของลอร์ดเรดคลิฟ และกระบี่เงาลวงแทงตรงเข้าไปถึงวิญญาณของเขา
เงียบสนิท!
เงาร่างมังกรฟ้าขนาดใหญ่ในท้องฟ้ายังไม่หายไปผู้ชมบนพื้นกว่าร้อยล้านเมื่อเห็นเงาร่างมังกรฟ้าปรากฏก็รู้สึกตกใจกลัว แต่เมื่อกระบี่เงาลวงแทงเข้าที่หน้าผากของลอร์ดเรดคลิฟ ผู้ชมข้างล่างตกตะลึงกันจริงๆ
“ลอร์ดเรดคลิฟ...ตายหรือเปล่า?”
แม้ว่าพวกเขาไม่สามารถเห็นกระบี่เงาลวง แม้แต่ผู้ชมที่อ่อนแอที่สุดที่ชมอยู่ข้างล่างก็เป็นระดับเทียมเทพแล้ว หลังจากมองดูอยู่นาน พวกเขาสามารถคาดเดาได้ว่าลินลี่ย์กำลังควงกระบี่ไร้ลักษณ์ในมือ ตัดสินจากท่าของลินลี่ย์ พวกเขาสามารถคาดได้ว่ากระบี่ไร้ลักษณ์คงแทงใส่หน้าผากของลอร์ดเรดคลิฟ
ลอร์ดเรดคลิฟติดอยู่ในช่วงเวลาที่ช้าเพียงแต่รู้สึกว่าก่อนที่เขามีโอกาสทันรู้ตัวกระบี่เงาลวงของลินลี่ย์ก็แทงตรงใส่หน้าผากของเขา ลอร์ดเรดคลิฟรู้สึกเหมือนกับว่าพลังโจมตีของลินลี่ย์เร็วเพิ่มขึ้นถึงสิบเท่าทันที บางทีอาจจะยี่สิบเท่า ความเร็วแบบนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่ทันตั้งหลักได้แม้แต่น้อย
กระบี่เงาลวงแทงเข้าไปในทะเลจิตสำนึกของเขา
ม่านพลังสีดำที่มองไม่เห็นตอนนี้ปกป้องวิญญาณของลอร์ดเรดคลิฟ นี่เป็นสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณที่ลอร์ดเรดคลิฟมี ด้วยการอาศัยสมบัติมหาเทพสำหรับปกป้องวิญญาณนี้ลอร์ดเรดคลิฟจึงสามารถครองบัลลังก์ลอร์ดทาร์ทารัสได้
อย่างไรก็ตามสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณเพียงแต่ปกป้องพลังโจมตีวิญญาณ
เหมือนกับวิธีการที่...
พลังโจมตีวิญญาณไม่ต้องสนใจร่างกายและไม่ต้องสนใจพลังป้องกันกายหยาบผ่านทะลุไปโจมตีวิญญาณหรืออาจถูกป้องกันโดยสมบัติปกป้องวิญญาณ
หลักการนี้ก็ทำนองเดียวกัน
พลังโจมตีวัตถุไม่สนใจสมบัติมหาเทพประเภทปกป้องวิญญาณ ถ้ามีใครใช้พลังโจมตีวิญญาณและพยายามป้องกันการโจมตีวัตถุ นั่นคงเป็นเรื่องตลก
สมบัติมหาเทพสำหรับปกป้องวิญญาณได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อต่อต้านพลังโจมตีวิญญาณถ้ารับมือกับพลังโจมตีวัตถุที่เข้ามาถึง อาจจะเหมือนกับไม่มีอะไร กระบี่เงาลวงแทงผ่านพลังป้องกันของสมบัติมหาเทพชนิดป้องกันวิญญาณโดยตรง และสมบัติมหาเทพเองก็ไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย
ไม่มีแม้แต่การสัมผัสกัน
แม้ว่าเวลาจะช้า แต่ลอร์ดเรดคลิฟก็ยังรู้ตัว ขณะที่กระบี่ของลินลี่ย์แทงเข้ามาขณะที่ความตายมาเยือน แต่ความเร็วในการคิดของเขาก็ยังช้าเกินไป ไม่มีทางที่เขาจะตั้งตัวได้ทันเวลา มีสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้ตอนนี้...
“ปัง!”
ลึกลงไปในทะเลจิตสำนึกของเขา ภายในมือของร่างแยกศักดิ์สิทธิ์...หยดมหาเทพวิถีมรณะระเบิดพลังออกทันที! คลื่นพลังมหาเทพที่น่ากลัวขยายออกคลุมกฎธรรมชาติธาตุดินสร้างเป็นดาบนับไม่ถ้วนและกลุ่มดาบนั้นพุ่งเข้าหากระบี่เงาลวงของลินลี่ย์ ถึงตอนนี้ลอร์ดเรดคลิฟแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
ทั้งหมดที่เขารู้ก็คือ...
เขาต้องป้องกันเอาไว้!
ดังนั้นตอนนี้เขาใช้พลังโจมตีที่ทรงพลังที่สุดขณะที่อาศัยพลังมหาเทพป้องกันกระบี่เงาลวง
“บึ้ม!”
ขณะที่แทงกระบี่ลงไปลินลี่ย์รู้สึกได้ถึงกระแสพลังที่น่ากลัวทะลักออกมาจากทะเลจิตสำนึกของลอร์ดเรดคลิฟกระแทกใส่กระบี่เงาลวง นอกจากนี้พลังแต่ละระลอกมากมายมหาศาล ลินลี่ย์อดสั่นสะท้านไม่ได้เขาบินถอยหลังขณะจ้องมองลอร์ดเรดคลิฟอย่างสงสัย
“เกิดอะไรขึ้น?” ลินลี่ย์ไม่เข้าใจ
“ครืน...” แสงวิถีมรณะที่ทรงพลังปลดปล่อยออกมาจากลอร์ดเรดคลิฟและบาดแผลบนร่างของเขาหายอย่างรวดเร็ว
ตาของลอร์ดเรดคลิฟเป็นประกายทันทีขณะที่เขาจ้องมองลินลี่ย์ด้วยความโกรธ “ลินลี่ย์!” ด้วยพลังมหาเทพเต็มร่างของเขา ถ้าเขาโจมตีด้วยเคล็ดลึกลับเขาคงจะแข็งแกร่งขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด ผลกระทบจากสนามพลังศิลาดำของลินลี่ย์ลดลงอย่างมาก “บัดซบ” หลังจากเกือบถูกฆ่า ลอร์ดเรดคลิฟผู้โกรธกร้าวเตรียมจะพุ่งบุกจู่โจม
“เราต้องสู้ต่ออีกหรือ?”
เสียงของลินลี่ย์ดังขึ้น
“เอ๋?” ร่างของลอร์ดเรดคลิฟสั่นสะท้านและเขาหยุดชะงัก
แม้ว่าร่างของเขาจะเต็มไปด้วยแสงสีดำและแม้แต่พลังของเขาก็ยังเพิ่มขึ้นอีกมากมายหลังจากใช้พลังมหาเทพระดับพลังของเขาจึงเพียงพอกับการฆ่าลินลี่ย์ในปัจจุบันนี้...เขาคงไม่สามารถฆ่าสิ่งที่ลินลี่ย์กำลังเปลี่ยนแปลง เพราะตอนนี้ในมือของลินลี่ย์มีหยดของเหลวสีธาตุดินหนึ่งหยดเป็นพลังมหาเทพธาตุดิน!
“เราจะต้องสู้กันต่อใช่ไหม?” เสียงของลินลี่ย์ยังคงดังก้องในอากาศ
ลอร์ดเรดคลิฟจ้องมองหยดพลังมหาเทพที่ลอยอยู่ในฝ่ามือของลินลี่ย์ ใจของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
แต่ถ้าการต่อสู้นี้ยังคงดำเนินต่อไป ผลที่ออกมาก็ชัดเจน
เมื่อยอดฝีมือของกฎธาตุดินใช้หยดพลังมหาเทพธาตุดิน พลังของเขาจะปลดปล่อยได้ระดับสูงสุด
ถ้าไม่ใช้หยดพลังมหาเทพ ลินลี่ย์แค่อาศัยสนามพลังศิลาดำของเขาและทักษะเทพธรรมชาติสุดยอดไม้ตายทั้งสองก็ทำให้ได้เปรียบอยู่บ้าง
ถ้าเขาใช้หยดพลังมหาเทพ แม้ว่าลอร์ดเรดคลิฟจะใช้หยดพลังมหาเทพวิถีมรณะ แต่จะต่อต้านพลังมหาเทพธาตุดินของลินลี่ย์ ผลที่ออกมาชัดเจนอยู่แล้ว...ความได้เปรียบของลินลี่ย์เพิ่มขึ้นมาก ถึงตอนนั้น...ลอร์ดเรดคลิฟคงพินาศย่อยยับ!
“อ๊า....!” ลอร์ดเรดคลิฟตะโกนลั่นทันที เขาแหงนหน้ามองท้องฟ้า
พลังของมหาเทพวิถีมรณะระเบิดออกไปทุกทิศทางและคลื่นพลังที่ทรงพลังทำให้มิติอากาศรอบตัวของเขาฉีกออกป็นริ้ว รัศมีทรงพลังจนทำให้ผู้ชมด้านล่างรู้สึกตกใจ ไม่มีใครในพวกเขารู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง
“ข้ายอมแพ้!” เสียงแหบแห้งดังขึ้น
ลินลี่ย์หัวเราะ
นี่คือทั้งหมดเท่าที่เขาคาดหวัง ถ้าพวกเขายังสู้กันต่อไปลินลี่ย์มั่นใจว่าอาศัยพลังมหาเทพของเขาเขาสามารถเอาชนะและฆ่าคู่ต่อสู้นี้ได้ แต่ถ้าเขาทำเช่นนั้น...แม้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะตายไป เขาก็ต้องใช้หยดพลังมหาเทพธาตุดินที่มีอยู่เพียงหยดเดียวออกไป นั่นย่อมไม่คุ้มกันอย่างแน่นอน และบางทีศัตรูอาจมีสมบัติมหาเทพปกป้องวิญญาณ และต่อให้เขาได้มาในอนาคตมหาเทพอาจจะมาเอาคืนก็เป็นได้
ดังนั้นลินลี่ย์ไม่ต้องการดำเนินการสู้นี้อีกต่อไป เขาเลือกจะรักษาหยดพลังมหาเทพหยดเดียวของเขาไว้
หยดพลังมหาเทพสายธาตุดินนี้เขาได้รับหลังจากใช้หยดพลังครั้งก่อนเพื่อช่วยผู้อาวุโสการ์วีย์ระหว่างศึกสุดท้ายของตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์และแปดตระกูลใหญ่ ทางเผ่าได้มอบให้ลินลี่ย์อีกหยดหนึ่ง ถ้าไม่ใช่เหตุผลอื่นก็เป็นเพราะเพื่อแสดงความขอบคุณที่เบรุตช่วยตระกูลสี่อสูรศักดิ์สิทธิ์
“ลินลี่ย์” ลอร์ดเรดคลิฟจ้องมองลินลี่ย์ “บอกตามตรงเลยว่าข้าไม่เต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้! ในแง่เคล็ดความรู้ลึกลับ เจ้ายังด้อยกว่าข้ามาก เท่าที่ข้าเห็น เจ้าหลอมรวมเคล็ดได้อย่างมากก็สามหรือสี่เท่านั้น” ลอร์ดเรดคลิฟถ้าว่ากันตามสติปัญญาสามารถบอกได้ว่าพลังโจมตีของลินลี่ย์แต่ละครั้งแฝงไว้ด้วยเคล็ดลึกลับเท่าใดกันแน่
“ข้ายอมรับเรื่องนี้” ลินลี่ย์พยักหน้า
“อย่างไรก็ตาม เจ้ามีทักษะเทพธรรมชาติของรีสเจม อีกทั้งทักษะเทพธรรมชาติของเผ่ามังกรฟ้าของเจ้าและทั้งสองอย่างนี้เข้ากันได้ดีกับความเข้าใจเรื่องกฎธาตุของเจ้า...” ลอร์ดเรดคลิฟแค่นเสียงหัวเราะเย้ยตนเอง
ลินลี่ย์เพียงคนเดียวแต่เขากับครอบครองสุดยอดทักษะเทพธรรมชาติที่ทรงพลังถึงสองอย่าง
“สุดยอดทักษะเทพธรรมชาติของรีสเจม ในตลอดพิภพโลกธาตุทั้งสิ้น เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ข้ารู้ว่าสามารถทำเช่นนี้ได้” ลอร์ดเรดคลิฟถอนหายใจ “สุดยอดทักษะเทพธรรมชาติที่ทำให้เขาเปลี่ยนทิศทางของแรงดึงดูดได้ดังใจทำให้คนอื่นๆรู้สึกอิจฉาจริงๆ ลำพังแค่ทักษะนี้ก็เพียงพอทำให้ไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้ในการสู้ระยะประชิด”
ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย
“ข้าแพ้ ในเมื่อแพ้ทักษะเทพธรรมชาติถึงสองอย่างข้าไม่มีอะไรจะพูด” ลอร์ดเรดคลิฟถอนหายใจ
ลินลี่ย์หัวเราะอย่างสงบ
เขาสามารถบอกได้ว่าลอร์ดเรดคลิฟไม่เต็มใจยอมแพ้ แต่จะเป็นยังไงถ้าเขาเกิดลังเลใจ? ทักษะเทพธรรมชาติเป็นส่วนหนึ่งของพลังของนักสู้ ตัวอย่างเช่น บีบี...เขายังหลอมรวมเคล็ดลึกลับไม่ได้สักอย่าง แต่เมื่อเขาใช้ทักษะเทพธรรมชาติ ‘กินเทพ’ จะมีสักกี่คนที่ต้านเขาได้?
ไม่มีอะไรสำหรับเรื่องนี้ นี่คือทักษะเทพธรรมชาติอย่างหนึ่ง!
สำหรับลินลี่ย์เขามีทักษะเทพธรรมชาติที่ทรงพลังถึงสองอย่าง เพราะเขาหลอมรวมเคล็ดความรู้ได้น้อยกว่า นี่จึงทำให้เป็นไปได้ว่า.. ศักยภาพของลินลี่ย์ยิ่งใหญ่มาก! แต่ขณะที่ลอร์ดเรดคลิฟได้ทุ่มศักยภาพของเขาไปหมดแล้ว
“ลอร์ดเรดคลิฟช่วยประกาศผลต่อหน้าสาธารณชนด้วย” ลินลี่ย์หัวเราะอย่างสงบ
ถึงตอนนี้การสนทนาระหว่างทั้งสองคนหลังจากการต่อสู้ได้ผลสรุปได้ถูกคั่นไว้โดยสนามพลังเทพ ดังนั้นจึงไม่มีคนข้างล่างที่ได้ยินพวกเขา
“ก็ได้” ลอร์ดเรดคลิฟพยักหน้า
ลอร์ดเรดคลิฟมองดูผู้ชมนับไม่ถ้วนข้างล่าง จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึก “การประลองครั้งนี้ได้ผลออกมาแล้ว จากวันนี้เป็นต้นไป ลินลี่ย์จะเป็นลอร์ดปกครองเขตนี้คนต่อไป” หลังจากพูดจบ...เขาเปลี่ยนเป็นแสงสีดำเลือนรางพุ่งตรงไปทางทิศตระวันตก เห็นได้ชัดว่าเขากำลังจะออกจากเขตเรดคลิฟ
เงียบ!
ผู้คนข้างล่างนับไม่ถ้วนตกอยู่ในความเงียบ...และจากนั้นจึงเปล่งเสียงโห่ร้องไปทั่ว ความจริงเมื่อพวกเขาเห็นกระบี่ลินลี่ย์แทงเข้าไปที่หน้าผากของลอร์ดเรดคลิฟ พวกเขาก็พอคาดเหตุการณ์นี้ได้แล้ว พอลอร์ดเรดคลิฟประกาศโดยเปิดเผย ก็เป็นการยืนยันผลการประลอง
“ลินลี่ย์!” ใครบางส่งเสียงโห่ร้องดีใจ
“ลินลี่ย์!” เสียงโห่ร้องดูเหมือนจะติดเชื้อลามกันไป และผู้คนข้างล่างนับไม่ถ้วนก็เริ่มส่งเสียงโห่ร้องฉลองชัย พวกเขาทุกคนรู้ว่า...
มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นอีกครั้ง!
เมื่อเอาชนะลอร์ดเรดคลิฟคนก่อน ลินลี่ย์ลอร์ดเรดคลิฟคนใหม่ถือกำเนิด!
“ควั่บ!” บีบีบินขึ้นไปในท้องฟ้า
เขาบินไปอยู่ข้างลินลี่ย์มองดูลินลี่ย์ด้วยความตื่นเต้น “พี่ใหญ่, ท่านทำสำเร็จแล้ว! ฮ่าฮ่า! ลอร์ดทาร์ทารัส นั่นเป็นคนระดับเดียวกับแม่ทัพขุมนรกหรือเจ้าครองแคว้นแดนนรก” ลินลี่ย์มองดูฉากมวลชนไชโยโห่ร้อง เขาอดรู้สึกแปลกแยกจากคนที่เหลือในโลกไม่ได้
เขายังคงจำได้...
เมื่อเขาเพิ่งเข้าสู่แดนนรก เขาต้องซ่อนตัวอยู่ในเผ่ามังกรดำ
ต้องดิ้นรนขวนขวายกับการสอบเข้าเป็นอสูร
เหมือนกับว่าผ่านไปในพริบตาเดียวเขาก็กลายเป็นลอร์ดทาร์ทารัสได้!
“บีบี,ในที่สุดเราก็มีคุณสมบัติเข้าสมรภูมิมหาพิภพ” ลินลี่ย์หัวเราะ
“ใช่แล้ว” บีบีหัวเราะอย่างมีความสุขเช่นกัน
ลินลี่ย์และบีบีสองพี่น้องคู่นี้กำลังคุยกันอยู่กลางอากาศ พวกเขาไม่ทันสังเกตว่ามีใบหน้าคนเก่าแก่และคุ้นเคยปะปนอยู่ในหมู่มหาชนข้างล่าง
บุรุษผู้สวมชุดขาวผมดำยาวไม่ได้มัด และมีคิ้วสีแดง!
เขากำลังยิ้มขณะมองดูลินลี่ย์กับบีบีในกลางอากาศ คนผู้นี้คือยอดฝีมือที่น่าทึ่งซึ่งเคยให้คำแนะนำลินลี่ย์เมื่อยามเยาว์วัย....บลูไฟร์!
“ดูเหมือนเบรุตจะกังวลเกินเหตุ พลังของลินลี่ย์ยิ่งใหญ่กว่าที่ข้าคาดไว้เสียอีก ไม่จำเป็นที่ข้าต้องมาที่นี่เลย..โอว,สงครามมหาพิภพกำลังดำเนินเป็นไป ข้าจำเป็นต้องหาทางเข้าไปดูในสมรภูมิมหาพิภพบ้างแล้ว” บลูไฟร์หมุนตัวและจากไป
ร่างของเขาเป็นร่างจริง แต่เมื่อเขาเดินจากไป ดูเหมือนจะกลายเป็นเหมือนเงาลวงตา
ในพริบตาเดียวเขาเดินผ่านฝูงชนมากมายหนาแน่นนับร้อยล้านคนได้ เมื่อออกมาจากกลุ่มผู้คนมากมายได้ ร่างของเขาดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นร่างไฟเลือนรางจากนั้นเป็นแสงสีแดงพุ่งหายลับขอบฟ้า
ว่ากันที่เฉพาะความเร็วอย่างเดียว...
เขามีความเร็วที่น่าทึ่งยิ่งกว่าลอร์ดเรดคลิฟคนเก่าผู้ที่มีความเร็วทำให้ลินลี่ย์ตกใจได้
จากวันนี้เป็นต้นไปคฤหาสน์ของลอร์ดเรดคลิฟจะตกเป็นของลินลี่ย์
“ท่านลอร์ด” แกนโมลีพูดด้วยความเคารพ แกนโมลีตอนนี้มีความรู้สึกเหมือนกับว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน ไม่นานมานี้เขายังนำลินลี่ย์ไปเยี่ยมคารวะลอร์ดเรดคลิฟคนเก่า แต่ในพริบตา...ลินลี่ย์กลายเป็นลอร์ดเรดคลิฟในปัจจุบัน แต่แน่นอน เขารู้ว่า...ลินลี่ย์เป็นผู้อาวุโสของเผ่ามังกรฟ้า
ลินลี่ย์มองดูแกนโมลี จากนั้นกล่าว “แกนโมลี! ข้าอยากจะถามเรื่องบางอย่างกับเจ้า ถ้าข้าต้องการจะเข้าสู่สมรภูมิมหาพิภพ ข้าจำเป็นต้องพิสูจน์สถานะของข้าด้วยไหม?”
“ไม่จำเป็น” แกนโมลีหัวเราะทันที “ท่านลอร์ดไม่ต้องกังวล เมื่อมีคนเอาชนะอดีตท่านลอร์ดได้และรับตำแหน่งต่อจากเขา ข่าวจะแพร่กระจายไปภายในวันเดียวเขาจะกลายเป็นที่รู้จักผ่านจวนของลอร์ดทาร์ทารัสต่างๆ ขณะเดียวกันข้อมูลเกี่ยวกับท่านจะแพร่กระจายไปถึงภูเขาเฟลมบอนอีกด้วย”
ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย
“ที่ท่านต้องดำเนินการคือไปที่นั่นได้เลย ใต้เท้า พวกเขาจะรู้จักท่านได้ตามธรรมดา ท่านลอร์ด อย่างมากท่านลอร์ดอาจแค่แสดงกระบี่ไร้ลักษณ์ในตำนานของท่านเท่านั้น”แกนโมลีหัวเราะ
“วันเดียวเองหรือ?” ลินลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย
“บีบี” ลินลี่ย์หันไปมอง
“เอ๊ะ?” บีบีในตอนนี้นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ไกลๆ กำลังกินผลไม้ท้องถิ่นยมโลก“มีอะไรหรือ พี่ใหญ่?”
“ในหนึ่งวัน ภูเขาเฟลมบอนจะได้รับข้อมูลของข้า บอกข้าที, เราควรจะไปกันเมื่อใด?” ลินลี่ย์หัวเราะ
“วันเดียวหรือ?” บีบีลุกพรวดพราดทันที “โธ่เอ๊ย,บินไปภูเขาเฟลมบอนก็ใช้เวลานานเหมือนกัน พี่ใหญ่! งั้นรีบไปกันเดี๋ยวนี้เลย!”
“เดี๋ยวนี้เลยหรือ?” ลินลี่ย์ตะลึง แต่จากนั้นก็หัวเราะ
แกนโมลีค่อนข้างประหลาดใจเช่นกัน
“ใช่แล้ว” บีบีหันมาจ้องแกนโมลีทันที จากนั้นสั่ง “แกนโมลี! ผลไม้นี้ไม่เลวเลย ช่วยเตรียมให้ข้าเป็นพิเศษนะ ข้าตั้งใจจะกินในระหว่างทาง
“อ้อ..ได้เลย!” แกนโมลีรับคำ
